- 11 Nisan 2016
- 66
- 43
- 3
- Konu Sahibi nickiguzel
-
- #21
bende normal olduğumu dusunmuyorum :) evet fobofobi diğer fobiler gibi tek bişeyden korkmuyo, yani tam bir netliği yok. her ihtimalden korkar bi durum bu malesef allah yardım etsin bize
bende normal olduğumu dusunmuyorum :) evet fobofobi diğer fobiler gibi tek bişeyden korkmuyo, yani tam bir netliği yok. her ihtimalden korkar bi durum bu malesef allah yardım etsin bizebence saçma değil hiç,
benim kafadansın demek.
kurgulamak bizim işimiz.
ben ya nefes alamazsam deyip kendi nefesimi dinlemiş insanım.
ki refleks olan şeyleri düşünmeye başlayınca beyin devreye giriyor ve artık o işi bilinçli yapmazsanız yapamayacakmışsınız gibi hissediyorsunuz gerçekten de.
gerçi ben ne kadar normalim, sorgulanmalı belki de, yaşıyoruz yani bir şekilde :)
ama korku fobisi için kendini bu tarz düşüncelerden soyutlarsan iyi edersin. yıllardır korku filmi izlemiyorum, çok etkilendiğimi fark edince kendime eziyete gerek yok diye düşündüm ve bıraktım.
sanırım artık dram da izleyemeyeceğim, hamilelikle birlikte sapıttı o taraf da iyice :)
mesela ilerde doğum yaparken korkarmıyım diye şimdiden korkmaya başladım
evet taa şimdiden 10 yıl sonrasını dusunup korkmak çok saçma farkındayım ama farkında olmak yetse keşke :/Bu tarz düşünceleri sen oluşturuyorsun. Mesela yaşamadığın şey hakkında fikir sahibi olamazsın ya da çevrenden duyduğun gördüğün şeylerden çok etkileniyor olabilirsin.
Şöyle bir şey var geleceği bilemeyiz ne yaşayacağımızı da başımıza ne geleceğini de sadece şuan içinde bulunduğumuz ''AN'' önemli. Odaklanman gereken nokta içinde bulunduğun an . Şimdi herhangi bir sıkıntın yok dimi ya şöyle olursa ya böyle olursa diye düşünmek ruh sağlığını ciddi ciddi bozar. Tek çözüm içinde bulunduğun an'a odaklanman.
Kendimi tanıyorum, okadar hassas bir insanım ki yaşadığım en ufak bi kötü tecrübe ruhumda derin sorunlar oluşturuyor. evet bunlardan biri de fobofobi oldu. Yaşadığım bazı kötü olayların aynı yıl içinde peşpeşe ve tam sınav zamanımda olması ve de üstüne zor geçen çocukluk anılarımıda ekleyince iyice korkmaktan korkan bir insan oldum. evet çok tuhaf gelicek ama ben KORKMAKTAN KORKUYORUM. Yani mesela yaşım ilerledikçe ölüm yaklaştıkça ya ölümden korkarsam diye korkuyorum. Ölümden korkmuyorum, ölümden korkmaktan korkuyorum vs her şeyde böyle. Böyle anlatınca daha da saçma olduğunu biliyorum bu durumun ama cidden sıyrılamıyorum bu korkudan. Korkusuz olmak istiyorum ama sanırım herkesten daha korkağım.Bu sitede bitek bende olabilir bu ruhsal rahatsızlık hiç şaşırmam ama benm gibi bişey hissedenler varsa dertleşmek isterim. Gereksiz korkularım içimi yiyip bitiriyo.
bende normal olduğumu dusunmuyorum :) evet fobofobi diğer fobiler gibi tek bişeyden korkmuyo, yani tam bir netliği yok. her ihtimalden korkar bi durum bu malesef allah yardım etsin bize
evet kaygı duyuyorum çok tuhaf bir his tanımlayamıyorum tam olarakCanım korkusuz olmak diye bir şey söz konusu değil insan için zaten, hatta hiç bir canlı için. Küçücük bir böcek de, en gelişmiş uygar insan da korku duyar. Cesaret denilen şey korkmana rağmen eylemini sürdürmek ya da harekete geçebilmektir zaten. Yani cesur insanlar korkusuz değildir, bu yanılgıya sakın kapılma.
Bu gerçeği benimsemeye çalışırsan korkmaktan korkmazsın. Korku hayatta kalmamız için gerekli olan ilkel duygularımızdan neticede, reddedilebilecek bir şey değil, bastırılması değil varlığının kabullenilmesi gereken bir şey. Bunu kabul et önce, kendini, insan olduğunu, zaaflarını, zayıflıklarını kabul et. İleride ölümden korkarsan da korkuna rağmen yaşayıp yaşlanıp yaklaşacaksın ölüme. Cesaret göstermek korkuya rağmen hayatın farkına vararak, tadına vararak yaşamak olacak o durumda da.
Yani korkmak tü kaka bastırılması gereken bir şey değil, onunla yaşamayı öğrenmek için zihnini rahatlama yollarını bulmaya çalışabilirsin. Çok baş edemezsen ve hayatına bu kaygılar hakim olursa bir kaygı bozukluğu durumu söz konusu olabileceği için bir psikiyatrist yardımcı olabilir. Sen şuan aslında korkmaktan korkmuyor, korku konusunda kaygı duyuyorsun, korkmaktan kaygılısın sanıyorum.
bi doğum yapmış olmama rağmen o korku bende de var belkide doğum yaptığım için korkuyorumdurmesela ilerde doğum yaparken korkarmıyım diye şimdiden korkmaya başladım
aynen senaristler bile benm kadar kurgu yapmıyordur heralde :) sürekli kendimle ilgilenmekten oldu bunlar sanırım surekli iç alemimle ilgiliyimcanım biraz da kendimizle dalga geçerek de aşama kaydedebilirsin, ben öyle yapıyorum.
mesela hiç alkol almadım. hani dini vecibeler falanı da düşünüyorum ama daha çok alkolün kötü etki edeceği ihtimali üzerine alkol alırsam ölecekmişim gibi hissediyorum.
aynı şekilde hiç sigara içmedim, hiç mi merak etmedin diyorlar, ya içinde o kadar zararlı şey olan bir şeyi merak edip napıcam, bir fırt çeksem kalpten giderim, ihtimalleri kurgulamam yeter :)
keşke bende bari o duyguyu tattıktan sonra korkmaya başlasam ama o bile değil daha tatmadan korkuyorum aslında doğumdan korkmuyorum, doğum yaparken ya korkarsam diye korkuyorumbi doğum yapmış olmama rağmen o korku bende de var belkide doğum yaptığım için korkuyorumdur
Ben anladım sizi. Çok kaybolmamaya çalışın bu hissin içinde. Kendinize telkinlerde bulunun, en kolayı ve işe yarayanı "Korkacak bir şey yok, güvendeyim" telkinidir, bu duygu hakim olduğunda sık sık tekrarlamak gerçekten işe yarar. Ancak baş edemezseniz, hayatınıza çok hakimse ya da hakim olmaya başlarsa bir uzmana başvurun derim.evet kaygı duyuyorum çok tuhaf bir his tanımlayamıyorum tam olarak
evet en büyük korkularımdan birisi anksiyete ve panik atak olmak. çünkü onlarda yoğun korku duygusu var. ve bende korkmaktan kortuğum için o hastalıklardan çok korkuyorum. sanırım anksiyete panik atakla aynı? ikiside ölümden mi korkuyodu?Ben anladım sizi. Çok kaybolmamaya çalışın bu hissin içinde. Kendinize telkinlerde bulunun, en kolayı ve işe yarayanı "Korkacak bir şey yok, güvendeyim" telkinidir, bu duygu hakim olduğunda sık sık tekrarlamak gerçekten işe yarar. Ancak baş edemezseniz, hayatınıza çok hakimse ya da hakim olmaya başlarsa bir uzmana başvurun derim.
Neticede dediğim gibi korku reddedilmesi gereken bir duygu değil. Yaşama dair, hayatta kalmaya dair bir araç aslında. Yoksa zehirli bir yılanı görünce insan otomatik olarak kaçmazdı. Ya da tehlike anında savaş ya da kaç tepkisi otomatik olarak bedende adrenalin sayesinde, bizim elimizde olmadan ortaya çıkmazdı.
Ama sizinki biraz kaygı, o da aslında faydalı bir duygudur. Normal seviyelerde insanı çözüm üretmeye, tedbir almaya, harekete geçmeye, eli kolu bağlı oturmamaya sevk eder. Ancak seviyesi önemli. Sizde biraz fazla sanırım. Ama sıra dışı bir durum değil, yaygın bir bozukluk, genelde tetikleyicisi stres ve yaşam olaylarıdır. Ben de anksiyete bozukluğu atlattım. Çok kolay tedavi edilen bir durum.
Hayır şiddetleri bakımından farklıdırlar.evet en büyük korkularımdan birisi anksiyete ve panik atak olmak. çünkü onlarda yoğun korku duygusu var. ve bende korkmaktan kortuğum için o hastalıklardan çok korkuyorum. sanırım anksiyete panik atakla aynı? ikiside ölümden mi korkuyodu?
çok doğru diyosunuz, evham bende de var başka fobilerimde var ama onlar hayatımı zora sokacak kadar değil cok sukur. mesela prizlerden korkuyorum sanki elektrik çarpcak gibi geliyo her dokunduğumda. veya yüzüme kötü bişey olmasından. sanırım izlediğimiz haberler bilinç altımızı cok etkiliyo. her tv nin onunden geçişimde tv patlayacak ve yüzüm paramparça olacak gibi hissediyorum. hani bi aralar çok gundeme geldi ya bu yüz nakli vs onlardan dolayı boyle bi fobi de oluştu bende hepsiyle tek tek baş etmeye çalışıyorum değişik değişik fobilerim var :/Hayır şiddetleri bakımından farklıdırlar.
Kaygı bozukluğu yani anksiyete yoğun evhamdır. Mesela biri eve biraz gecikse hemen başına bir şey mi geldi diye düşünüp korkmak gibi. Kaygı bozukluğu da genelde yoğun stresle tetiklenir.Bazen bir kişilik özelliği gibidir, aşırı evhamlı kişiler vardır ya onun gibi. Ama aslında kişilikten değil anksiyetedendir. Bir de ortada bir şey yokken kötü bir şey olacak hissi, her an bir felaket haberi duyacak hissi ve daimi ya da yaygın bir iç sıkıntısıyla (içinde kötü bir his olmak gibi) kendini gösterir. Bu arada kaygı bozukluğunun bazı alt kolları vardır, ona doktor teşhis koyar. Mesela kimileri kalabalıklarda hisseder bunu o sosyal anksiyete bozukluğu iken kişi hayatının her alanında o kötü hisle yaşamaya çalışıyorsa genelde yaygın anksiyete bozukluğu söz konusudur.
Panik atak ölüm korkusundan ziyade hem bedenen hem de ruhen yaşanan hissedilen bir panik halidir. Sadece ölüm korkusu ile sınırlandırılmaz, sokağa çıkma korkusu, uçağa binme korkusu gibi durumlarda da oluşabileceği gibi, hiçbir şey yokken kişi evinde otururken de kalp krizi geçiriyor sanabilir, acile gider hiç bir şeyiniz yok falan denir.. İşte o atak genelde bastırılan stres ya da baş edilemeyen yaşam olaylarının başka yollardan panik yaratarak ortaya çıkmasıdır.
Ne kadar erken psikiyatriste giderseniz, kronikleşmeden o kadar kısa sürede kurtulur sağlıklı bir insan olursunuz.. .
Ben hiç haber izlemem mesela, doğru düzgün televizyon da, ajıtasyon dizileri programları vs de izlemem. Siyaseti ve gündemi belli kaynaklardan takip ederim habere dair, o kadar. Televizyonda uzun uzun dönerken, arkada acıklı bir fon müziği eşliğinde beynime işlene işlene izlemek yerine yazılı basından seçerek okumak daha iyi geliyor bana. Daha sağlıklı oluyor insanın ruh hali gerçekten, tavsiye ederimçok doğru diyosunuz, evham bende de var başka fobilerimde var ama onlar hayatımı zora sokacak kadar değil cok sukur. mesela prizlerden korkuyorum sanki elektrik çarpcak gibi geliyo her dokunduğumda. veya yüzüme kötü bişey olmasından. sanırım izlediğimiz haberler bilinç altımızı cok etkiliyo. her tv nin onunden geçişimde tv patlayacak ve yüzüm paramparça olacak gibi hissediyorum. hani bi aralar çok gundeme geldi ya bu yüz nakli vs onlardan dolayı boyle bi fobi de oluştu bende hepsiyle tek tek baş etmeye çalışıyorum değişik değişik fobilerim var :/
eveeeet :) bende bıraktım bu korkulardan sonra tv izlemeyi hatta haberlere bile pek bakmıyorum artık çok işe yarıyo haklısınızBen hiç haber izlemem mesela, doğru düzgün televizyon da, ajıtasyon dizileri programları vs de izlemem. Siyaseti ve gündemi belli kaynaklardan takip ederim habere dair, o kadar. Televizyonda uzun uzun dönerken, arkada acıklı bir fon müziği eşliğinde beynime işlene işlene izlemek yerine yazılı basından seçerek okumak daha iyi geliyor bana. Daha sağlıklı oluyor insanın ruh hali gerçekten, tavsiye ederim
Ben de bakmıyorum ruhum da kalbim de kabul etmiyor artık. Şu yaşadığınız his bende de var. Mesela hiç en yakınlarımdan birine bir şey olmadı, olacak diye korkuyorum ve o zaman ne yaparım nasıl tekrar hayata dönerim diye düşünüyorum ister istemez. Büyük can acıları çekmedim hiç başıma gelse dayanabilir miyim mesela... Dediğiniz gibi yaşlandığımda ölümden korkar mıyım yoksa kabullenmiş olur muyum öleceğimi... Kendi kendime saçmaladığımı söylüyorum bunların hiç biri olmayacakmış gibi hissetmeye çalışıyorum. Bazen de sadece senin başına gelmiş olmayacak falan diyorum işte...eveeeet :) bende bıraktım bu korkulardan sonra tv izlemeyi hatta haberlere bile pek bakmıyorum artık çok işe yarıyo haklısınız
bilinmezlik çok yoğun bir korku veriyor, yarına çıkıp çıkamıyacağımızın bile garantisi yokken 50 yıl sonrasını dusunup kendimizi hem üzüyoruz hem boşuna korkutuyoruz evet ama bundan kurtulmalıyız bir an önce dine yönelmekte çok fayda sağladı bende kesinlikle çok hafifletti korkularımı ama tam geçmedi henuzBen de bakmıyorum ruhum da kalbim de kabul etmiyor artık. Şu yaşadığınız his bende de var. Mesela hiç en yakınlarımdan birine bir şey olmadı, olacak diye korkuyorum ve o zaman ne yaparım nasıl tekrar hayata dönerim diye düşünüyorum ister istemez. Büyük can acıları çekmedim hiç başıma gelse dayanabilir miyim mesela... Dediğiniz gibi yaşlandığımda ölümden korkar mıyım yoksa kabullenmiş olur muyum öleceğimi... Kendi kendime saçmaladığımı söylüyorum bunların hiç biri olmayacakmış gibi hissetmeye çalışıyorum. Bazen de sadece senin başına gelmiş olmayacak falan diyorum işte...
tam da dediğin gibi hissediyorum, fobofobi teşhisi koydu doktor bunaBen de bakmıyorum ruhum da kalbim de kabul etmiyor artık. Şu yaşadığınız his bende de var. Mesela hiç en yakınlarımdan birine bir şey olmadı, olacak diye korkuyorum ve o zaman ne yaparım nasıl tekrar hayata dönerim diye düşünüyorum ister istemez. Büyük can acıları çekmedim hiç başıma gelse dayanabilir miyim mesela... Dediğiniz gibi yaşlandığımda ölümden korkar mıyım yoksa kabullenmiş olur muyum öleceğimi... Kendi kendime saçmaladığımı söylüyorum bunların hiç biri olmayacakmış gibi hissetmeye çalışıyorum. Bazen de sadece senin başına gelmiş olmayacak falan diyorum işte...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?