Ya oyle dusunmeyin. Hassasiyetinizi duygusalliginizi anliyorum ama cocuklar hepimizin. İclerinden birine bir kalem alip verseniz bakarsiniz dunyalar onun olur. Cocuklar agaca benzer. Topraga sizin sayenizde temas ederler. Bakar buyutursunuz, kocaman olurlar. Ama o agac sizin degildir, hic bir zaman sizin olmaz. O agac toplumun agacidir. Dunyaya faydasi olur. Siz onun surekli yaninda olamazsiniz ama orada oldugunu bilirsiniz.
Ben 2 yil kadar once cok buyuk maddi sorunlar yasadim. O zaman karar verdim durumum duzelsin cocuk okutacagim dedim. Siginma evinde gonullu calisanim simdi. Kadinlar cocuklarini bagirlarina basip geliyorlar,o cocuklarla ilgileniyorum,seviyorum. Her seyden cok sevilmeye ihtiyaclari var. Cunku fiziksel veya ruhsal siddetten kacip gelmisler. Siz bence boyle bir ise girseniz de olur. Doya doya seversiniz cocuklari. Onlar icin bir seyler yaparsiniz,elinizden ne gelirse. Kermesse kermes,burssa burs. Ne yapabilseniz kardir topluma.
Veya etrafinizda yoksul aileler varsa onlarin cocuklarina yardimci olabilirsiniz. Onumuz ramazan. Ac cocuklar var. Alin 3-5 erzak paketi gidin kapilarina. Boyle aileler etrafta cok var. Koylerde tanidik es dost akraba varsa onlara sorun. Yoksa da sorun sorusturun,muhtarliga kaymakamliga gidin. Arastirin. Bir dikili agaciniz olsun. İlle o cocukla ayni evde yasamak zorunda degilsiniz ozetle. İlle size anne demek zorunda degil. Emekleriniz asla karsiliksiz kalmaz. Doner dolasir iyilik sekline donusur sizi yine bulur