Kocam beni çok yoruyor

kosantembelhayvan

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Haziran 2022
1.280
2.332
29
Son durum;
Gece yanına gittim bana sarıldı özür diledi. Bunun üstüne ben de bağırdığım için özür diledim. Boşanma mesajımı o görmeden sildim. Şimdi yine sevgi pıtırcığı oldu. Telafi etmek için kahvaltı hazırladı(normalde ben demeden ev işlerine elini sürmez) Bi sonraki kavga ne zaman ve neden olur bilemiyorum. Umarım değişiriz düzgün bi aile oluruz. Dün sanırım annesi bi konuda azarlamış üstüne de ben bağrınca bu hale gelmiş. İkimizin de bağırma huyu var dandik yetiştirilmiş olduğumuzdan dolayı. Eskiye göre daha iyiyiz ama hep olunca insanın ilişkiye dair sabrı kalmıyor


3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.

İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.

Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.

Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.

İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim

Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.

Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor

sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.

Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)

Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.

Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.

Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum
 
Son düzenleme:
Sizin tarafınızdan aşk bitmiş diye yorumladım. Tahammül seviyeniz oldukça düşmüş. Acaba bi süre ayrı mı kalsanız. Biraz ayrılığı deneyin bakalım kendinizi nasıl hissediyorsunuz. En kötü evliliklerde bile boşanma için ölüm gibi vs deniyor. Bakalım bu fikir size nasıl gelecek. Bir de sosyal hayatlarınız nasıl. Ayrı ayrı sosyalleşebiliyor musunuz. Mesela kız kıza bi tatile çıksanız. Süreç sonunda yine de mutlu değilseniz kesinlikle yolları ayırın. Hayat çok kısa onu da mutlu olmadan geçirmeyin.
 
Sizin tarafınızdan aşk bitmiş diye yorumladım. Tahammül seviyeniz oldukça düşmüş. Acaba bi süre ayrı mı kalsanız. Biraz ayrılığı deneyin bakalım kendinizi nasıl hissediyorsunuz. En kötü evliliklerde bile boşanma için ölüm gibi vs deniyor. Bakalım bu fikir size nasıl gelecek. Bir de sosyal hayatlarınız nasıl. Ayrı ayrı sosyalleşebiliyor musunuz. Mesela kız kıza bi tatile çıksanız. Süreç sonunda yine de mutlu değilseniz kesinlikle yolları ayırın. Hayat çok kısa onu da mutlu olmadan geçirmeyin.
evet sosyal insanlarız ama en yakın dostum haricinde mesleğimdem dolayı çevremde çoğunluk erkeklerden oluşuyor. Ayrı yaşama fikri aklıma yattı açıkçası ama onun yaşayabileceği bir yer yok annesine giderse annesi ona huzur vermez arkadaşları işine uzak konumda. Bunu düşünmek lazım
 
3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.

İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.

Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.

Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.

İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim

Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.

Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor

sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.

Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)

Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.

Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.

Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum

bana kocanızı biraz fazla sıkboğaz ediyormuşsunuz gibi geldi. mesela "terapide adam hatalarını kabul ediyor ama bir sonraki kavgada başa dönüyoruz" demişsiniz. kavga kelimesini kullanmanızdan bile bazı şeyler belli oluyor. siz rahatsızlığınızı söylemek yerine azarlıyorsunuz belli ki. kocanız terapiyi kabul etmiş, devam etmeye de çalışıyor. becerebildiği kadarını da becermeye çalışıyor ama siz kocanızın her başarısızlığında "gene mi" diye boğazına yapışıyorsunuz. kocanız biraz daha rahat bir ev hayatı istiyor, siz daha kuralcı ve titizsiniz. bu karakteristik özellikler kolay kolay değişmez, evlilik öncesi tespit etmek lazımdı. karakter uyumsuzluğunuz var fakat süreci daha nazik ve ılımlı yürütürseniz orta bir yolda buluşabilirsiniz. kocanız size değer veriyor ama ne yapması gerektiğini bilmiyor sadece. kocanızı azarlamayın, inatlaşmayın, nazikçe söylemeye devam edin. gerekirse terapistinizi değiştirin ama sabırlı olun, azarlamadan nazikçe söyleyerek ona zaman tanıyın.
 
evet sosyal insanlarız ama en yakın dostum haricinde mesleğimdem dolayı çevremde çoğunluk erkeklerden oluşuyor. Ayrı yaşama fikri aklıma yattı açıkçası ama onun yaşayabileceği bir yer yok annesine giderse annesi ona huzur vermez arkadaşları işine uzak konumda. Bunu düşünmek lazım
Bi süre oda ayırmak bile fark yaratabilir. Mesela ben eşim çok horladığı için acayip şikayetçiydim. Adamın denemediği yöntem kalmadı en sonunda yatakları ayırdık. Bi süre çok mutluydum sonra horlamasını bile özlediğimi farkettim. Bize çok iyi geldi açıkçası. Normalde kızacağımız şeylere bile kızamıyoruz çünkü zaten gece ayrıyız gündüz iş vakti. Akşamı da tartışmaya ayıramıyoruz. Aman neyse deyip geçmeye başladık.
 
bana kocanızı biraz fazla sıkboğaz ediyormuşsunuz gibi geldi. mesela "terapide adam hatalarını kabul ediyor ama bir sonraki kavgada başa dönüyoruz" demişsiniz. kavga kelimesini kullanmanızdan bile bazı şeyler belli oluyor. siz rahatsızlığınızı söylemek yerine azarlıyorsunuz belli ki. kocanız terapiyi kabul etmiş, devam etmeye de çalışıyor. becerebildiği kadarını da becermeye çalışıyor ama siz kocanızın her başarısızlığında "gene mi" diye boğazına yapışıyorsunuz. kocanız biraz daha rahat bir ev hayatı istiyor, siz daha kuralcı ve titizsiniz. bu karakteristik özellikler kolay kolay değişmez, evlilik öncesi tespit etmek lazımdı. karakter uyumsuzluğunuz var fakat süreci daha nazik ve ılımlı yürütürseniz orta bir yolda buluşabilirsiniz. kocanız size değer veriyor ama ne yapması gerektiğini bilmiyor sadece. kocanızı azarlamayın, inatlaşmayın, nazikçe söylemeye devam edin. gerekirse terapistinizi değiştirin ama sabırlı olun, azarlamadan nazikçe söyleyerek ona zaman tanıyın.
Şöyle ki önceleri kibar uyarırdım ama reddetmeler uzayınca benim kibarlık seviyem de düştü. Çünkü çok rahatsız edici seviyede her şeyle inatlaşma huyu var. Bir de ben titiz biri değilim hatta eşimle tanışana kadar kendimi pasaklı biri sanardım. Adama dişini fırçala diyorum dün akşam fırçaladım ne gerek var diye fırçalamayı reddediyor. Ağzın asit kokuyor diyorum ama ben seni her halinle kabul ediyorum diyor. Benim için hiçbir konuda özen göstermek istemiyor. Bu en basit bir örnek mesela. Böyle basit şeylerde bile karısını yoran biri nasıl onu seviyor olabilir ki? Bana güzel görünme kokma derdi bile yok adamın
 
Bi süre oda ayırmak bile fark yaratabilir. Mesela ben eşim çok horladığı için acayip şikayetçiydim. Adamın denemediği yöntem kalmadı en sonunda yatakları ayırdık. Bi süre çok mutluydum sonra horlamasını bile özlediğimi farkettim. Bize çok iyi geldi açıkçası. Normalde kızacağımız şeylere bile kızamıyoruz çünkü zaten gece ayrıyız gündüz iş vakti. Akşamı da tartışmaya ayıramıyoruz. Aman neyse deyip geçmeye başladık.
Umarım böyle kolay çözülebilecek bir durumdur. Az önce boşanmak istediğimi yazdım. İçerde fosur fosur uyuyor. Başka erkeklere bakıp eşimle kıyaslamaya başladım ben bu kişiyle bile daha iyi anlaşıyorum eşimle daha zor anlaşıyorum diye düşüncelere giriyorum. Bekar olsam nasıl olurdu diye hayal ediyorum
 
Şöyle ki önceleri kibar uyarırdım ama reddetmeler uzayınca benim kibarlık seviyem de düştü. Çünkü çok rahatsız edici seviyede her şeyle inatlaşma huyu var. Bir de ben titiz biri değilim hatta eşimle tanışana kadar kendimi pasaklı biri sanardım. Adama dişini fırçala diyorum dün akşam fırçaladım ne gerek var diye fırçalamayı reddediyor. Ağzın asit kokuyor diyorum ama ben seni her halinle kabul ediyorum diyor. Benim için hiçbir konuda özen göstermek istemiyor. Bu en basit bir örnek mesela. Böyle basit şeylerde bile karısını yoran biri nasıl onu seviyor olabilir ki? Bana güzel görünme kokma derdi bile yok adamın

kocanız böyle yaparak size zulmediyor. bilerek yapmıyor tabii ama anlayış kıtlığı var kendisinde diyebiliriz. 3. kişileri araya sokabiliyorsanız (aile büyükleri, çevrenizdeki güvenilir büyükleriniz) onları araya sokun. siz rahatsız olmakta anlattıklarınıza göre haklısınız ama bu iş vurma kırmayla düzelmez ne yazık ki. 1 günde nazikçe konuşarak da çözülmez 1 günde bağırıp çağırarak da. 3. kişilerle beraber süreci ilerletin, sorununuzu nazikçe söylemeye devam edin. evet bugüne kadar çözemediniz ama ne zaman sonuç alırsınız sabırla bekleyip görebilirsiniz. yine kendisini düzeltmezse boşanma sürecine girilebilir, size zulmetmeye hakkı yoktur.
 
3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.

İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.

Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.

Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.

İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim

Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.

Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor

sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.

Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)

Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.

Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.

Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum
Valla siz fazla titiz ve kontrolcü görünüyorsunuz. En azından bana göre öyle
Benim eşim titizlikten de değil ama kendince iğrendiğinden dışarıdan geldiğimde daha kapıdan girer girmez bana elini yıka dediğinde sinirim tepeme çıkıyor
Yıkayana kadar da söylüyor. Bu tür uyarılar itici oluyor bence.
Bir de ne bileyim halı koltuk o kadar büyük sorunlar olmamalı gibi düşünüyorum. Yediği şeyin çöpünü salonun ortasında gözümün önünde bile bile yere döküp saçmıyorsa kıyafetiyle oturmuş falan çok takmam sanırım. Ama tabi emeğinize saygı duyup özenli davranması lazım temizlik yaptığınızda direkt batırmaması lazım. Demek ki biraz pasaklı bir yanı var. Sizle de çatışması bu yüzden bitmez.
Sizin aile önünde tartışmanız hoş olmamış. Önce siz biraz yükselmişsiniz karşı taraf da devam ettirmiş. Terapi de fayda etmiyorsa, aranızdaki sevgi bunları görmezden gelmeyi ya da tolere edebilmeyi karşılayacak kadar kalmadıysa anlaşarak yolları ayırmak en iyisi bence. Böyle hır gür hergün insanın enerjisini mutluluğunu emer
 
3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.

İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.

Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.

Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.

İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim

Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.

Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor

sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.

Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)

Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.

Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.

Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum
Sizi aşırı haklı buldum. Adamın çocuk gibi olması, her şeyi tek tek açıklamak zorunda olmanız sizi yormuş. Onu koca değil, yetiştirilecek bir çocuk gibi görmeye başlamışsınız ama o sizin çocuğunuz değil. İnsan evladına toleransın alasını gösteriyor ama kocaya da dişini fırçala demek gerçekten rahatsız edici. Sizi çok iyi anladım. Umarım nasıl mutlu olacaksanız öyle olur. Size lovebombing yapması da bence bir tür manipülasyon
 
Valla siz fazla titiz ve kontrolcü görünüyorsunuz. En azından bana göre öyle
Benim eşim titizlikten de değil ama kendince iğrendiğinden dışarıdan geldiğimde daha kapıdan girer girmez bana elini yıka dediğinde sinirim tepeme çıkıyor
Yıkayana kadar da söylüyor. Bu tür uyarılar itici oluyor bence.
Bir de ne bileyim halı koltuk o kadar büyük sorunlar olmamalı gibi düşünüyorum. Yediği şeyin çöpünü salonun ortasında gözümün önünde bile bile yere döküp saçmıyorsa kıyafetiyle oturmuş falan çok takmam sanırım. Ama tabi emeğinize saygı duyup özenli davranması lazım temizlik yaptığınızda direkt batırmaması lazım. Demek ki biraz pasaklı bir yanı var. Sizle de çatışması bu yüzden bitmez.
Sizin aile önünde tartışmanız hoş olmamış. Önce siz biraz yükselmişsiniz karşı taraf da devam ettirmiş. Terapi de fayda etmiyorsa, aranızdaki sevgi bunları görmezden gelmeyi ya da tolere edebilmeyi karşılayacak kadar kalmadıysa anlaşarak yolları ayırmak en iyisi bence. Böyle hır gür hergün insanın enerjisini mutluluğunu emer
Adam diş fırçalamıyor, dışarda bile pis geziyor. Yani bunun neresi normal? Bu konu sahibini fazla titiz yapmaz. Aksine adamı pis yapar.
 
Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor
Adamı ailenizin yanında ilk siz azarlamışsınız yalnız. 2 kere. Adam sesini yükseltince de ailemin yanında kendini savunması beni rahatsız etti olmuş konu.

Her neyse. Abimiz evlenince biraz garantiye aldım mantığıyla salmış herhalde, siz de haklı olarak rahatsız olmuşsunuz. O rahatsızlık tahammül seviyenizi o kadar düşürmüş ki adam A dese batıyor gibi şu an size. Terapi önerirdim ama gidip fayda görmediyseniz yapacak pek de bi şey kalmamış
 
Sizde Roller biraz karişmiş. Karışmış derken, siz malasef "anne" modundan çıkarıyorsunuz.
Yazdiginiz örnekleri ben evde oğlumla (2 yaşinda) yaşiyorum mesela.
Ayrica adamı aileniz önünde azarlamişsiniz. Yapmayin. Bırakın hali boya olsun. Gidin yenisini alin. Çeksin ceremesini. Siz söyledikçe adam inatlaşiyor. Sizden olduğu gibi sevildiğini görmek istiyor.

Kadin_erkek ilişki üzerinde çalışın
 
Davranışa yansımayan şey, sevgi değildir. Benim eşim, sevgi kelebeği değil. (Hödükte değil) Sonuçta iki farklı aileden gelince normal olarak bir uyum süreci oluyor. Kişisel bakımı her zaman tamdı ama mesela kahve vs. İçtiyse bardağı içtiği yerde unuturdu. Bunu hatırlattıktan sonra o bardak makineye girer oldu.

Mesela eşimin kirli sepeti ile takıntısı var. Ben de renk, çeşit şu bu derken mesela 3 tsihirt için makine açmak yerine biriksin derdim. Ona göre hepsi çamaşırdı ama baktım rahatsız oluyor 3 tane bile olsa açıyorum makine. Çünkü 3 ondan 5 bundan diye kirli sepeti doluyor. (Çamaşırı özenli yıkama takıntım var bu arada)

Yani orta yol bulunmalı muhakkak yoksa sürekli gerilim oluyor. Yine aynı çamaşır hususunda şu an kendiside az bile olsa farklı farklı atar makineye ve milyon tane deterjan olunca hangisi? diye sorar Bunu ben söylemedim yap diye. Ama gördüm ki ufak bir mevzuda bile beni dikkate alıyor ve önemsiyorsa bu sevmeyi, değer vermeyi göstermenin yollarından biridir.
 
Umarım böyle kolay çözülebilecek bir durumdur. Az önce boşanmak istediğimi yazdım. İçerde fosur fosur uyuyor. Başka erkeklere bakıp eşimle kıyaslamaya başladım ben bu kişiyle bile daha iyi anlaşıyorum eşimle daha zor anlaşıyorum diye düşüncelere giriyorum. Bekar olsam nasıl olurdu diye hayal ediyorum
Ne kadar haklı olsanız da bazı konularda, Bu son söyledikleriniz eşinize haksızlık ama farkında mısınız? Yani bu düşüncelere girdiyseniz boşanmanız gerekiyor bence zaten
 
Haklısınız , kişisel bakım çok önemli . Napabilirsiniz , temizliği ortaklaşa yapın , kirlettiğini kendi temizlesin olmadı parasını versin temizlikçi çağırın yaptığının bi bedeli olsun. Canım böyle sağ kalır deyin. Dişlerini fırçalamıyorsa uzak durun yaklaşmasına izin vermeyin . Kişisel bakımını sağlaması konusunda konuşun , oturup bence sakince konuşun ve kurallar koyun iki taraflı , olmadı bu yaptırımları deneyin olmadı yapacak bişey kalmıyor.

Ayrıca kanepe hak için kendinizi yıpratmayın baktınız boya oldu mecbur yıkatacak diyin versin parasını cezasını kesin siz niye hasta oluyorsunuz ki!?
 
3 yıldır evliyiz. Boşanma fikrim doğduktan sonra terapiste başladık. Sanırım düzeldiğini ya da düzeleceğini düşünerek kendimi kandırdım. Hatta burdaki üyelere de olumlu ilerliyoruz diye yazıyodum.

İlk evlendiğimizde dişlerini fırçalaması için kavga ederdik. Keyfi şekilde kilo alması… beraber gezmeye çıkarken bile üstüne düzgün birşeyler giydirmek için uzun uzun atışmalarımız. Kilo meselesini önemsemiyorum ama üzerine de alkolü arttırıp iyice kilo alması olabilecek tüm özensizlikleri ilişkimize sokmuş olduğunun göstergesi.

Gün içinde o kadar abartılı bir sevgi gösterisi görüyorum ki bana ismimle bile hitap etmez karıcığım şuyum buyum diye seslenir dışardayken bana hiçbirşeye dokundurmaz hatta annesi bile şımartıldığıma o kadar inandı ki kıskançlık krizleri yüzünden evliliğimizin ilk bir yılı çok zor geçti. uzaktan biri baksa beni dünyanın en şanslı insanıyım sanar ama gerçek çok farklı.

Fiziksel olarak çok sarılır çok ilgi ister aşk lafları bitmek tükenmez. Ama ben bunların karşılığını bu ilişkide alamıyorum. Terapiste her gittiğimizde yaptıklarının yanlış olduğuna ikna oluyor ama hooop bir sonraki kavgada adam sıfırlanıyor. Hep özürler diliyor sonra hooop bir sonraki kavgada özrünü geri alıyor.

İkimizin de öfke kontrol sorunu vardı. Ben kırıldığım bir şeyi sakin ifade edemiyordum o da öyle. Ama üzerine bu bahsettiğim kusurları da eklenince ben bu adamı boşamak istedim

Artık o kadar yoruldum ki terapiste gitmeye ara vermek istedim çünkü bu başa dönmeler benim kalbimi yoruyor. Kendisi hep gitmek istiyor ama ben artık boşuna gittiğimizi düşünmeye başladım.

Bugün evin duvarlarını boyuyorduk. Günlük boya işlerini bitirip ailemle görüntülü konuşmaya geçtim. Üstü boyalı terden ıpısşak olmuş giysilerle(kendisi boyalı olmadığını iddia ediyor) halıya oturmuş. Ayaklarının altı boyalı. Biraz yüksek sesle git ayağını yıka halıya oturma gibi laflar ettim gitti sonra geri geldi yanıma oturdu sonra farkettim ki aynı giysiler hala üstünde bu sefer de heyecanla yüksek sesle bu giysilerle koltuğa niye oturdun gibi laflar ettim. Bana bağırarak karşılık verdi. O durumu savunmaya çalıştı çekti gitti. Ailem de kavga etmeyin diye uyardı. Ailemin önünde bana coşması ve bunu savunması beni çok rahatsız etti o bana kendi ailesi önünde ters davransa rezil olmamak için ses etmiyordum ama bunu kendisi çok sık yapıp beni mahcup ediyor

sonrası malum. Biraz kapıştık. Kendini haklı gördü ve ayrı yere uyumaya gitti.

Ben sesimi yükselttim evet yanlıştı tabii ama büyük bir bezmişlik içindeydim. Çocuk gibi onu her konuda uyarmak beni çok yoruyor. Elini yıla bile desem on saat bunu ona ikna etmek için kapışmamız gerekiyor. Ev işlerini o eve geç geldiği için çoğunlukla ben yapıyorum ama iki saniye önce temizlediğim yeri kirletmekte bir sorun görmüyor(karımın canı sağolsun diyip ben senin kirletmene laf etmiyorum sen de laf etme diyip garip savunmalar yapıyor ki ben bilerek bir yeri kirletmem)

Hislerim inişli çıkışlı. Love bombing yüzünden bu adam bana çok aşık diye düşünürken böyle konularda bana kıymet vermediğini görüyorum ki ondan soğuyorum.

Dediğim gibi benden şuan ayrı yatıyor. Ben bundan sonra ne yapayım. Boşanalım desem önce kabul edip sonra özürler diliyor. (Pis bir inat huyu da var) Hep aynı şeyler…
Neyi farklı yapayım da farklı bir sonuca erişelim bilemiyorum.

Boşanmakla ilgili bir sorunum yok ama bu love bombing yüzünden abartıyor olabilir miyim diye bir hale geliyorum
Ay içim daraldı Allah sabır versin. Öz bakım kabiliyeti gelişmemiş bir çocukla evlisiniz gibi. İlişki terapisinden ziyade eşinin bireysel terapiye ihtiyacı var gibi geldi bana
 
Bosanmalisiniz. Ben sizi cok hakli buldum artik tahammulunuz kalmamis zorlamaya gerek yok. Her yolu denemissiniz zaten. Herseyi hazirlayip anlasma protokolunu onune koyun reddederse cekismeli acacaginizi soyleyin vazgecirecegini sanmasin bu sefer
 
Yaşadıkların gerçekten karmaşık ve duygusal olarak yorucu görünüyor. İlk başta, evlilik terapisi bir umut ışığı gibi görünse de, ilerleyen süreçte tekrarlayan sorunlar seni yormuş. Eşinin aşırı sevgisi ve dışarıdan mükemmel görünen davranışları, ilişkinin içindeki gerçek sorunları daha da karmaşık hale getiriyor.

Sorunların köküne inmek, bu döngüden çıkmanın tek yolu olabilir. Eşinin davranışlarındaki tutarsızlık ve love bombing (aşırı ilgi gösterme) gibi durumlar, bazen manipülatif olabilir ve senin gerçek duygularını anlamanı zorlaştırabilir. Bu yüzden, kendi hislerine ve ihtiyaçlarına odaklanman önemli.
 
X