Lütfen yardım edin bu yaşadığım nedir

deva-12 · Perşembe 21:31

Arkadaşlar yıllardır ilkokulda aile hayatımda ilişkilerde vs çok vicdanlı olduğum için affedici olduğum karşıyı anlamaya çalıştığım için herşey üstüme yıkıldı kullanıldım hakkım yendi hakkımı savunamadın bazen de savunayım derken gerilip haksız duruma düştüm .
Ben hayatta bir kere de benim hatam yoksa bana biri hata yapıyorsa ona tepki yapılsın , olaylarda ben tepki yaşamiyim ufak bi hatam varsa o konuşulmasın istiyorum .
Kendime çok yükleniyorum kendimi ifade edeceğim zaman gerginlik anlaşılmıcam korkusu uzun açıklamalar yapma isteği sanki yeterince ifade edemicem suçlanıcam yargılancam hisleri oluyor . Bir olay yaşasam %80 karşı %20 ben hatalı olsam bile olay bana yıkılacak hissediyorum . Bir kere de beni tutan yanımda olan insan istiyorum . Çok takıyorum öfkeleniyorum sinirleniyorum ne yapmalıyım nedir bu

1dogasever · Perşembe 21:34

Önce kendini affet sonra kurban rolünden çık. Haklıysan haklısındır kimseye kendini ifade etmen gerekmiyor. Velev ki insanlar karşında konuşma yetisine sahip değilsin diyelim geç aynanın karşına gözlerinin içine baka baka kendine anlat yetmedi mi bir daha anlat sonra kozunu kiminle paylaşmak istiyorsan çık karşısına konuş kimseye karşı içinde bir şey tutma. O an söyle. Anladığım kadarıyla siz hazır cevap değilsiniz

akrephanim · Perşembe 21:35

deva-12 .!.:
Arkadaşlar yıllardır ilkokulda aile hayatımda ilişkilerde vs çok vicdanlı olduğum için affedici olduğum karşıyı anlamaya çalıştığım için herşey üstüme yıkıldı kullanıldım hakkım yendi hakkımı savunamadın bazen de savunayım derken gerilip haksız duruma düştüm .
Ben hayatta bir kere de benim hatam yoksa bana biri hata yapıyorsa ona tepki yapılsın , olaylarda ben tepki yaşamiyim ufak bi hatam varsa o konuşulmasın istiyorum .
Kendime çok yükleniyorum kendimi ifade edeceğim zaman gerginlik anlaşılmıcam korkusu uzun açıklamalar yapma isteği sanki yeterince ifade edemicem suçlanıcam yargılancam hisleri oluyor . Bir olay yaşasam %80 karşı %20 ben hatalı olsam bile olay bana yıkılacak hissediyorum . Bir kere de beni tutan yanımda olan insan istiyorum . Çok takıyorum öfkeleniyorum sinirleniyorum ne yapmalıyım nedir bu

Sanıyorum yaşadığınız şeyler yüzünden özgüven kaybı yaşamışsınız. Bunun üzerine gidebilirsiniz, insanın kendine güvenmesi çok önemli. Birine ihtiyacınız yok aslında. Bazen akışına bırakmak gerekiyor bazı şeyleri. Zaten kendinize güveniniz gelse, bunları büyük oranda aşarsınız.

berna bck · Perşembe 21:45

deva-12 .!.:
Arkadaşlar yıllardır ilkokulda aile hayatımda ilişkilerde vs çok vicdanlı olduğum için affedici olduğum karşıyı anlamaya çalıştığım için herşey üstüme yıkıldı kullanıldım hakkım yendi hakkımı savunamadın bazen de savunayım derken gerilip haksız duruma düştüm .
Ben hayatta bir kere de benim hatam yoksa bana biri hata yapıyorsa ona tepki yapılsın , olaylarda ben tepki yaşamiyim ufak bi hatam varsa o konuşulmasın istiyorum .
Kendime çok yükleniyorum kendimi ifade edeceğim zaman gerginlik anlaşılmıcam korkusu uzun açıklamalar yapma isteği sanki yeterince ifade edemicem suçlanıcam yargılancam hisleri oluyor . Bir olay yaşasam %80 karşı %20 ben hatalı olsam bile olay bana yıkılacak hissediyorum . Bir kere de beni tutan yanımda olan insan istiyorum . Çok takıyorum öfkeleniyorum sinirleniyorum ne yapmalıyım nedir bu

Çocukken bastırılmış olabilirsiniz. Bende de durum aynı kendimi ifade edemiyorum hep yanlış anlaşılırım diye korkuyorum ve inanılmaz affediciyim. Yani insanları affedebilmek için kendime sebepler buluyorum.Özgüvensizim bide bu durum beni çok yoruyor işin içinden çıkamıyorum. Bide şöyle bişey var karşımdaki kişiyile konuşmayınca içten içe kendimi yiyip bitiriyorum.

lou salome · Perşembe 22:07

Yani bu duyguyu hiç yaşamadım ama kendi bakış açımı anlatayım

Sevdiğim ve üzerine titrediğim bir kaç kişi var
Onun dışında dünyanın geri kalanı; yanlış mı anlıyor, umurumda değil. Yargılıyor mu, yargılamazsa şerefsiz. Ben buyum, beğenmeyen uzak dursun

deva-12 · Perşembe 22:11

berna bck .!.:
Çocukken bastırılmış olabilirsiniz. Bende de durum aynı kendimi ifade edemiyorum hep yanlış anlaşılırım diye korkuyorum ve inanılmaz affediciyim. Yani insanları affedebilmek için kendime sebepler buluyorum.Özgüvensizim bide bu durum beni çok yoruyor işin içinden çıkamıyorum. Bide şöyle bişey var karşımdaki kişiyile konuşmayınca içten içe kendimi yiyip bitiriyorum.

Bende öyleyim iştee nasıl düzelecek bu

deva-12 · Perşembe 22:15

lou salome .!.:
Yani bu duyguyu hiç yaşamadım ama kendi bakış açımı anlatayım

Sevdiğim ve üzerine titrediğim bir kaç kişi var
Onun dışında dünyanın geri kalanı; yanlış mı anlıyor, umurumda değil. Yargılıyor mu, yargılamazsa şerefsiz. Ben buyum, beğenmeyen uzak dursun

Özgüvenli yetiştiniz demek ki ben baskı ve şiddetle yetiştim ve hayata yetişemiyorum çok zorlanıyorum aman hakkımda ne düşünüldü aman yanlış mı anlaşıldım aman bana tepki mi yapıldı öyle bunalıyorum ki

berna bck · Perşembe 22:15

deva-12 .!.:
Bende öyleyim iştee nasıl düzelecek bu

Düzeltemedim ben yani nasıl olucak bende bilmiyorum tek bildiğim bu durumun hayatımı çok etkilediği .

deva-12 · Perşembe 22:17

akrephanim .!.:
Sanıyorum yaşadığınız şeyler yüzünden özgüven kaybı yaşamışsınız. Bunun üzerine gidebilirsiniz, insanın kendine güvenmesi çok önemli. Birine ihtiyacınız yok aslında. Bazen akışına bırakmak gerekiyor bazı şeyleri. Zaten kendinize güveniniz gelse, bunları büyük oranda aşarsınız.

Evet ben ise kendime çok yükleniyorum kendimi sinir küpü haline getiriyorum aha yanlış anlaşıldım yok yalnız bırakıldım tek başına güçsüzüm ya kötü algılanırsam falan hisleri oluyor kendi kendime duygularımı bu konuda regüle edemiyorum ben bu konuda ne düşünürüm değil de karşıdaki ne düşünür diye düşünül duruyorum çünkü ne zaman kendimi ortaya koysam ya reddedildim ya dalga geçildim ya bastırıldım .

deva-12 · Perşembe 22:17

berna bck .!.:
Düzeltemedim ben yani nasıl olucak bende bilmiyorum tek bildiğim bu durumun hayatımı çok etkilediği .

Benimde mesela biriyle bir olay yaşıyorum haklıyım ama bana tepki yapıyor ona anlatasım geliyor haklı olduğunu veya benimyanlış anlasın istemiyorum hep karşıdaki acaba ne düşünüyor diye düşünüyorum tek başıma kalmaktan korkuyorum

deva-12 · Perşembe 22:20

1dogasever .!.:
Önce kendini affet sonra kurban rolünden çık. Haklıysan haklısındır kimseye kendini ifade etmen gerekmiyor. Velev ki insanlar karşında konuşma yetisine sahip değilsin diyelim geç aynanın karşına gözlerinin içine baka baka kendine anlat yetmedi mi bir daha anlat sonra kozunu kiminle paylaşmak istiyorsan çık karşısına konuş kimseye karşı içinde bir şey tutma. O an söyle. Anladığım kadarıyla siz hazır cevap değilsiniz

Ben çok gergin oluyorum içimdeki ya kendimi düzgün ifade edersem o da yanlış anlar bana tepki yapar sonra ben gerilirim ve haksız çıkarım hissi çok yoğun bende . Sürekli sinirleniyorum böyle olunca çünkü içimde birikiyor mesela anlatsam kendimi üzüldüğüm şeyi anlamazsa kaldıramıyorum . Beni anlasınlar istiyorum bir kere anlasınlar . Çok anlam yüklüyorum insanlara kendime göstermediğim anlayışı karşıdakine gösteriyorum bu bende o kadar fazla ki bir iş yaparken bile karşıdaki bana ne diyebilir nasıl eleştirebilir hep zihnimde bunlar dönüyor o yüzden birinin yanında bir şey yaparken tedirgin oluyorum

tirami_su · Perşembe 22:24

deva-12 .!.:
Benimde mesela biriyle bir olay yaşıyorum haklıyım ama bana tepki yapıyor ona anlatasım geliyor haklı olduğunu veya benimyanlış anlasın istemiyorum hep karşıdaki acaba ne düşünüyor diye düşünüyorum tek başıma kalmaktan korkuyorum

Bende baskı ile yetistirildim. Çocukluğumdan beri hep çevrem tarafından kabul gören biri olmak için olmadığım gibi davranma eğiliminde oldum. Ama artık şunu fark ediyorum ben yıprandım. Artık diyorum herkes hakkımda istediğini düşünebilir, beni sevmeyen insanlar olabilir. Gün olur yalnız kalabilirim. Hiç problem değil. Başkalarının görmek istediği şekilde olup, kendim dışında biri olup sevilmektense kendim olup nefret edilmeyi tercih ederim. Diğer türlü kurulan ilişkiler yıkılmaya mahkum. Ama kendim olduğum zaman kurduğum ilişkiler daha güçlü oluyor.

berna bck · Perşembe 22:25

deva-12 .!.:
Benimde mesela biriyle bir olay yaşıyorum haklıyım ama bana tepki yapıyor ona anlatasım geliyor haklı olduğunu veya benimyanlış anlasın istemiyorum hep karşıdaki acaba ne düşünüyor diye düşünüyorum tek başıma kalmaktan korkuyorum

Bunun tamamen çocukken bastırılmış duygulardan kaynaklı olduğunu düşünüyorum.Hep sesiz bir çocuktum bana ne yaparlarsa yapsınlar hakkımı savunamazdım şuan 21 yaşındayım hala öyleyim pasif biriyim yani. Terapiye de gittim ama değişen bişey olmadı . Sizde terapi alın belki işe yarar

yesilimtrak · Perşembe 22:31

deva-12 .!.:
Arkadaşlar yıllardır ilkokulda aile hayatımda ilişkilerde vs çok vicdanlı olduğum için affedici olduğum karşıyı anlamaya çalıştığım için herşey üstüme yıkıldı kullanıldım hakkım yendi hakkımı savunamadın bazen de savunayım derken gerilip haksız duruma düştüm .
Ben hayatta bir kere de benim hatam yoksa bana biri hata yapıyorsa ona tepki yapılsın , olaylarda ben tepki yaşamiyim ufak bi hatam varsa o konuşulmasın istiyorum .
Kendime çok yükleniyorum kendimi ifade edeceğim zaman gerginlik anlaşılmıcam korkusu uzun açıklamalar yapma isteği sanki yeterince ifade edemicem suçlanıcam yargılancam hisleri oluyor . Bir olay yaşasam %80 karşı %20 ben hatalı olsam bile olay bana yıkılacak hissediyorum . Bir kere de beni tutan yanımda olan insan istiyorum . Çok takıyorum öfkeleniyorum sinirleniyorum ne yapmalıyım nedir bu

Bazı şeylerin yalnız başına üstesinden gelinmiyor. Buda öyle bir durum. Destek almalısınız

deva-12 · Perşembe 22:43

tirami_su .!.:
Bende baskı ile yetistirildim. Çocukluğumdan beri hep çevrem tarafından kabul gören biri olmak için olmadığım gibi davranma eğiliminde oldum. Ama artık şunu fark ediyorum ben yıprandım. Artık diyorum herkes hakkımda istediğini düşünebilir, beni sevmeyen insanlar olabilir. Gün olur yalnız kalabilirim. Hiç problem değil. Başkalarının görmek istediği şekilde olup, kendim dışında biri olup sevilmektense kendim olup nefret edilmeyi tercih ederim. Diğer türlü kurulan ilişkiler yıkılmaya mahkum. Ama kendim olduğum zaman kurduğum ilişkiler daha güçlü oluyor.

Peki böyle bazen kendinden uzaklaşma panik duygusu acaba ben kimim hissi yaşadın mı hiç

deva-12 · Perşembe 22:44

berna bck .!.:
Bunun tamamen çocukken bastırılmış duygulardan kaynaklı olduğunu düşünüyorum.Hep sesiz bir çocuktum bana ne yaparlarsa yapsınlar hakkımı savunamazdım şuan 21 yaşındayım hala öyleyim pasif biriyim yani. Terapiye de gittim ama değişen bişey olmadı . Sizde terapi alın belki işe yarar

Ben de hep neden böyle yapıyorsunuz niye böyle davranıyorsunuz diye sorup anlamaya çalışırdım ama ya şiddet gördüm ya tepki aldım şimdi birini anlamak istesem bana tepki yapsa kaldıramıyorum

berna bck · Perşembe 23:05

deva-12 .!.:
Ben de hep neden böyle yapıyorsunuz niye böyle davranıyorsunuz diye sorup anlamaya çalışırdım ama ya şiddet gördüm ya tepki aldım şimdi birini anlamak istesem bana tepki yapsa kaldıramıyorum

Çok kötü bişey bu hep böyle kalıcam diye korkuyorum.Keşke böyle şeyler yaşamasaydık belki her şey daha farklı olurdu

Cihandan · Cuma 14:10

Önce kendin ile olan sorunlarını çözmen gerekiyor aslında.
Özgüvenin yerinde olsun, yapmadığın bir şeyde yapmamışsındır konu kapanır.
Sen kendine güvendikten sonra, başkasının ne düşündüğünün önemi çok yoktur.
Kendi kendini bilmek ile alakalı birşey.
Sen açıklamaları çoğalttıkça insanlara karşı, onlar sana daha da yüklenecekler.
Ben öyle uygun gördüm, ben öyle düşündüm, böyle olması gerekiyordu diyerek kestirip atmayı da bilmelisin bazen.
Haksız yapana ' sen böyle davranmayacaktın, bunu demeyecektin veya bundan dolayı benim tepkim bu' diyerek kısadan kesmeyi bilmelisin.
Hayatın yoksa millete açıklama yapmakla, yorucu bir hale gelir. Şu an da yaşadığın bu zaten.
Çok açıklama yaptığın için de kendini hep haksızlıkla suçlanacağın korkusu ile geriyorsun.

deva-12 · Pazartesi 11:15

Cihandan .!.:
Önce kendin ile olan sorunlarını çözmen gerekiyor aslında.
Özgüvenin yerinde olsun, yapmadığın bir şeyde yapmamışsındır konu kapanır.
Sen kendine güvendikten sonra, başkasının ne düşündüğünün önemi çok yoktur.
Kendi kendini bilmek ile alakalı birşey.
Sen açıklamaları çoğalttıkça insanlara karşı, onlar sana daha da yüklenecekler.
Ben öyle uygun gördüm, ben öyle düşündüm, böyle olması gerekiyordu diyerek kestirip atmayı da bilmelisin bazen.
Haksız yapana ' sen böyle davranmayacaktın, bunu demeyecektin veya bundan dolayı benim tepkim bu' diyerek kısadan kesmeyi bilmelisin.
Hayatın yoksa millete açıklama yapmakla, yorucu bir hale gelir. Şu an da yaşadığın bu zaten.
Çok açıklama yaptığın için de kendini hep haksızlıkla suçlanacağın korkusu ile geriyorsun.

Evet mesela terapistimle de konuştum baslı şiddet ve sürekli açıklama yaptıran inanmayan üsteleyen bi ailede büyüdüğüm için böyle olmuşum . Kendi isteklerimi yapmak kendim olmak sanki bir suç gibi hissetmişim . Durduk yere tepki yapan aniden göz temasını kesen bi şakadan sebep açıklama yapmama rağmen döven bi baba kendi istekleri olmayınca ağzı eğen beğenmeyen panikleyen takan sürekli sana onu söyleyen susmayan bi anne …
Şimdi ben biriyle bi olay yaşıyorum zihnim direkt onun sesinden bana biraürü şey söylüyor ben de hepsine bi cevap veriyorum . Yoruluyorum . Yıllardır bunu yaşıyormuşum ama sonradan farkettim . Sanki karşıdakini ikna etmeliyim hoşnut etmeliyim suçlanırım yoksa dışlanırım gibi hisler beni sarıyor acayip yüksek seviyede kaygı oluşuyor .
Düzelir mi sence ya terapilerle aslında terapistim düzelecek diyor ama ben çok yoruldum ben neler yaşamışım yıllardır karşıdaki insanların düşüncelerini tepkilerini izlemek ona göre savunma geliştirmekle yaşamışım meğer

Cihandan · Pazartesi 11:42

deva-12 .!.:
Evet mesela terapistimle de konuştum baslı şiddet ve sürekli açıklama yaptıran inanmayan üsteleyen bi ailede büyüdüğüm için böyle olmuşum . Kendi isteklerimi yapmak kendim olmak sanki bir suç gibi hissetmişim . Durduk yere tepki yapan aniden göz temasını kesen bi şakadan sebep açıklama yapmama rağmen döven bi baba kendi istekleri olmayınca ağzı eğen beğenmeyen panikleyen takan sürekli sana onu söyleyen susmayan bi anne …
Şimdi ben biriyle bi olay yaşıyorum zihnim direkt onun sesinden bana biraürü şey söylüyor ben de hepsine bi cevap veriyorum . Yoruluyorum . Yıllardır bunu yaşıyormuşum ama sonradan farkettim . Sanki karşıdakini ikna etmeliyim hoşnut etmeliyim suçlanırım yoksa dışlanırım gibi hisler beni sarıyor acayip yüksek seviyede kaygı oluşuyor .
Düzelir mi sence ya terapilerle aslında terapistim düzelecek diyor ama ben çok yoruldum ben neler yaşamışım yıllardır karşıdaki insanların düşüncelerini tepkilerini izlemek ona göre savunma geliştirmekle yaşamışım meğer

Tabii ki zamanla düzelecek, ama kendine de zaman vermen gerek.
Hemen bir anda düzelmeyi beklememelisin.
Sen kendini düzeltmek ve bunu başarmak istedikten sonra, tabii ki her şey yoluna girecek.

Ben de çok açıklama yapardım eskiden, dediğin gibi bir şakayı dahi açıklamak zorunda kalırdım.
Terapiler ile ben de bir çok olumlu gelişme oldu.
Artık bakıyorum, gerçekten karşımdaki açıklamayı hak edecek birisi mi?
Eğer öyle ise açıklamamı yapıp durumu düzeltiyorum.
Ama açıklamaya değer birisi değilse, kendimi yormuyorum ve yoluma/hayatıma devam ediyorum.

Bunları anlamak, ayrıştırmak önemli.
Bazen gerekli durumlarda zaten açıklama yapmak gerekiyor. Ama gereksiz her şeye de açıklama yapmak insanı yıpratıyor.
Zamanla her şey olur, su akar yolunu bulur.
Sen de sakın terapilerini bırakma, faydasını çok göreceksin.

Lütfen yardım edin bu yaşadığım nedir

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Guru

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Zaten Kırılmış Bir Kızım 🤪

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Benzer Konular