- 20 Haziran 2020
- 50
- 44
- 3
- 37
- Konu Sahibi nevriye deniz
- #1
Herkese merhaba,
1 senedir evliyim. Eşimle evlenmeden önce 2 sene flört etmiştik. İlişkimiz ciddileştiğinde beni ailesi ile tanıştırmak istemediğini söylemişti.Açıklama olarak ailesinin normal olmadığını, onları tanırsam kendisiyle evlenmek istemeyeceğimi söylemişti. Her şeye rağmen tanışma konusunda ısrar ettiğim için, ailesi ile tanıştık. Başlarda her şey normaldi, ailesi beni bende onları çok sevmiştim. Genel olarak gergin, agresif ve stresli insanlar olduğu belliydi. Evlerinde sürekli bir tartışma vardı. 3 kardeş arasında, kardeşlerle ebeveynler arasında yada anne baba arasında. Kayınvalidem hayata olumsuz bakıyor ve sürekli gelmişten geçmişten kötü anılardan bahsediyor, dedikodu yapıyordu. Eşimle araları hep gergindi ( eşim aile şirketlerinde çalışmış ama biz tanışmadan 3 sene önce yolunu ayırmıştı, babası şirketi batırmış ve bir sürü borçları vardı bu sebeple aile içinde sürekli insanlar birbirlerini suçluyor bir tartışma çıkıyordu). Eşimin annesi beni tek yakaladığı her ortamda eşimin hakkında geçmiş ilişkileri hakkında suçlamalarda bulunuyordu. Oğlunu baba laik görmediğini benim çok iyi olduğumu söylüyordu. Bu durumu yavaş yavaş garipsemeye başlamıştım. Artık saçma sapan Eşimin kardeşinin hastalığından, kayınbabamın kayınvalidemi aldatmasından bile eşim suçlanıyordu, benimde bulunduğum ortamlarda hiç çekinmeden eşime hakaret ediliyor evden kovuluyordu. Gel zaman git zaman evlenmeye karar verdik. Bu süreçte eşimin ailesi bize maddi yada manevi bir destekte bulunmadı. Aksine düğün yapmamamız için bize çok ısrar ettiler. Benim ailem birşeyleri farkediyor ama görmezden gelmeye çalışıyordu. Onları öyle kabul etmeye çalışıyordum ama artık göz göre göre eşime haksızlık yapılmasına katlanamıyordum. Eşimin annesine bu durumdan rahatsız olduğumu tanık olmak istemediğimi, eşimle ilgili olumsuz konuşmalar yapmaması gerektiğini söyledim. Bana küstü. Aranızdan bir çoğunun anne evladı için kötü düşünemez, kötüsünü isteyemez diyeceğini biliyorum, buna bende katılıyorum. Ancak kendi gözümle görüp kulağımla işittiğim olayları bile 2 gün sonra biz öyle yapmadık öyle demedik Siz yanlış hatırlıyorsunuz diye inkar eden insanlar var karşımda. Dolayısıyla eşimi suçladıkları ithamlar da gerçeği yansıtmıyor. Eşim kendi küs olduğu zamanlarda bile beni onların evine götürüyordu. Başlarda aradaki köprüyü kurmamı istediğini sandım hiç bir zaman gitmek istemiyorum denedim ancak ben bu durumu kaldıramıyorum. Sürekli sinirlerim bozuluyor söylenen şeyleri kafama takıyorum geceleri uyuyamıyorum! Ben kendi ailemi korumam gerektiğine inanıyorum; ben öncelikli olarak eş görevimi üstlenemiyorum eşime üzülüp acıyarak ona annesi gibi davranmaya, annesinin eksikliğini hissettirmemeye çalışıyorum! İlişkiye girerken bile üşür mü üzerini örtsem mi Diye düşünüyorum! Bu yaşananlardan dolayı ben eşime olan saygımı yitirirsen evliliğimi sürdüremem! İleride çocuğum aile reisi olan babasının bu saygısızlığa maruz kaldığını görürse oda babasına saygı duyamaz. İnsanların kafalarındaki senaryo’ya inanmaları gibi bir psikolojik rahatsızlık var mı? Aranızda eşini kayınvalidesine ( eşinin annesine) karşı savunmak zorunda olan, bu durumla mücadele etmeye çalışan var mı? Bana tavsiyeleriniz nelerdir?
1 senedir evliyim. Eşimle evlenmeden önce 2 sene flört etmiştik. İlişkimiz ciddileştiğinde beni ailesi ile tanıştırmak istemediğini söylemişti.Açıklama olarak ailesinin normal olmadığını, onları tanırsam kendisiyle evlenmek istemeyeceğimi söylemişti. Her şeye rağmen tanışma konusunda ısrar ettiğim için, ailesi ile tanıştık. Başlarda her şey normaldi, ailesi beni bende onları çok sevmiştim. Genel olarak gergin, agresif ve stresli insanlar olduğu belliydi. Evlerinde sürekli bir tartışma vardı. 3 kardeş arasında, kardeşlerle ebeveynler arasında yada anne baba arasında. Kayınvalidem hayata olumsuz bakıyor ve sürekli gelmişten geçmişten kötü anılardan bahsediyor, dedikodu yapıyordu. Eşimle araları hep gergindi ( eşim aile şirketlerinde çalışmış ama biz tanışmadan 3 sene önce yolunu ayırmıştı, babası şirketi batırmış ve bir sürü borçları vardı bu sebeple aile içinde sürekli insanlar birbirlerini suçluyor bir tartışma çıkıyordu). Eşimin annesi beni tek yakaladığı her ortamda eşimin hakkında geçmiş ilişkileri hakkında suçlamalarda bulunuyordu. Oğlunu baba laik görmediğini benim çok iyi olduğumu söylüyordu. Bu durumu yavaş yavaş garipsemeye başlamıştım. Artık saçma sapan Eşimin kardeşinin hastalığından, kayınbabamın kayınvalidemi aldatmasından bile eşim suçlanıyordu, benimde bulunduğum ortamlarda hiç çekinmeden eşime hakaret ediliyor evden kovuluyordu. Gel zaman git zaman evlenmeye karar verdik. Bu süreçte eşimin ailesi bize maddi yada manevi bir destekte bulunmadı. Aksine düğün yapmamamız için bize çok ısrar ettiler. Benim ailem birşeyleri farkediyor ama görmezden gelmeye çalışıyordu. Onları öyle kabul etmeye çalışıyordum ama artık göz göre göre eşime haksızlık yapılmasına katlanamıyordum. Eşimin annesine bu durumdan rahatsız olduğumu tanık olmak istemediğimi, eşimle ilgili olumsuz konuşmalar yapmaması gerektiğini söyledim. Bana küstü. Aranızdan bir çoğunun anne evladı için kötü düşünemez, kötüsünü isteyemez diyeceğini biliyorum, buna bende katılıyorum. Ancak kendi gözümle görüp kulağımla işittiğim olayları bile 2 gün sonra biz öyle yapmadık öyle demedik Siz yanlış hatırlıyorsunuz diye inkar eden insanlar var karşımda. Dolayısıyla eşimi suçladıkları ithamlar da gerçeği yansıtmıyor. Eşim kendi küs olduğu zamanlarda bile beni onların evine götürüyordu. Başlarda aradaki köprüyü kurmamı istediğini sandım hiç bir zaman gitmek istemiyorum denedim ancak ben bu durumu kaldıramıyorum. Sürekli sinirlerim bozuluyor söylenen şeyleri kafama takıyorum geceleri uyuyamıyorum! Ben kendi ailemi korumam gerektiğine inanıyorum; ben öncelikli olarak eş görevimi üstlenemiyorum eşime üzülüp acıyarak ona annesi gibi davranmaya, annesinin eksikliğini hissettirmemeye çalışıyorum! İlişkiye girerken bile üşür mü üzerini örtsem mi Diye düşünüyorum! Bu yaşananlardan dolayı ben eşime olan saygımı yitirirsen evliliğimi sürdüremem! İleride çocuğum aile reisi olan babasının bu saygısızlığa maruz kaldığını görürse oda babasına saygı duyamaz. İnsanların kafalarındaki senaryo’ya inanmaları gibi bir psikolojik rahatsızlık var mı? Aranızda eşini kayınvalidesine ( eşinin annesine) karşı savunmak zorunda olan, bu durumla mücadele etmeye çalışan var mı? Bana tavsiyeleriniz nelerdir?
