Bilmiyorum ki Ankaradaki bir kaç kapıcılık işine başvurdum.Hem çoğu erkek çalışan istiyor hem de kalorifer kazanı yakma belgesi istiyorlar.Bir umut belki olur da hem kalacak yerim olur hem de çocuklarım gözümün önünde olur diye aklıma ne gelirse ona el atıyorum işte.İşe yarar yollara başvurmayı çok denedim ama kemoterapinin bedenimde yaptığı tahribat açık ve net görünüyor.Kemoterapi yan etki yaptı göz tansiyonu çıktı gözlerimin görüşü azaldı.Astım çıktı ortaya.Ağzımda diş kalmadı.Doğal olarak iş verenler de benim yerime prezentabl kişileri tercih ediyorlar.Kardeşlerim konusuna gelince herkes kendi hayatıyla meşgul.Ellerinden geleni yaptılar ama olmadı
Astım, sobalı evden dolayıdır. Tedavi olursanız sağlıklı şekilde yaşarsınız. Diş için bir şey diyemeyeceğim ama zenginler bile erken yaşta eksik, kaplama veya
protez dişlere sahip. Devlette ücretsiz yapılıyor diye biliyorum. Saçınız, üstünüz, başınız düzgün olsa yetebilir. Kendinizle ilgilenemediğiniz için yanaşmıyor olabilirler.
Sağlık sebebiyle engellilik durumunuz varsa bazı kurumlar engelli alımı da yapıyor.
Belediye veya hastanelerde temizlik elemanı olarak girebilirsiniz. Bazı yerlerde çay servisi yapan eleman aranıyor. Bana kapıcı işi çok olmaz gibi geldi. İş garantili kurslardansa olabilir.
Aklıma bir yol daha geldi. Kayın aileye çocukları gündüz bırakıp çalışmaya gidemez misiniz? Çalışmaya kesin kararlı olursanız birileri illa çocuklara bakmaya çalışır. Adım atmanız lazım.
Bırakamam şimdilik diyorsanız da yağınızla kavrulun. Küçükler de okul çağına gelene kadar gidebildiğiniz kadar kurslara gidin. Ufak da olsa iş tecrübesi edinin. Bir ara ŞOK markette ev hanımları için kısmi zamanlı çalışma olanağı vardı. Devam ediyor ise haftanın bir günü bile olsa çalışın. Az para verseler de devam edin. Para paradır. En azından çocukların boğazından helal lokma geçer. İş tecrübeniz de olur.
Gıdada hijyen bilmem ne eğitimi var halk eğitim merkezlerinde. Belki bir yemekhanede vs çalışabilirsiniz de lazım olur. Saç ve makyaja eliniz yatkınsa kuaförlük kursuna gidebilirsiniz. Oralarda çeyiz önemliyse ve eliniz yatkınsa nakış ve dikiş kurslarına gidebilirsiniz. Kaç sene önce el yapımı bir masa örtüsü 800 tlcikti. Basit bir piko bile pahalıydı. Herkes evleniyor ve çeyiz yapıyor.
Bu arada 16 yaş üstü de kurslara katılabiliyor. Kızınızın akademik başarısı nasıl veya bir hedefi var mı? Ne olur ne olmaz diye onun yapabileceği eğitime de katılabilir. Yeme içme branşında kursa gittiğimde lise öğrencileri de olurdu sınıfta. Hem lise bitince o alanda çalıştılar hem de üniversite okudular. Biri eğitimini aşçılıkta ilerletmişti, kursun katkısı olmuştu. Tabii bunun için kızınızı zorlamayın ama eve kapanıp ve dersaneye gitmeyip ders çalışmayacaksa hafta sonunu kursla da değerlendirebilir.
Halk eğitimin e-yaygın sayfasında online kurslar da var bu arada. Bu sene ilk defa gördüm. Aşçılık bile vardı
Çalışmak ve meslek edinmek isteyene yol çok. Doğru kararlar vermenizi dilerim.