Hayır yanlış anladınız. Size sevmeseniz de evli kalın demedim, bir istisna hariç kimse demedi, demez de. Sadece konuyu çift taraflı gördük hepsi bu. Adama da kendinize de yazık etmişsiniz. Yani yazık olan, 14 yılı giden sadece siz değilsiniz.Anlayan biri çok şükürinsanlar anlamıyor linçlediker resmen! Umarım aynı hallere düşmezler. Yaşamayan bilemez. Diyorlarki bunca yıl durdun adama yazık etme sevmesen de kafayı yesen de delirsen de evli kal :) şaka gibiler. Bu mantıkta insanları anlayamıyorum . Hayatın sonu değil ayrılmak eşimle göbek bağım kesİlmedi . Ayrılsam ailem bana karışamaz çünkü güçlendim
Giden 14 yıl bendem de gitti... gençliğim gitti... eşimle beraber benden de gitti. Eşim beni tanımadan hemen evlenmek istedi tanısaydı... 14 yıl gitti diye hiç birşey yapmayacak mıyım? Zararın neresinden dönülse kardır diye düşünüyorum. Ayrılsak tabiki yuva yıkılıyor kolay değil üzüleceğiz ağlayacağız ben güleceğim demiyorum. Zaten eşime çok alıştığım için bırakamadım hani bir şarkıda geçiyor “ Alışmak Evmekten Daha zor geliyor” diye o hesap benimkisi işte... sevmiyorum ama alıştım varlığına. Zaten dayak olsa aldatma olsa bir saniye durmazdım kaçar giderdim bir fıtık dahi vuramaz vurursa neler yapacağımı biliyor . Her şekilde hakkımı ararım.Hayır yanlış anladınız. Size sevmeseniz de evli kalın demedim, bir istisna hariç kimse demedi, demez de. Sadece konuyu çift taraflı gördük hepsi bu. Adama da kendinize de yazık etmişsiniz. Yani yazık olan, 14 yılı giden sadece siz değilsiniz.
Ben sevmediğim adamla bir gün bile duramam değil 14 yıl, ne açlık ne aile nede çocuk bu durumu değiştiremez, bunun adı fedakarlıkta değil, menfaatleri ön planda tutup dürüst olmamak bunun adı, şark kurnazlığı yani.Ayrıca hangi insan sevmediği ile o ilişkiyi yaşamak ister? Herkes sevdiğini insanla yaşamak ister değil mi ? Bende insani duyguları olan bir kadınım. Ben hayatı görmeden koca eline düşmüşüm. Sen benim ilk gece ne yaşadıklarımı bilemezsin bunlar ben de kabus oldu. Travma yarattı ama senin düşüncen( adama yazık sevmesende yaşamama bak!) sen yaşa da görelim nasıl bir duyguymuş
Boşanmayın demiyor kimse. Boşanın.Giden 14 yıl bendem de gitti... gençliğim gitti... eşimle beraber benden de gitti. Eşim beni tanımadan hemen evlenmek istedi tanısaydı... 14 yıl gitti diye hiç birşey yapmayacak mıyım? Zararın neresinden dönülse kardır diye düşünüyorum. Ayrılsak tabiki yuva yıkılıyor kolay değil üzüleceğiz ağlayacağız ben güleceğim demiyorum. Zaten eşime çok alıştığım için bırakamadım hani bir şarkıda geçiyor “ Alışmak Evmekten Daha zor geliyor” diye o hesap benimkisi işte... sevmiyorum ama alıştım varlığına. Zaten dayak olsa aldatma olsa bir saniye durmazdım kaçar giderdim bir fıtık dahi vuramaz vurursa neler yapacağımı biliyor . Her şekilde hakkımı ararım.
Bahsettiğiniz istisna bensem şayet, ben ilk önce destek almasını önerdim, 3 defa cinnet geçirdim kafamı duvarlara vurdum dedi, anllatığı hayatta cinnet geçirecek bir durum yok eş tarafından, önce psikolojini dğzlet sonra gerekirse aile terapisi gör sonrasında da olmuyorsa boşan tabiki sadist değilim yani, ben psikolojisinin bozuk olduğunu düşünüyorum sebebide eşi değil.Hayır yanlış anladınız. Size sevmeseniz de evli kalın demedim, bir istisna hariç kimse demedi, demez de. Sadece konuyu çift taraflı gördük hepsi bu. Adama da kendinize de yazık etmişsiniz. Yani yazık olan, 14 yılı giden sadece siz değilsiniz.
Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Anlatamadiniz. Anlik degisikliklerle mi yapilacak sey cocuk?Öf mü !!! İkinci çoxuk gelmeden evlilik düzene girmişti düzeliriz diye düşündük bilmem anlatabildim mi
Düşüne düşüne 14 yıl geçti ... ):Sonradan cok pisman olabilirsiniz cok iyi düşünün derim ben.
Çocuklarla ilgili konuya tamamen katılıyorum.Kızınızın yaşadıklarınızı farketmesi onun akıllı olmasının değil sizin yanlış hareket etmenizin ürünü ayrıca. Çünkü ortada şiddet, babasi tarafından yapılan aşağılama, kötü davranış yok. Madem evliliğe devam edecektiniz çocuklarınızın gözüne bazı şeyleri sokmamaliydiniz.
Evet hak veriyorum size mutsuzsunuz ama su zamanda gerçekten düzgün birini bulmak cok zorlasti ben o acidan demistim.Düşüne düşüne 14 yıl geçti ... ):
Evet psikolojim zarar gördü eşim hakediyor sevilmeyi ama ya ben ): sevmeden evlenmiş bir genç kızdım... eşime yıllarımı adadım. Hep sevgiye aşka aç biri oldum. Oysa hayatta en değer verdiğim şeydi aşık olup evlenmek... benim hatam nişanlıykrn gerçekleri söylememek oldu. Ailemi silip evden kaçsaydım abime sığınsaydım o ara abim bodrumda çalışırken kaç gel yanıma demişti. Ya da yetkililere ailemi ihbar etseydim ): çok pişmanım . Allahım kızlarıma hayırlı kapılar açsınÇocuklarla ilgili konuya tamamen katılıyorum.
İstiyorsanız önünüzde hiçbir engel yok bosanin tabi ki
Ama bosaninca hemen herşeyin düzeleceğini düşünmeyin lütfen çünkü ciddi sorunlara yol açmış bu zorunluluk
Kesinlikle tedaviye devam etmelisiniz sadece ilaçla olmaz terapi de lazım
Psikolojiniz bozuk değil sadece kişiliğiniz de hasar görmüş bence
Eşinize üzüldüm adamcağız da hakediyor sevilmeyi keşke babanizla değil de eşinizle paylassaymissiniz bu aşamaya gelmezdiniz
Umarım mutlu olursunuz bundan sonra
Ben birini istemiyorum sadece evimde mutlu olmak nefes alabilmek gülmek eğlenmek istiyorum . Eşim yoklenok eğlenceli biriyim eve gelince mutsuz .Evet hak veriyorum size mutsuzsunuz ama su zamanda gerçekten düzgün birini bulmak cok zorlasti ben o acidan demistim.
Tabiki hayır çok şükür doğup büyüdüler en değerlilerim onlar benim. Sevmeden çocuk yapmak hataydıAnlatamadiniz. Anlik degisikliklerle mi yapilacak sey cocuk?
O zaman bosanin insallah bundan sonra mutlu olursunuz...Ben birini istemiyorum sadece evimde mutlu olmak nefes alabilmek gülmek eğlenmek istiyorum . Eşim yoklenok eğlenceli biriyim eve gelince mutsuz .
Umarım doğru kararlar veririm . Ama işte hani bir an vardır ya bardak taşar o noktayı bekliyorumO zaman bosanin insallah bundan sonra mutlu olursunuz...
Ben zaten sadece eşine yazık demiyorumEvet psikolojim zarar gördü eşim hakediyor sevilmeyi ama ya ben ): sevmeden evlenmiş bir genç kızdım... eşime yıllarımı adadım. Hep sevgiye aşka aç biri oldum. Oysa hayatta en değer verdiğim şeydi aşık olup evlenmek... benim hatam nişanlıykrn gerçekleri söylememek oldu. Ailemi silip evden kaçsaydım abime sığınsaydım o ara abim bodrumda çalışırken kaç gel yanıma demişti. Ya da yetkililere ailemi ihbar etseydim ): çok pişmanım . Allahım kızlarıma hayırlı kapılar açsın
Bardak niye tasinca ne olacak kafanı bı daha duvara vurmayı mi bekliyorsunUmarım doğru kararlar veririm . Ama işte hani bir an vardır ya bardak taşar o noktayı bekliyorum
Anliyorum sizi ileri de pismanlik duymamak icin bekliyorsunuz su an...Umarım doğru kararlar veririm . Ama işte hani bir an vardır ya bardak taşar o noktayı bekliyorum