05.07.09 da sabah saat 10.25'te normal doğumla dünyaya gelen güzel oğlumun doğum hikayesi:
hamileliğimin başından beri hep forumlarda doğum hikayelerini okuyup kendi hikayemin nasıl olacağının hayalini kuruyordum.beklenen doğum tarihimiz 12 temmuzdu.normal doğuma karar verdiğimiz için doktorumuz 19 temmuza kadar da bekleyebileceğimizi söyledi. 4 temmuz günü bol bol gezdik,alışveriş yaptık. herhangi bir rahatsızlığım yoktu.zaten etrafımdaki herkes senin daha karnın çok yukarda 2 haftadan önce doğurmazsın diyordu:uhm: derken gece çok hafif adet sancısı benzeri bir ağrıyla birlikte yine çok hafif su gibi bir akıntı gelmeye başladı.çok hafifti ama yine de ne olur ne olmaz bir hastaneye gidelim dedik. yanımıza hiçbirşey almadık çünkü bizi bir muayene edip geri göndereceklerdi güya,eşim de ben de nedense öyle düşünmüştük:smiley-cool: kimselere haber vermeden hastaneye gittik. yarım saatlik bir nst ve muayeneden sonra doktor "2 cm açılma var, doğum başlamış" dedi.ben ne oluyor, nasıl yani demeye kalmadan hemşire üzerimdekileri çıkarıp önlğü giydirdi bana.ben bu kısımları çok da hatırlamıyorum şoktaydım çünkü!! önce lavman yapıldı ki kesinlikle söylendiği gibi can yakan birşey değil.ardından nst,suni sancı, tansiyon aleti derken her tarafıma birşey bağlandı ve ben öylece kalakaldım tek başıma. gece 2'den sabah 9'a kadar adet sancısı kıvamında hafif sancılarla,uyuklayarak geçti.böyle giderse akşama kadar buradayım herhalde,suni sancı bile fayda etmiyor diye düşünmeye başlamışken doktor geldi ve muayeneden sonra şaşkın gözlerle "7 cm açılma var birkaç saat içinde doğum olacak,çok güzel gidiyor" dedi.işte o an üzerimden inanılmaz bir ağırlık kalktı.3-4 saat içinde kavuşacaktım kuzuma(ki sabırsız kuzum o kadar bile bekleyemedi) bu aşamada suni sancının dozunu biraz daha arttırdılar. açıkçası doğuma dair en büyük fobilerimden biri suni sancıydı ama benim doğumumun çok hızlı ve kolay olmasına yaradı. doz artınca sancılar da arttı ama öyle dayanılmayacak gibi değildi açıkçası. 45 dk kadar sonra kendiliğinden ve neredeyse aralıksız ıkınma hissi gelmeye başladı. bütün gece hiç sesi çıkmayan ben hemşireleri doktorları ayağa kaldırdım:roflol: canım yanmıyordu ama o kadar şiddetli bir ıkınma hissi geliyordu ki kimseler yokken oracıkta doğuracakmışım gibi geliyordu. apar topar doktor geldiğinde saat 10.15'ti.tüm gücümle ıkınmam söylendi,muhtemelen gücümün de ötesin de ıkınmışım ki 10.25'te bebeğim kucağımdaydıalkisalkisalkis o sıcaklığını, titremesini hala unutamıyorum. Ellerine,yanakların dokundum,hayat boyu unutamayacağım bir andı ve sırf bu an için dahi normal doğumu seçtiğim için çok mutluyum. bir süre sonra oğluşumu giydirip yanıma getirdiler ve hemen emzirmeye başladım.o an dünyada sadece ikimiz vardık sanki,öylesine bir huzur,mutluluk,sevgi...
05.07.09 günü saat 10.25'te 3.110 gr olarak dünyaya geldi oğluşum:ecrin_bebek:,hızla büyüyor,her gün yeni heyecanlar yaşatıyor bize. umarım isteyen herkes tadar bu mutluluğu..
hamileliğimin başından beri hep forumlarda doğum hikayelerini okuyup kendi hikayemin nasıl olacağının hayalini kuruyordum.beklenen doğum tarihimiz 12 temmuzdu.normal doğuma karar verdiğimiz için doktorumuz 19 temmuza kadar da bekleyebileceğimizi söyledi. 4 temmuz günü bol bol gezdik,alışveriş yaptık. herhangi bir rahatsızlığım yoktu.zaten etrafımdaki herkes senin daha karnın çok yukarda 2 haftadan önce doğurmazsın diyordu:uhm: derken gece çok hafif adet sancısı benzeri bir ağrıyla birlikte yine çok hafif su gibi bir akıntı gelmeye başladı.çok hafifti ama yine de ne olur ne olmaz bir hastaneye gidelim dedik. yanımıza hiçbirşey almadık çünkü bizi bir muayene edip geri göndereceklerdi güya,eşim de ben de nedense öyle düşünmüştük:smiley-cool: kimselere haber vermeden hastaneye gittik. yarım saatlik bir nst ve muayeneden sonra doktor "2 cm açılma var, doğum başlamış" dedi.ben ne oluyor, nasıl yani demeye kalmadan hemşire üzerimdekileri çıkarıp önlğü giydirdi bana.ben bu kısımları çok da hatırlamıyorum şoktaydım çünkü!! önce lavman yapıldı ki kesinlikle söylendiği gibi can yakan birşey değil.ardından nst,suni sancı, tansiyon aleti derken her tarafıma birşey bağlandı ve ben öylece kalakaldım tek başıma. gece 2'den sabah 9'a kadar adet sancısı kıvamında hafif sancılarla,uyuklayarak geçti.böyle giderse akşama kadar buradayım herhalde,suni sancı bile fayda etmiyor diye düşünmeye başlamışken doktor geldi ve muayeneden sonra şaşkın gözlerle "7 cm açılma var birkaç saat içinde doğum olacak,çok güzel gidiyor" dedi.işte o an üzerimden inanılmaz bir ağırlık kalktı.3-4 saat içinde kavuşacaktım kuzuma(ki sabırsız kuzum o kadar bile bekleyemedi) bu aşamada suni sancının dozunu biraz daha arttırdılar. açıkçası doğuma dair en büyük fobilerimden biri suni sancıydı ama benim doğumumun çok hızlı ve kolay olmasına yaradı. doz artınca sancılar da arttı ama öyle dayanılmayacak gibi değildi açıkçası. 45 dk kadar sonra kendiliğinden ve neredeyse aralıksız ıkınma hissi gelmeye başladı. bütün gece hiç sesi çıkmayan ben hemşireleri doktorları ayağa kaldırdım:roflol: canım yanmıyordu ama o kadar şiddetli bir ıkınma hissi geliyordu ki kimseler yokken oracıkta doğuracakmışım gibi geliyordu. apar topar doktor geldiğinde saat 10.15'ti.tüm gücümle ıkınmam söylendi,muhtemelen gücümün de ötesin de ıkınmışım ki 10.25'te bebeğim kucağımdaydıalkisalkisalkis o sıcaklığını, titremesini hala unutamıyorum. Ellerine,yanakların dokundum,hayat boyu unutamayacağım bir andı ve sırf bu an için dahi normal doğumu seçtiğim için çok mutluyum. bir süre sonra oğluşumu giydirip yanıma getirdiler ve hemen emzirmeye başladım.o an dünyada sadece ikimiz vardık sanki,öylesine bir huzur,mutluluk,sevgi...
05.07.09 günü saat 10.25'te 3.110 gr olarak dünyaya geldi oğluşum:ecrin_bebek:,hızla büyüyor,her gün yeni heyecanlar yaşatıyor bize. umarım isteyen herkes tadar bu mutluluğu..
