- 7 Kasım 2022
- 945
- 1.720
İyi haftalar kızlar,
Konu açiyordum ya toksik ilişkim bitti yüz üstü bırakıp her ayrılıkta gittiği yalvar yakar döndüğü kıza geri gitti kızın babası vefat etmişti kendisininde babası son evre kanserdi. Onu teselli etmek için resmen bahaneyle gitti. Bir ay oldu tam sesi soluğu çıkmıyor. Çıkmasında ama hala kurban psikojisindeyim aşamiyorum. Bu süreçte yazliga geldim homeoffice çalışıyorum zaten burası İstanbul'dan daha iyi. Sürekli anılarımız aklıma falan gelse de bazen çok iyi oluyorum bazende böyle sabahları ağlayarak denize gidiyorum. Aslında ben istemedim onunla ciddiye binmesini isteseydim üç yılda beni bekliyordu ailemle tanışmak icin. Kısıtlamaları olduğu için, istediğim hayatın onunla mi olacağı konusunda hep korkularım olduğu icin, bazen kaba saba kavgada küfürleri olduğu için bende az değilim bu arada. Benide iyice toksiklestirdi. Zaten son kavgada da kadehli fotoğrafı kaldır demesiyle çıktı :) ailesi görmesin diye. İstediğim hayat o değil. Onun çizdiği sınırlar içinde yaşamak asla değildi. Alkol alamazsın, erkek arkadaşların olamaz, ama bu arada kendi arkadaş adi altında her haltı yedi o kızla. Kıyafetler dikkatli mini yok. Bunun gibi biraz daha şeyleri. Annesine ailesine zaten duskunluk. Manipülasyoncuu. Hicbiseyi kabul etmez. Ki ben yurtdışına tek başına gezip gören biriydim. Kariyerim var... ki onun hiç umru degildi insan olmam yetermis insanligima da kavgada binton küfür sözler sonra sen yaptirttin sen soylettin oldu. tam bı doğu erkeği kafasindaydi. Ama iyi yönlerini de atamiyorum içimden ve buda kurbanliga yoneltiyo. İlgiyse ilgi ten uyumu zaten çok iyiydi. Sarması sevmesi öpmesi bağlılığım çok baskaydi.. etrafımda onaylayan tek bir kimse yok. Sizin yazilariniz bana iyi geliyor. Ne yapmam gerek. Gücüme gidiyor üzüldüğümü bile bile gitti başkasına kanat olmak için benim kanatlarımi kırdı.. onunla beraber biliyorum. Son bir yıldır hep bi dongudeyim. Yalvar yakar gelirdi hep. Evde geçirdiğimiz günler her şey. Hep aklıma geliyosun derdi. Önemi olmadan böyle bıraktı. Bende istemiyorum artık uzulmeyi ailem arkadaşlarım kurtuldun sevin Allah'ın sana sunduğu hediye diyorlar evet öyle biliyorum ama öyle gücüme gidiyor ki.
Konu açiyordum ya toksik ilişkim bitti yüz üstü bırakıp her ayrılıkta gittiği yalvar yakar döndüğü kıza geri gitti kızın babası vefat etmişti kendisininde babası son evre kanserdi. Onu teselli etmek için resmen bahaneyle gitti. Bir ay oldu tam sesi soluğu çıkmıyor. Çıkmasında ama hala kurban psikojisindeyim aşamiyorum. Bu süreçte yazliga geldim homeoffice çalışıyorum zaten burası İstanbul'dan daha iyi. Sürekli anılarımız aklıma falan gelse de bazen çok iyi oluyorum bazende böyle sabahları ağlayarak denize gidiyorum. Aslında ben istemedim onunla ciddiye binmesini isteseydim üç yılda beni bekliyordu ailemle tanışmak icin. Kısıtlamaları olduğu için, istediğim hayatın onunla mi olacağı konusunda hep korkularım olduğu icin, bazen kaba saba kavgada küfürleri olduğu için bende az değilim bu arada. Benide iyice toksiklestirdi. Zaten son kavgada da kadehli fotoğrafı kaldır demesiyle çıktı :) ailesi görmesin diye. İstediğim hayat o değil. Onun çizdiği sınırlar içinde yaşamak asla değildi. Alkol alamazsın, erkek arkadaşların olamaz, ama bu arada kendi arkadaş adi altında her haltı yedi o kızla. Kıyafetler dikkatli mini yok. Bunun gibi biraz daha şeyleri. Annesine ailesine zaten duskunluk. Manipülasyoncuu. Hicbiseyi kabul etmez. Ki ben yurtdışına tek başına gezip gören biriydim. Kariyerim var... ki onun hiç umru degildi insan olmam yetermis insanligima da kavgada binton küfür sözler sonra sen yaptirttin sen soylettin oldu. tam bı doğu erkeği kafasindaydi. Ama iyi yönlerini de atamiyorum içimden ve buda kurbanliga yoneltiyo. İlgiyse ilgi ten uyumu zaten çok iyiydi. Sarması sevmesi öpmesi bağlılığım çok baskaydi.. etrafımda onaylayan tek bir kimse yok. Sizin yazilariniz bana iyi geliyor. Ne yapmam gerek. Gücüme gidiyor üzüldüğümü bile bile gitti başkasına kanat olmak için benim kanatlarımi kırdı.. onunla beraber biliyorum. Son bir yıldır hep bi dongudeyim. Yalvar yakar gelirdi hep. Evde geçirdiğimiz günler her şey. Hep aklıma geliyosun derdi. Önemi olmadan böyle bıraktı. Bende istemiyorum artık uzulmeyi ailem arkadaşlarım kurtuldun sevin Allah'ın sana sunduğu hediye diyorlar evet öyle biliyorum ama öyle gücüme gidiyor ki.
