Lohusalık depresynu

Ben bebek istediğime emin miyim den ziyade yapmasa mıydım olmasa mıydı
İğrenç bir sürü düşünce…
Hele bir de perçinleyen şeyler olursa….
Şuan bile saatlerdir cebelleşiyorum TEK BAŞIMA…
Ama ne diyoruz.
GEÇECEK.
Bu günleri benden dinleyecek :)
Belki bi nebze tükendik ama tükendiğimiz onca şeyden çok daha anlamlı bu tükenmişlik.
 
İğrenç düşünce değil insani düşünce. Çünkü alışmak zor yeni bir hayat başlıyor. Herkes bu lohusalık zıkkımınu aynı şekilde yaşamıyor. Geçenlerde birine ya ben lohusalıkta da depresyona girdim hormonlar birden oynuyor ya dedim de seninki hormonsa bizimki ne iki çocuk doğurdum hiç öyle bi şey olmadı dedi. Olmayabilir dünyada herkes her şeyi aynı şekilde yaşamıyor o yüzden kendinizi suçlamayın. Evet o tür hisler geliyor ne kadar istenen bebek olsa da ama alışma sürecinde olabilecek şeyler.
 
11 aylik bir anneyim ben hala ilac kullaniyorum. Ayni duygu durumlarindan ben de gectim yalnizlik, ben ne yapacagim dusuncesi bire bir ayni yasadiklarimiz. Sabah uyanip bugün nasil bitecek diye aglardim. Bebegin artik senin, onun sana ihtiyaci var. Inan ki geciiyor, büyüdükce daha guzel zamanlae geliyor. Tabii daha yorucu. Gozlerinin icine bakip sana anneee diyecek ve bugün hissettigin duygulari artik hissetmeyecelsin
 
Arti ben emzirmek icin 6 ay neler yasadim meme redleri süt azalmalari kaynana baskisi cok zordu
 
Yazdıklarınızı okudukça kendimden bir şeyler görmek beni rahatlattı. Hislerimizi paylaştıkça rahatlıyorum. Ne olur yazın yazalım rahatlayalım paylaştıkça
 
Yazdıklarınızı okudukça kendimden bir şeyler görmek beni rahatlattı. Hislerimizi paylaştıkça rahatlıyorum. Ne olur yazın yazalım rahatlayalım paylaştıkça
Yazalım tabi ki…
Hatta gece nöbetinde iken daha çok yazalım Benim en stresli olduğum,rahatlamaya en ihtiyacım olduğu zamanlar
 
3.ayı bitirmek üzereyiz.
İyi geceler. Ben de doğumdan 10 gün sonra girmiştim lohusa depresyonuna. Uyusam olmuyor uyanık kalsam olmuyordu. Ruhumu sıkıyorlardı. Sürekli dua edip duruyordum. Düzelmeyeceğim eski ben olamayacağım derdim sürekli. Ki en ufak şeylere sevinebilen bir insandım normalde. 40 çıkınca biraz düzeldim. Adet olunca biraz daha düzeldim ha tamamen geçti mi hayır. Eski beni özlüyorum hala. Ama buraya yazdıkça rahatlıyorum. Şu anda üç aylık olmak üzere bebeğim. Kendimi mutlu etmeye çalışıyorum bir şekilde. Bir de benim büyük bir kızım var 10 yaşında. Vicdan muhasebesi de yapıyorum sürekli onunla ilgilenemediğim için. Yani işin özü depresyon geçiyor ama farklı farklı duygular geliyor. Eskiye özlem oluyor. Ağlamalar oluyor. Ama içime atmıyorum anında dışıma yansıtıyorum ki rahatlayayım yoksa içinden çıkamıyorum. Allah’ım şifa versin size hepimize. İnşallah atlatacağız
 
Bebeğinizin doğum tarihi nedir :) Allah bağışlasın iki evladınızı da :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…