- 2 Ağustos 2013
- 175
- 2
yaşadığın hiç kolay değil Allah yardımcın olsun
Haklısın cnm da anlamazlar ki dün dedim ki banka sınavı var bir ay kaldı çalışmam lazım ona rağmen bana yüklemeye çalışıyorlar bütün işleri.. Mülakata giderken annem hep moralimi bozuyor.. Hep babamla kavga çıkartıyor düşünebiliyor musun cnm.. Bende sinir krizi geçirdim..zaten olmadı da heralde gergin Halim şirkete de geçiyor .. Küçük kardeşim 12 yaşında olan saldırıyor kavga sırasında o verdiği cevaplar çok kötü..sinirlerim çok bozuldu artık..
yaşadığın hiç kolay değil Allah yardımcın olsun
yaşadığın hiç kolay değil Allah yardımcın olsun
canim,yazdiklarini okudum.benim gecmis hayatima cok benziyor.ben 25 ine kadar annemden dayak yedim.o asla is yapmaz hep bana yaptirirdi.kurtulmak icin bir ise girdim 12 saat ayakta calisiyordum,eve gelip cam kapi siliyordum.annem inanilmaz derecede sorunluydu ciddi siddet egilimi vardi.birgun dayanamayip intihar ettim.iki gun komada kaldim.annem hastaneye bile gelmedi.o zaman kendime dedimki bu hayat benim ve ne olursa olsun kimsenin istedigi,ongordugu sekilde yasamayacagim.ama insanin degistiremeyecegi gerceklerde var.oturdum dusundum mevcut durum bu bunu kabul ediyorum ama bir yil icinde sartlari degistirecegim.o gunden sonra isten ayrildim evin her isini agzimi bile acmadan,kavga hirgur cikarmadan kimseye tekbir laf soylemeden yaptim.annem icin bu o kadar yeterliydi ki bana ofkelenecegi hicbir durum yaratmiyordum.geceleri az uyudum ders calistim.sabah erkenden isleri bitirip oturdum dersin basina liseden tam sekiz yil sonra universite sinavina girdim.sehir disinda okumama izin vermediler bulundugumuz sehirde okudum.okula giderken harcligim olmazdi yuruyerek giderdim.oyle tam bes yil gecirdim.cunku sonunda amaclarima ulasacagimi biliyordum.firsat buldukca allaha dua ettim,cok iyi geliyor insan yaninda onun varligini hissediyor.sonunda okuldayken is baglantilari kurdum.internetten arastirdim is buldum kendime.ailemden uzak bir sehre tasindim,bir muddet akrabalarin yaninda falan idare edip para biriktirdim kendi evime ciktim.simdi yalniz yasiyorum.bekarim ama mutlu oldugum bir hayat kurdum.bu surecte annemle babamla yine sorunlarim oldu ama ekonomik anlamda ozgur olunca seslerini cikaramiyorlar.artik kabul ettiler hatta inanilmaz derecede modernlestiler.annemle daha da arkadas gibiyiz simdi.once inanmak,mevcut durumu kabullenmek,kurban psikolojisinden cikmak gerekiyor.aileler cok cok zor degisiyor.ben biliyorum ki su an gucsuzlessem ailemin yanina donsem annem yine ipleri eline alir ayni seyleri yapar.en once birey olarsk gucunu farket sinirlarini koy.ben babamdan bile ne dayaklar yedim,o gelince ayaklarimi toplamiyormusum diye.hepsi geciyor.sen kendine gelecegin guzel olacagina inan evlemeyi tek cozumun olarak goruyorsan esini senin bireysel hayatina saygi duyacak biri oldugundan emin olarak sec.yagmurdan kacarken doluya tutulma.cunku evlenirsin yine o evin butun isleri senin uzerinde olur.kardeslerin gider cocuklarin ayni seyleri yapar.ve bir tavsiye ikna edebilirsen anneni bir psikologa gotur v
cnn24 ben seni çok iyi anladım.Baba bir evde çatı gibidir yoksa evin içine herşey girer.Annen eskidende böyle miydi yoksa babanın davranışları üzerine psikolojisi mi bozuldu.Ayrıca evde tabiikide iş bölümü olması lazım.Sağlık sıhhat yerinde olduktan sonra herkes kendi işini yapmalı.Evlilik konusundada adaylar olursa görüşürsn konuşursun.Eğer uygun biri olursa neden evlenmeyesin.Tüm bunlardan önce en önemli şey iş bulman bir kadın mutlaka parasını kazanmalı.Allah yar ve yardımcın olsun...
canim,yazdiklarini okudum.benim gecmis hayatima cok benziyor.ben 25 ine kadar annemden dayak yedim.o asla is yapmaz hep bana yaptirirdi.kurtulmak icin bir ise girdim 12 saat ayakta calisiyordum,eve gelip cam kapi siliyordum.annem inanilmaz derecede sorunluydu ciddi siddet egilimi vardi.birgun dayanamayip intihar ettim.iki gun komada kaldim.annem hastaneye bile gelmedi.o zaman kendime dedimki bu hayat benim ve ne olursa olsun kimsenin istedigi,ongordugu sekilde yasamayacagim.ama insanin degistiremeyecegi gerceklerde var.oturdum dusundum mevcut durum bu bunu kabul ediyorum ama bir yil icinde sartlari degistirecegim.o gunden sonra isten ayrildim evin her isini agzimi bile acmadan,kavga hirgur cikarmadan kimseye tekbir laf soylemeden yaptim.annem icin bu o kadar yeterliydi ki bana ofkelenecegi hicbir durum yaratmiyordum.geceleri az uyudum ders calistim.sabah erkenden isleri bitirip oturdum dersin basina liseden tam sekiz yil sonra universite sinavina girdim.sehir disinda okumama izin vermediler bulundugumuz sehirde okudum.okula giderken harcligim olmazdi yuruyerek giderdim.oyle tam bes yil gecirdim.cunku sonunda amaclarima ulasacagimi biliyordum.firsat buldukca allaha dua ettim,cok iyi geliyor insan yaninda onun varligini hissediyor.sonunda okuldayken is baglantilari kurdum.internetten arastirdim is buldum kendime.ailemden uzak bir sehre tasindim,bir muddet akrabalarin yaninda falan idare edip para biriktirdim kendi evime ciktim.simdi yalniz yasiyorum.bekarim ama mutlu oldugum bir hayat kurdum.bu surecte annemle babamla yine sorunlarim oldu ama ekonomik anlamda ozgur olunca seslerini cikaramiyorlar.artik kabul ettiler hatta inanilmaz derecede modernlestiler.annemle daha da arkadas gibiyiz simdi.once inanmak,mevcut durumu kabullenmek,kurban psikolojisinden cikmak gerekiyor.aileler cok cok zor degisiyor.ben biliyorum ki su an gucsuzlessem ailemin yanina donsem annem yine ipleri eline alir ayni seyleri yapar.en once birey olarsk gucunu farket sinirlarini koy.ben babamdan bile ne dayaklar yedim,o gelince ayaklarimi toplamiyormusum diye.hepsi geciyor.sen kendine gelecegin guzel olacagina inan evlemeyi tek cozumun olarak goruyorsan esini senin bireysel hayatina saygi duyacak biri oldugundan emin olarak sec.yagmurdan kacarken doluya tutulma.cunku evlenirsin yine o evin butun isleri senin uzerinde olur.kardeslerin gider cocuklarin ayni seyleri yapar.ve bir tavsiye ikna edebilirsen anneni bir psikologa gotur v
çok güzel şeyler yazmışsın ama hüzünlü bir geçmişin varmış umarım bundan sonra mutlu olursun[/QUO
teşekkür ederim cnm.herkes umarım istediği mutluluğu yakalar.