Logusalik sorunlari ve depresyon

Ebruucm yazini okumak beni ne kadar rahatlatti anlatamam.En azindan beni anlayna birileri var diyorum yerimseniben
Evet erkekler bize benzemiyorlar.Henuz fazla sokaga cikamiyorum ama gelen gidende oldugu icin biraz iyi gorunueyim istedim gecen gun.Annem de hazir cocuga bakarken ...Uzun uzun banyo yaptim kremler surdum.Hamileligin basinda saclarimi kestirmistim esim kisa saci cok cok seviyor diye birazda..Benim saclarim kivircik ,iri dalga perma gibi...Kopukleyince fene olmuyor,genelde herkes begenir...Ugrastim yaptim ,aksam olumlu bir tepki alicam diye beklereken esim herkesin icinde ne o hayatim bonus gibi dolasiyorsun bugun deyince demorilize oldum bbir anda...
Ebrucum dediklerin cok dogru ...icinde olunca anlayamiyor insan .Biraz zaman vermek lazim sanirim ikimizi de...
 
Arkadaslar aslinda yeni bir konu degil .Ama boyle bir konu acmamiz gerekir diye dusunurken bu topik aklima geldi..

Dogum sonrasi depresyon oldukca yaygin ,uzun surebilen ve bazen tehlikeli olan bir surectir...2009 annelrinin hic biriisnin boyle bir sey yasamsini dilemem.Ama eger sikintiya duserseniz bizler burdayiz yardim icin...

Gecmiste bizlerde yasadik .Geriye donup okumadim ama bi goz atmak istiyorum...Sakin kendinizi ,yalniz caresiz hissetmeyin .Bu donemde insan cocuguna yetemedigini ,bazi seyleri becermedigini dusunuyor.Zaman zaman kendimi degersiz hissettigim olmustu benimde...Esiniz yaninizdaysa ne mutlu size.Aam cogu erkek bu duruma oldukce duyarsiz oluyor ve bu da biz hanimlari icinden cikilmaz bir duruma sokuyor..Iste bu durumlarda icinizdeki herseyi .tum ofkeniiz,kizginli ve kirginliginizi bizimle paylasin .o an Sizi dinleyen birisi mutlaka olacaktir
 
vay be hakkatten 1 sene geçmiş
evet çoğu kadını n başına gelen bişiy bazen 40 gün sürer bazen daha fazla
bende herşeye ağlıyodum
çok zor günlerdi
geçiyo ama bunu bilin kurtulamak için
1)bebekle kendiniz ilgilenin
2)ılık duş alıp güzel giyinin
3)eşinizle yatak ayırmayın
4)anneniz yerine eşinizden yardım alın
5)fırsat buldukça eşinizle zaman geçirin
 
Di mi gizemcim yaaa koskaca 1 yil gecti daha dun gibi oysa..Allahtan ben kayra'da kolay atlattim ama mercanda kendimi dunyanin en kotu annesi gibi hissediyordum .Hele emziremedigim icin...Sokakta ki hayvanlar bile bebegini emziriyor,onlar benden daha iyi anne diye kendimi paralayarak agliyordum...Sanki gercek anne olmama icin emzirmeme %100 sartmis gibi bir saplantimolmus..
Yeni anne adaylari sakin benim dustugum hataya dusmeyin...Kendinizi olmayan seyler icin hirpalamayin .Sizin uzuntunuz bebeginizi de etkier bunu da sakin unutmayin
 
Allahım bir sene önce bu konuya yorum yazmışım şaka gibi.. İlk yazıyı yazdıktan 14 gün sonra oğlum doğmuş..Veee sanırım Mayıs annelerinin içinde en problemli olan ve lohusalık depresyonunu abartarak yaşayanlardan biriyim..

Öğrendiğim kadarıyla sezeryan annelerde lohusalık depresyonuna sebebiyet verebiliyormuş.

Düşünüyorumda bu depresyonu en son yaşaması gereken insanlardan biri olmalıydım heralde çünkü rabbime binlerce şükürler olsun ki bana gerçekten sorunsuz bir bebek verdi..Ama kaderin önüne geçemiyorsun ve hormonlar sapıtınca herşey gözüne kötü görünüyor..

Tavsiyem şu ki DOĞUM KİLOLARI CANINIZI SIKMASIN İNANIN GİDİYORLAR.. Beni en çok üzen şeylerden biri şeklimin bozulmasıydı ve kendime olan güvenimi kaybetmiştim. Ardından saçlarımın uzun süre dökülmesi vs. Ama tekrar eski halime dönmeye başladıkça kendime çok kızıyorum niye bunları bu kadar sorun yapmışım ve kendimi yıpratmışım diye..

Vücudunuz hemen düzelecek diye bir kural yok kendinize 1 yıl tanıyın. Çünkü herşeyin oturması tam bir yıl alıyor..

Hiçbir şeyin canınızı sıkmasına izin vermeyin.. Kendinizi kötü hissettiğinizde hemen psikoloğa koşun ( ben yapamadım hala pişmanım )

Fırsat buldukça gezin dolaşın sizi mutlu edecek şeyler yapın..Asla kapalı kalmayın, kendi içinize kapanmayın.

Benim en büyük korkum bebeğime kendimi kaybettiğim bir anda zarar vermekti ve bu duygudan kurtulmak için çalışmaya başladım ve faydasını da gün geçtikçe görüyorum..

Herkesi düşmanınız olarak görmeyin çünkü değiller.. Herkesten her konuda yardım isteyin asla çekinmeyin utanmayın açık olun. Böyle bir sorunu Allah düşmanıma dahi yaşatmasın..Ama derdi veren Allah dermanını da veriyor..herşey zamanla yoluna giriyor.

Hiçbir kadın mükemmel anne değil ve hepimiz insanız hata yapabiliriz, asla mükemmel olmak için kendinizi zorlamayın..bebeğinizi yakından takip edin ama küçük sorunlarını büyütmeyin (benim gibi bebek isilik oldu yada arada bir kusuyor diye günlerce sıkıntı çekmeyin mesela).

Aklıma gelenler şimdilik bunlar.. Kendinizi sevin...
 
Ya bende acayip korkuyorum bu depresyon halinden zaten doğum öncesi korkularım var bi de bunu düşününce daralıyorum. 2 yıl önce eltim doğum yapınca acayip şeyler yapmıştı bu depresyon sebebiyle bende çok korkuyorum öyle olmaktan. Kayınvalidem kayınpederim annem bizde kalacak bakalım nasıl atlatıcaz.
 
aynı kardeş aynı dert bendede var eşim ilk aylarda allah var hiç bişey yaptırmıyordu çünkü çalışıyordum 4 aydan itibaren nasıl işten çıktımsa ilgi aynen azaldı nasılsın bile demez oldu o kadar umursamazki sinir oluluyorum bazen bak nasıl hareketli diyorum karnımı bile tutmaya tennezzül etmiyor çok kırılıyorum bazen o elini koymaya çalıştımı ben çekiyorum kendimi ben elletmiyorum evde iki tane kuşu var evimiz sobalı bütün kış hamile ben iki kuş bide eşim bi odada hem oturduk hem yedik hem yattık onların pislikleri tüyleri yüzünden hergün evde tartışmamız oldu nerdeyse beni kovacak evden ama kuşları çıkarmıyor e şimdi allah nasip ederse doğuma 10 gün var bakalım insafa gelecekmi ben neysede o masuma hiçmi acımıyosun diymi evladından kıymetlimi gelde deli olma kaynana desen başka dert bir ayda 5 kere günü oldu hep temizliğini yaptım pastasını kurabiyesini yaptım evini temizledim sildim süpürdüm o koca karnımla 9 aylığım yani eğilme yapma hiç demez yerleri sil sema onu yap sema bunu yap sema ben gerizekalı aman yanlış anlamasın diye of bile demedim sonra temizliğe kalkıştık annem geldi kütahyadan 2 gün durdu babaannem vefat etti gitti ev10 gün o kadar dağınık durduki anlatamam bir kere naptın deyip gelmedi 10 gün sonra tekrar annem geldi temizliğe başladık 5 gün akşam 9buçukta gelmişler görümcem kayınpederim falan ev dağınık diye durmadılar bide tavuk getirmişler bende madem bunu götürün evinizde yiğin dedim gittiler ertesi gün hemen eşimi doldurmuş sema poşeti elimize tutşturdu diye neler dediyse artık eşimle tartıştık anneme tavır yapıyo şimdi kadın taaa nerelerden geldi evinin pislini temizledi hala yaranamıyor bizle sofraya oturmuyor gelde depresyona girme takma kafaya diymi deli oluyorum yüzlerini görmek istemiyorum eşimde dahil bi oğlum olacak nasipse onun için herşey artık annelik böyle bi duygu galiba canım annem olmasa ben bu gurbet elde kendi kendime doğururum
 
Canim bu dunya da vurdumduymaz olacaksin...Uuzn omurlu ve mutlu olmak icin...Ha sana soyluyorum ben oluyor muyum dersen ,hayir .Bende herseyi takiyorum kafama..Ama artik bu dunya da yalniz degiliz.Bize muhtac ve bizim hayatimizi paylasan yavrularimiz var...Onlar icin dimdik ayakta durmak zorundayiz..Bu depresyon kolay bir sey degil .Icindeyken farketmiyorsun ama insan kendine veya bebegine bile zarra verebiliyor...Baskalari icin deger mi..Sadece bebegini ve kendini dusun ...Esinde bu guzelligi ya paylasir mutlu olur yada paylasmaz kendi kaybeder.Cunku sonrasinda bu guzel gunler geri gelemyecekler...Sen anneligin tadini sonuna kadar cikar derim .Allahin bize nasip ettigi mucizeler onlar...N ekadar sansliyiz aslinda onlara sahip olmak bile
 
a.s.çok haklısın canım ne kadar şükretsek az hakikaten neler var gözümüzü açıp bi görsek bebeğimi kucağıma alıcam günü iple çekiyorum inşallah sağlıklı sıhatli bi evladım olur şurda en fazla 9 10 günüm kaldı kimseyi kafama takıpta üzülemiycem hamileliğimin tadını çıkarıcam ALLAH nasip ederse çünkü bu hamilelik günlerimide özlüycem dediğin gibi eşimde isterse benle bu anı yaşar yada kendi kaybeder çok teşekkürler beni motive ettiğin için gözümü açtına.s.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…