Aynı apartmndayken kavgalarimiz oldu. üstüme geldiğinde bir gün kapıyı açıp çıkarmısin dedim kovuyorsun yani dedi gitti bir saat sonra yine geldi.yani bu kadar yüzsüz. Arsız bı insanla basedilemez.
Torunu özledim diye arayıp ağlıyor eşime verdim götür sevsinler dedim benden için o niye gelmedi diyor arayıp sende gel diyor.
Gelmek istesem gelirim zaten demi görmek istemiyorum demekki.
Ben geçmişte yaptığı kötülükleri unutup kadını sevemiyorum.lohusayken beni mafetti unutamuyorum o günleri.
O ise eskiyi unut diyor hiç bişe olmamış gbi devam edelim.
Ama laf sokması ve işime karışması bitmiyor.
Sabah sabah arayıp ne yapıyorsun diyor kahvaltı diyorum çocuk ne yedi diyor ne yapcaksin bugün diyor.hava güzel çocuğu dışarı çıkar diyor. eşim için o uyanırsa ne yicek diyor.Her güne bı bahane buluyorum. Arıyor gelin diye işimiz var eşimle bugün diyorum.nereye gireceksiniz gezmeyemi,ne alacaksınız,çocuğun üstünü iyi giydir üşümesin,saat kaçta gitceksiniz,dönüşte bize gelin..bu cümleleri peşpeşe kuruyor ben dha cevap vermeden.
Eşimle gezip dolasicam ve gün sonunda seni görmek istemiyorum diyemiyorum.arayip eşimin izin gününü öğreniyor o gunede bize gelin yada biz gelcez diyor. Bı izin günü var plan yapcam belki? Düşüncesiz,saygısız bı insan iste. Yazarken bile bunaldım ve yaşıyorum bunları