KV problemi

Eşim arayı filan açmaz. Hayır demeyi bile yeni öğrendi. Ona bile kendi hayatimiz olduğunu yeni kabullendirdim.
Yarın mecbur bu görüşme gerçekleşecek ama istemeyerek iste sahte suratlarla.
Bı rahat bıraksa araya mesefa girsede görüşme gereği duysak. Konuşacak hiç bı ortak konumuz yok bir araya gelince aşırı sıkılıyorum. Zaten evlilik,lohusalık hepsini burnumdan getirdi.
Neden susuyorsunuz? Ne kaybedersiniz ki zaten huzurunuz yokmuş hiçbir zaman ...
 
Hemen konuya geçmek istiyorum.
Kv ile aynı apartmandaydik. Çok fazla şey yaşadık tartışmalar kavgalar psikolojik olarak çok yıprattı. Bir sene oldu evi taşıdım. Yine yürüme mesafesinde ama hemende gelemez bı 20-25 dk uzaklıkta.
Sorun şu ki sürekli arıyor ya biz oraya gidicez ya o gelicek ve bu bir iki günde bir oluyor. Aksam gorumcede birlikteyiz mesela,ertesi gün sabah 9 da beni arıyor bugün bize gelin. Ertesi gün oluyor ben size gelcem. Bu döngü sürekli dönüyor.firsat vermiyor benimde özel hayatım var evde isim var yemeğim camasirim. Kısa cevap veriyorum geliştiriyorum tavır yapıyorum anlamiyor.susup sabrediyorum inadima inadima konuşuyor.
Çok bunaldım artık çocuğum var 4 yaşında ve bazı sıkıntılarımız var çocukla ilgili.onunla ilgilenmem lazım üzerine düşmem gereken bir çocuk.
Ama peşimi birakmiyor.herseyimi eleştiriyor.eve geliyor çocuğun giyiminden ne yedirdigime kadar beğenmiyor. Yemek yedirsem çorba yedir,çorba yedirsem ekmek doğra çorbaya. Bı susmuyor.
Eskiden kavga ettiğimiz oldu evden kovdugum oldu ama kadın arsız,onursuz,gurursuz.
Bugün aradı,oğlum ateşli bı kaç gündür. Ve uyuyordu aradığında. hastaneye gitmiş muayene olmuş ordan çıkmış size gelcem diyor. Zaten hastane dolaşmışsin çocuğum hasta ordan mikrop getirecek iyce eve. Bende kabul etmedim çocuk uyuyor dinlenicek başka zaman dedim usteliyor aksam geleyim ozaman.bende yok çocuk iyileşmeden gorusmeyelim dedim kapattım. Bir iki saat sonra kaynatam arıyor eşimi size gelcez diye.esimde çocuk iyi değil karımda onunla ilgileniyor dedi.ozaman yarın gelelim diyor. Yani bu ısrar nedir bunaldım artık.
Esimde hasta filan diye yarinida kabul etmedi. Telefonu kapatti.
Bı iki saat geçti kaynana beni aradı bende açmadım hiç geride dönmedim.
Ben bunlardan nasi kurtulacağım. Aynı aprtmnda özel hayatım hiç yoktu,uzaklaştım burdada hep müdahale.
Her sabah arayıp ne yapıyorsun,çocuk nasıl,oğlum nasıl,ne yemek yaptın vs sürekli sorgudayim.
Sağa solada benim çocuğa iyi bakamadigimi söylemiş.
Evime kabul etmiyorum çünkü sonra gidip dedikodumu yapıyor.ne almislar ne yemişler. Evimde olan biteni başkasından duyuyorum.
Çocuğu özledim diye bahane üretiyor asıl amaç eve gelip dedikodu yapmak.
Bütün gün evde napiyorsun, sıkılmadin mi gel buraya gidelim şuraya gidelim.65 yaşında ve birbirmizi sevmiyoruz artık anla ben senin dengin değilim dicem diyemiyorum. biyerde patlayip kavga edicem.esimin Hatrina susuyorum ama bu kadınla nasi basedicem??
en sinir olduğum şey şu gelme gitme sürekli dip dibe görüşme meselesi. türk aile yapısı pek de öyle övünülecek bir şey değil bakıldığında.
 
en sinir olduğum şey şu gelme gitme sürekli dip dibe görüşme meselesi. türk aile yapısı pek de öyle övünülecek bir şey değil bakıldığında.

++++

Ne Alman, Rus ne de Amerikalı erkek anneleri böyle değil yahu.

Türk anneleri oğullarına hastalıklı sapkın derecede düşkün. Bunun sebebi de kocaları kendileriyle ilgilenmiyor. Gezdirmiyorlar. Oğullarını çok sevdiklerinden değil, gelinlerini kendilerine rakip görüyor kıskanıyorlar.

Bir de şu var Türk annelerinin çoğunun bir hobisi yok. Hayatları tamamen çocuklarının daha doğrusu erkek evlatlarının üzerine kurulu. Erkek evlat evi geçindirir, erkek evlat anaya sahip çıkar, soy erkekten gider gibi ilkel düşüncelerle hareket ediyor Türk kadını.

Mesela dip dibe yaşama kültürü, uzun süren misafirlik, ortak iş ortak kese, akraba komşu evlilikleri bu ülkede Balkan ve Kafkas göçmenlerinde kesinlikle yok ayıp.

Ağırlıklı olarak kürtler, Lazlar, araplar, yörükler iç anadolu insanı kabile hayatı yaşamaya alışkın.

İstisnalar muhakkak vardır ama asla kaideyi bozmazlar.

Bence evlenirken kendi aile dinamiklerine yakın kültürden seçmek gerek.

Çünkü kadına bakış açıları, aile kavramları bambaşka.

Aile kavramı bize göre kadın-erkek-çocuk üçgeninde. Ama onlarda babaanne-dede-amcalar-halalar-torunlar..gelinler ise sonradan aileye eklenti dış kapının dış mandalı
 
Türk anneleri oğullarına hastalıklı sapkın derecede düşkün. Bunun sebebi de kocaları kendileriyle ilgilenmiyor. Gezdirmiyorlar. Oğullarını çok sevdiklerinden değil, gelinlerini kendilerine rakip görüyor kıskanıyorlar.
İşte tam olarak bunu yaşıyorum.
Kocası hayatta ama aynı evin içinde farklı hayat yasiyolar.adam kendi halinde gündüz camiye gider kahveye gider evle alakalı hiv bı bilgisi yok.yanyana geldiklerinde de kavga ediyorlar.
Eşimin abileri var onlarda annelerine karşı gelen tipler. Benim eşim "annnemm " diye gezindigi için yapışıyor oda buna.
Gitsin kocasıyla gezsin bizi rahat bıraksın diyorum ama nafile
 
Asıl kendi yaptığı yabanilik. Arsızca pata küte birinin sınırlarını ihlal edip durmak yabaniliktir. Israr kıyamet günaşırı damlayıp oğlunun evini karısını dedikodu malzemesi yapmak yabaniliktir. Ayrıca o sizi sevmiyor, aksine kıskanıyor. Sizinle yarışıyor. Ailenizden kopmamanız zoruna gidiyor çiğ çiğ yiyemiyor öyle.
Evt kiskaniyor.ayni apartmndayken eşim eve poşetle geldiğinde hiç annene bişe alıyım demiyorsun diyordu.
 
X