Merhabalar. 32 yaşındayım. Herkes yaşımdan küçük gösterdiğimi söylüyor. Yeni tanıştığım insanlar yaşımı 23-24 hatta bazen daha küçük gibi tahmin ediyorlar. Yaşımı söylediğimde herkes önce bir şok olup kalıyor, sonra "Gerçekten mi?" sorusu geliyor. Hele evli olduğumu duyunca daha da şok geçiriyorlar. Belki bunun bir avantaj olduğunu düşünenler olabilir, ama ben bu durumdan gerçekten çok sıkıldım. Yaşıtım olan, belki en fazla birkaç yaş büyük, hatta bazen birkaç yaş küçük olan kadınlardan ablacım lafını duyuyorum. Ve buna göre davranıyorlar bana. Yaşa göre saygı göstermeyi de hiç anlamıyorum ama 23-24 yaşlarında olsaydım herhalde böyle davranmalarını pek takmazdım. Şimdi bu yaşıma rağmen küçümsenir gibi davranılmak ağrıma gidiyor. Lafı geçmese de yaşımı söyleyesim falan geliyor. Benden küçük erkekler de yaşıtı muamelesi yapıyor. Hatta geçen gün 23 yaşında bir erkek benimle flörtleşmeye çalıştı. Parmağıma da mı bakmıyor anlamadım ki. Alyansım düz, modern, rose altın ve ten rengime yakın. Herhalde pek dikkat çekmiyor. Sırf bunun için gidip kalın sarı alyans mı takmam lazım diye düşünmeye başladım.
Kişilik olarak mütevazı biriyim. Gençleri küçümsemiyorum, onlarla genç oluyorum. Belki burda yanlış yapıyorum. Biraz da gergin bir yapım var. Kolay endişeleniyorum, belki dışarıya biraz telaşlı görünüyorum. Bu da etkili olabilir mi küçük zannetmelerinde? Bunun için, böyle davranan insanlarla daha ciddi ve sakin konuşmaya çalışıyorum. Ama görüyorum ki fazla mütevazılık da iyi değil. Ciddiye alınmak için egolu mu olmak lazım?
Ayrıca benim gibi küçük gösterenler varsa, siz neler yaşadınız ve yaşıyorsunuz? İnsanlara karşı nasıl bir tutum takınıyorsunuz?
Son zamanlarda bu konuyu takıntı yapmış olabilirim. Kırıcı olmadan cevap verirseniz çok sevinirim.