- 13 Haziran 2022
- 1.313
- 2.407
- 29
- Konu Sahibi kosantembelhayvan
- #1
Son durum;
Gece yanına gittim bana sarıldı özür diledi. Bunun üstüne ben de bağırdığım için özür diledim. Boşanma mesajımı o görmeden sildim. Şimdi yine sevgi pıtırcığı oldu. Telafi etmek için kahvaltı hazırladı(normalde ben demeden ev işlerine elini sürmez) Bi sonraki kavga ne zaman ve neden olur bilemiyorum. Umarım değişiriz düzgün bi aile oluruz. Dün sanırım annesi bi konuda azarlamış üstüne de ben bağrınca bu hale gelmiş. İkimizin de bağırma huyu var dandik yetiştirilmiş olduğumuzdan dolayı. Eskiye göre daha iyiyiz ama hep olunca insanın ilişkiye dair sabrı kalmıyor
3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.
İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.
Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.
Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.
İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim
Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.
Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor
sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.
Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)
Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.
Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.
Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum
Gece yanına gittim bana sarıldı özür diledi. Bunun üstüne ben de bağırdığım için özür diledim. Boşanma mesajımı o görmeden sildim. Şimdi yine sevgi pıtırcığı oldu. Telafi etmek için kahvaltı hazırladı(normalde ben demeden ev işlerine elini sürmez) Bi sonraki kavga ne zaman ve neden olur bilemiyorum. Umarım değişiriz düzgün bi aile oluruz. Dün sanırım annesi bi konuda azarlamış üstüne de ben bağrınca bu hale gelmiş. İkimizin de bağırma huyu var dandik yetiştirilmiş olduğumuzdan dolayı. Eskiye göre daha iyiyiz ama hep olunca insanın ilişkiye dair sabrı kalmıyor
3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.
İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.
Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.
Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.
İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim
Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.
Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor
sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.
Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)
Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.
Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.
Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum
Son düzenleme: