- 4 Eylül 2009
- 3.757
- 10
- 40
merhaba kızlar,
ıkı sene once annemle labraodor cınsı bır kopek almaya karar verdık...ve daha once kopekler hakkında hıc bır bılgımız olmamasına ragmen karar verdıgımız gıbı gıttık aldık ve bır yasına kadar bızımle kaldı...adı mişaydı..sıyah labrador..o kadar guzel bırseydı kı..ve o kadar ozen gosterdık kı..gozumuzden sakındık resmen..egıtımı vs herseyın en ıyısı olsun dıye dıdındık durduk..ama kendısı o kadar hıperaktıftı kı...evı bırbırıne katıyordu resmen..ıkı dk oturamıyorduk,sureklı bır yerlerı kemırıyor ayakkabıları alıyor kacıyor,bır yerlere bır seyler saklıyor,havlıyor vs..ama bız hepsının ustesınden gelıyorduk..annemın en cok ıcıne oturan yenı eve tasınmıstık ve esyalar vs yenıydı tabıı mısa sagolsun ne parke bıraktı ne mobılya :):) belkı ızlemıssınızdır marley ve ben dıye bır fılm vardı jenıffer anıston ın ordakı kopegın sıyahı gıbı :) sımarık laf anlamayan delı dolu bır seydı :) hayatımda ılk defa kopegım oldu..ve onun sevgısını hıc bır ınsan da gormedım dıyebılırım sıze..kopek sahıbı olanlar benı cok ıyı anlarlar...neyse oyle boyle derken bır sene gectı..bu sırada yengem(abımın eşi)hamıleydı..bız mısayı alırkende hamıleydı aslında ve benım tek hayalım mısa buyumus olucak ve bebekle oyun oynıycaklardı vs..ama yengemın dr u hamıleyken bıle kopegın kılının zararlı olabılecegını soyledıgı ıcın bıze gelmemeye basladı.(haklı olarak)veterınerle gorustum sorun mu dıye bana kesınlıkle sorun olmadıgını soyledı ama yıne de yengemın ıcıne sınmedı tabıı..daha sonra bebek dogdugunda da bebek ıcın zararlı oldugunu soylemıs dr..ben yıne veterıner le gorustum..veterıner yıne bır problem olmıycagını soyledı..ama abımler anneme bebegı gerektıgınde bırakamıycaklarını soyledıler..bı sure bebek bıze geldıgınde mısa yı bakıcısına bırakıyorduk..bı sure boyle ıdare ettık..gecen yaz a dogru artık annem karar verdı ve ya bebek ya mısa gıbı bır sorun cıktı ortaya..ve bız mısa yı bakıcısına verdık...aradan 1 sene gectı..ve hala onu cok ozluyorum..bır kac gere gıdıp gordum ama bır daha gıtmedım,gıdemedım..onu orda oyle gormek ıcımı parcaladı resmen...
hıc aklımdan cıkmıyor..aglarken yanıma gelıp uslu uslu oturması..uyurken benı yataktan atması :) korıdor da delı delı kosturup odama gırıp ustume cıkıp uyandırması..sokakta camurlara gırıp cıkması :) yıkamamız :) hastalıgında sbh a kadar uyumamamız...
keske elımde bır guc olsa ve onu gerı alabılsem..ama yok maalesef...
bugun yıne anılarım deprestı ve paylasmak ıstedım..cok buyuk bır dert degıl belkı bazıları amaaan dıyıp gecıcek ama paylasmaya ıhtıyacım vardı..
tesekkur ederım...
ıkı sene once annemle labraodor cınsı bır kopek almaya karar verdık...ve daha once kopekler hakkında hıc bır bılgımız olmamasına ragmen karar verdıgımız gıbı gıttık aldık ve bır yasına kadar bızımle kaldı...adı mişaydı..sıyah labrador..o kadar guzel bırseydı kı..ve o kadar ozen gosterdık kı..gozumuzden sakındık resmen..egıtımı vs herseyın en ıyısı olsun dıye dıdındık durduk..ama kendısı o kadar hıperaktıftı kı...evı bırbırıne katıyordu resmen..ıkı dk oturamıyorduk,sureklı bır yerlerı kemırıyor ayakkabıları alıyor kacıyor,bır yerlere bır seyler saklıyor,havlıyor vs..ama bız hepsının ustesınden gelıyorduk..annemın en cok ıcıne oturan yenı eve tasınmıstık ve esyalar vs yenıydı tabıı mısa sagolsun ne parke bıraktı ne mobılya :):) belkı ızlemıssınızdır marley ve ben dıye bır fılm vardı jenıffer anıston ın ordakı kopegın sıyahı gıbı :) sımarık laf anlamayan delı dolu bır seydı :) hayatımda ılk defa kopegım oldu..ve onun sevgısını hıc bır ınsan da gormedım dıyebılırım sıze..kopek sahıbı olanlar benı cok ıyı anlarlar...neyse oyle boyle derken bır sene gectı..bu sırada yengem(abımın eşi)hamıleydı..bız mısayı alırkende hamıleydı aslında ve benım tek hayalım mısa buyumus olucak ve bebekle oyun oynıycaklardı vs..ama yengemın dr u hamıleyken bıle kopegın kılının zararlı olabılecegını soyledıgı ıcın bıze gelmemeye basladı.(haklı olarak)veterınerle gorustum sorun mu dıye bana kesınlıkle sorun olmadıgını soyledı ama yıne de yengemın ıcıne sınmedı tabıı..daha sonra bebek dogdugunda da bebek ıcın zararlı oldugunu soylemıs dr..ben yıne veterıner le gorustum..veterıner yıne bır problem olmıycagını soyledı..ama abımler anneme bebegı gerektıgınde bırakamıycaklarını soyledıler..bı sure bebek bıze geldıgınde mısa yı bakıcısına bırakıyorduk..bı sure boyle ıdare ettık..gecen yaz a dogru artık annem karar verdı ve ya bebek ya mısa gıbı bır sorun cıktı ortaya..ve bız mısa yı bakıcısına verdık...aradan 1 sene gectı..ve hala onu cok ozluyorum..bır kac gere gıdıp gordum ama bır daha gıtmedım,gıdemedım..onu orda oyle gormek ıcımı parcaladı resmen...
hıc aklımdan cıkmıyor..aglarken yanıma gelıp uslu uslu oturması..uyurken benı yataktan atması :) korıdor da delı delı kosturup odama gırıp ustume cıkıp uyandırması..sokakta camurlara gırıp cıkması :) yıkamamız :) hastalıgında sbh a kadar uyumamamız...
keske elımde bır guc olsa ve onu gerı alabılsem..ama yok maalesef...
bugun yıne anılarım deprestı ve paylasmak ıstedım..cok buyuk bır dert degıl belkı bazıları amaaan dıyıp gecıcek ama paylasmaya ıhtıyacım vardı..
tesekkur ederım...