Evet karar veremedigim zamanlar yuzunden oldu.O zaman hic biseyin farkinda degildim ve hersey guzel olsun duzelsin diye caba gosteriyordum. Bilemiyorumki insanlar bana iyi konusup arkamdan kim bilir ne dedikodularin dondugunu. Az cok tahmin etsemde. O yuzden etrafimla paylasmamaya ozen gostericem hele yeni arkadaslarla flan tanisirsam ayrinti bile vermiycem insallah.Kendine acıma lütfen ve seni aşağı çeken kimseyle görüşme. Kardeşin bile olsa mesafeni koy. Sana yazık değil mi.. bak anksiyete diyorsun, ilaç diyosun. Kendine bu eziyeti etmeye değer mi? Hem kime ne senin kaçıncı evliliğine kaç parca çeyiz yapmışsın? Bu taşra kafasından çıkamayan insanları kendinden uzaklaştır ve haketmediği bir evliliğe kendini mecbur etmediğin için kendini sev.
Bir-kac mesajında "güçlü değilim, güçlü olmak zorunda da değilim." Yazmıştın hangi konu hatırlamıyorum. Bunu okuduğumda buruk bir şekilde hak verdim sana. Evet zorunda değilsin. Ama göz ardi ettiğin birşey var kendini mecbur etmediğin o evlilikten sıyrılarak ne kadar güçlü olduğunu gösterdin. Herkes bunu yapamıyor biliyorsun, bir de çocuk yapıyor düzelir diye. Çocuğu da perişan ediyor. Ama sen çarptın kapıyı çıktın. Güçlü bir kadınsın. Cesur bir kadınsın. Bunu kabul et ve sana iyi gelmeyen herşeyden uzak dur lütfen. Bir de nacizane tavsiyem içinde bulunduğun duygu durumlarını kabul et ve normal olduğunu geçeceğini tekrar et kendine. Bende 29 yaşında 6 aylık hamile ve eşinden ayrı bir kadınım. 5 aydır ayrıyız resmi boşanma için doğumu bekliyorum. Dua edelim birbirimize, aydınlığına çıkarsın RabbimEvet karar veremedigim zamanlar yuzunden oldu.O zaman hic biseyin farkinda degildim ve hersey guzel olsun duzelsin diye caba gosteriyordum. Bilemiyorumki insanlar bana iyi konusup arkamdan kim bilir ne dedikodularin dondugunu. Az cok tahmin etsemde. O yuzden etrafimla paylasmamaya ozen gostericem hele yeni arkadaslarla flan tanisirsam ayrinti bile vermiycem insallah.
Cocugum yok. Onun almak icin ugrasmiycagini bilseydim keske cocugum olsaydida onla aile olsaydim onu buyuturdum ona adardim kendimi dedigim zaman cok oldu. Ama iste. Ikinci evliliginiz oncesi ne kadar bir gorusmeniz oldu simdiki esinizle.yalnız değilsin canım benim . Lütfen gözünü kulağını kapat derin bir nefes al. Huzur bul. Konun neydi bilmiyorum. Ama emin ol huzura kavuşacaksın. Çocuğunda yoksa asıl. Eşya altından olsada huzur olmadıktan sonra hiç bir anlamı yok. Bende ilk evliliğimde senin gibi 6 sene yerde kanepede eski ikinci el eşyalarda yattım. Gözüm kalırdı hep yeni gelin evlerinde. İkinciye evlendim özel tasarım mobilyalarım oldu ama huzurum yok. Şimdi yeniden boşanma arifesindeyim. En huzurlu olduğum zaman her iki evliliğim arasında kalan 8 senem . Çocuğumla çok huzurluyduk. Beklentisiz , huzurla geçen 8 seneydi.
Evet canim insallah Rabbim yardimcimiz olsun. Gormek istemedim aslinda cogu zaman.Ama en sonunda insan dayanamiyorki.Biliyo kendi icinde bitirmesi gerektigini.Yani gelecek korkusu haddinden fazla endise oluyor. Peki bebek olunca esin yinede bosanmakta kararli mi? Yani bir orta yol bulma yoluna gitmedi mi? Tabi ki bebek icin duzelmez ama aile olma bilinci ne bileyimBir-kac mesajında "güçlü değilim, güçlü olmak zorunda da değilim." Yazmıştın hangi konu hatırlamıyorum. Bunu okuduğumda buruk bir şekilde hak verdim sana. Evet zorunda değilsin. Ama göz ardi ettiğin birşey var kendini mecbur etmediğin o evlilikten sıyrılarak ne kadar güçlü olduğunu gösterdin. Herkes bunu yapamıyor biliyorsun, bir de çocuk yapıyor düzelir diye. Çocuğu da perişan ediyor. Ama sen çarptın kapıyı çıktın. Güçlü bir kadınsın. Cesur bir kadınsın. Bunu kabul et ve sana iyi gelmeyen herşeyden uzak dur lütfen. Bir de nacizane tavsiyem içinde bulunduğun duygu durumlarını kabul et ve normal olduğunu geçeceğini tekrar et kendine. Bende 29 yaşında 6 aylık hamile ve eşinden ayrı bir kadınım. 5 aydır ayrıyız resmi boşanma için doğumu bekliyorum. Dua edelim birbirimize, aydınlığına çıkarsın Rabbim
Imm daha coook bana şartlar sıraladı. Benim artık ona mecbur olduğumu düşündü heralde küçük aklıyla. Şuan hala evliliği devam ettirmeyi planlıyormuş yani 1 aydır engelli bende heryerden ama 1 ay önce öyle diyordu. Onun gibi bir insanla çocuk büyütmek intihar olur. Bu yüzden uzaktan bakacak artık, zamanında sahip çıkması için çok alttan aldım. Biz kadınlar böyleyiz işte.. keşke vaktinde kendimizi bu kadar ezdirmesekEvet canim insallah Rabbim yardimcimiz olsun. Gormek istemedim aslinda cogu zaman.Ama en sonunda insan dayanamiyorki.Biliyo kendi icinde bitirmesi gerektigini.Yani gelecek korkusu haddinden fazla endise oluyor. Peki bebek olunca esin yinede bosanmakta kararli mi? Yani bir orta yol bulma yoluna gitmedi mi? Tabi ki bebek icin duzelmez ama aile olma bilinci ne bileyim
Bismillah bı boşan hele sonra düşünürsün ikinciye evlenip evlenemeyeceginiOncelikle konu acmamdan rahatsiz olanlar yorum yapmasin lutfen.Sadece amacim dertlesmek.
Tum sureci atlattigim kadinlar kulubunde biliyosunuz ki evliligin sonlandirilmasina iki ay kadar bir surec var anlasmalinin dolmasi icin. Ilk baslarda anksiyetem basladi. Bunun icin ilac kullanmaya basladim.Yataktan cikamaz halde dusta 10 dakikadan fazla ayaklarimin titremesi yuzunden duramaz haldeydim. Bosancagimiz netlesince gonlumu almaya calismalarda ben kararimda emin olsamda yinede gozlemledim degistim demesine ragmen sinirli anlarindaki yapacaksin edeceksin tarzi konusmalarda hic bir degisiklik olmadiginin saglamasini aldim iribatimi net kestim.Hem o umitlenmesin hemde artik kendime zarar vermeyi kesmek icin. Ben biraz kandirilmaya acik bi insan oldugum icin duygularim bana vicdanimi surekli sorgulatiyor. Neyse.
Benle beraber devam eden hayatim sanki bi tik mutluluga gitmiyormus gibi.Evet ben bosanicam. Etrafimdakilerde artik bunu biliyor. Esyalarim eve koca bir tirla gelince haliyle mahalledeki insanlarin cogu ayrinti bilmesede anliyor.Arkadaslarim bosancagimi biliyor. Ben bu arada is ariyorum.Basvurdugum yerler medeni durumumu soruyor kalici birini ariyoruz diyo ama hic birinden olumlu geri donus alamiyorum.Cv mi brosur gibi resmen dagitiyorum. Mesela bugun basvurdugum is yerindeki adamin gorusmeden once iki kez yuzume telefonu kapatmasi gibi. Bunlarla ugrasirken ne yapcam endisesi olusuyor.
Etrafimdakilerden degisik sesler cikiyor..Ikinciye evlensen zaten bu kadar ayrintili ceyiz duzer misin ki? Tabi nikah olur artik. Bu sefer farkli bi ile guvenip gitmezsin. Asktan gozun kor oluyor. Ikincide dikkat edersin.Yasin 28 bekar kalmiycaksin ya.
Bende surekli biseyler dusunurken buluyorum kendimi bazen endiseli ama artik cogu herseyi kabul ettim
Simdi ben evet ikinci evlilik bilmiyorum bi daha sevebilcegimi guvenemiycegimi dusunmuyorum. Kendi icimden bi daha ailem olamiycagini dusunsemde saglikli olmayan bu evliligi sonlandiricam. Yasadiklarimi cunku hak etmedigimi dusunuyorum. 5 aylik evliligimde bende evime evim diyebilirdim bende esime sarilabilirdim birseyler izleyebilirdim. Bende yeni evliydim benimde yeni esyalarim olqbilir bende evimdeki yeni esyalarima heves edebilirdim. Ben evlilikten ne gordum. Lojman olcagi icin esya alinmadi eskilere gelin gitmeyi kabul ettim hic de gocunmadim ama huzurum olabilirdi.arkadasim yeni evlenicek ve anlatirken o kadar icim burkuluyor ki. Diyorumki bende yeni evlenmistim benimde hayallerim heveslerim vardi. Simdi herkesten bi ses cikiyo yanlizligi kabullendim bosanma fikrini kabullendim issizlik cekiyorum bulammiyorum caba gostermekten vazgecmedim ama sonucunu kabullendim. Daha buna ragmen bazen insanlarin nankorluklerine ve hala daha kuramadigim kendi icimde debelenip durdugum herseyle mucadele etmekten vazgecmesemde sadece sunu demek istiyorum ben cok yoruldum. Ve cidden kimse degisir diye bakmasinmis insanlar degismez. Belki cok karisik oldu. Lutfen kusuruma bakmayin etrafimla bu duygularimi paylasmak istemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?