• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kurtaj olmayi dusunenler okusun lutfen¡

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Dogununannesi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Ekim 2015
22
45
3
36
Merhaba

Bunlari buraya vicdanımı rahatlatmak icin degil, bunu okuyan en azindan aklindan geciren varsa okusunlar ve biraz olsun düşünsünler diye yazıyorum. Yalvarıyorum yazdıklarımı kalbinizle ve vicdaninizla okuyun. Ve sakin yaptigimi yapmayin.

9 aylik bir bebegim var. Cok zor surecler gecirdim bebegim kolikti dogum izninde buyuk maddi sikintilar yasadim, annem sagolsun hep yanimda oldu babamla onun disinda da kimse elini uzatmadi. Depresyona girdim cok ciddi olarak annem bile bir ara korktu halimden.bebegim 6 aylikken işe geri döndüm. Ise baslayali 1 ay olmamisti ki ikinciye hamile olduğumu anladim. Olsun birlikte buyurler dedim ama cok panik oldum. Annem ve babam 65 yasinda yasli insanlar ve bu bebegime zor bakiyorlardi. Maddi sıkıntı aşılirdi ama işe dönmek zorunda oldugum icin iki bebege kim bakardı. Esimle gunler boyu agladik. Ve o korkunc karari verdik. 5 haftalikti ve aldiracaktim. Asla dogru karar olmadığını biliyorduk ama sanki bir uçurumun ucundaydik. Cok dua ettim Rabbim nolur bir kapi ac önümde diye. Açılan guzel kapinin farkinda bile degildik. Bebegimle gecirdigim son gece hep telkinle yasadim yapmicam bisey olacak kiymicam ona diye. Allahim mucize kapilari ac diyordum önumde. Sabah namazinda kalktim agladim dua ettim. Nasil karsilardi is yeri isimden olurdum. Bir sürü neden neden psikolojim zaten 0.

O gun saat 17.00 gibi doktora gittik. Ozel bir muaynaneydi. Bebegimin dogumunu yaptiran doktordu. Tuvaletin varsa git dedi. O an kacmayi dusundum gitmeyi. Kucagimdaki bebekten onun ne farki vardi ki. Katil olacaktim. Evlat katili. Suruklenerek gittim muayne odasina uzandim. Doktor bisey anlamicaksin dedi. Anesteziyi verdi. Ve ben aninda kendimden geçtim. Bir aciyla titredi tum bedenim bebegimi icimde sokup attilar. O aci o derin aci. Az sonra bitti dedi doktor ben "bebegim nerede " diyebildim sadece. Onu o soguk muayne odasinda terkedip gittim. Bittimi hayir. Hikaye asil burada basladi. Gecer sandigim o aci anesteziden sonra bitti. Ama esas aci kalbime oturdu. Aylar oldu ona veda edeli. Nasil yaptim nasil kiydim nasil diye deliriyorum. Aklimin sonundayim. Bebeğimi her kucagima aldigimda yaralarim kaniyor. Yaşasa 4 aylik hamile olacaktım. Nasil canim aciyor nasil aciyor tum kalbim tarifi izahi yok. Koskocaman bir pişmanlık var bide omrum boyunca benimle yasayacak o korkunc O dayanilmaz pişmanlık. Sık sık intihar etmeyi dusunuyorum Allah büyük bir günaha daha girme diyorum kendime. Allahin verdigi bir canı aldin birini daha alma diyorum da oyle vazgeciyorum. Yaziyorum bunlari cunku okuyup bir insani vazgecirebilirsem benim yaram bir yudum olsa belki hafifler. Simdi ne mi oluyor. Uykularim boluk pörçük. Gulmelerim yalan sahte. Esimle bazen birbirimize bakip agliyoruz o sigara icmeye gidiyor ben baska odaya. Gecen esime konuyu actim pismanim canim aciyor dedim o gece fenalasti biliyorum ki oda cok pisman. Hicbirsey eskisi gibi olmuyor. Ne sen ne hayat ne evliligin nede hayatin. Hergun ölmek isteyip olemiyirsun
Bazen onu ruyamda goruyorum abisinle oynuyor. Bazen kucagima vermiyorlar sen onu istemedin diyorlar. Ah bebegim ah evladim affet beni. Affet annem affet yavrum. Rabbimden af bile dileyemiyorum boynum bükük. Cehennmemde yansamda bir Rabbim birde evladim affetsin beni yeter. Artik hicbir takatim kalmadi. Biliyorum ki 10 cocuk dogursamda hep onun eksikligi çökecek icime ve ben hep onu ozlicem. Hep onlu hayaller kurmaya devam edicem. Simdi yasasaydi yasamasina izin verseydim sole olacakti su kadar olacakti diyorum dicem.
Bu yazimi okuyan bir kisi dahi varsa aklindan geciren ne olur yapmayin yasarken öldürmeyin evladinizi hayatinizi yasaminizi tum hayallerinizi. Simdi aklimda tek cumle var. ALLAH varsa çarede vardır. Bunu sakın ama sakin unutmayin. İşmis paraymis yanlizlikmis caresizlikmis esas hepsi simdi gercek. Ölsem bile mezarda bu acidan kivranir bedenim. Tek bisey hissediyorum cok guclu. Kızdı biliyorum ah ahhh. Hep istemsiz tulumlara kiyafetlere bakıyorum sanki doğacak gibi hissediyorum bazen ama ne mümkün.
Ben pismanligim ve kendime yarattigim cehennemde ömür boyu tutsagim. Ben günahımin farkindayim. Yakininizda bunu dusunen varsa yazdiklarimi okuyun ve vazgecsinler.olece okuyun ama unutmayin asla aldirmam kiyamm diyen biriydim dustugum hataya bakin. Hic unutmayin yazdıklarımı ne olur. Bu dunyada ve oteki dunyada cehennemlerini hazirlamasin kimse. Zamaninizi aldıysam affedin. Hoscakalin.
 
Allah yardımcınız olsun pişmalığınız belli rabbım dualarınızıda tövbelerınıze kabul etsın ınsallah.
Artık tövbe etmek dışında yapılabılecek bırsey kalmamış.
Doktor desteği almanızı ve bu sayede hiç olmazsa kucağınızdaki evladınızıen iyi şekilde yetiştirirsiniz inşallah.
 
üzüldüm sizin adınıza fakat bazen gerçekten gerekli olabiliyor babası yoksa şartlar müsait değilse vs vs.. bir çok neden olabilir.. ne diyeyim :(

Allah yardımcınız olsun dilerim hiç bir kadın böyle zor bir karar verip uygulamak zorunda kalmaz.
 
sonuçta eşinizle beraber düşünüp karar vermişsiniz, karambole gelmemiş yani, artık olan olmuş kendinizi üzmeyin daha fazla, ve sağlıklı korunma yolları deneyin bundan sonra.
 
Yanlış anlaşılmasın ama doğru olanı yapmışsınız. Çünkü iyi bir hayat vadedemeyeceğiniz bir bebeği dünyaya getirince ne ona ne kardeşine iyilik yapmış olmuyorsunuz.
Şimdi burda neden korunmadınız diyenler olacak ama şunu söylemeliyim ki korunma yöntemlerinin çoğu %100 güvenilir değil.
Zamanında ben de kürtaj oldum, belki gençliğimden belki başka sebepten ötürü bu kadar etkilenmedim.
Ama kürtaja direk cinayet olarak bakmanın doğru olmadığını düşünüyorum.
 
Hastane ye gittiğinizde bile, kürtajtan kaçmayı düşündüm demişsiniz. Aslında burdan belliymiş sonrasında yaşayacağınız zorlu süreç. Malesef keşkelerin hiç bir Anlamı yok. Tövbe edip, Allah'a sığının...
 
hicbir kk konusuna boyle aglamamistim cok uzuldum.aldirmayi dusunen bir anne olsaydiniz engellemek icin cok seyi soylerdimde suan dua etmek tevbe etmekten baska bisey yok yapacaginiz.illa vicdaninizi azda olsa rahatlatmak istiyorsaniz kimsesiz bi evlada koruyucu annelik yapin.
 
Düşünceleriniz kesinlikle normal değil acilen bi doktora görünün.Kimse kürtaj olmak istemez ama o çocuğa iyi bi hayat veremeyip ömür boyu süründürmek de iş değil.Bakamayacakmışsın işte.Bu şekilde düşünmeye devam ederseniz tez zamanda akıl hastası olup elinizdeki çocuğunuzu da büyütemeden ya tımarhaneye gidersiniz ya da bilemiyorum.Kendinizi bi an önce toparlayın olmuşla ölmüşe çare yok.
 
Haa bu arada kürtaj olmayı düşünenler okusun, yapmasın demişsin de, kimisi için hiç bir anlam ifade etmez senin bu yazdıkların. Hatta çok acı ama komik bile gelebilir. Kurtuldum bitti gitti oh rahatladım moduna girecek olan çok insan var. Tamamen kişinin vicdanı ve merhameti ile alakalı.
 
kürtaj cinayetse evladını öldürmekse 5 haftalık bebeğini başka nedenle kaybedenlere başsağlığı mı diliyorsunuz? cenaze töreni mi yapıyorsunuz, toprağa mı veriyorsunuz? 5 haftalık bir hücreyi insan olarak görmüyorum, göremiyorum. kurtajı savunmuyorum, çok zorunlu olmadıkça da asla yaptırmam ama yaptıranı da asla katil ya da suçlu göremiyorum, aksine bakamayacağı çocukları patır patır doğurup korkunç bir hayata mahkum edenleri daha suçlu buluyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back