Merhaba 5 yıllık güzel bir ilişkim var 5 aydır da nişanlıyız. Birbirimizin ailesiyle de kendi karar verdiğimiz gibi nişandan 6 7 ay önce tanıştık. Aileleri de nişandan 3 4 ay önce tanıştırdık.
Ben zaten insanlarla yüz göz olmayı çok sevmiyorum. Bir de ailesinin nişanlıma karşı onu ihmal ettiğini düşündüğüm için biraz önyargılıydım. Ciddi ihmalkarlıkları var. Nişanlım geçmişinden bahsettiğinde çok üzülüyorum.
Neyse aramızda ailesi ile bir sorun yok, olay diyebileceğim bir durum yaşanmadı. En azından bana karşı. Bohça alışverişini bile biz nişanlım ile yaptık. Bana karışmıyor bir durum olsa da nişanlım kesin bir tavırla benim tarafımı tutup annesine tek kelime ettirmiyor. Annesi biraz gösteriş istiyor ve ben de bir o kadar minimalist tarzı severim. Gösterişten de haz etmem. Bu nedenle beni birkaç kez küçümsedi. Nişanlımın hatrına size burada KV kötülemek istemiyorum. Nişanımız da annesinin birkaç kusuru oldu ama nişanlımın duruşundan dolayı ikimiz de boşver modundayız. Unutmadım ama nişanlımın hatrına annesine tek bir şey söylemedim.
Çevremde KV ile ilgili çok fazla örnek var bu yüzden ben temkinli olmak istiyorum. Fazla muhatap olmak istemiyorum. Evimizi de nişanlımın isteği üzerine başka şehirde aldık.
Nişandan sonra annesi 2 3 kez aradı ben aramadım. Telefonu açarken haliyle utanıyorum çünkü benim büyüğüm ve ben saygısız veya ailesini hiçe sayıyorum gibi gözükmek istemiyorum. Annem kızıyor ara ayıp diye hâlâ siz diye hitap ediyorum mesela. Ama art niyet olduğundan değil içimden gelmiyor.
Ama dediğim gibi ailesine saygı duyuyorum ama samimiyet kurmak istemiyorum bu da geleneksel toplumumuzda pek kabul gören bir şey değil annemle ters düşüyoruz. Bana ne önerirsiniz? Samimi ol anneciğim modunda takıl demeyin lütfen çünkü yapmacık olmayı hiç sevmem