Merhaba arkadaşlar...
Ben de 32 haftalık hamileyim.. HAmile kaldığım günden beri neredeyse her gün ağlıyorum. Psikolojik olarak ciddi bir çöküntü içindeyim. Bebekte hiç bir sorun yok. Hamd olsun. Ama buna seviniyor muyum gerçekten bilemiyorum. İlk aylarda düşmesini bile bekledim.
Çok isteksiz mi hamile kaldım ? galiba. Eşim çok istekliydi sadece. Bir kerede tutmaz herhalde dedim. Ama tuttu. Bıunca bebek bekleyen, arayan varken neden böyle olduğum konusunu sorguluyorum sürekli? kendime telkin vermeye çalışıyorum ama aşamıyorum.
Eşim son derece anlayışlı buna rağmen anlayışlı davranmasına bile tahammül edemediğim oluyor. Sürekli mutsuz ve huzursuz dolanıyorum. o kadar neşeli geldiği halde eşime haksızlık ediyorum biliyorum
bu beni daha agresif yapıyor. İş hayatıma son verdim bebek için. Eşmle ortak karararımızdı. İşimi çok sevmeme rağmen ayrıldım 6 cı ayda... 1.5 aydır evdeyim.. Ve sanki herşey kötüye gidiyor...
Sİzleri burada okudukça kendimden daha çok nefret ediyorum. Ben hiç sizler gibi hevesli değilim. Bebeğime isteyerek bir badi bile almadım. Ona karşı neredeyse hiç birşey hissetmiyorum. Ve bu nötr hal beni daha çok sinir ediyor. ALLAhın beni başka bir şekilde cezalandırmasından korkuuyorum. BU kadar nimetler içindeyken...
Gece yarıları sürekli ağlıyorum. Hatta şu an bile ağlıyorum. Ve sürekli eşimi yıpratıyorum. İlk hamile kaldığımda bu dengesizliklerim başladı. bir hafta evden dışarı çıkmadana ğladım. o dönemde bir psikolğa gittim ama beni beklettiği için sinirlenip çıktım. Sonra bir başka randevu aldım başka bir dr dan o dönemde biraz düzelir gibi olmuştum. İptal ettim. Şimdi neredeyse doğuracağım. Ve bu günlerde çok daha fenayım. Hamile olmasam herşeyi bırakıp gideceğim neredeyse...
ne yapacağımı hiç bilmiyorum
((
Ben de 32 haftalık hamileyim.. HAmile kaldığım günden beri neredeyse her gün ağlıyorum. Psikolojik olarak ciddi bir çöküntü içindeyim. Bebekte hiç bir sorun yok. Hamd olsun. Ama buna seviniyor muyum gerçekten bilemiyorum. İlk aylarda düşmesini bile bekledim.
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
Eşim son derece anlayışlı buna rağmen anlayışlı davranmasına bile tahammül edemediğim oluyor. Sürekli mutsuz ve huzursuz dolanıyorum. o kadar neşeli geldiği halde eşime haksızlık ediyorum biliyorum
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
Sİzleri burada okudukça kendimden daha çok nefret ediyorum. Ben hiç sizler gibi hevesli değilim. Bebeğime isteyerek bir badi bile almadım. Ona karşı neredeyse hiç birşey hissetmiyorum. Ve bu nötr hal beni daha çok sinir ediyor. ALLAhın beni başka bir şekilde cezalandırmasından korkuuyorum. BU kadar nimetler içindeyken...
Gece yarıları sürekli ağlıyorum. Hatta şu an bile ağlıyorum. Ve sürekli eşimi yıpratıyorum. İlk hamile kaldığımda bu dengesizliklerim başladı. bir hafta evden dışarı çıkmadana ğladım. o dönemde bir psikolğa gittim ama beni beklettiği için sinirlenip çıktım. Sonra bir başka randevu aldım başka bir dr dan o dönemde biraz düzelir gibi olmuştum. İptal ettim. Şimdi neredeyse doğuracağım. Ve bu günlerde çok daha fenayım. Hamile olmasam herşeyi bırakıp gideceğim neredeyse...
ne yapacağımı hiç bilmiyorum
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)