maçkolik,internetkolik ve işkolik eşleri olanlar buraya

Artık bunaldım ilgisizliğinden, hayatı 2 kişilik yaşayamamaktan ilgi anlayışının sadece .yatak odasıyla sınırlı olduğunu düşünen eşimden nefret ediyorum diyen hanımlar gelin paylaşalım
ilk paylaşan ben olayım
5 senelik evliyim, evliliğimin ilk 2 senesi güzel geçti tabi çoğunun evliliği gibi... Heyecan dolu, sürekli hafta sonları planlanan gezmeler, hatta hafta içi bile eşimle işyerinde yada dışarıda buluşup vakit geçirirdik. Ta ki ben hamile kaldığımda bebeğimizin sağlıklı olmadığını öğrenene kadar. İlk şokumu 2.5 aylık hamileyken yaşamıştım. Eşim face de bir kıza doğum günü mesajı göndermiş bende bunu görmüştüm. İLK ŞOK... İLK HAYAL KIRIKLIĞI... İLK GÜVENSİZLİK....
yeminler sözler derken inandım ama güvenim zedelendiği için içimde hep bi acaba yine yapar mı korkusuyla yaşadım ve o korku hala içimi kemiriyor...
uzatmayalım 4.5 aylık ölü doğum yaptım sinirlerim laçkalaşmıştı çok ama çok kötü durumdaydım.Depresyondaydım yani.... doktorlar genetik test istedi yaptırdık bi sorunumuz vardı.. Bizim normal yolla asla sağlıklı çocuğumuz olmayacaktı. Araştırma işine girdik gitmediğimiz hastane , görüşmediğimiz doktor kalmadı. BU arada da eşimin ilgisi azalmaya başladı... Psikolojik dedim olabilir dedim alttan aldım. Bi hastane bulduk daha doğrusu eşim görüşmeye diye gittiğimiz hastanede onayı benim fikrimi bile sormadan verdi. Oysa ben başka bi yere daha sıcak bakıyordum... Neyse kısa keselim eziyet başladı tedaviler filan derken olmadı tüp bebeğimizde tutmadı. kocam iyiden iyiye içine kapanmaya başladı ... Konuşmaz duymaz dinlemez bi hal aldı.
Oldum olası maç kolikti ama en azından bana saygı gösterir arada birde olsa beraber aynı dizileri takip ederdik.. Bana zaman ayırırdı kumandayı fırlatıp AL İZLE deyip te internete saatlerce dalmazdı... Arkadaşlar çaresizim daraldım... nefesim kesiliyor... Bütün gün duvarlara bakıyorum.Sesinizi duyuyorum eeee çalış o zaman diyorsunuz ONA DA İZİN YOK... çok istedim yapma dedim beni hapisteymiş gibi, işe yaramaz bi asalak gibi hissettirme dedim... Kendimi sadece yatak odasında damızlık bi inek gibi hissettiriyor. İsyan ediyorum ağlıyorum kavga ediyorum ... söylediği tek şey KES SESİNİ HADDİNİ AŞIYOSUN... yaptığı tek şey ise başka bi odaya geçip susmak ve benimle konuşup sıkıntımı anlamaya çalışmamak... son bir aydır da eve gelir gelmez internet artı fb haberleri tv de. yemekten sonra da onu getir bunu getir o bey yine internette ve fb haberleri izliyor... Konuşamıyoruz paylaşamıyoruz sadece ve sadece ihtiyacı olduğunda bana ilgi gösteriyo o da yatak odası. Ama neden anlamıyo ben kadınım tamam ama sadece cinselliğim yok KAlbim, Beynim, Ruhum da var bende konuşabilen dinleyebilen düşünebilen bir varlığım .... Beni dinlemektense başkalarının twitter da yazdıklarını okumak onlara cevap yetiştirmek artı fb benden daha önce geliyor... Buna katlanamıyorum... Evlenmeden önce bana Evlenince ben seni bırakıpta nasıl işe gidecem diyordu şimdi ise eve geç geldiği bile oluyor... Artık önemsenmiyorum, sevilmiyorum, onun gözünde o eskiden sevdiği kadın olarak değilde işe yaramaz cahil asalak biriyim... saygıya hakkı olmayan onun buyruğu altında elini uzatıp ondan para dilenen birisiyim...
Evliliğimde boşluktayım...
MUTSUZUM HUZURSUZUM ÇİRKİNİM DEĞERSİZİM sadece hayat değil yatak arkadaşıyım....
Yardım edin ne olur bunaldım akıl verin sizce bu eş mi ideal eş yoksa ben mi anormalim....
ALLAH herkesin yuvasına HUZUR VE MUTLULUK VERSİN...