Lohusalik, bunalim, esim ve yalnizlik :’(

Nida1234

Üye
Kayıtlı Üye
19 Ocak 2024
433
40
18
Selam kizlar.
5 haftalik bi kizim var ve cok zor bi dogumum oldu, 2gun dogum sancisi cektim kizimin hayat tehlikesi vardi acil sezeryan sonrasi sukurler olsun kizim sagsalim dogdu.

Dogum sonrasi biraz stresli gecti, Esimin annesiyle kendi annem uzun zamandir görusup konusmuyordu. Kayinvalidemle mesafeli bi iliskim var kafa yapi olarak uyusmuyoruz sagolsun benden önce lohusa oldu farkli farkli uzdu beni. Ben biraz geri durmasam hergun evimde olurdu evlerimiz yakin. Dogumdan önce ve sonra olaylar cikardi canimi sıktı gunlerce aglatti sonra bi kac sefer geldiginde hep suratini asti inanin lohusayken bu durumlar asiri sinir bozucu. Eli bombos gelir gider sormus olmak icinde bos bos ne yapiyim ediyim olur.
Bide kac sefer dedigmiz halde bebegi öpmeyin diye ellerini öptu iki kere. Yani kac cocuk buyuttum torun baktim gibi göruyo. Bi kac sefer söyle yap yapma muhabetti bende kenfi bildigmi yaptim.


Kendi anneme gelince cok yakiniz en guvendiklerimden ve bana cok destek oldu. Dogumum öyle cok zor olmasina ragmen kimseyi yatili kalin diyemedik. Evimiz kucuk ve o ilk zamanlar özel oldugnu dusunduk esimle. Annem sagolsun tepsilerle yemek gönderdi bi kac hafta esimle ama oda calisiyor. Annem cok beceriklidir her konuda ama gelin görunki bi kac sefer bebekle görustugumde sadece bebegi seviyim pesinde yani bebek agliyor susturamiyor beni hem anliyor hem anlamiyor…
Surekli yok mahalledeki su teyze gelmek istiyor bu gitmek istiyor tarzi bunaltiyor. Simdi degii daha sonra ben evimde cagiririm herkesi diyi ama her seferinde ayni muhabbet bayiyor beni. Annemde dogumum zor fln olunva bi tuhaf oldu. Gercekten sinir oluyorum tuhaf davraniyor ve surekli daha sonra su bu görusme pesinde.
Birde dogumdan önce buzluga biseyler yapti pogaca börek neyse 2-3haftssonu yapmistir sorsaniz tum sonbahar her hafta bana yorulmusmus gibi davraniyor. Baskalariyla gezmesiydi o bu geri kalmadi hic bi sekilde ve ben ekstra yormadim dertlesmekten ziyade.


Esime gelince, esim bazen evden calisiyor bebege biraz bakiyo yardimci olmaya calisiyor sagolsun ama bi kac haftadir sigarayi birakmaya calisiyo oyuzden asiri gergin olabiliyo bende en ufak biseyde zaten alingan olup agliyorum
Hem cok anlayisli oluyo hemde cok anlayissiz. Esim yemek konusunda iyi degil bende asiri iyi degilim.

Bana gelince , depresyon gibi bisey geciriyorum sanirim..
Guzel giyinip suslenip guzel meslegi olan biriyim simdi annelik izne ayrildim surekli atlet esofman perisan sekilde evdeyim. Gunlerce dus alabilicek vaktim olmayaniliyo, esim baktigindada bebege akssm gec oluyor az bile olsa gözumu kapatmaya calisiyorum. Evin islerine yetisemiyorum öyle yemek ekmek eskisi gibi yapamiyorum zaten cok iyi drgiim fikir olarak. Kolay ne varsa o oluyor.
Bebegim geceleri iyi uyuyp gunduzleri uyumuyor ustelik gaz sorunu var.
iyi bir anne, es olmaya calisiyorum ama dogumun yasattigi o pskolojik Korku endise ustune tukenmislik, yorgunluk derken bittim tukendigmi hissediyorum..
Havalar soguk ve salgin zamani, öyle kimseule görusmuyorum safece bebegimi yuruyuse göturuyorum gunluk temiz hava alsin diye.
40dk-1 saat arasi gunluk yuruyorum.

Hamileligim Boyu hep spor yaptim yillardir yapiyodum ama 7 aydan sonra Cok kilo aldim. Toplam 25 kg aldim ama Cok göstermiyordum. Dogum sonrasi bi 6-7 kilo verdim ve öyle kaldim.
Tatli fln az yesem bile veremiyorum e suan sporada gidemiyorum
Toplam 18 kg var vermek istedigim ve bi kac hafta daha beklemem lazim spor salonu icin. Yaza vermek istiyorum hic olmazsa bi 10 kilo verebilsem 3-4 ay icinde ama imkansiz geliyor. Fulltime emziriyorum.
Nasil vericem bu kilolari?

Tek basima ustesinden gelmeye calisiyorum herseyin. Bebegim surekli kucak istiyor Sadece meme sakinlestiriyor. Bazen saatler Boyu kucagimda veya mememde
Kizimi herseyden cok cok seviyorum ama yetemiyorum kendimi kaybetmis hissediyorum.
Wcye bile slingerle giriyorum esim ofisten calistigi zamanlar…

Esim yakinlarda hac/umreye gidicek kurstan cocuk arkadasladiyla gecen sene gidiceklerdi gidemediler ben israrci oldum esimin gitmesine cünkü Cok istiyodu ilerde bidaha firsat olur olamaz diye, bi hayira vesile olmak istedim. Simdi bakiyorum cok zorlanicam bi 2 hafta. Annem kv var Evet ama kimse cocugna kendin gibi bakamiyo ustelik daha cok garip davranisra bulunup daha can sıkıcı oluyor.

Annem demiskende, kardesim yurtdisinda yasiyor annem cok yorulmusmus birda benle ugrasmaktan ve kendi isi fln diye oda ayin sonunda bi hafta yurtdisina gidiyo..
Herkes kendi derdinde ve kimseye yuk olmadigim halde herkese fazlayim.

Bebegim gaz problemi vs derken saatler boyu agliyor( kolik degilmis) ve artik bende dayanamayip onunla beraber agliyorum. Ayak ustu tatli tarzi ne varsa atiyorum agzima.

Varmi benim gibi yasamis olanlar?
Insan yapayalniz hissediyor. Kanamamda devam ediyor namazlarimda huzur buluyorum simdi safece dua edebiliyorum..

Bebegimle bi arkadasla fln görusmeye cekiniyorum disari olsa bile aglar durmaz diye. Hep böyle mi olucak?
Doktor zamanlaeim oldugunda sutumu sagiyordum esim bakarken 1-2 saat fln.

Cok cikmazdayim lutfen önerileriniz varsa verin
 
Son düzenleme:
Öncelikle anneliğinizi kutlarım
Hepimiz benzer dönemlerden geçtik, ben doğum yaptığımda gerçekten yapayalnızdım. Üstelik kızım 3 aylıkken pandemi geldi ve eşim dışarıda çalışıyordu, halının üzerine çöküp bebekle beraber ağladığım zamanlar çok olmuştur. Ağır kolik bir bebekti, 5 sene geçti hala gaz denince tüylerim diken diken olur.
Hiç durmazdı, çocuk elimde ağlayarak ağzıma bir lokma kuru ekmek atardım.
Sizin aksinize bende aşırı, aşırı kilo verdim yani öyle böyle değil. Uyku yok, yemek yok, kilonun fazlası nasıl rahatsız ediyorsa azlığı da öyle inanın.
Evde sürekli emzirme atletiyle dolanan bir inek gibi hissediyordum kendimi, saçlarım topuz, altımda eşofman, bir duş için bile akşama kadar eşimi beklerdim.
Öncesinde manikürsüz bir günü bile geçirmeyen bir kadınken değişimim benim de psikolojimi alt üst etmişti. Aynaya bakıp eski zamanları çok özlediğimi bilirim.
Hepimiz çocuklarımızı çok seviyoruz, bunun sevgiyle alakası yok annelik kadının hem ruhunu hem vücudunu etkileyen ve sonu olmayan bir süreç.
Zamanla düzen oturtacaksınız, bebeğiniz ek gıdaya geçecek, uyku süreleri biraz biraz uzayacak.
Yine de bunca şeye rağmen ne annemi ne kayınvalidemi çağırmadığım için pişman değilim. Evet zordu, çok zordu ama kendim büyüttüm kızımı, kimsenin baskısı olmadan.
Kendinize ve bebeğinize zaman verin, her şey yoluna girecek
 
Her şey daha o kadar yeni ki. Tüm bu yazdıklarınızı emin olun tüm lohusalar yaşıyor.Instagram momlarına bakmayın siz onlar hep premses zaten asla kötü olanı paylaşmazlar. Şuan ne kadar imkansız gibi görünsede geçecek merak etme. Ben de ilk bebeğime hamileyim ama araştırmalarıma göre 3.aydan sonra her şey daha kolaylaşıyormuş. Anne bebeğe alışıyor bebek dünyaya alışıyor. Bir şekilde düzen kuruluyormuş. Kendini depresyondayım moduna sokup daha fazla dibe çekme. Bu yaşadığın tam anlamıyla lohusalık çünkü. Eşinin umreye gitmesi belki daha iyi bile olabilir. Yemek derdin olmayacak, temizlik ister yap ister yapma. Bence tamamen bebeğine ve kendine odaklanman için güzel bir fırsat. Çünkü bence erkekler ne kadar yardım ediyor gibi görünsede ekstra yükten başka bir şey değil o zamanlarda :) bebeğimin sürekli kucak ve meme istemesi de çok normal onun şuan hayattaki tek tutunduğu dal sensin o yüzden hep kokunu hissedip kollarında güvende hissetmek istiyor
 
Bebeğinizi sağlıkla büyütün inşallah. Herkes konuşur kimseyi takma kafana. Kim destek oluyorsa ona yakın dur. Kilonu dert etme daha bir ay olmuş doğum yapalı. Zamanla verirsin lonusasın daha. Bebeğin senin sütüne ihtiyacı var. En önemlisi sağlıklı bir anneye ihtiyacı var.
 
Gçmiş olsun gözün aydın, annelik böyle bir şey bence annen yeterince yardımcı artık bir annesin herşeye yetişmesende hergün biraz biraz yapsan işin kalmaz e eşin de arada bir yardım ediyomuş zaten bebeğin büyücek öyle kalmayacak bu anların tadını çıkar henüz lohusasın 5 hafta olmuş çok yeni bizim için 5 hafta senin için dün gibi daha :) ama malesef ki herkes doğurduğuna bakmalı , annelerimiz bizleri doğurdu büyüttü artık onlarında yaşamak istediği bazı şeyleri var diye düşünüyorum kaç küsür yaşına gelmiş yurtdışına gitmesi veya gezmesi calışması felan bunlar sana dokunmaması lazım senin annen bu kişi. Kendini yalnız hissetmen de çok normal. Ve annen kaç yaşında bilmiyorum ama yaş alıyolar gittikce bilmem farkındamısınız ama hepimiz yaşlanacağız herkes doğurduğuna bakmalı. Biraz annen biraz eşin biraz kv derken böyle böyle toparlanırsın. Ama cocuk yapınca insan normalde zaten bu olanları göze alarak yapıyor yani şikayetlenmenin anlamı pek yok. Sonuç olarak büyütülmesi gereken küçük bir insan verildi kucağına ve sorumluluğu sen ve eşinde. Eşin evde olduğu zaman teslim et ve dışarı çık hava al. Doğum kilolarına gelirsek onuda atlatırsın yani henüz yeni doğum yapmış birisin ödemin gidecek felan emziriyosun sana uygun bir diyete bakabilirsin emziren anne olarak bebeğine zarar vermeyecek yiyecekler listeye eklenebilir.

Bebeğin büyücek depresyonda olman çok normal bi anda anne oldun ve ilk cocuğun :)
 
Ya bu konularda yengem gibi davranasim var birinci cocugunu hep elimizden cekti cocuga uc gun kurali uyguladi herkesten sakindi. Cocuk miymiy zayif yemek seciyor. Kucugu dogdu o cocuk apartmanda dogdugu an itibariyle elden ele gezdi. Ana kucagindan gelip kapiyi calip alt komsu aliyordu ustten biz aliyoduk. Yengemin kardesleri geliyordu cocuklari o kadar evi dagitiyorduki yengem asla agzini acmazdi gider yatardi bebegi kardeslerine verirdi. Ben annem cikardik firsat bu firsat derdi hemen ya yemek yerdi ya yemek yapardi banyo yapardi yada yatardi. 4 aylik itibariyle ne yersek tattirdi. Simdi masallah cocuk yemek secmez ne bulsa yer. Annesinin isi olsun bize gelir durur saatlerce annem nerde demez . Yakinda dogumum var o sekilde olmayi dusunuyorum.ailem cok destekci kundak yapacahiz dedi yap dedim. Tuzlayacagiz dedi tuzla dedim. Yengem teyzelerim yani hepsine ben bizzat soyledim hepsi gelsin birer saat baksin bende banyomu yaparim yatarim. Yani benimde psikoljim onemli ben iyi olayimki bebek iyi olsun. Kilonuzu dusunmeyin. Cok erken bence daha.saglikla buyusun evladiniz
 
4 ay 1 haftalık bebeğim. Uyku gerilemesindeyiz. Uyumuyoruz. O da ben de. Şimdiden özledim o ilk ayı. Mis gibi kokar. Bol bol koklayın. Hiç geçmeyecekmiş gibi gelen zor anlardan bir anda 4. aya zıpladık sanki. Çok hızlı geçiyor.

Depresyondayım hissi ara ara uğruyor. Birkaç kere kriz anım oldu. Ağlayarak güne başlıyorum bu ara yorgunluktan. Bana normal geliyor. Her yeri ağrıyordur büyürken. Bana zorsa ona da zordur.

Yardım almaktan çekinmeyin. Annenizden bahsediyorum. İsteyin yapsın. Bazen isteyerek alırız sadece. Görmüyorlar bizi bebek doğunca. Sanki görünmez oluyoruz. Siz aldığınıza bakın. Ben çok yoruldum tek başıma. Yorulmayın. Siz iyi olmadıkça bebek olamıyor. En iyi kv uzak duran kv. Eşiniz gitmese keşke. Durdurabileceğiniz bir şey değil sanırım artık. Kiloyu, görüntüyü takmayın. Hepsi halloluyor. Her şey güzel olacak.
 
Çocuğu tuzlandigi için ölen birini tanıyorum. Yine de siz bilirsiniz.
 
İyi akşamlar .
Hayırlı olsun bebeğiniz.
Evet bu hissettikleriniz çok normal . Sizi çok iyi anlıyorum.
ben de ekimde doğum yaptığımda bazı bi şeyler yaşadım.
İnsanın başına gelebiliyor.
sabırla sakinlikle geçirmeye çalıştım.
Ben o günleri..
Bi şekilde geçiyor.
Canınızı sıkmayın
Moralinizi bozmayın.
Benim oğlum şimdi 4 aylık.
zaman çabuk hızlıca geçiyor.
inşallah sizin bebekte büyüyecek .
Uyku düzenide yerine oturur tabi.
gaz ilk üç aya kadar oluyor.
 
Reactions: Gao
Umre çok lazım değil seneye bebek büyür o zaman beraber gidin. Desteksiz küçük bebekle ne yapacaksınız. Bu bir süreç ve geçecek.
 
Dusa bile swingerla giriyorum dediginiz swinger nedir?

Bu arada gebeyken o kadar cok konu actiniz ki, ben sizin lohusaliginiz kotu gececegini, cok stres ve takinti yaptiginizi biraz kendinizi rahatlatmaniz gerektigini soylemistim.


Bakin yanilmamisim, dogumunuz zor olmus cocugunuz neler yasamis, boyle devam ederseniz, (acilen psikolojik destek almalisiniz) o cocuk gergin, huysuz ve pacanizdan ayrilmayan bir cocuk olacak ve depresyonunuzu korukleyecek.

Tez vakitte lutfen destek alin, kendinize hic iyilik yapmiyorsunuz, kaygi seviyeniz annelik yapabilmeniz icin fazlasiyla yuksek.

Allah anali babali buyutmek nasip etsin
 
Bu dönemde her şey o kadar karmaşıklaşıyor ki sizi çok iyi anlıyorum.
Desteğim var ama insan yine de yoruluyor, bulduğum her fırsatta dinlenmeye çalışıyorum A akasayalar ın bahsettiği yenge gibi olmaya çalışıyorum ben de annem geliyor, kardeşim geliyor eşim evdeyse vs hoop hemen kendimle ilgileniyorum duşumu alıyorum bakımlarımı yapmaya çalışıyorum ama bu 2 aydan sonra böyle oldu bende de öncesinde boş bulduğum her dk uyurdum ev işi, kişisel bakım, yemek vs hiçbir şeyi gözüm görmezdi ama nasıl ki bunları yapmaya başladım kendime geldim diyebilirim. Hani evi boşverin çocuğunuzla ilgilenin bırakın ev kirlensin şu olsun bu olsun diyenler var ya onlara çok da itimat etmeyin çünkü evin düzenli oluşu yemek yapmak bile zevk veriyor bana insan yatağını toplayabilmeyi özler mi ben özlemiştim. Aylar sonra oje sürdüm tırnaklarımı izledim saatlerce. Ha instamomlar gibi bir hayat da beklemeyin ben ona da inanmıyorum ve bence gerçekten tek başlarına idare etmiyorlar arka planda eminim biri veya birileri var. Çok soğuk bir şehirde yaşıyorum bebeğimi fazla dışarı çıkartamıyorum dört gözle baharı yazı bekliyorum şu an. Öyle bir imkanınız varsa hem size hem bebeğe iyi gelecektir.

O küçük hallerini özlüyorum ama şimdiden, önceden minicikti göğsümde uyurdu şimdi sığmıyor rahat edemiyor uyumuyor. Kucak bağımlısı ama malesef şimdi bunun geçmesini bekliyorum, 4. ay atağı yaklaşıyor ona hazırlanıyorum ama o da geçecek biliyorum. Daha zor günler bekliyor diyenleri dinleme onlar istiyorlar ki ben ne yaşadıysam herkes on katını yaşasın.
 
Bebıs hayırlj olsun. Bu zamanlar çok zor ama geçecek emın olun. Anne ve KV den destek alın yapıcak bşka bırsey yok.
 
Bı rahatlayın durun eşinizin yemeğine temizligine vıdı vıdı yapmayın sogutmayin yapsın ev işi .Bakımına ortak edin bebeğin .Rahat olun azcik .Bırakın kiloyu acelesi ne verirsiniz Biraz gün gün yaşayın kayınvalide ve anneniz iyi olsun yerinde olsun.İhtiyac olabilir azcik he deyin geçin.Hayirli olsun bebiş öperim minik ayaklarını maşallah .Gerisi geçecek hiç merak etmeyin bide hızlı geçecek ki saşakalacaksiniz
 
Ay bana geçecek diyenleri bogacaktim ben fakat rüzgar gibi geçti
 
Hersey cok yeni kilo derdine dusmussunuz ve herseye takiyorsunuz ortada kv haric hersey normal esinizde yardimciymis zamanla cocuk bakmaya adapte olucaksiniz herseyi abartmayin
 
Hepsi geçiyor,iki doğumdan sonra hayatımda görmediğim kilolara ulaşmıştım.Hepsini zamanla verdim.
Birçoğumuz bu süreçlerden geçtik inanın bitiyor hepsi.
Bebeğiniz böyle sürekli ağlamayacak,ona en iyi gelen şeyi siz bilirsiniz.
ilk kızım bebekliiinde seyyar hamak ile sakinleşirdi.
ikinci kızım ise fön sesi ve beyaz gürültü sesleri ile sakinleşip uyurdu.
ilk kızımı sadece 4 ay emzirebildim.
İkincisini 3 yaşına kadar emzirdim.
Her bebek çok farklı.
Siz deneye deneye ona en iyi neyin geldiğini öüreneceksiniz.
Bakın mesela bi arkadaşımın bebeği uykuya zor geçerdi.
Bigün tesadüf şelaleye gitmişler orda hep uyumuş.
Omdan sonra hrp su sesi açarak uyuttu ve rahatladı.
Diğer meselelere aldırış etmeyin olabildiğince bebeğinize odaklanın.
İlk 3 ay anne karnında sanıyor kendini ve sadece sizi istiyor
 
Kusura bakmayın ama sizin mutlu olma ihtimaliniz hiç yoktu zaten doğum sonrası. Aylar öncesinden bugünlerin kötü geçeceğiyle ilgili kafanızda kurdunuz, durdunuz. Böyle de devam edeceksiniz bir yardim, destek almazsanız. Bir psikolojik destek şart size. İhmal etmeyin.
Eşinizin umresi de çok yanlış bri zamanda olacak. Bebeğiniz biraz büyürdü beraber giderdiniz ya da yalnız kalmak için daha iyi bir zamanı seçerdiniz.
 
Ahh canim benim benimde kizim üç aylik ayni yollardan geçtik forbiome probiyotik var lütfen dene gaz icin bizi o kurtardı geçiyor da işte mahvoluyoruz bebek uzaktan göründüğü gibi değil bende doğurunca anladım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…