Köpekten korkar mısınız?

Az önce Yeşilimin anılarını okurken,eski hatıralara dalmışım..Aklıma,hatırladıkça çok güldüğüm ve eşimin de köpek korkusundan kurtulmasına yol açan bir anım geldi,sizlerle de paylaşmak istedim..
Oniki yıl kadar önceydi..Ben altı aylık falan hamileyim..Ablamla aynı sokak üzerinde oturuyoruz.Gündüz ablama ziyarete gittiğimde,akşam eşim iş dönüşü gelip,beni arabayla alıyor,soğukta eve yürümeyeyim diye..
Ablamın apartmanının karşısında,yeni bir inşaat var..İnşaatın da bir bekçi köpeği var..Adı Pars..Böyle iri yarı,ayı benzeri beyaz bir şey..Akşamları saat beşten sonra Parsı aç bırakıyorlar ki sinirli,hırçın olsun,inşaata kimseleri sokmasın diye..
Pars ne kadar aç kalırsa,o kadar halsızleşip,o oranda da mıymıntı,sünepe bir köpek oluyor..Kimseye hırlayıp korkutacak takati kalmıyor..
Bir kişi dışında..
O da benim,köpekten deli gibi tırsan ve yolda görse yolunu değiştiren eşim..Bu ikisinin yıldızları hiç barışmıyor.Ne zaman dışarda parsın uluduğunu,hırladığını duysak,tamam diyoruz,İşte benimki arabadan indi,geliyor..O mıymıntı,o sünepe hayvan,eşimi gördüğü anda kükreyen bir aslana dönüşüyor.Tüm mahalleyi ayağa kaldırıyor..
Bir gece yine beni almaya geldi..Parsın havlamaları onun geldiğini zaten bize belli etmişti..
Beraber apartmandan çıktık,araba biraz ilerideydi,bana
-Güzelim,parsın bu gün zincirini çıkartmışlar..aman çabuk gidelim,şimdi bu üstüme hırlar falan..Hamilesin sana da birşey yapmasından korkuyorum,dedi..
Acele adımlarla arabaya doğru ilerlerken...şıp..şıp..şıp...arkamızda sinsi ayak sesleri duyduk..Arkamıza bir baktık ki Pars ağzından salyalar sarkar bir şekilde eşime doğru dört nala koşturuyor..
O an yapılacak hiç bir şey yoktu..Kaçacak vakit,koşacak kadar mesafe yoktu..Eşim beni kolumdan tutup arkasına aldı..O an nasıl bir kararla ,nasıl bir panikle bunu yapabildi bilmiyorum..
Ağzını açıp,
-İieeeeeeeyyyyyyyytttttttttttttttt!! diye öyle bir böğürdü ki..Hayvan anında ,ıslak cadde üzerinde fışşt diye bir fren yaptı..Durdu,eşimin yüzüne baktı.Sonra bir iyyk...sesi ile,kuyruğunu indirip,geri döndü ve sessizce kulübesine doğru,başı yerde uzaklaştı.
Tüm balkonların ışıkları yandı,herkes camlara çıktı..Herkes,ama herkes,
-Tamam..bu kez kesin!! Pars bu adamı ısırdı...bu haykırış başka bir şey olamaz..diye düşünmüş..Ablam eşimin çığlığını içerden duyduğunda,(evlerin içinden duyulmuş..çığlığın şiddetini düşünün artık)kalp krizi geçirecek kadar korkmuş..
Eşim bir süre öylece kalakaldı..Alnından terler süzülüyordu..
Sonra ne mi oldu.?
Pars,eşimi ne zaman görse,başını önüne eğip,arkasını döndü..Sanırım bir ağız tadıyla kendisini ısırttırmadığı için küsmüştü..Eşim de o günden sonra,tüm köpeklere üstünlük kazanmış bir psikolojiyle,ne zaman yolda köpek görse,başını dikleştirip,burnunu havaya kaldırıp,korkmadan yürüyüp geçti..Çocukken kolundan ısırılmış olmanın verdiği korkuyu attı,artık köpeklerle dost..
Pars ise,o günden sonra hiç ama hiç kimseye havlamadı....

İnan hem güldüm hem okudum..Eşinin hallerine..kızma sakın,gülmek yakıştı yazdıklarına nasıl gülmeyeyim ki.Parsa bak sen.Pars olmuş kedicik .Ama birşey varki Tuliana Allah korumuş hepinizi..
Daha sonra Sümer Tilmaçın bir anısını paylaşacağım seninle burada.Önce bu yazının tadını çıkarayım da..

Köpeklerin korkan insanlara daha çok yaklaşma eğilimi vardır a.s eşinin artık korktuğunu belli etmeme olayı iyi olmuş yoksa bütün köpekleri mıknatıs gibi çekerdi.

olay çok komik ama anlatış biçimide harikaydı:Roflol:

ya sanki karşımda anlatıyosun. Bu ne yetenektir Allahım. Yattım yerlere sürünüyorum:Roflol:

Tek kelimeyle süperdi yine.

Çok ve mutlu yaşa.a.s.

Canlarım,valla keşke yanımda olsaydınız da size parsın taklidini,o kuyruğunu kıstırdığı anın canlandırmasını yapabilseydim..Öyle anlatınca,inanın daha komik oluyor..Sevgiler,öptüm hepinizi..

Sabah sabah bilgisayar karşısında uyuklarken başladım gülmeye, o sırada müşteri geldi aptal aptal suratıma baktı. Demiştir "deli kadın kendi kendine gülüyor" garibim. Tuliana sen çok yaşa emi.....

Ben cok korkarim kopekten. Biz burda koy gibi bir yerde yasiyoruz herkesun kapisi cevrili (Allah'tan) ve bir gun ben ise gidecegim ciktim kapiya bir kopek dolasiyor. Tanimiyorum tabi saklandim bizim agaclarin arkasina beni gorupte yaklasmasin, beklemesin diye. Gorurse beni zaten kapinin onunde bekler bende cikamam!! neyse 10 dakika kadar bekledim sonradan gitti, ben yolumu degistirip araba garajina gittim hemde kosarak!!! Bir tane daha anlatayim.....Aksam isten donuyorum garaja gidiyorum ilk once tabi, garaj da eve 500 metre falan, butun garajlar ayni yerde...Yan tarafta ki garajda adamin biri arabasini tamir ediyor yaninda kopegi var, ben yanlarindan gectim, arabayi koydum garaja. Simdi nerden gideyim eve diye dusunuyorum cunku iki taraftan da gidebilirsin, hem mahallenin icinden hem yoldan. Neyse ben o kopegin onunden gecmem dedim mahalle tarafindan gectim. Hani derler yaa yagmurdan kactim doluya tutuldum diye!!!!! bende oyle oldum yuruyordum baktim kocaman bir kopek bana dogru kosuyor !!!eyvah dedim durakladim o da durakladi. Ben yurudum atladi ustume bir bagirdim annem duymus beni kosarak eve gittim...Allah'im ne gundu yaaa

tatlicadiarzu .!.:

Köpeklerden nefret eder vede acayip tırsarım 7-8 yıl önce durakta servis bekliyorum.İri, heybetli bi köpek karşıdan göründü ben bayıldım bayılcam yusufluyorum köpek beni fark eder etmez bi hışımla bana doğru koştu...
Tamam dedim ben öldüm ramak kaldı bana dokunmasına camiiden bir adam çıktı ceketini çıkardı köpeğe vurmaya başladi.Köpek kaçtı tabi o gün bugün çok tırsarım senin kociş gibi tulişim...
Her gün dışardan ne yesem derdinden bıkıp bunaldığım bi anda konuyu bizim Delikafa düldene anlattım.
Arzu'cuğum dedi yerinde olsam dışardan yemem evde köfte falan kızartıp ekmek arası yaparım çokta hoş olur hijen açısındanda içine siner dedi.Tamam dedim ertesi gün deneyeme başladım sabah kalktım evden çıkmadan mis gibi kokan köfte kızarttım ekmek arası yapıp poşete koydum işle ev arası 15 dakika yürüyorum...
Bi baktım biri arkadan poşeti çekiştiriyor bende arkadaşlardan biri munzurluk yapıyor sandım gülerek arkaya döndüm ki ne göreyim köpeğin biri tutmuş poşeti çekiştiriyor
-Ayy imdatttt annecim kurtarın beni diyerek koşmaya başladım işyerine nasıl geldiğimi bilmiyorum aaa bide ne göreyim o kadar korkmama, tırsmama rağmen köfte poşeti hala elimde:Roflol:
Zavalli köpecik o gün de aç kalmıştı:asigim:tatlicadiarzu
O gün bu gün delikafa düldenin aklına uymuyor mutlu mesut yaşıyorum...

Genişletmek için tıkla...

Ay ben cadunun bu köpek macerası aklıma geldikçe koparım müsadenizle:Roflol::Roflol:
Yazın çok eglenceliydi canım valla :Roflol:
ama bende köpeklerden tırsıyorum tatlicadiarzu

Ay çok güldüm yaaa eşini kutlarım valla :Roflol:

siz yine iyi kurtulmuşsunuz ya ben.senağlama arkadaşlarla işten çıktık eve geliyoruz laylaylom bi şekilde.neyse bir yavru köpek gördüm.korkudan bağırdım oda benden korkmuş olacakki kaçtı.biz yürümeye devam ediyoruz tabi.tam binanın önüne geldim kapıdan gircem baktım biri paçamı çekiştiriyo.bende arkadaşım şaka yapıyo sanıyorum arkama bakmadan "yaaaa çekmesene şu paçamı hiç komik değil korkmuyorum " diyorum.ben çekme paçamı değikçe o çekiyo.ulen başlıycam haaaaa deyip arkama bakmamla köpekle göz göze gelmem bir oldu:1shok:bi yandan hırlıyo bi yandan paçamı çekiyo.anaaaaammmmm nası korktum bi bilseniz.meğer paçamı çekmiyo direkt ısırıyomuş.çığlığı basmamla kaçması bir oldu.ben ne bileyim korkup bağırdığım yavru bizimkininmiş.:sm_confused:3 yıl boyunca tam dokuz tane diş iziyle gezdim yediğim kuduz iğneside cabası.iğneyi vuran köpeği takip et ,ölürse kuduzdur demişti hemşire.ulen korkumdan köpeğimi inceledim ne bilem ben nası bi köpekti.zaten herkes dalga geçti hala yaşıyomu bişey oldumu köpeğe diye.sanki kuduz olan benim de köpeği kuduz yapıcam.tatlicadiarzu

arzunun başına gelenin bir benzeri de benim başıma gelmişti.pazar sabahı yiyecek birşeyler aldık arkadaşımıza kahvaltıya gidiyoruz.baktık arkadan bi köpek geliyo.tabi biz arkadaşımla korkumuzdan ödümüz patlıyo ısırcak diye.biz gidiyoz o geliyo,biz gidiyoz o geliyo.artık dayanamadı köpek olanca hızıyla bize doğru koşmaz mı.:1shok:biz elimizdekileri attık yere çığlık çığlağa nasıl bağırıyoruz.herkes tabi camlarda noldu diye.bizimki naptı dersiniz poşettekileri kokladı kokladı ve gittiiiiiii.tüm mahalleye rezil olduğumuza mı yanalım,elimizde ne var ne yok yerlere attığımıza mı.:Roflol::Roflol::Roflol:

Yahu kızlar hepinizin maceraları birbirinden komikmiş yemin ederim.
Arzunun onca korku arasında aslanlar gibi köftesini müdafaa edişi,fatoşun köpeği öldü mü diye takibe alışı,lazgülünün garaj maceraları çok hoştu,yahu.Çok yaşayın hepiniz.Müsaadenizle bunlara havlamak istiyorum.heuvv heuvvv.. :Roflol: :Roflol: