Ben olsam ne yapardım bilmiyorum...Evet başlık bu. Aslında fındık kabuğunu doldurmayacak sebep. Aracımin kasko parası, eski araba olduğu için yenilemek istemem. Ama ısrar etmedim rabi. Konu bu. Bu değil asıl mevzu. Her tartışmamız buz gibi etki yapıyor ikimizede. Zaten bana hep uzak buradan hatırlayanlar olur. Ben bir sıcacık 'hallederiz beraber' kelimesi ariyorum. Biz olduğumuzu hissetmek istiyorum yillardir. Öyle hissiz öyle uzakki kızlarbu gibi basit tartışmalarımızda çok hissediyorum. Diğer günlerde de bir sarılmak yok tabi. Bu sıcaklığı hissetmek benim için öyle lüks olduki. Boşan diyeceklere şunu soyleyeyim. 44 yaşındayım. Ergen bir çocuğum var kabına sığmıyor. Kiraciyiz. Ayrica ben öyle duygusalimki öyle hassasimki ayrılmak isyememiyorum. 20 yılımı verdim. Yaş aldım epey. Asıl şimdi lâzım bana bir aile.
Sorduğumda neden böylesin dediğimde ben böyleyim. Hayatla uğraşıyorum. Senin hislerinle uğraşamam vs..
Ne yapardınız kızlar siz olsanız? Böyle hissiz ama çok sevdiğiniz biriyle. Artık doğruyu eğriyi ayirt edemiyorum. Üstüne düşme diyen var, konuş diyen var.
Yıllardır aynı ise bu insan konuşmayla da değişeceğini sanmıyorum malesefEvet başlık bu. Aslında fındık kabuğunu doldurmayacak sebep. Aracımin kasko parası, eski araba olduğu için yenilemek istemem. Ama ısrar etmedim rabi. Konu bu. Bu değil asıl mevzu. Her tartışmamız buz gibi etki yapıyor ikimizede. Zaten bana hep uzak buradan hatırlayanlar olur. Ben bir sıcacık 'hallederiz beraber' kelimesi ariyorum. Biz olduğumuzu hissetmek istiyorum yillardir. Öyle hissiz öyle uzakki kızlarbu gibi basit tartışmalarımızda çok hissediyorum. Diğer günlerde de bir sarılmak yok tabi. Bu sıcaklığı hissetmek benim için öyle lüks olduki. Boşan diyeceklere şunu soyleyeyim. 44 yaşındayım. Ergen bir çocuğum var kabına sığmıyor. Kiraciyiz. Ayrica ben öyle duygusalimki öyle hassasimki ayrılmak isyememiyorum. 20 yılımı verdim. Yaş aldım epey. Asıl şimdi lâzım bana bir aile.
Sorduğumda neden böylesin dediğimde ben böyleyim. Hayatla uğraşıyorum. Senin hislerinle uğraşamam vs..
Ne yapardınız kızlar siz olsanız? Böyle hissiz ama çok sevdiğiniz biriyle. Artık doğruyu eğriyi ayirt edemiyorum. Üstüne düşme diyen var, konuş diyen var.
Şu gücü yaratabilsem kendime, gidebilsem yani. O da kurtulacak bende.Bem buyum diyen, sizin duygularınızı görmeyen ve önemsemeyen bir insana ne yapabilirsiniz ki? Ya sabredip çekeceksiniz. Ya da nokta koyup gideceksiniz..
Ben bu yaştan sonra ne yapacağım. Şu gücün formülünü verse biri bana. Ms hastasıyım herşeyde fiziksel olarak çok yoruluyorum. Ancak ev işi yapabiliyorum. Duygularım da hiç sağlıklı değil haklısınız. Tutundum birine yaşamaya çalışıyorum işte. Ne fenaSize karşı bu kadar kapı duvar olan bir adamı nasıl çok sevebiliyorsunuz?
Sizin sevgi dediğiniz şey de hiç sağlıklı değil.
Ortada bir aile de yok, olacağı da yok.
Ben illa eşimle aynı evde iki yabancı olmaya razıyım diyorsanız ki öyle, devam edeceksiniz.
Konuşmayın, ayrılmayın. Kendinize ilgilenebileceginiz bir uğraş bulun. Bakın iş demiyorum.Evet başlık bu. Aslında fındık kabuğunu doldurmayacak sebep. Aracımin kasko parası, eski araba olduğu için yenilemek istemem. Ama ısrar etmedim rabi. Konu bu. Bu değil asıl mevzu. Her tartışmamız buz gibi etki yapıyor ikimizede. Zaten bana hep uzak buradan hatırlayanlar olur. Ben bir sıcacık 'hallederiz beraber' kelimesi ariyorum. Biz olduğumuzu hissetmek istiyorum yillardir. Öyle hissiz öyle uzakki kızlarbu gibi basit tartışmalarımızda çok hissediyorum. Diğer günlerde de bir sarılmak yok tabi. Bu sıcaklığı hissetmek benim için öyle lüks olduki. Boşan diyeceklere şunu soyleyeyim. 44 yaşındayım. Ergen bir çocuğum var kabına sığmıyor. Kiraciyiz. Ayrica ben öyle duygusalimki öyle hassasimki ayrılmak isyememiyorum. 20 yılımı verdim. Yaş aldım epey. Asıl şimdi lâzım bana bir aile.
Sorduğumda neden böylesin dediğimde ben böyleyim. Hayatla uğraşıyorum. Senin hislerinle uğraşamam vs..
Ne yapardınız kızlar siz olsanız? Böyle hissiz ama çok sevdiğiniz biriyle. Artık doğruyu eğriyi ayirt edemiyorum. Üstüne düşme diyen var, konuş diyen var.
Geçen 20 yılın hicmi hatri yok eşinizde dile kolay ne yasanmişliklar vardir şimdi umarım düzelir bir an evvel akli basina gelir allah yardimciniz olsun..Evet başlık bu. Aslında fındık kabuğunu doldurmayacak sebep. Aracımin kasko parası, eski araba olduğu için yenilemek istemem. Ama ısrar etmedim rabi. Konu bu. Bu değil asıl mevzu. Her tartışmamız buz gibi etki yapıyor ikimizede. Zaten bana hep uzak buradan hatırlayanlar olur. Ben bir sıcacık 'hallederiz beraber' kelimesi ariyorum. Biz olduğumuzu hissetmek istiyorum yillardir. Öyle hissiz öyle uzakki kızlarbu gibi basit tartışmalarımızda çok hissediyorum. Diğer günlerde de bir sarılmak yok tabi. Bu sıcaklığı hissetmek benim için öyle lüks olduki. Boşan diyeceklere şunu soyleyeyim. 44 yaşındayım. Ergen bir çocuğum var kabına sığmıyor. Kiraciyiz. Ayrica ben öyle duygusalimki öyle hassasimki ayrılmak isyememiyorum. 20 yılımı verdim. Yaş aldım epey. Asıl şimdi lâzım bana bir aile.
Sorduğumda neden böylesin dediğimde ben böyleyim. Hayatla uğraşıyorum. Senin hislerinle uğraşamam vs..
Ne yapardınız kızlar siz olsanız? Böyle hissiz ama çok sevdiğiniz biriyle. Artık doğruyu eğriyi ayirt edemiyorum. Üstüne düşme diyen var, konuş diyen var.
Simdi size pembe bir tablo çizmek ister miydim ?İstemem çünkü gerçek acı da olsa hep tercihimdir.20 yıllık koşu ülke şartları evlilik yorulmuş tabii ustune esin karakteri de eklenince eh ortaya bu tablo çıkmış.Hislerinizi çok iyi anlıyorum ama bazen insan ne yapsa olmuyorEvet başlık bu. Aslında fındık kabuğunu doldurmayacak sebep. Aracımin kasko parası, eski araba olduğu için yenilemek istemem. Ama ısrar etmedim rabi. Konu bu. Bu değil asıl mevzu. Her tartışmamız buz gibi etki yapıyor ikimizede. Zaten bana hep uzak buradan hatırlayanlar olur. Ben bir sıcacık 'hallederiz beraber' kelimesi ariyorum. Biz olduğumuzu hissetmek istiyorum yillardir. Öyle hissiz öyle uzakki kızlarbu gibi basit tartışmalarımızda çok hissediyorum. Diğer günlerde de bir sarılmak yok tabi. Bu sıcaklığı hissetmek benim için öyle lüks olduki. Boşan diyeceklere şunu soyleyeyim. 44 yaşındayım. Ergen bir çocuğum var kabına sığmıyor. Kiraciyiz. Ayrica ben öyle duygusalimki öyle hassasimki ayrılmak isyememiyorum. 20 yılımı verdim. Yaş aldım epey. Asıl şimdi lâzım bana bir aile.
Sorduğumda neden böylesin dediğimde ben böyleyim. Hayatla uğraşıyorum. Senin hislerinle uğraşamam vs..
Ne yapardınız kızlar siz olsanız? Böyle hissiz ama çok sevdiğiniz biriyle. Artık doğruyu eğriyi ayirt edemiyorum. Üstüne düşme diyen var, konuş diyen var.
Evlendiğimiz yıllar seviyordu beni. Şimdi sevmiyor. bir defa demistiki cevremde insanlar eşlerini ne kadar seviyor kıskanıyor, ben öyle değilim demişti. Ben bunu duydum ve öyle üzüldümki. Off diye diye çıkmıştı evden.Yillar eskitti galiba onu.. Ben onun için hep cepteyim bide. Buda bıktırmış olabilir.Gidemiyorsanız böyle kabul edip yaşamaya çalışmalısınız. Siz de onu umursamayarak, zamanla sadece ev arkadaşlığına dönüşen bir birliktelikle, etrafa karşı biz aileyiz diyerek...
Yıpratıcı, çook zor olur ama olur mu olur, yapacak birşey yoksa.
Bana sorarsanız yapacak şey illaki vardır.
Ergen çocuğunuz varmış. Aranızdaki serin rüzgarları elbet hissediyordur. İleride kendisinin kuracağı ikili ilişkileri etkileyeceksiniz.
Eşinizin içi geçmiş karpuz gibi yaşamasının nedeni nedir tam olarak? Sizi mi sevmiyor, sevdi mi daha önce, değişti mi, hep aynı mıydı? Bunlar önemli detaylar. Hani bir gün bir patlama bir iç döküş yaşamak belki çözüm getirir.