Korkuyorum

sinemcimsin .!.:

41 yaşındayım çocuğum da yok kocamda. ne yapsam bunalıma mı girsem acaba? insanoğlu işte. varlık içinde yokluk çeker. kendinizi mutsuz etmek için sebepler aramayın. şu anki tarif ettiğiniz yaşam güzel. keyfini alın her dakikasının. tabi tercih sizin. böyle tüketicem günlerimi derseniz siz bilirsiniz.

mutluyken sorun yokken sorun yaratmak insana dair bir özellik. bir belgeselde izlemiştim. maddi ve manevi tatminlerin beynimizde belli bir süresi varmış. yani hedefimize ulaştığımız anda beyin bir mutsuzluğa sürüklenip sorun arayışına giriyormuş. tabi bunun da bir süresi varmış. yani yaşam zevkler ve acılar arasında geçiyor. kişiye göre değişiyor zevk ve acı sürelerini kontrol etmek.

insan yalnız kalamaz, dna'mıza işlenmiş sosyal bir varlığız. bir koca gider yenisi gelir, ilişkilerimizin bitmesi, çocuk olmaması yalnız kalmamız için sebep değil. tencere kapak illa birini buluyor insan. yalnızlık kaygısı her insanda olur normal. ama buna tutunarak kaygı bozukluğu geliştirmek ve günleri keyifsizce tüketmek sizin zararınıza olur.

çocuk meselesine gelince, insan olmadığını bilince daha çok istiyor. bu bir girdap gibi sizi daha da içine çeker. kendini gerçekleştiren kehanet diye bişi duydunuz mu? veya eski moda söylemiyle korktuğunun başına gelmesi. insan negatif düşünürse konuşursa çağırır bunu çeker. siz algılarınızı eğitin ve kendiniz inanın. "hayatta çocuksuz olmaz, kocamsız olmaz" diye düşünmeyi bırakın. hayatınızı bu vesveselerle küçültmeyin, olumlu işlerle ilgilenip genişletin. yoksa hastalıkta gelir, olumsuz düşünce de gerçek olur. insanoğlu frekansı neyse onunla uyumlanır. siz kocam gidicek diye düşünürken aslında ona o frekansı gönderiyorsunuz ve o da zamanla size uyumlanacak ve gidecek. düşüncenin gücünü hafife almayın. bu konuları araştırın isterseniz daha iyi anlarsınız.

Genişletmek için tıkla...

melisaamelisaa .!.:

Uyuku tutmadı ağlıyorum… Tüp bebek tedavisi görüyorum. 33 yaşındayım eşimde 39. İki yıldır bebeğimiz olmuyor ve bu konu beni çok yıprattı sürekli ağlıyorum dua ediyorum, içimi anlamsız korkular sarıyor, insanların sürekli sorularından dolayı insanlardan kaçıyorum. Eşimi çok seviyorum. Hayatımda en büyük şansım, ya eşim başka bir evlilik düşünürse ya da benden bebeğim olmadığı İçin soğursa gibi saçma sapan aklıma düşünceler giriyor ve kurtulamıyorum. Şuan bile şiddetli baş ağrısı çekiyorum. Biliyorum eşiniz sizi gerçekten seviyorsa sizden çocuk İçin gitmez diyeceksiniz ama korkuyorum işte. Çünkü beni hayata daha çok bağlayan seven ve bana hayata farklı açılardan bakmayı eşim öğretti. Bu hayatta en sevdiğim kişi kendisi. Çocukluğum acılarla geçti. Hiç görmediğim babam bile beni sokakta görmüş yanımdan geçmiş ve tanımamazlıktan gelmiş. Sonradan bana teyzem söyle. Ben şok. Babam beni bir kere olsun merak edip görmedi. Dedemin elinde büyüdüm, aile içinde oradan oraya sürüklendim. Dedem vefat edince herkesten Nedret ettim beni hayata bağlayan hiç bir şey kalmamıştı artık. Annemde yeni eşiyle iki bebek bakmaya çalışıyordu ve cail ve eğitimsizdi. Neyse devamını anlatmaya bile gerek. Hayatta babam bile beni istememiş sevmemişti. Beni gerçekten başka kim severdi ki, derken eşim çıktı karşıma. Yaralarımı iyileştirdi. Çok mutlu ve güzel bir yuvam var. Yuvam bozulacak diye çok korkuyorum. Birbirimizi çok seviyoruz beni bırakmaz ama hep bir acaba çocuk özlemine yenik düşer ve o da babam gibi gider mi diye düşünüyorum elimde olmadan Yani ben bu bebeği evliliğim için değil kendi içimden gelen evlat sevgisi ve hasreti için istiyorum önce tabi. Hem hiç çocuğumun olmayacağı korkusu hemde evliliğimin zedeleneceği korkusu beni maaf ediyor. İçime atmaktan gizlice ağlamaktan son dönemlerde iyi değilim. Belli etmemeye çalıştıkça daha çok içim şişiyor ve boğazıma bir şeyler otuyor. Belki anlatırken bir şeyleri iyi anlatamadım belki saçmaladım ama psikolojik olarak kendimi iyi hissetmiyorum. Böyle.ç ne yapacağım bilmiyorum. Tedavimin sonuçlanmasına aksilik olmaSa iki ay var. Dua edin bana. Tüp bebek yapacağız. Bende polikistik var. Yumurta takibinden aşılamaya denemediğm şey kalmadı iki yıldır

Genişletmek için tıkla...

halacocuksun .!.:

Olmazsa bir bebeği evlat edinirsin 5 yıl dolunca yani biraz rahat olsan çocuğun olur belki ama çok stres yapıyorsun

Genişletmek için tıkla...

MadammS .!.:

Öncelikle polikistikte tüp bebek şansı çok çok yüksek bol bol yumurta ve embriyo demek illaki biri tutacaktır içiniz rahat olsun stres yapmamak en önemlisi bu süreçte
Ben de tüp bebek ile çocuk sahibi oldum
6 yıl olmamıştı en son tüp denedik
Tek bir embriyom vardı ve o da tuttu
Darısı başınıza
Bende tutar inşallah heyecanı dışında bu duygular yoktu en başında herkesin çocuğu olmak zorunda değil bakış açısındaydım ve tek deneme yapacağımı da herkese söyledim be kadar büyük konuştuysam embriyom bile tek oldu
Rahattım yani bence destek almalısınız bu süreçte en gerekli şey güzel bir psikoloji çünkü hormonlar yeterince ruh halini bozan bir sey sizin daha güçlü olmanız gerek

Genişletmek için tıkla...

Hayat ne garip .!.:

Hemen psikolojik tedavi olun takıntı var sizde sağlıklı dusunemiyorsunuz.
Birincisi: eşiniz sizi bırakmaz çocuk için biz ne desekte buna inanmayacaksınız çünkü beyninizi hastalık kaplamış psikolojik.
İkincisi: Bu sıkıntılı stresli halinizle tedavi bile sonuç vermez.tup bebek ve normal
gebelik herzaman normal sakin dönemde gerçekleşir.sinuc verir.

Genişletmek için tıkla...

bembeyazfil .!.:

Tüp bebek tedavisi olumlu sonuçlanabilir ama önce sizin moral motivasyon olarak yüksek olmanız gerekiyor. Böyle kafanızda kurarak hiçbir şeyden zevk alamazsınız.
Eşinizden önce yaşadıklarınıza üzüldüm, Allah acısını göstermesin ama gerçekten bu kadar eşe bağımlı olmayın hayatta her an herkesin başına bir şey gelebilir. Allah bize sağlık versin diyin çocuk içinde denemelerinizi yapın ve gerisi tevekkül.
İmkanınız varsa psikolojik destekle bu süreci daha rahat atlatabilirsiniz gibi kendinizi hırpalamayın.

Genişletmek için tıkla...

hadikonusalim .!.:

bu korkuların hepsi olabilir de olmayabilir de. ama bu kadar stresle çocuğunuz olmaz. biraz sakinleşin. imkanınız varsa psikolojik destek alın

Genişletmek için tıkla...

melisaamelisaa .!.:

Uyuku tutmadı ağlıyorum… Tüp bebek tedavisi görüyorum. 33 yaşındayım eşimde 39. İki yıldır bebeğimiz olmuyor ve bu konu beni çok yıprattı sürekli ağlıyorum dua ediyorum, içimi anlamsız korkular sarıyor, insanların sürekli sorularından dolayı insanlardan kaçıyorum. Eşimi çok seviyorum. Hayatımda en büyük şansım, ya eşim başka bir evlilik düşünürse ya da benden bebeğim olmadığı İçin soğursa gibi saçma sapan aklıma düşünceler giriyor ve kurtulamıyorum. Şuan bile şiddetli baş ağrısı çekiyorum. Biliyorum eşiniz sizi gerçekten seviyorsa sizden çocuk İçin gitmez diyeceksiniz ama korkuyorum işte. Çünkü beni hayata daha çok bağlayan seven ve bana hayata farklı açılardan bakmayı eşim öğretti. Bu hayatta en sevdiğim kişi kendisi. Çocukluğum acılarla geçti. Hiç görmediğim babam bile beni sokakta görmüş yanımdan geçmiş ve tanımamazlıktan gelmiş. Sonradan bana teyzem söyle. Ben şok. Babam beni bir kere olsun merak edip görmedi. Dedemin elinde büyüdüm, aile içinde oradan oraya sürüklendim. Dedem vefat edince herkesten Nedret ettim beni hayata bağlayan hiç bir şey kalmamıştı artık. Annemde yeni eşiyle iki bebek bakmaya çalışıyordu ve cail ve eğitimsizdi. Neyse devamını anlatmaya bile gerek. Hayatta babam bile beni istememiş sevmemişti. Beni gerçekten başka kim severdi ki, derken eşim çıktı karşıma. Yaralarımı iyileştirdi. Çok mutlu ve güzel bir yuvam var. Yuvam bozulacak diye çok korkuyorum. Birbirimizi çok seviyoruz beni bırakmaz ama hep bir acaba çocuk özlemine yenik düşer ve o da babam gibi gider mi diye düşünüyorum elimde olmadan Yani ben bu bebeği evliliğim için değil kendi içimden gelen evlat sevgisi ve hasreti için istiyorum önce tabi. Hem hiç çocuğumun olmayacağı korkusu hemde evliliğimin zedeleneceği korkusu beni maaf ediyor. İçime atmaktan gizlice ağlamaktan son dönemlerde iyi değilim. Belli etmemeye çalıştıkça daha çok içim şişiyor ve boğazıma bir şeyler otuyor. Belki anlatırken bir şeyleri iyi anlatamadım belki saçmaladım ama psikolojik olarak kendimi iyi hissetmiyorum. Böyle.ç ne yapacağım bilmiyorum. Tedavimin sonuçlanmasına aksilik olmaSa iki ay var. Dua edin bana. Tüp bebek yapacağız. Bende polikistik var. Yumurta takibinden aşılamaya denemediğm şey kalmadı iki yıldır

Genişletmek için tıkla...

gecem1984 .!.:

Instagram'da Dr mfk var herkes hamile kalıyor bitkisel tedavi ve tavsiyeleri ile bir bakın isterseniz

Genişletmek için tıkla...

melisaamelisaa .!.:

Moral motivasyon İçin öneriniz var mı. Dün gece bayağı ağladım acil kendimi toparlamam lazım. Bazı arkadaşlar bana bira kızmış tabi haklı oldukları yanlar var ama işte bazen insan elinde olmasan üzülüp acabalara takılıyor. Rabbim kimseyi sınamasın inşallah böyle. Hiç bıkmadan tedavilerime devam edeceğim. İki senedir kullandığım hormon ilaçları bünyemi sendeliyor sanki

Genişletmek için tıkla...

bembeyazfil .!.:

Size şöyle söyleyeyim biraz uzun olabilir.
2 sene önce MS atağı geçirdim, şu an hamileliğimin son dönemlerini yaşıyorum öğrendiğimde 6 haftalıktı ve MS’in ne olduğunu bilmediğini sonradan anladığım bir doktora MS atağı geçirdiğimi herhangi bir şey yapmam gerekir mi diye sorduğumda benim o odada içimden geçti kaba tabirle. Sonrasında 2.5 aylık olduğunda ikiz olduğunu öğrendim. Hemen ardından tek yumurta ikizi olduklarını öğrendim. Yapılan açıklamalar kabus gibiydi sanki ben hamile değilim de cezalandırılmışım gibi kimsenin ağzından tek iyi bir şey çıkmıyordu, o sıralar çalışıyordum ve doktordan sonra eve dönmek gibi bir durum söz konusu olmamasına rağmen o kadar çok ağladığım için gözlerimin şişliğinden utanıp işe gitmiyordum. Günlerim düşünerek, akşamları eve gelip ağlayarak geçiyordu ve yaşadığım süreçten zevk almıyordum.
Sonra böyle nereye kadar devam edebilir diye kendime sordum (ben kendimle konuşmayı severim) buna bir son verdim, hamile kalmadan önce sevdiğim şeyleri yapmaya başladım mesela puzzle benim kafamı boşaltır ve oyalar. Baya bir süre puzzle yapıp hiçbir şeyi düşünmedim. Sonra arkadaşlarımla görüşmek vs. Size o an ne iyi gelecekse kafanızı bu konudan ne uzaklaştıracaksa hemen harekete geçip onu yapmalısınız bence. Bir ara temizliğe sardım şakasız deli gibi. Yani iş sizde bitiyor gerçekten. Sizin kafasınız neyin boşaltacağını en iyi siz bilirsiniz. Lütfen bu iyiliği kendinize yapın ve daha fazla kendinizi hırpalamayın. Gerçekten bu da bir süreç ve bundan da zevk alınması gerekiyor eğer sonu güzel biterse Allah’ın izniyle, ileride dönüp bugünlere şükrünüz artar.

Genişletmek için tıkla...

melisaamelisaa .!.:

Evet elimde olmadan bir stresin içinde buldum kendimi tahmini üç hafta sonra falan yumurtalarım toplanacak. Acil kafamı boşaltmak ve stresten uzaklaşmak istiyorum. Tüp bebeği olumsuz etkiliyor diye. iki üç haftada toparlar mıyım bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

melisaamelisaa .!.:

Uyuku tutmadı ağlıyorum… Tüp bebek tedavisi görüyorum. 33 yaşındayım eşimde 39. İki yıldır bebeğimiz olmuyor ve bu konu beni çok yıprattı sürekli ağlıyorum dua ediyorum, içimi anlamsız korkular sarıyor, insanların sürekli sorularından dolayı insanlardan kaçıyorum. Eşimi çok seviyorum. Hayatımda en büyük şansım, ya eşim başka bir evlilik düşünürse ya da benden bebeğim olmadığı İçin soğursa gibi saçma sapan aklıma düşünceler giriyor ve kurtulamıyorum. Şuan bile şiddetli baş ağrısı çekiyorum. Biliyorum eşiniz sizi gerçekten seviyorsa sizden çocuk İçin gitmez diyeceksiniz ama korkuyorum işte. Çünkü beni hayata daha çok bağlayan seven ve bana hayata farklı açılardan bakmayı eşim öğretti. Bu hayatta en sevdiğim kişi kendisi. Çocukluğum acılarla geçti. Hiç görmediğim babam bile beni sokakta görmüş yanımdan geçmiş ve tanımamazlıktan gelmiş. Sonradan bana teyzem söyle. Ben şok. Babam beni bir kere olsun merak edip görmedi. Dedemin elinde büyüdüm, aile içinde oradan oraya sürüklendim. Dedem vefat edince herkesten Nedret ettim beni hayata bağlayan hiç bir şey kalmamıştı artık. Annemde yeni eşiyle iki bebek bakmaya çalışıyordu ve cail ve eğitimsizdi. Neyse devamını anlatmaya bile gerek. Hayatta babam bile beni istememiş sevmemişti. Beni gerçekten başka kim severdi ki, derken eşim çıktı karşıma. Yaralarımı iyileştirdi. Çok mutlu ve güzel bir yuvam var. Yuvam bozulacak diye çok korkuyorum. Birbirimizi çok seviyoruz beni bırakmaz ama hep bir acaba çocuk özlemine yenik düşer ve o da babam gibi gider mi diye düşünüyorum elimde olmadan Yani ben bu bebeği evliliğim için değil kendi içimden gelen evlat sevgisi ve hasreti için istiyorum önce tabi. Hem hiç çocuğumun olmayacağı korkusu hemde evliliğimin zedeleneceği korkusu beni maaf ediyor. İçime atmaktan gizlice ağlamaktan son dönemlerde iyi değilim. Belli etmemeye çalıştıkça daha çok içim şişiyor ve boğazıma bir şeyler otuyor. Belki anlatırken bir şeyleri iyi anlatamadım belki saçmaladım ama psikolojik olarak kendimi iyi hissetmiyorum. Böyle.ç ne yapacağım bilmiyorum. Tedavimin sonuçlanmasına aksilik olmaSa iki ay var. Dua edin bana. Tüp bebek yapacağız. Bende polikistik var. Yumurta takibinden aşılamaya denemediğm şey kalmadı iki yıldır

Genişletmek için tıkla...

gozyasi .!.:

Bu süreçte bu stresleri yaşamanız çok normal ama kendinizi bu düşüncelere teslim etmeyin.
Kendinize sizi mutlu edecek bir uğraş bulun ve kafanızı dağıtın.
Eğlenceli işlere vakit ayırın.
Mesela küçük çocukların yararına olacak bir kitap seslendirme işi olabilir, yardım amacı güden bir takım işler olabilir.
Güzel bir kitap okumak olabilir.
Düzenli spor ya da açık havada yürüyüş olabilir, hiç denemediğiniz lezzetli yemek tariflerini denemek olabilir.
Yani kısacası zevk alabileceğiniz ve kafanızı güzel şeylerle meşgul edebileceğiniz aktivitelere yönelin.

Güzel düşünün, güzel olsun.
Rabbim gönlünüze göre versin inşaALLAH.

Genişletmek için tıkla...