- Konu Sahibi Alexandraaa
-
- #1
ben 1.5 yıllık evliyim 8 aylık bir oğlum var. eşimle sürekli kavga ediyoruz. Kaynanamla oturuyorum. eşimin kumar oynamasına, içki içmesine, kredi çekip kendine dükkan açıp dükkanı zor durumda bırakmasına, tlevizyon tamirine gelen tamircinin ve kaynanamın önünde beni dövmesine, çevremdeki tüm insanlara terbiyesizlik yapmasına her hakaretine katlanmış bir insanım. onun iyiliği için elimden geleni yaptım1.5 yıllık evliyim en tatlı günlerimiz ve dayak yedim seviyorum diye yuvam yıkılmasın diye oğlumun hatırına eşime katlandım ve katlanmayada devam ediyorum ama artık gücüm kalmadı. dayanamıyorum o kdar yıprandım ki o kadar kalbim kırık ama ne yapacağımı bilmiyorum. artık intihar etmeyi bile düşünüyorum. Ablamla eşinin yaşadığı olaylar ve boşnmadan sonra babamın bir tek beyni çalışıyor vücudunun her yerinde bir sorun var bende boşanırsam kaldıramaz kimseye derdimi anlatamıyorum kocam çok annesine değer veriyor bir dediğini iki etmiyor kaynanam kocasıyla ayrı olduğu için rahat davranan istediği gibi gezip istediği gibi para harcayan bir insan bu kdar zorluk çkerken onun bana yaptığı hareketlerine de katlanamıyorum en son kavgamızda kaynanam diğer oğluna gitti ama kocam bana yapmadığı eziyeti bırakmadı. ben sadece çocuğuma bakmasını istedim ev temizlği yemek sn bunları bırak çocuğu bak yeter dedim ama gezmek daha tatlı olduğu için bakamam falan demeye başladı.işten ayrılmak zorunda kaldım kaynanasını evden kovan gelin durumundayım. işten çıksam bir türlü çıkmasam bir türlü evde kaldığım sürece eşim 5 lira vermedi versede zaten demediği lf kalmıyo babamın evinde de zorluk çektim ama bukadar değil burda ben tutumlu oldum onlar harcadı. en son kavgamız akşam oldu. sürekli benden şüphelenen biri anlamadığım 4 yıldır ona en ufak bir yalan söylemediğim halde bana güvenmemesi. annemlere gidicem dedim düğün varmış klayım bir akşam dedim hayır dedi neden dedim gidemzsin ayda bir defa gidebilirsin deyince tepem attı yokya dedim niye dedi gidemeyince planlarınmı bozuldu kiminle buluşacaktın falan dedi. suratım asılıncada benim bu eve gelmeme sebebim başarısızlığımın sebebi sensin dedi.senin suratına katlanamıyorum falan dedi. boşanalım istemiyorum seni dedi. anlıyorum babası verdiği bir agrasiflik bencillik kin öfke var ama annesiyle konuşmuyorum diye yaptıklarını haketmiyorum duyduğum hakaretleri ben haketmiyorum tamam diyorum annesi sonuçta sizi bu yaşa getirmiş fakat ben annesine kötü davranmasını değil tatlı dille uyrmasını istedim. bende anneyim ileride beni nelerin beklediğini bilemem. bna ve çevreme karşı biraz saygılı olmasını istedim. onun için aklınıza gelen bütün fedekarlıkları yaptım çok bencil tek tarflı fedkarlık olmuyor bütün herşeyini görmezlikten geldim neden ben hala onun gözünde kötüyüm evliliğimi nasıl toparlabilirim. evliliğimide geçtim bu psikolimi nasıl düzeltirim sinirlerim hiç bir şeye dayanmıyor artık. lütfen yardım edin çok mutsuzum eşimin bana karşı davranışlarını nasıl düzeltebilirim. annesiyyle aramızdaki dengeyi nasıl kurdurabilrim. teşekkür ederim...