23 yasindayim lisede tanistik
Oku lütfen yazdıklarımı.
Ben eşimle üniversitede tanıştım. Çok zorlu bi süreçti. İlk zamanlar memleketler farklı diye kabul etmedim ama eşim çok çabaladı sonunda ikna etti beni
Gerçekten birlikte büyüdük birlikte öğrendik. Birlikte aç kaldık ,eğlendik,ağladık...
Hayatımı ona adadım resmen.sonra ünv bitti memleketlere döndük. İki sene başka memleketlerde yaşadık. Berbattı.
Ne sinir krizleri ne kavgalar ne olaylar.
Acaba alışkanlık mı diye çok düşündüm ama hep sonuç aşkta karar kılmak oldu.
Meslek yüzünden tartışıyorduk. Onu hiç anlamadım. Bi erkek gibi düşünemedim. Sadece ilgi bekledim. Beni sevsin özlesin bizim için plan yapsın vs vs...
Ama öyle değil. Erkekler belli bi yaştan sonra omuzlarındaki yükün altında ezilirler. Ve bunu anlatmaya söylemeye bile utanırlar. İş ve maddi sorunlar üst üste gelmişti çok değişmişti... istemedigim bi mesleği seçti. Birbirimize rest çektik. Onca şeye rağmen... hayatımı adadıgım adam yabancı oldu bi anda.
Öfkeyle inatla telefon numaramı değiştim. İlk zamanlar oda inat gitti takmadı kötü knştu.
Sonra 54 günün sonunda salya sümük ağlayarak yeniden konuştuk.
İkimizede ders oldu bu 54 gün. Alışkanlık olmadıgından emin olduk. Memlekete yanıma gelip ilk defa belki içten bi şekilde erkeklik gururunu unutarak anlattı kendini.
Mecburdum dedi.maddi sorunlarını zorluklarını anlattı aslında öfkeyle hareket ettigini anlattı. Hayatımızı yoluna sokmak için uğraştıgını anlattı.
Bana anlatmaya çekindigi bi çok şeyi anlattı sözler verdi özür diledi. Ve ben affettim.
Çünkü o benim sevdigim adam düşmanım değil.
Çünkü her insan hata yapabilir kimse evliya değil.
Çünkü hayatın bazı gerçekleri evcilik oynar gibi her dk canım cicim olmaya izin vermiyor.
Çünkü hayatımdaki bütün güzel anıların başrolünde o vardı.
Çünkü içinde onun olmadıgı tek bi hayalim bile yoktu.
Çünkü o benim en yakın dostum ailem sırdaşım bazen abim bazen evladım gibiydi...
Çünkü o benim için yıllarca savaşmıştı.
Çünkü ben onunla tartışırken bile sevildiğimi hissediyordum.
Çünkü yoklugu çok acıydı..
Çünkü o olmadan en mutlu oldugum an onunla olan iyi kötü hiç bi anıma denk değildi...
Çünkü kalbim yol geçen hanı değildi.
......
Sevmek istersen sebebin çok olur. Ama bırakmak istersen gurur yeter.
Karşındaki azılı bi düşman değil. 6 yılını verdigin adam.
Yıllar geçsin hayatında başkası olsun. Her ne kdr kendine itiraf edemesende rüyalarında bile onu göreceksin. Hep onu arayacak özleyeceksin....
Eğer ahlakına ve adamlıgına güveniyorsan zor zamanlarında destek ol....
Sonuç biz nisanda nişanlandık eylülde evlendik. İstemedigim o mesleğe alıştım. Ve hergün şükrediyorum...
Aşk okdr güçli birşey ki, öfkeni,inadını,gururunu,düşmanlık güdünü kırıyor her defasında... eğer aşıksan ve sana aşık bi adam varsa damarlarından bile mutluluk akar. En kötü olayda bile dimdik durursun. Kavgada etsen küssende kızsanda göğsüne sığınır mışıl mışıl uyursun....
Erkeklerin bir çoğuyla uyum sorunu yaşar kadınlar. Sorunsuz evlilik yoktur.dört dörtlük insanda yoktur. Hiç ağlatılmamayı bekliyorsan yanılıyorsun.... bari sevdigin emek verdigin adam için savaş.