Lohusalığım ve 2 yaş krizi

Mintmavim

Üye
Kayıtlı Üye
23 Şubat 2020
186
71
Merhaba hanımlar .
Martta 3 yaşına girecek bir evladım var. 2 yaşına kadar uyku dışında bi problemimiz olmadı.
Evladımın sakinliği ve bana çok sorun cikarmamasina birde sürekli yanına arkadaş aramasına dayanamayarak 2 yaşına girmeden hamile kaldım. Her şey güzeldi yolundaydı fakat 2 yaş sendromu o kadar agir başladı ve bitmedi ki.

Buna lohusalık yeni doğmuş bir bebek de eklenince kafayı yemek üzereyim. Kızım tekken gözüme o kadar da batmayan uyku sorunu hamileyken ve simdi de katlanarak artti ve ciddi manada beni çok yıprattı. Gündüz asla ne yaparsam yapayım uyumuyo. Gece gec yatsin belki gec uyanir diyorum ama degisen bisey olmuyo. Ve sabah karanlikta daha gunes doğmadan uyanıyor. Malum yeni doğan bir bebeğim de var gece de uykusuzum. Gündüz 1 saatte uyusa ikisi uyurken dinlenmek istiyorum ama yok yok yok yani... hadi uyumadi bari eziyeti olmasa diyorum ama asla kendi kendine oynamiyo sürekli hem bana çok yapışık hem çok inatçı. Kardeşini de uyutmuyo sürekli uyandırıyor. Tepesine cikiyo ki yalnız bırakıp lavaboya gidemiyorum mutfağa gidip su bile icmeyi unutuyorum yemek yapamadığım için aç aç durduğum oluyor .

Oyun kuruyorum oynuyoruz saatlerce beni bi salsın diyorum ama doyuma ulaşmıyor asla . Bi gün kendi kendine oynadığını oyalandigini görmedim.
Ağzımdan çıkan her söz onun için bi ağlama sebebi bi kriz evde bi kaos onu ben yapcam bunu ben yapcam . Ama benle yapışık yasamaktan da vazgeçmiyor hem inat hem aglak hem bana yapisik ama surekli de bana kizan bi bebeyle marttan beri nerdeyse her gun ağlıyorum . Mesela inadindan 1 gün çişini yapmadığı oluyo aksama kadar ve her dk çiş çiş diyor gidelim gel diyorum basliyo ağlamaya hayır demeye . Üstüne gitmiyorum sormuyorum ama unutmuyo ve asla yapmiyo. Sonunda halıya yapıyor mesela.

Yardim edecek kimse yok cevremde annem vefat etti kv zaten doğumlarda arazi olur ortadan. Yani arkadaşlar hem çok çok erken uyandigi için hem de aşırı inat ve ağlama krizleri olduğu için vakit gecmiyo.. kahvaltiya ikna etmek ustunu değiştirmeye ikna etmek kısaca gunluk rutin seyler işkence haline geldi benim için evet benim kendi evladim ama bazen konusmak bile istemiyorum cunku ne desem aglamaya başlıyor tersini istiyor.

Bugun aynaya baktim ve saçımda ki aklara inanamadım. Goz altlarim mos mor . Hamilelikten dolayı kasım kirpigim dökülmüş o kadar çirkin geldimi ki kendime .

Yani arkadaslar akşam eşim gelene kadar ben ölüp ölüp diriliyorum sanki 2 siyle. Hele ikisi aynı anda ağlamaya başlayıp küçük gazından büyükte inadindan susmayınca artık bende ağlıyorum. Kreş için bana daha küçük geliyo ve çevremden biliyorum hep hasta çocuklar evde birde yenidoğan varken krese bu sene salmak istemiyorum.
Lutfen bana fikirlerinizi yazin bu durumda olan var mı ne yapacağım bilmiyorum.
 
Yarım gün filan da olsa bir yardımcı gelse beraber baksanız? Ben bir taneyle yorgunluktan ölüyorum, yorulmak da cok haklısınız.
 
Evet ilk sene cok hasta oluyorlar ve evde yenidoğan varken ben de kreşe göndermem. Zaten ikisi de küçük sizin hepten kafayı yersiniz hastalık olunca. Ayrıca ben kızımı 3 yas 7 aylıktı galiba gönderdiğimde. Yani 4 yasa çok az kalmıştı.Kreşe giden cocuk muhakak derdini anlatmalı, yoksa eZilir .


Şimdi gelelim düzeninize
Klasik bazı aileler gibisiniz. Cocuk gec yatar, bazen geç kalkar ama bazen erken kalkabilir.

Çocuklarınızı geç yatırmaya alıştırmayın. Çocuklar düzeni sever aslında. Bir müddet sonrada bu düzene alışırlar.
O yuzden akşam geç yatırmayın, hem bu sayede size de zaman aklıyor deneyin görün.

Benim kızım 6 yaşında ve akşam 8.30 gibi yatağa girer evet hemen uyumaz, ama o yataktan da kalkmaz uyuyana kadar. Cunku boyle alıştırdım. Ve aksamlar da bana kalıyor
Hem çocuğa da düzen oluyor.
Bazı çocuklar uykusunu almadığı için de huysuz olur. Aylarına ve yaşlarına gore uygu saatleri vardır ve buna uymanız gerekiyor.

Sonra gelişim geriliği, dikkat eksikliği ce daha bir sürü dorunu oluyor. Uyku yemek kadar önemlidir.


Size tavsıyem erken yatmaya alıştırın!
 
Büyük çocuğunuzun sosyalleşme, bağımsızlaşmaya ihtiyacı var.
Eskiden konu komşu akraba çocukları ile oynarmış çocuklar. Gün içinde o şekilde annelerde rahat nefes alırmış.
E şu an öyle bir imkan olmuyor.
Bir de yeni gelen kardeşle beraber ilginiz de ikiye bölündü ister istemez onu da kıskanıyordu.
Tüm yük sizin üzerinizde...
Eğer bu yükle devam ederseniz çocuklara iyilik yapacağım derken daha büyük kötülük yaparsınız.
Yorgunluk, gerginlik sizi duvara toslatır.
En azından haftada 3 yarım gün şeklinde gidebilir emin olun o bile dinlendirecektir sizi.
 
Sizi cok iyi anliyorum, ayni durumlari yasadim. Kucuk bebek gece uyutmazdi, buyuk de gunduz. Gercekten cok zor donemlerdi.
Ben cozumu buyugu tam gun krese vermekte buldum. En azindan aksama kadar sadece bebekle ve ev isleriyle ilgileniyordum, bebek uyudugunda bazen uyurdum.
Buyuk cocugu asla ihmal etmeyin, sonra farkli disiplin sorunlari cikiyor. Alabiliyorsaniz es dost akrabadan yardim alin, maddi durumunuz varsa eve yardimci alin, ama buyugu mutlaka krese gonderin.
Kucuk 1 yasina geldiginde her sey daha kolay oluyor. Size sabirlar diliyorum
 
Iste bu yüzden gitmesini istemiyorum arkadaşım gönderdi çocuk 2 gün gidiyo 3 gün evde hasta . Kardeşini de çok öpüyor sürekli yakınında merak ediyor nasıl uzak tutabilirim ki aynı evde .
Gündüz zaten uyumadığı için akşam üstü eziyeti iyice artıyor ama yine de ağlıyo uyumayacağım diye mesela 7 buçuk 8 gibi hazırlamaya çalışıyorum uykuya sabah 7 de uyandığı halde bana mısın demiyor. Yani 2 yaşında daha bebek sayılır bu uykusuzluk bi yerde sızıp kalması lazım ama çok dirençli.
 
En büyük hatayı ilk çocuğunuz küçükken ikinciye hamile kalarak yapmışınız bence.Kreşe verin baska çare yok
 
Merhaba aynı şeyleri yaşayan biri olarak sizi okadar iyi anlıyorum ki. Martta 3 yaş olacak bir küçük ergen 12 yaş büyük ergen ve 4 aylık bir bebek ile ilgilenen bir anneyim zor çok zor ama imkansız değil. Bazen çıldırdığım oluyor, dayanamıyacım galiba diyorum ama, sabrın sonu selamet diyerek sabrediyorum. Benimkide sürekli ağlama halinde su içer neden su içtim diye bile ağlar ki bebek doğana kadar hiç böyle degildi. Hareketliydi ama ağlak ve agresif değildi. Bazen gözlemliyorum ilgi için ağlıyor, hemen dikkatini dağıtacak birsey buluyorum, konu açıyorum,bişey yapıyorum. Dikkat çekmek için risk bile alıyor kaydıraktan ayakta kaymaya calısmak gibi.bizim ağlamamız baba ve abla gelince artıyor çünkü onlara ben burdayım msj veriyor aslında. Ama onlar küçüğü sevmeye calışınca film kopuyor işte. Yasadıklarımı buyuduklerınde beraber oynayacak ve mutlu olacaklar diye motive ederek atlatabiliyorum. Büyük olan bile anne benimle ilgilen diye sırnaşıp sitem ederken 3 yaşındaki çocuklardan olgunluk beklemek haksızlık olur. Belki bir nebze yalnız olmadığınızı anlarsınız diye yazmak istedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…