Korku Hissi

Merhabalar anneler,

nasil yazacagimi veya nasil kendimi anlatacagimi bilmiyorum ama bu lohusalikla mi alakali bir$ey bilmiyorum payla$mak istedim.
Bebegim dogali 2 hafta oluyor ve evde yalniz kaldigimda bende bir korku ba$liyor yani sanki bir$eyler ters gitcek bebegimle ilgilenemeyecekmi$im gibi o aglayinca susturamayacakmi$im gibi...
Bilmedigim bir slklntl...

Ben yalnizim yanimda kimse yok e$im ak$am i$e giden ve gece gelen birisi Allah'tan saatleri öyle gece uyumak bilmediginde e$im eve gelmi$ oluyor ve onun biraz kucagina alip bebegin gazini çikarmasi veya o an ihtiyacim olan herhangi bir$eyi bana getirmesi bile içimi rahatlatiyor...

Ha, kötü bir$eyler oluyormu? Hayir olmuyor ama içimde o farkli hissi kaybedemiyorum anlamadim gitti.

Bir de hergün hergün her$ey ayni gidiyor... yatiyorsun bir agit sesiyle uyaniyorsun bebeginin altini temizliyorsun, emziriyorsun, gazini çikariyorsun, yatiriyorsun, ...
Firsat bulabilirsen uyanmazsa yatiyorsun.

Hep böyle mi gidecek? Içinizden " Eeeh, annelik öle kolay bi$ey degil ali$caksin!" felan diyenleriniz olabilir. Bende kolay oldugunu dü$ünmüyordum zaten sirf bu yüzden hep bekledim 30uma girmeden de çocuk sahibi olmak istedigimden hamile kaldim zamani geldi artik diye ama bazen bunalima giriyorum sanki.

Örnegin hep böle mi olacak? Kipirdamaya korkuyorum gözüm saatte kaçta yatirdim, kaçta kalkti, kaç saat uyumali, kaçta kalkmali?.. bunlarin hesabini yapiyorum.
Ilerde ben çali$cam, zaman olcakki birlikte di$ari ali$veri$e veya biryere gitmemiz gerekecek ozaman napacam? Nasil uyku saatlerine mi denk getiricem hadi düzenini bozarsam? Uykusu felan kari$irsa ozaman ne olcak?....

2hafta olmu$ $imdiden pes mi ediyosun felan diyenleriniz olmasin sakin.

AdayAnneyim .!.:

Merhabalar anneler,

nasil yazacagimi veya nasil kendimi anlatacagimi bilmiyorum ama bu lohusalikla mi alakali bir$ey bilmiyorum payla$mak istedim.
Bebegim dogali 2 hafta oluyor ve evde yalniz kaldigimda bende bir korku ba$liyor yani sanki bir$eyler ters gitcek bebegimle ilgilenemeyecekmi$im gibi o aglayinca susturamayacakmi$im gibi...
Bilmedigim bir slklntl...

Ben yalnizim yanimda kimse yok e$im ak$am i$e giden ve gece gelen birisi Allah'tan saatleri öyle gece uyumak bilmediginde e$im eve gelmi$ oluyor ve onun biraz kucagina alip bebegin gazini çikarmasi veya o an ihtiyacim olan herhangi bir$eyi bana getirmesi bile içimi rahatlatiyor...

Ha, kötü bir$eyler oluyormu? Hayir olmuyor ama içimde o farkli hissi kaybedemiyorum anlamadim gitti.

Bir de hergün hergün her$ey ayni gidiyor... yatiyorsun bir agit sesiyle uyaniyorsun bebeginin altini temizliyorsun, emziriyorsun, gazini çikariyorsun, yatiriyorsun, ...
Firsat bulabilirsen uyanmazsa yatiyorsun.

Hep böyle mi gidecek? Içinizden " Eeeh, annelik öle kolay bi$ey degil ali$caksin!" felan diyenleriniz olabilir. Bende kolay oldugunu dü$ünmüyordum zaten sirf bu yüzden hep bekledim 30uma girmeden de çocuk sahibi olmak istedigimden hamile kaldim zamani geldi artik diye ama bazen bunalima giriyorum sanki.

Örnegin hep böle mi olacak? Kipirdamaya korkuyorum gözüm saatte kaçta yatirdim, kaçta kalkti, kaç saat uyumali, kaçta kalkmali?.. bunlarin hesabini yapiyorum.
Ilerde ben çali$cam, zaman olcakki birlikte di$ari ali$veri$e veya biryere gitmemiz gerekecek ozaman napacam? Nasil uyku saatlerine mi denk getiricem hadi düzenini bozarsam? Uykusu felan kari$irsa ozaman ne olcak?....

2hafta olmu$ $imdiden pes mi ediyosun felan diyenleriniz olmasin sakin.

Genişletmek için tıkla...

henuz cocugum yok ama hanı hep konusulur ya etraftaa bende duydum mesela lohusa yalnız bırakılmaz 40 gun hep mezarı acıktır derler ya acaba sıze bu tarz bırısı bı sey mı anlattı..

bence bol bol dua edın...

mesela benım esımde gece calısıo bende evde tek cok korkuorm dua okuyunca cok rahatladıgımı hıssedıorm... deneyın sızde :) bebegınızıde allah saglıklı buyutmeyı nasıp etsın.. inşallah..

sbaran .!.:

henuz cocugum yok ama hanı hep konusulur ya etraftaa bende duydum mesela lohusa yalnız bırakılmaz 40 gun hep mezarı acıktır derler ya acaba sıze bu tarz bırısı bı sey mı anlattı..

bence bol bol dua edın...

mesela benım esımde gece calısıo bende evde tek cok korkuorm dua okuyunca cok rahatladıgımı hıssedıorm... deneyın sızde :) bebegınızıde allah saglıklı buyutmeyı nasıp etsın.. inşallah..

Genişletmek için tıkla...

Amaninnn :44: yok öyle bir$ey duymadim ögrenmekte istemem.

Evet, geceleri kizim uyumamazlik yaptiginda bildigim tüm dualari okuyorum. Ya evde ilk defa yalniz kalmiyorum ki ben...

2006 yılında oğlum oldu. şok oldum. uzaktan çok kolay geliyordu çocuk sahibi olmak. hayatım bitti ben ne yaptım dedim kendi kendime. millet 2.yi nasıl yapıyor inanamıyorum dedim. oğlum büyüdü o günler geçti gitti. ay ne çabuk büyüdü demeye başladım ve 2. yi doğurdum eylülde :)
şimdi de Allahım nasıl unutmuşum o günleride 2. yi yapmışım diyorum:) deneyimli olmama rağmen senin yaşadıklarını yaşıyorum. ama bunlarda geçecek ve ne çabuk büyüdü diyeceğim inşallah.

senin düşündüklerinin bazılarını bende düşünüyorum...hani demişşin ya ,bazen bunalıma giriyorum,sıkılıyorum herşeyimi ona göre mi ayarlıcam diye...bende bazen buna kafayı takıyorum(oğlum 9 aylık bu arada)çoğu şeyim kısıtlandı,herşeyimi,gezmemi tozmamı ona göre ayarlamam lazım,eskisi gibi rahat değilm diye...ama sonra düşünüyorum ki:bu zamanlarda geçicek,bebğim büyücek,ben daha da rahat olucam diye..hem allah onlara sağlık versin, ya hasta olsaydı diye düşündüğümde ise hemen şükrediyorum...yeterki sağlıklı olsunlarda ,biz kahırlarını çekelimm...sonuçta onlar bizim isteğimiz üzerine bu dünyaya geldiler,seçme şansları yoktu....

Canımm ben bu sorunları sadece kendımın yasadıgını zannederdım.Ilk dogum yaptıgım hafta gecelerı uyuyamazdım,gozum sureklı bebegımde olurdu acaba bısı olurmu dıye.Icersı serınlemıs gıbı olurdu hungur hungur aglardım soba sonecek bebegım hasta olacak dıye gorsen.kı annem esım babam yanımdaydı.hala o sorunları yasıyorum ama su an yuzde 70 azaldı kendıme daha da guvenım geldı.9 ay karnımızda olan beebgımız bırden dunyaya gelıp bızden ayrı bır bırey olunca onu koruyamama korkusunu yasıyoruz bence

AdayAnneyim .!.:

Merhabalar anneler,

nasil yazacagimi veya nasil kendimi anlatacagimi bilmiyorum ama bu lohusalikla mi alakali bir$ey bilmiyorum payla$mak istedim.
Bebegim dogali 2 hafta oluyor ve evde yalniz kaldigimda bende bir korku ba$liyor yani sanki bir$eyler ters gitcek bebegimle ilgilenemeyecekmi$im gibi o aglayinca susturamayacakmi$im gibi...
Bilmedigim bir slklntl...

Ben yalnizim yanimda kimse yok e$im ak$am i$e giden ve gece gelen birisi Allah'tan saatleri öyle gece uyumak bilmediginde e$im eve gelmi$ oluyor ve onun biraz kucagina alip bebegin gazini çikarmasi veya o an ihtiyacim olan herhangi bir$eyi bana getirmesi bile içimi rahatlatiyor...

Ha, kötü bir$eyler oluyormu? Hayir olmuyor ama içimde o farkli hissi kaybedemiyorum anlamadim gitti.

Bir de hergün hergün her$ey ayni gidiyor... yatiyorsun bir agit sesiyle uyaniyorsun bebeginin altini temizliyorsun, emziriyorsun, gazini çikariyorsun, yatiriyorsun, ...
Firsat bulabilirsen uyanmazsa yatiyorsun.

Hep böyle mi gidecek? Içinizden " Eeeh, annelik öle kolay bi$ey degil ali$caksin!" felan diyenleriniz olabilir. Bende kolay oldugunu dü$ünmüyordum zaten sirf bu yüzden hep bekledim 30uma girmeden de çocuk sahibi olmak istedigimden hamile kaldim zamani geldi artik diye ama bazen bunalima giriyorum sanki.

Örnegin hep böle mi olacak? Kipirdamaya korkuyorum gözüm saatte kaçta yatirdim, kaçta kalkti, kaç saat uyumali, kaçta kalkmali?.. bunlarin hesabini yapiyorum.
Ilerde ben çali$cam, zaman olcakki birlikte di$ari ali$veri$e veya biryere gitmemiz gerekecek ozaman napacam? Nasil uyku saatlerine mi denk getiricem hadi düzenini bozarsam? Uykusu felan kari$irsa ozaman ne olcak?....

2hafta olmu$ $imdiden pes mi ediyosun felan diyenleriniz olmasin sakin.

Genişletmek için tıkla...

bak canım benim bebeğim 2 aylık. bu yaşadığın deprasyon. birebir aynını ve dahada ağırını yaşadım psikoloğa gittim. şükür atlattım. akşam olunca içime sıkıntı oluyordu. devamlı ağlıyordum. bebeği emzirdikten sonra biri alsın benden ilgilensin istiyordum. hep aynı aynı daralıyordum.annem geceleri bende kaldığında ise dünyalar benim oluyordu.eşim işten geldiğinde ise dahada mutlu oluyordum. ama annem yoksa eşimde isteyse bebeğe nasıl bakarım naparım diye deli oluyordum. uyansın istemiyordum... vs....şimdi yapman gerekeni sölim. tv sana çok yardımcı olacaktır. amailk olarak bir yakınının 40 kın çıkana kadar mutlaka yanında kalması olacaktır.geceleri eşinden ayrı odada yatıyorsan bebeğinle ki ben ayrı yattım 40 gün o odaya tv. al ve hep açık kalsın tv sesi kapalı halde kalsın.bebek uyandığında sen onun için kalktığında afallama insan çok kötü oluyo çünki gece ama tv. bi ölçüde benim korkumu azalttı.ve gece lambası yakıroum ayrıyetten. gerçi şimdi yatak odama geçtim bebeğimle.psikolog bana ilça verdi ama ilaçlar sersem yaptı o yüzden kullanmadım. annem 2-3 gün geceli gündüzlü kalıyor 1 gün evine gidiyor tekrar yanıma geliyordu beni sadece emzirmeye kaldırıyordu o ilgilendi geceleri. böle böle atlatım. merak etme 40 kından sonra azalacak..benim 2 ay oldu uyansada emzirsen öpsem diyorum..

Cevap veren annelere tek tek te$ekkür ederim,

her biriniz bunlarin atlatilcak bir duygu oldugunu söylüyorsunuz in$allah öyledir. Örnegin bugün penceremden içeri güne$ dogmu$ ve güzel bir uyku yapmi$im bebi$imden önce uyandim. Kalktim oturma odasini havalandirdim, süpürdüm ve paspas bile yaptim sevdigim lavanta kokulu ilaçla (hatta hastaneden çikali daha yeni süpürdüm evi o derece yanii...)
Neyse böyle moralim çok güzel yerindeydi ve $uana kadar da yerinde birazdan gecenin sessizligi sokaklara felan çöktügünde nasil olurum bilmiyorum...

Sonra bebi$im uyandi e$im uyandi biraz sevi$tik kizimizla sonra emi$tik :78: ve yatirdim.

E$imle yan yana oturup bi hamilelik öncesi halimizi dü$ündüm. $imdi bebi$ vardi ve her$ey ona endeksliydi. Di$ari çikip yapmamiz gereken i$ler var ve bebegin uyandigi bir saatte getiricem yada uyudugu bir saatte annemi felan eve çagircaktim ki ben di$ari çikabileyim.

Emziren anneler bunu nasil ba$ariyorsunuz?

Bebegin bir günü diger güne uymuyor uyuma saatleri de degi$ik. Ben bozulmasindan çok korkuyorum evime henüz gelen giden olmadi ama yakindir gelcekler çünki hasta oldugumu rahat olmadigimi biliyor herkes.

Allah tüm annelerin yardimcisi olsun uzaktan mini minacik görüp sevdigimiz bebi$lerin ne çok ilgiye ihtiyaci varmi$ yav dediginiz gibi geçici bir his duygu olur da atlatirim bir de çok kafaya takan biri olarak en ufak $eyleri takiyorum ho$ degil.

AdayAnneyim .!.:

Cevap veren annelere tek tek te$ekkür ederim,

her biriniz bunlarin atlatilcak bir duygu oldugunu söylüyorsunuz in$allah öyledir. Örnegin bugün penceremden içeri güne$ dogmu$ ve güzel bir uyku yapmi$im bebi$imden önce uyandim. Kalktim oturma odasini havalandirdim, süpürdüm ve paspas bile yaptim sevdigim lavanta kokulu ilaçla (hatta hastaneden çikali daha yeni süpürdüm evi o derece yanii...)
Neyse böyle moralim çok güzel yerindeydi ve $uana kadar da yerinde birazdan gecenin sessizligi sokaklara felan çöktügünde nasil olurum bilmiyorum...

Sonra bebi$im uyandi e$im uyandi biraz sevi$tik kizimizla sonra emi$tik :78: ve yatirdim.

E$imle yan yana oturup bi hamilelik öncesi halimizi dü$ündüm. $imdi bebi$ vardi ve her$ey ona endeksliydi. Di$ari çikip yapmamiz gereken i$ler var ve bebegin uyandigi bir saatte getiricem yada uyudugu bir saatte annemi felan eve çagircaktim ki ben di$ari çikabileyim.

Emziren anneler bunu nasil ba$ariyorsunuz?

Bebegin bir günü diger güne uymuyor uyuma saatleri de degi$ik. Ben bozulmasindan çok korkuyorum evime henüz gelen giden olmadi ama yakindir gelcekler çünki hasta oldugumu rahat olmadigimi biliyor herkes.

Allah tüm annelerin yardimcisi olsun uzaktan mini minacik görüp sevdigimiz bebi$lerin ne çok ilgiye ihtiyaci varmi$ yav dediginiz gibi geçici bir his duygu olur da atlatirim bir de çok kafaya takan biri olarak en ufak $eyleri takiyorum ho$ degil.

Genişletmek için tıkla...

gerçekten doğruymuş,annelerin hakkı ödenmez.bunu anne olunca anlıyor insan.
yaşadıkların lohusalık depresyonu ve geçici.yada ben kolay atlattım.umarım sen de kolayatlatırsın.30 gün kadar yalnız kalmadım ben yanımda birinin olmasına alıştığım için herkes gidince zorlandım.daha doğrusu zorlanırım sandım ama çok zor olmadı.annem giderken ağladım hep gitme kal diyodum.ağlayınca dayanamayıp 1hafta daha kalmıştı.yapamıycak sanıyor insan.bişey olcak gibi geliyor.oğlum uyurken bile uyumak istemiyodum.uyurken bişey olur duymazsam diye.normalde ağır uykum var ama doğumdan sonra hık dese uyanıyorum.beni uyandırabilen tek şey oğlum.2aylık olunca çok rahatladım.oğlumda artık düzene girmişti.ama eski hayatını özlüyor insan.hiçbirşey eskisi gibi olmuyor.kaşlarımı almayı bile unutuyorum.daha doğrusu aynaya bakmayı unutuyorum.herşey ona göre.yatış kalkış,yemek,tuvalet bile.ilk zamanlar 2. çocuk imkansız gibi geliyodu.ama zaman geçtikçe ayy bi tane daha olsa diyosun.benim ilk bebeğim ve acemilik var.ama artık 2. için güveniyorum kendme.yani büyüdükçe alışıyosun,kolaylaşıyor herşey.sen kendin için de bebişin içinde dualarını eksik etme.manen de rahatlarsın.bebeğinin yüzüne bak,sev dünya duruyo zaten.unut gitsin korkuları.sağlıkla büyüt inşallah

sen bana sor canım öyle bunalıma girdim ki hala etkilerini görüyorum ama bayağa azaldı..ama bunu herkesin yaşadığını anladığımda geçti.. tamam okuyordum ama bu kadar ağır olacağını düşünmemiştim. elif şafak-siyah süt adlı kitabını bir oku tam zamanı ben okumak da geç kaldım..lohusalığı öyle güzel anlatmış ki şiddetle okumanı tavsiye ediyorum...ben bu kadar sorunun üzerine bir de eşimle sıkıntılar yaşadım kavgalar..lohusalık sonrası eşimde cinsel isteksizlik..işte en ağır o gelmişti tek derdim neden beni istemiyor diyerekten ağladım gecelerce ama o da geçti işte....unutma hepsi geçicek..

canım,doğum yapalı 23-24 gün oldu...ben de bu hafta yalnızım ve sağlık sorunlarım var,tekrar hastaneye yatma ihtimalim,kürtaj olma durumum.....kızım emmiyor sütü sağıp veriyorum.sezeryan oldum,tam toparlandım derken yeniden hastalandım.hiçbir şey yapamıyorum,kızım ağlıyor,bazen ben de ağlıyorum,ev,temizlik,yemek hak getire.kocam yemek yaparsa yiyoruz,yoksa öyle oturuyoruz.kızımı bırakıp tuvalete bile gidemediğim zamanlar oluyor.korku için de sürekli fatiha okuyorum.yalnızken uyumamaya çalışıyorum rüyamda kötü bişeyler görürsem diye.
yalnız değilsin merak etme,ben de berbat durumdayım.şu sağlık sorunlarımı olsun aşsam o kadar iyi gelecek ki bana.dua et böyle sorunun yok.her dk düşünüyorum tekrar hastaneye yatarsam,sütüm kesilirse,kızım ortada kalırsa...ooooofffffff

elif_sena .!.:

genellikle yalniz annelerde oluyor bu .. bende yapayalnizdim esim ise gidince kala kaliyorduk bebekle
bide kolik yani gaz sancilari olan ve cildirircasina bagiran moraran ve surekli aglayan bi bebekle yalnizdim
artik aglamadigim an yoktu
bebegi emziriyordum agliyordum
yatiriyordum uyuyordu az sonra uyanacak deyip agliyordum
yani surekli agliyordum
42 gunde kurtuldum bu bunalimdan ..
cunku bebegimin gaz sancilari gecti ve sokakta evde pusette surekli uyuyan bi bebek haline geldi
cok seviyor benim oglum disariyi onu pusete koyup atiyordum kendimi disari
hava almak hem bebege hem sana cok iyi gelir gunduzleri disariya cik
ve aksamlarida yalniz kalmaktan sakin korkma
insan emzir alt degistir gaz cikar uyut kaldir yika tekrar yedir derken bebegi sevmeyi unutuyor
onu bol bol sev, onunla bol bol konus onu kokla ve yuzune surekli gulumseyerek bak inan butun dertlerini unutuyorsun
kolay gelsin canim
benimki suan 6 aylik oldu ve inan cok cabuk gecti bu kadar hizli buyuyecegini tahmin edemiyordum

Genişletmek için tıkla...

bende yapayalniz olucam
birazda fazla panigim simdiden dusunuyorum cunku,
gecen dogum yapan birisini ziyarete gittim bebek birden aglamaya basladi,annesi panikledi morarmaya basladi filan diye,bende oyle korktum ki sastim kaldim.
kendi cocugumda nasil olucam diye o gun boyu dusundum,ne annem var ne de bana bakicak birisi,
sadece guvencim Allah, ardindan esim tabi o da gunduzleri olmuyacak yine yalnizim,
bebegi bakmaya gelenler olucak ama onlarda misafirlige gelicekler yani,
insallah iyi bi anne oluruz Allahin izniyle

Her geçen gün kendimi daha iyi hisettikce korkularimla ba$ etmeye ba$ladim.

Örnegin sabahlari bebegim uyurken kalkip kendimi hazirliyorum sonra oturma odasini havalandirip etrafi toparliyorum. Sonra bebi$im kendi uyaniyor veya ben uyandiriyorum yava$ yava$ çünki gündüzleri fazla uyursa geceleri uyumuyor onu ke$fettik bu yüzden 3saatten fazla yatmamasina çali$iyorum gündüzleri.
Onu oturma odasina aliyorum onun bakimi derken uyutuyorum tekrar oturma odasinda ki yatagina yattiginda, tv açiyorum ( sese ali$sin diye ) ve yatak odasina geçip havalandiriyorum orayi toparliyorum felan filan...

Nete girme imkanim bile oluyor, çama$irlarimi felan makinaya atmaya ba$ladim, dolaplara kaldirdim,...

Kendimi de fazla yormuyorum uzaniyorum bol bol koltuga :):78:

Ak$am olmaya ba$ladiginda eskisi gibi olmasada yine korku oluyor ama kendimi bi $ekilde bi günlük programa soktugumdan $imdi bu olcak, $imdi $u olcak, vs... daha bi rahatim gibi.

Hastaneden geldigimde kendimi bo$lukta hisettim orada hep ebeler, hem$ireler gelip ilgileniyor, yiyecegimi getiriyordu, bebek agladiginda zile basiyordum gelip ilgileniyorlardi,...

Evde ise kendi ba$ima kalmi$tim.

$imdilerde bebegimin burnundan süt felan geliyor bunun için de ayri ba$lik açtim ama herkes çok içirmemden kaynaklandigini söylüyor ben ise bunun ba$ka bi$i oldugunu dü$ünüyorum örnegin bebegimde halen dogumdan kalan balgami var gibi sanirim onu çikarmaya çali$iyor yavrum yapamayinca hem agizdan hem burundan çikariyor ve bogulur gibi oluyor. Ozaman gözlerime bakiyor böle 'kurtar' dercesine.. Panik bi tipim zaten ama annelik duygusu sanirim... bebegimi slmslkl tutup "burdayim annem, bi$i yok yanindayim, geçecek $imdi" deyip.. bebegimi sakinle$tirmeye çali$iyorum

Ha herzaman böylemiyim degilim olmaya çali$iyorum aranizda yemek yapamadigindan felan bahsedenler olmu$ aynen öle bende sirf anne sütü için kendimi $artlandirip bir$eyler ati$tiriyorum yoksa $an$anli birkaç çe$it yemek yapamiyorum hatta hiç yapmiyorum e$imin benden yemek beklemesini de bazen anlamiyorum kalkip kendisi yapsa tek yapabildigi makarna.

Off böle i$te.

Geceleri yatagin üzerinde gözlerim kapaniyo bebi$i emzirirken aman dikkat edin yatagin ucuna oturmayin!

$imdilik bu kadar :82:

ben bu duruma aslında tek bir şekilde cevap verebilirim.bebeğin çok değil biraz daha büyüyünce anne baba demeye başlayınca.gözlerine bakıp o en tatlı öpücüklerinden birini yapınca bak o zaman hiç uykusuzluk monotoluk kalıyor mu?
tecrübeyle sabittir.oğlum 11 aylık.

Merhaba yazılanları okudum benım 2bucuk aylık erkek bır bebegım var doğumdan sonra bendede bı korku oluştu bebegıme yanlız bakamıyorum yanımda sureklı bırı olsun ıstıyorum Korkuyorum bısey olucak dıye evde tek kalmak istemıyorum bebegım bıran önce büyüsün istıyırum bılıyorum bu günleri cok arıycam buyudugunde de keske hıç buyuneseydı dıyıcem fakat korkuyorum dun oğlum nedenını bılmedıgım ağlama krizine gırdı ne yaptıysan susturamadım üst komşuma koşturdum cok panik oldum sımdı kayınanneme geldık bıraz burada kalacağız doktordanda randevu aldım bugun gıdıcem umarım bıran önce düzelirim Oğlumu büyütmeye devam ederim