• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Koruyucu ailelik düşünen var mı, yada olan

kucukkurbaga04

okuryazar
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Mart 2014
4.536
2.585
178
Yetiştirme yurdunda çok fazla çocuk var, malumunuz, koruyucu ailelik yapanlar var mı aranızda. Bir yanım şiddetle isterken bir yanım cesaret edemiyor.. Bir çocuğu aiıp evinizde bakıyorsunuz, nüfusunuza geçirmiyorsunuz ama o çocuk yurtta büyüyeceğine sizin yanınızda büyüyor.. hatta bir öğrencimiz vardı okulda aile koruyucu ailelik yapıyordu, devlet çocuğun masrafları için aileye fazlasıyla maddi destekte sağlıyor(her koruyucu aileye).. Maddi imkanım yetişmez diyenler için bu bilgiyi veriyorum.. Bu gün bir haber okudum nette, yine aklıma girdi..(aşağıya haberi yazdım). Çok üzülüyorum en çok ilgiye ihtiyaç duydukları dönemde yurtta büyüyen çocuklara... evet devletimiz saolsun, ortada kalmıyorlar, kıyafet yiyecek ihtiyaçları gideriliyor, ya ilgi, sevgi, şevkat yeteri kadar sağlanabiliyor mu. Sağlanamıyor ki, koruyucu aile uygulaması var.. Ki haklılarda onlarca çocuk görevli olan 2-3 kişi... zor çok zor

Biliyorum çok kişi okuyor burayı, birkaç kişiyide olsa bilgilendirmek istedim. Haberdeki ailede radyoda duymuş.. Aşağıdaki haberin linki, çocukta resimde

http://www.milliyet.com.tr/ilgi-5-yasindaki-cocugu-konusturdu/gundem/detay/1877069/default.htm

"Yetiştirme yurdundan koruyucu aileye verilen yüzde 50 zihinsel engelli 5 yaşındaki İlhami, ilgi ve sevgi sayesinde konuşmayı başardı.

Bu ilgi sayesinde konuştu
Üç çocuk annesi Saadet Erdem (33), çocuk sahiplenmek isteyen görümcesiyle geçen yıl yetiştirme yurduna gittiğini söyledi.
Biri kız, 3 çocuğu olduğu için koruyucu aile olmayı aklından bile geçirmediğini ifade eden Erdem, "Çocuklarını büyüten görümcem, bir çocuğa daha bakmak istiyordu. Yetiştirme yurdunda İlhami'yi gördük, konuşamıyordu. İlhami boynuma sarıldı, bırakmak istemedi. Konuşamıyordu ama sanki 'beni de götürün' der gibi bakıyordu. O an çok üzüldük, eşimle ağladık" diye konuştu.

ACABA AĞLIYOR MUDUR?

Eve döndüklerinde huzursuz olduklarını, gece boyu, "Çocuk bizi istiyor gibiydi, acaba ağlıyor mudur?" diye düşündüklerini belirten Erdem, şöyle devam etti:

"Bir gün bana bir şey olursa çocuklarım da böyle yuvalarda kalmaya mecbur olabilirdi. İlhami'yi, çocuklarımın yerine koydum ve onu sahiplenmeye karar verdim. Yetkililerle görüştük, İlhami'yi istediğimizi söyledik. Şaşırdılar ancak olumlu karşıladılar. '3 çocuğunuz varken bu çocuğa da bakabileceğinize inanıyorsanız, tamam' dediler. İlhami ile bir yıldır birlikteyiz. İlk zamanlar çekincelerim vardı. En küçük kızım bir yaşında, diğer çocuklar ise dört ve dokuz yaşındaydı. Ayrıca İlhami zihinsel engelliydi. 4 çocuğa nasıl bakacağım diye düşündüm. Baktım, bulaşıkları da çamaşırları da makine yıkıyor, halıları da temizlemeciye veriyoruz, aslında bana çok iş kalmıyor."

İLHAMİ ARTIK KONUŞUYOR

Evlerinin İlhami ile daha da şenlendiğini belirten Erdem, eşinin iş dönüşü eve daha sakin ve anlayışlı geldiğini, huzurlarının arttığını dile getirdi.

Çevrelerindeki herkese koruyucu aile olmayı tavsiye ettiklerini vurgulayan Erdem, şunları söyledi:

"Keşke yurtlarda hiç çocuk kalmasa. Tavsiyemiz sonucu birkaç akrabamız ve arkadaşımız da koruyucu aile oldu. '3 çocuğun varken ne gerek var' diyenler şimdi bizi takdir ediyor. İlhami, aldığımız da hiç konuşamıyordu, tuvalet ihtiyacını söyleyemiyordu. Şimdi gayet iyi konuşuyor, derdini anlatabiliyor. 3 kardeşiyle gayet iyi anlaşıyor. Belirli aralıklarla evimize gelen Aile ve Sosyal Politikalar Müdürlüğü yetkilileri de İlhami'de iyileşme olduğunu dile getiriyor."

EVİMİZ ÇOCUK BAHÇESİNE DÖNDÜ

Mobilyacılık yapan baba Adem Erdem de koruyucu aile kavramını radyoda duyduğunu, çocuk sahiplenmeyi düşünen ablasına anlattığını ancak kendilerine kısmet olduğunu söyledi.

İlhami'yi sahiplenhdikten sonra evlerinin çocuk bahçesine döndüğünü ifade eden Erdem, "10 yaşındaki oğlumuz, İlhami'ye ağabeylik yapıyor, koruyup kolluyor. Kızımız Damla, en iyi arkadaşı. Yaşıtı olan Arda ile biraz çekişiyor. Evdeki aile ortamı sayesinde hem eşimin hem de çocukların ilgisiyle İlhami konuşmaya başladı. 'Anne, baba' diyor, derdini anlatabiliyor. Eşim de ben de eve gelen huzurun farkındayız. Allah, bu duyguyu herkese nasip etsin" diye konuştu."
resim ve haber için link
http://www.milliyet.com.tr/ilgi-5-yasindaki-cocugu-konusturdu/gundem/detay/1877069/default.htm
 
Son düzenleme:
Okurken inanılmaz duygulandım. Zihinsel engelli bir kardeşi olan biri olarak aileyi çok taktir ettim.
Henüz kendi düzenim kurulu değil ama kurduğumda aklımın bir köşesinde olacak..
Evet cesaret etmesi biraz zor. İnsan çekiniyor.
Çocuklara yaramazlık yaptıklarında tahammül etmesi zor. Kendi çocuğuna bile insan kızıp azarlayabiliyor. Kendi çocuğun değilse hele, yaramazlık yaptığında vs tahammül etmek daha zor olur mu, kestiremiyorum.. Biraz sinirleri yıpranmış bi insanım fazla sabırlı değilim çünkü.
Önce evime alıp sonra kalbini kırarsam diye çok korkarım. Ne bileyim sinir hastası olanlar bilir, anlık bi kızgınlık olur şiddetli, sonra iki dakka geçmeden büyük bi pişmanlık, vicdan azabı, kendini tanıyamama vs.
Kişisel olarak çok istesem de bu konularda kendime güvenemediğimden kestiremiyorum kesin yaparım diyemiyorum.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
büyük bir sorumluluk hakikaten, ama sorumluluktan büyük güzelliği var, bir insanın hayatını şekillendirebilirsin..
 
Ben çok istiyorum böyle bişey ama ailem bile mesafeli bu konuya hem evlenceğim adam da kimbilir ne düşüncek umarım beni destekler de gerçekleştirirm bu durumu
 
ben çok istiyorum maddi manevi çok müsaitim ama eşim ve ailesi bıze cok yakın oldugu için onlar karşı cıkar dıye cesaret edemıyorum yoksa tek hayalim bu... cocugumda var ayrıca
 
Tuylerim diken oldu. Gozlerim doldu. Otobuste olmasam aglardim :( su an da benim icin mumkum degil. Ama belki birgun ins.
Allah cc kimseyi kimsesiz birakmasin ins. Amin.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Tamda söylediğiniz gibi bir yanım şiddetle isterken bir yanım cesaret edemiyor muhakkak ki her çocuğun sorunları olabilir ama bu çocuklar terk edilmiş çocuklar ve farkında oldukları için pisikolojik açıdan bir dışa vurum yaşayabilir ve neler yaşanabilir bilmiyorum bunun gibi soru işaretleri var kafamda ...
 
Aslında çok güzel bir iş. Ben de uzun zamandır düşünüyordum, mesleğimi elime alınca böyle bir şey yapmak vardı aklımda. Ama bazı olaylara şahit olduktan sonra gözüm korktu açıkçası. Komşumuz iki kız kardeşi evlatlık almıştı. Kızların ikisi de ileri derecede şizofren çıktı. Kadın ölümden döndü. Hala güvende değil. O kızlara öz kızlarıymış gibi baktı etti. Sonrası hüsran. Benim çok gözüm korktu. Herkes böyle değil elbette. Ama ben yapı olarak olumsuz örneklerden çok etkileniyorum.

 
Annem de bir aralar çok istiyordu hatta gidip görüşüp bilgi falan da almıştı ama cesaret edemedi, hep ya haksızlık yaparsam, kendi çocuğum gibi bakamazsam endişeleri vardı. İçinde kalmıştır ama hala..
 
Back