- 5 Eylül 2009
- 226
- 1
- 39
-
- Konu Sahibi mmblackrose
- #1
çok uzuldum cnm(((
evet canım galiba beni en iyi anlıyanlardan birisin.elinde büyütüyorsun sonra onu dışlamışcasına vermek falan acı oluyor...yaa benim kıyamadığım nokta dilleri yok sana duygularını söylüyemiyor bu nedenle hayvanlara karşı cok daha hasasım....inşallah annen yakınlarındadır hiç olmassa arada bir görme şansın olur =)off.... Ne acı birşeydir... Seni az çok anlıyorum.. Benim de bir goldenim var 28 günlükken aldık şimdi 4 yaşında. Beraber yatıp kalkardık. Evde pc koltuğunu paylaşamazdık. Hemen o otururdu kalktığım yere. Gece gelip yanımda yatardı.. Sarılırdık birbirimize... Sonra eşimle flört döneminde onunda bir köpeği vardı ve onun köpeğinin yer sıkıntısı vardı. Onuda aldım geçen yıl ikisine beraber bakmaya başladım. 2008 de hera da bize gelmişti(rott) aradan bir yıl geçti tam...:) 7 haziran 2008 degelmişti hera biz de 6 haziran 2009 da evlendik...
Evlenince bir apartmanın 4. Katından daire kiraladık. Benim kızım çok havlıyordu ve iki büyük köpeğe bir arada orada bakmam çok zordu. Herayı ya götürecektim yada başka bir yuva bulunacaktı... Ben de fıstığın düzenini bozmadım onu annemde bıraktım ve herayı getirdim yanımda.. 4 gün önce birde minyatür pincher(suzi) katıldı evimize şuan yine iki köpüşüm var. Ama ilk göz ağzrım kızım canım annemde... Fıstık çok hassas alerjili hiperaktif ve özgür bir köpüş. Orada balkona çıkıp tüm gün havlar. Basbağrınır. Yatakta illaki btaniye ve yastıkla yatar. Sandalye koltuk ne varsa illa ki orada oturur. Onun düzenini bozmadım hergün gidip görüyorum evlerimiz yakın. Ama onunla uyumak gibisi yoktu çok özlüyorum.yatak odam fıstığın resimleri ile dolu:) özlüyorum öpüyorum kızımı nasıl koklardım onu... Gece tavşanını topunu alır getirirdi yatağa hep beraber yatardık.: Gerinirdi patilerini yüzüme dayardı.
Ama evimdeki hera ve suzininde yeri başka.. Onları gezdirmek sevmek sabah sesimi duyduklarında başucuma gelmerinin yeri başka elbette...
çok üzüldüm sizin için. Anlıyorum ve kelimelerin yetmediği bişiy bu.
ah cnim ya, kapiodan bakisi beni de duygulandirdi
sen ne kadar uzulmussundur kim bilir
ah o köpişlerin o masum bakışları yok mu...
insanın aklına çakılı kalıveriyor.
keşke bu kadar üzülceksen vermeseydin...geçici olarak vereceğin birini bulsaydın
olan olmuş artık kendini üzme,onu alan kişide onu çok seviyordur.
onulna bağlantı kur,nasıl iyimi diye sor öğren ne bileyim belki rahatlatır
sana resimlerini yollasın,bağlantıyı koparmayın böyle bi olanak varsa tabi.
köpeğimi alan kişiyi mutlaka tanımak isterdim karakter olarak...[/Q
verildikten sonra ben malesef bayanı hiç tanıyamadm ama annemlerin söylediğine göre bu bayan yanlız yaşayan fazlasıyla da zengin bir bayanmış.annem anlata anlata bitirememişti şato gibi evi var bahcesi cok güzel hatta benim gizmo için minik cok güzel ev yaptımış.tek içimin rahat olması almanlar köpeklere düşkündür ve yurtdışında her köpek sigortalıdır bunu biliorsunuzdur.....yani sokak köpeği bile yoktur......belki türkiyede birine verseydim daha çok acıtırdı beni....herkes köpek alabilir ama herkes sonuna kadar bakamaz...kimi insanda bu bir özenti ve geçici bir hevestir......işte beni de hiçolmassa rahatlatan olay bu.....cok saol buarada emdev =)
GHerçekten cok zor. Çevre baskısı konusunda haklısınız benım tum sulalem wilmişimi vermem için çabalıyor ( 7 aylık bir dişi amerikan cocker) Ama vermıyorum. Bebeğim oluncada vermicem Allahın ıznıyle hamile kalayım kalmıyım bebısım olsun olmasın mutlu huzunlu tum gunlerımızde bırıcık kızım benı ılk anne yapan yavrumla beraberim. Allah kımseyı ayırmasın.[/QUO
bana hep sölenen şuydu artık bir bebeğin oldu onun sevgisinden asla hatırlamassın bile,yok günah,yok pis......sinir bozucu cevaplar
1.tabiiki oğlumu inanılmaz seviyorum ama bu sevgi başka hayvan sevgisi cok başka bir tutulması zor iki sevgi
2.günah buyutuna gelince insanlara milyonlarca dil döktüm benim köpeğim soğuklarda kalsa ölür diye demekki evde bakılması daha uygun.ayrıca bu günahsa bile bu benimle allah arasında....buna gelene kadar sayılabilecek cok daha büyük günahlar var.....
3.pis...hmmmm.....köpeğe bakıyorsun sen onu yıkıyorsun özenle tarıyorsun aşılarını yaptırıyorsun bir iki tüy döküyor diye insanlar pis diyor...süpürge makinesi diye birşey icat edilmiş....ayrıca ben herzaman ayaklarını yıkardım.bizlerde evimize camurlu ayaklarını sokacak değiliz......
SEN SEN OL BOŞVER TAKMA İNSANLARI BİLDİĞİNİ YAP.....BENCE HAYVANLAR ÖZELLİKLE KÖPEKLER SAHİBİNİ MENFAATSIZ SEVİYOR.....opuyorumnanaktan
evet canım galiba beni en iyi anlıyanlardan birisin.elinde büyütüyorsun sonra onu dışlamışcasına vermek falan acı oluyor...yaa benim kıyamadığım nokta dilleri yok sana duygularını söylüyemiyor bu nedenle hayvanlara karşı cok daha hasasım....inşallah annen yakınlarındadır hiç olmassa arada bir görme şansın olur =)
[ı]öncelikle başın sağolsun.
hayvanların insanlar üzerinde bıraktıkları hisler inanılmaz boyutta zaten. Hala bunun nedenini çözmüş değilim. Ama bu mükemmel bir şey....[/ı]
annemle evimizin arası yürüyerek en fazla 10 dk. Ikimizde merkez de oturuyoruz. Ve biz anneme kalmaya çok sık gideriz. Ama eskisi gibi olmuyor. çünkü artık yatak odasında kocamla beraber uyuyorum ve rott ve pincheride yanımıza odaya kapatıyoruz. Fıstıkla dalaşmasınlar diye. Albümünde var fıstığın resimleri gerçekten o benim canım. Onu getirmememin nedenide düzenini bozmamak ve hayatını kısıtlamamk... Ama çok içim yanıyor özlüyorum.
aslında onların iyiliği için kendimizden feda ediyoruz diyebilirim buna....yaa yeterki onlar mutlu olsunlar
merhaba arkadaşlar
şöyle bir gezinirken buraya rastaladım ve inanılmaz hüzünlenerek gözümde herzaman onlar için hazır duran gözyaşalrım akmaya başladı.duygularımı sizlerle paylaşmak istedim.bundan 1.5 yıl öncesine kadar iki tane köpeğim vardı.biri golden (DıEGO) diğeri ilk göz ağrım pekingese(GıZMO)....okadar cok seviyordum ki bu sevgi inanılmazdı.diegomu malesef böbrek yetmezliğinden kaybetmiştim günlerce ağrılar cekerek dünyaya gözlerini kapatmıştı daha 3 yaşındaydı ve ölmeden önce heryeri delik deşik olmustu serumlardan ama kurtaramadk.haftalarca ağladm hersaniye gözü yaşlı gecti günlerim....cok acı bir duygu.........
kücük köpeğimi hamileliğimin son ayında geri almak üzere yurtdışında yaşayan aileme vermek zorunda kaldm.bebeğim oldutan sonra onun sevgisi benim için bitmiş ASLA değildi.lohusa dönemimde bile resmini saatlerce öperdm.üzerinden bir yıl gecti ve ailem bakamayız artık köpeğini alacakmısın diye sordular......üzerinden köpeğimle bir yıl ayrı kaldıktan sonra bukadar alışmışken onu almanyada benden cok daha iyi bakabilecek birine vermelerini söyledm....ictenlikle mi dedim hayır...bu cevre baskısı varyaaa insanı mecbur bırakıyor......yüzlerce insan aramıs babamı ve sonunda gayet maddi mannevi iyi bir bayana verilmiş.......
ama sizlere bişey söylimi şu kalbimde öyle bir vicdan azabı varki.....ben onu sevmiyordum aşıktım gercekten tüyüne kıyamazdm elimde büyüdü yatağımda yattı......ama gitti yok...belki cok mutludur bilmiorum amaa beni özlediğine cok eminim......
AKLIMDAN EN SON BANA KAPIDAN UZUN UZUN BAKARKENKı GÖZLERı KALDI
BıRDAHA KENDı KENDıME YEMıN ETTıM ıNANILMAZ HAYVAN SEVER BıRıYıM AMA ASLAAAA BıRDAHA HAYVAN BESLEMıYECEĞıM CÜNKÜ NE ÖLÜMÜ NE AYRILIGINI KALDIRAMIORUM...........:gitme: