Düz duvara tırmanan oglum olmasına rağmen bir kere bile kapıma gelmeyen, dışarıda karşılaştığımızda asla şikayet etmeyen kari koca cocuk doktoru olan alt kat komşularıma müteşekkirim. Hep de özür dileriz... Eski evimizde yeni yürümeyi öğrenen kızımın ayak seslerinden rahatsız olup her akşam kapıma gelip sürekli taciz eden bir komşum vardı. En son bir daha gelirsen polisi arayacağım dedim de gelmedi, sonra da taşındı gitti. Tabi ki apartman hayatı kimseyi rahatsız etmemek gerekiyor ama çocukların yapacak bir şeyi yok. Mesela şimdi yaz mevsimi, her akşam 3 4 saat parka çıkarıyoruz, gezdiriyoruz, eve gelince sızıp kalıyor, kimseyi rahatsız etmiyor. Fakat havalar soğuyunca bu imkan kalmıyor, evde gürültü artiyor. Herkes de birbirine tahammül ediyor. Naçizane fikrim siz de alışın ve kabullenin, yoksa çok mutsuz olursunuz.