Kocam özgüvenimi bitiriyor

Violinist85 .!.:

Eşim özelde çalışıyor o yüzden benim kadar evde olmuyor, akşamları yorgun olduğunu söyleyip başka odaya geçiyor. Gerçi ilk çocukta daha çok şey paylaşırdık. Yorgun olsa da beraber film izlerdik çocuğu bırakıp dışarı çıkardık. Şuan ikisni de kendim büyütüyorum diyebiliriz. Eskisi kadar beni sevdiğini düşünmüyorum. En son ne zaman güzelsin dediğini hatırlamıyorum. Ama her gün mutlaka en az bir şeyimi eleştiriyor

Genişletmek için tıkla...

Karşısındakini sürekli eleştiren insan özgüveni olmayan insandır siz değil onda sorun

İki yil sonra şu yazima tekrar baktim ve iki yilda o kadar cok sey değişmis ki ben bile sasiriyorum. O zamanki ne yapacagini bilmeyen toy kiza aciyorum. Ama insan da imtihanlarla olgunlasiyor, olmasi gereken kisiye yasadigi zorluklarla ulasabiliyor. Esimin tüm bu yakindigim tavirlari, sevip sevmedigimi bilememem, tüm bu ic sikintisi hali onun narsist kisiliginden kaynaklaniyormus. Yani düsününce bütün manipulasyon tekniklerinin bende kullanildigini gordum, ona bir sekilde bagimli hale geldim boylece. Gidemiyordum da kalamiyordum da. Ama is bunu kafada bitirmekmis yani herkesten her seyden vazgecebildiginizde en azindan bunu yurekten hissettiginizde o duygu geciyormus karsi tarafa. Esimin narsistce davrandigini farkettigimde buyuk bir ofke duydum. Takmadigimi cok net gosterdim. Cok ciddi bir sekilde gitmesini istedim. Tum bunlar onda bir anda degismeye sebep oldu. Bana hakaret eden adam gitti yerine bir baskasi geldi. Ama onu duzeltmeye calismadim cunku kimse kendisi istemedikce degismez, ben kendimi degistirmeye calistim. Ben neden boyle karakterde bir insani kendime cekmistim. Neden gorememistim. Kendi ic dunyama döndüm icimdeki cocukla dertlestim. Ve inanirmisiniz, bedenen buyumus ama ruhen cocuk kalmis biriymisim ben. Ne zaman ki an'a geldim gozumdeki perde inmis gibi hissettim. Cunku ben gecmiste yasiyormusum, zihnimde kapatilmamis dosyalarla ugrasmaktan şu ana yeterince kendimi veremiyormusum ve sonuc daha da buyuk bunalimlar. Suan cok sukur huzurlu hissediyorum. Kimse benden degerli degil bunu biliyorum. Allahi merkeze koyarak sonra kendim ve sonra kalan tüm nimetler( eş, cocuklar, dunya mali vs ) diyorum. Cunku neyi merkeze koyarsaniz onunla imtihan edilirsiniz bunu ogrenmis oldum. Sevgiler

Eşiniz çok hödük bir adam. Gerçi Değişti yazmışsınız. Sizi aşağılaması sizinle alakalı değil, kendi kompleksleri. Benim ilk eşim böyleydi. Kendi dünyasında huzursuz, şükürsüz, manipülatif bir tipti. Sürekli bana aptalsın derdi. Ben boşandım, kurtuldum. Bana değer veren, saygı duyan bir adamla yeniden evlendim. Ben aynı benim ama şimdi mutluyum.

Siz dünya guzeli olsanız da eşiniz bunu yapacak sorun siz degilsiniz biliyorsunuz değil mi

Violinist85 .!.:

Neredeyse 4 yıllık evliyim iki çocuğum var. İyi bir üniversiteden mezun atanmış bir öğretmenim. Evleninceye kadar hep başarılı bir hayatım oldu ve özgüvenli biriydim. Eşimle aileler aracılığıyla tanıştım. Aşık olarak evlendik. Ama evliliğimiz başından beri eşimde kendi sözünü dinletme huyu var. Sevdiğim için ben de hep sözünü dinledim. İki çocuktan sonra kilo aldım doğal olarak, ve işler gerçekten zorlaştı. Ev işine, çalışma hayatına, çocuklara, kendi bakımıma yetişemez oldum. Böyle olunca illa yarım kalıyor bir şeyler. Eşim de şuan beni çirkin, aptal beceriksiz olmakla suçluyor. Sürekli bir şeyleri eleştiriyor. Psikolojimin bozuk olduğunu söylüyor artık ben de bozuk olduğunu düşünüyorum. Özgüvenim yerle bir. Ne yapacağımı bilmiyorum kilo vermeye çalışıyorum. 3 yıl içinde 74e kadar çıktım şuan 57 kiloyum. 50 kilo olmaya çalışıyorum. Bilmiyorum daha çok uzun diyeceklerim de şimdilik bu kadar olsun

Genişletmek için tıkla...

Çirkin aptal beceriksiz hımm bu sözü şöyle bir evirip çevirelim, kocan olacak o kişiliksiz kendini ne sanıyor, kim aptal uni okumus olan sen mı, kim beceriksiz öğretmen olmayı basarmıs olan sen mi, kim çirkin, iki cocuk dogrup tum ev ıslerıne + kendi işine + cocuklarla ilgilenmeye ve buna ragmen. Ugrasıpta memnun edemedıgın kocana karsı mı çirkinsin, kusura bakma ama asıl cırkın olan kocanın bu dusunceleri, erkeklere o kadar kolay gelıyor ki kadın olmak, ufak bir sey gorsunler hemen laf ederler, hayır memnun degılsenız bızden bu kadar oluyor, buyrun siz bizim yerimize gecin en iyisini yapın da gorelim nasıl oluyormus, (Allah askına bir erkek cıksın biz kadınlara nasıl kadın olunması gerektıgını ogretsin biz yapamıyoruz)

Violinist85 .!.:

Neredeyse 4 yıllık evliyim iki çocuğum var. İyi bir üniversiteden mezun atanmış bir öğretmenim. Evleninceye kadar hep başarılı bir hayatım oldu ve özgüvenli biriydim. Eşimle aileler aracılığıyla tanıştım. Aşık olarak evlendik. Ama evliliğimiz başından beri eşimde kendi sözünü dinletme huyu var. Sevdiğim için ben de hep sözünü dinledim. İki çocuktan sonra kilo aldım doğal olarak, ve işler gerçekten zorlaştı. Ev işine, çalışma hayatına, çocuklara, kendi bakımıma yetişemez oldum. Böyle olunca illa yarım kalıyor bir şeyler. Eşim de şuan beni çirkin, aptal beceriksiz olmakla suçluyor. Sürekli bir şeyleri eleştiriyor. Psikolojimin bozuk olduğunu söylüyor artık ben de bozuk olduğunu düşünüyorum. Özgüvenim yerle bir. Ne yapacağımı bilmiyorum kilo vermeye çalışıyorum. 3 yıl içinde 74e kadar çıktım şuan 57 kiloyum. 50 kilo olmaya çalışıyorum. Bilmiyorum daha çok uzun diyeceklerim de şimdilik bu kadar olsun

Genişletmek için tıkla...

Böyle hödük bir eş için zayıflamayın lütfen kendi sağlığınız için yapın ki kocanız Kıvanç Tatlıtuğ sanıyor kendisini herhalde. Ya valla bu sayfada hep ezilen, dış görünüşüyle aşağılanan kadınları okuyorum ya o kadar üzülüyorum ki. Buna izin veriyor olmanıza daha çok üzülüyorum. Sevdiğim için sustum diyende hep kadın oluyor. Fedakarlık yapanda hep kadın oluyor. Seksilik için uğraşanda... İnsan uğraşacaksa bile bana çirkin, aptal diyen adama karşı kıllarıma kadar uzatıp dünyanın en çirkin kadınını gösteresim gelir Yapmayın gözünüzü seveyim. Aşk, evlilik, sevgi bu değil.

Violinist85 .!.:

Neredeyse 4 yıllık evliyim iki çocuğum var. İyi bir üniversiteden mezun atanmış bir öğretmenim. Evleninceye kadar hep başarılı bir hayatım oldu ve özgüvenli biriydim. Eşimle aileler aracılığıyla tanıştım. Aşık olarak evlendik. Ama evliliğimiz başından beri eşimde kendi sözünü dinletme huyu var. Sevdiğim için ben de hep sözünü dinledim. İki çocuktan sonra kilo aldım doğal olarak, ve işler gerçekten zorlaştı. Ev işine, çalışma hayatına, çocuklara, kendi bakımıma yetişemez oldum. Böyle olunca illa yarım kalıyor bir şeyler. Eşim de şuan beni çirkin, aptal beceriksiz olmakla suçluyor. Sürekli bir şeyleri eleştiriyor. Psikolojimin bozuk olduğunu söylüyor artık ben de bozuk olduğunu düşünüyorum. Özgüvenim yerle bir. Ne yapacağımı bilmiyorum kilo vermeye çalışıyorum. 3 yıl içinde 74e kadar çıktım şuan 57 kiloyum. 50 kilo olmaya çalışıyorum. Bilmiyorum daha çok uzun diyeceklerim de şimdilik bu kadar olsun

Genişletmek için tıkla...

Parasını versin gidin ne gerekiyorsa yaptırın. Kendinize yeni çamaşırlar alın, makyaj ihmal etmeyin, kuaföre haftada 2 kez en az gitmeye çalışın. Bir de bunları yapıp onunla ilgilenmeyin, bu sizin özünüz ve özünüze döndünüz hepsi bu.