Bu mesajı nereye yazacağımı pek bilemedim.. o yüzden buraya yazmak istedim..
Yeğenim 2006 doğumlu 4 yaşına girecek, 1 yaşına kadar çok güzel gelişti ellerini ayaklarını çok güzel kullanıyor, herkese gülücükler saçıyor, konuşmaya çalışıyor,,,,fakat 1 yaşından sonra, çok hastalandı, ateşlendi, defalarca hastaneye acile götürüldü........
6 ay önce (belki daha fazla) yine ateşlendi, ablamlar acile götürmek istediler ama götürmeden, kasılma yaşandı ateşten dolayı....yeğenim kimseyi duymuyor, konuşamıyor çenesi kitlendi gözleri kapanıyordu.....
ambülans çağırdılar, ambülans geldi götürdü.....mr çekildi, tahliller yapıldı doktorlar yüksek ateşten dolayı kasıldığını söylediler...ama ortaya başka bişey çıktı : yeğenim epilepsi hastasıymış.......ilaç verdiler, yüksek dozda ilaçlar....kullandı ablam hiç birini aksatmadı : yeğenim o olaydan sonra sürekli titriyor, yürüyemiyor, yürüyünce düşüyor, dengesini kaybediyor...o kadar çok korkuyordu ki düşmekten (ağzı burnu her yeri yara olmuştu) emekliyordu korkudan.........
o günden bugüne hiç bir gelişme yok, hep titriyor, azıcık da olsa yürüyebiliyor, ama bir saniye bile yalnız kalmaması lazım, her an düşebilir dengesini kaybedebilir......
bu durum beni çok üzüyor..gerçekten niye böyle olduu niye benim yeğenim böyle....çok zoruma gidiyor......tabi bu durumu düşmanıma bile dilemem....ama içim acıyo...ablamları ayda bir kere görüyorum....gördüğüme pişman oluyorum........çünkü hiç bir ilerleme yok hep aynı
ne yapacağımızı bilmiyoruz....
Yeğenim 2006 doğumlu 4 yaşına girecek, 1 yaşına kadar çok güzel gelişti ellerini ayaklarını çok güzel kullanıyor, herkese gülücükler saçıyor, konuşmaya çalışıyor,,,,fakat 1 yaşından sonra, çok hastalandı, ateşlendi, defalarca hastaneye acile götürüldü........
6 ay önce (belki daha fazla) yine ateşlendi, ablamlar acile götürmek istediler ama götürmeden, kasılma yaşandı ateşten dolayı....yeğenim kimseyi duymuyor, konuşamıyor çenesi kitlendi gözleri kapanıyordu.....
ambülans çağırdılar, ambülans geldi götürdü.....mr çekildi, tahliller yapıldı doktorlar yüksek ateşten dolayı kasıldığını söylediler...ama ortaya başka bişey çıktı : yeğenim epilepsi hastasıymış.......ilaç verdiler, yüksek dozda ilaçlar....kullandı ablam hiç birini aksatmadı : yeğenim o olaydan sonra sürekli titriyor, yürüyemiyor, yürüyünce düşüyor, dengesini kaybediyor...o kadar çok korkuyordu ki düşmekten (ağzı burnu her yeri yara olmuştu) emekliyordu korkudan.........
o günden bugüne hiç bir gelişme yok, hep titriyor, azıcık da olsa yürüyebiliyor, ama bir saniye bile yalnız kalmaması lazım, her an düşebilir dengesini kaybedebilir......
bu durum beni çok üzüyor..gerçekten niye böyle olduu niye benim yeğenim böyle....çok zoruma gidiyor......tabi bu durumu düşmanıma bile dilemem....ama içim acıyo...ablamları ayda bir kere görüyorum....gördüğüme pişman oluyorum........çünkü hiç bir ilerleme yok hep aynı
ne yapacağımızı bilmiyoruz....