İyi geceler hanımlar. Özet geçecek olursam kv ile aynı binada karşılıklı dairelerde oturduğumuzu söyleyeyim öncelikle
Asıl konuma gelecek olursak daha öncesinde kv bize hiç rahat vermezdi. Bütün gün bizim evden çıkmazdı , akşamda aynı şekilde sanki aynı evde yaşıyormusuz gibi hiç yalnız bırakmadı bizi 5 yıl boyunca. Bu süre içerisinde bir tane oğlumuz oldu suan 2 yasında. Ama kv bizi hiç rahat bırakmadı. Ne çocuğumla ne eşimle başbaşa vakit geçiremez oldum. hiç çıkmadı evimizden. Eşime söyledim defalarca biraz yalnız bıraksın sürekli yanımızda kahvaltı bile etmeme fırsat vermeden kapımızda diye dinletemedım. Annesıyle konusmadı. Alınır küser gönül koyar yanlıs anlar istemiyorlar der vb. Neyse bu sebebten eşimde destek olmadıgı ıcın bi kac gün ailemle kaldım. O sırada eşim kv ile konuşmus bir daha eskisi gibi olmayacakmıs rahat bırakacakmıs gibi gibi şeyler söyledi eşim. Geldim evime bunlar bi kaç ay önce oluyor. Şimdi ben kv ile aramdaki muhabbet nasıl olmalı bilemiyorum. Tanıdıgım kadarıyla 5 yıl boyunca ne kadar güleryüzle yaklaştıysam o kadar evimizden çıkmadı. Şuan mesafeli davranıyorum. Gerektiği zaman konuşuyorum. Kötü olmak istemiyorum. Fakat çok yüz vermekte istemıyorum. Eskisi gibi olur diye korkuyorum. Siz olsanız nasıl olurdu aranızdakı mesafe. Nasıl Yaklaşırdınız? İnanın daha öncesinde sürekli bekçi gibi bizim evde olmadığında bile bizim evi gözlerdi iki arkadaşım gelsin hemen gelirdi. Yanı o kadar bunaltmıstı beni. Hiç evimde rahat edemedim. Konu komşu ağırlayamadım kapımı gözlediği sürekli damladığı için. Herkesden uzak durdum ama artık eskısı gıbı olmak istemıyorum. Evıme misafir gelsın. Ağırlayayım. Eşimle cocugumla rahat vakıt gecıreyım istiyorum bunun yolu kv ıle mesafelıyken mümkün. Davranışlarım nasıl olmalı sizce ?
