Bende depresyona girmiştim o halleri çok iyi bilirim. Kendimi yok etmeye kadar düşünmüştüm ama her düşünmemden sonra Allah’tan af dilemiştim beni şeytana uydurmaması için dua etmiştim resmen içimde 2 kişi var gibiydi Allah düşmanımın başına vermesin… Hiç yargılancak kendine gel denilcek durumlar değil. İnşallah durumu kabullenir ve iyileşme yoluna girer. Belliki kendini telkin edemiyor,farkında değil… Rabbim güç versin. Bebekte emin ellerdeyse iyi bakılıyorsa varsın şimdilik öyle kalsın. Arkadaşınızla konuştuğunuzda bebeğin ondan soğumayacağını elbet o anne-çocuk ilişkisini kuracağını,bebek zaten küçük sen bi kendine gel o senden ayrılmıcak zaten diye teselli edin o kaygıya girmesin içten içe kuruyordur kafasında. Bebeğini öyle kalın giydirmesi bile içten içe bi annelik duygusunun tohumu olduğunu bilmeye yeter. Umarım eşide o toprağı sular o tohum yeşerir
insallah toparlar, profesyonel destek aliyor mu? Keske esi su an gosterdigi ilgiyi en basindan gosterseydi, yanlis hatirlamiyosam destek bulamamisti kizcagiz
en son boşanmayı ve bebeği sosyal hizmetlere vermeyi düşünüyorlardı. Sonrasında arkadaşım bir süre daha hastanede tedavi gördü düzeldi çok şükür eşiyle de arası düzeldi başka bir eve çıktılar kötü anılardan uzaklaşmak adına. Bu süreçte kocasının annesi de kansere yakalanıp bir kaç ay içinde vefat etti malesef. Şuan kendi kendilerine geçiniyorlar iyiler 
merak ettiğiniz ve destek olduğunuz için hepinize teşekkür ediyorum
Yine hortlamış eski konu ve yine tarihe bakmayan ben
