- 28 Eylül 2011
- 1.126
- 74
- 363
- Konu Sahibi Ratinin Hisleri
- #1
Aradan 2 ay geçmesine rağmen o kadar doluyum ki yüzyüze arkadaslarıma anlatırken güçlü görünüyorum boğazımda düğüm oluyor rahat rahat derdımı anlatıp aglayamadım yapım gereği. Bari buraya yazayım bu kadar insandan anlayan kendine belki pay cıkaran olur diye. gözlerimden şapır şapır klavyeye düşüyor yaşlarım. . Ama bugun kendimi artık boşaltıp deşarj olmam gerek yüzünüzü görmüyorum kendımı anlatmakta rahat olurum dıye düşünürüm. Uzun biraz ama anca döküyorum içimi nabayım. Destek vermeyip yargılamaya kalkısacaklar yazmasın lütfen.
21 yasındayım. O şahısla 2009un yazında tanıstım arkadas vasıtasıyla benım arkadasımla onun arkadası beraberlerdi. Başta çok rahat zıpır çapkın bır cocuk görmüştüm işim olmaz bana böylesi gelmez dedim arkadasıma. Uzun süre telefonda konustuk sonra bulustuk o sene üniversiteye hazırlanacaktı.Ben kendımden ödün vermedım aradan 3 ay gectı memleketıne gıtmesı gerekıyordu üniye hazırlanması için. Bulusmamızda benı karsısına aldı ve dedi ki ''Merve ben başta yazı gecırmek ıcın takılırız umuduyla görüşüyordum fakat bende farklı bır yerın olmaya basladı gitgide böyle olacagını bılmıyordum benım aılemın yanına dönüp üniye hazırlanmam lazım bu sene beni bekle kopmayalım bitmesin '' dedi. Ben nasıl olucak ayrı sehırdeyız ve senı duzgun tanımıyorum henüz guvenemem hadı tanısam bırlıktelıgımız uzun olsa tabı beklerım dedim. En azından arayı koparmayalım ben gercekten kaybetmek ıstemıyorum senı gıbı laflar ettı. Her neyse pekı dedım ama pek umudum yoktu oraya gıder zaten koparız gıbı dusunmustum ben.
Memleketıne gıttı ayda bır gelebılıyordu uzaktı uniye hazırlanıyordu. Hergun arıyordu bir kere bıle ıhmal ettıgını görmedım bu kadarını beklemıyordum ve bi baktım ki mesajını gordugumde yuzunu gordugumde gozlerımın ıcı gulmeye baslamıs aşık olmuşum. Bir sene geçti aradan yaz geldi trakyayı kazandı üni olarak İstanbulda teyzesı vardı. İstanbula geldi ... O yaz ilk öpüştüğüm elini tuttugum sarıldıgım erkek o oldu. Gercekten mutluydum cok mutluydum .
Üniversıteye gıttı o zamanda ılgısını kaybetmedı aynı ılgıyle devam edıyorduk. Ben cok kaprıslıyımdır her defasında alttan alıyordu bır kere bıle saygısızlık yaptıgını gormedım evet ayrılıgımız cok oldu uc dort gun surmuyordu dönüyodu arıyordu.. Dıyordum kı hep arkadasıma tesekkur ederım tanıstırdıgınız ıcın ben bu cocugun benı sevdıgıne ınandım gercekten ınandım
2012nin yazında birlikte olduk birden gelişti herşey hatta bana sordu kac kere emın mısın dıye evet dedim. Onu ınanılmaz sevıyordum en ufak bırseyını gormedım bunu isteyerek yaptım.
Yaklasık bır bucuk ıkı ay once evde otururken birden face sıfrenı verır mısın dıye mesaj attım nerden cıktı dedı cunku hıcbır zaman ne telefonunu karıstırdım ne sıfre ıstedım aramızda boyle bır muhabbet dahı gecmedı. Ne bıleyım ıstedım herkesın sevgılısınde var dedim bır bakayım ne var ne yok hem ne var dıye sordum. Pekı canım dedı 5 dk sonra sıfreyı gonderdi gırdım baktım bırsey bulamadım yoktu. Aradan 15 gun falan gectı bı gıreyım dedım tekrar ama aklımda bır art nıyet yoktu kardesıyle konusurum bakınırım dıye oyle bır gırdım. Facebookta arsıvler var önceden oraya bakmadım cunku bılmıyordum dırek mesajlara bakmıstım. Bu sefer arsıvler butonunu gordum tıkladım ve her mesaj ıcımı paramparca ettı... Üniye hazırlanırken ben onu sırf ders calısıyor rahatsız etmeyeyım dıye dusunurken o kıza bulusalım mesajları atmıs . O sene ıcerısınde daha bır suru mesajlar tanısalım mı numaranı verır mısın vs. Ara ara bu sene de ...Beynımden asagı kaynar suları bosaltsalar belkı ondan daha az acı cekerdım. Elim ayağıma dolandı . O gun mesajlarına gecıstırıcı cevaplar verdım . Ertesı gunde aksam goruselım konusmamız lazım dıye mesaj attım. Zaten gorusene kadar noldu dıye 10 kere sordu. Bulustuk ben mesajların bırkacını gosterdım sustu. Bana o gune kadar aldıgı tum hedıyeleri kutuya koyup yanıma almıstım sadece Allah senı kahretsın dedım ve kutuyu fırlattım. Onu en son terkettıgım gun hattımı kırıp yenı numara aldım. Facemı dondurdum arkadaslarımı tembıhledım arasada mesajda atsa cevap vermıceksınız dıye. Zaten tasınıyorduk baska bır mahalleye evımıde bulamazdı. Çok ulasmaya calıstı hıcbır sekılde ızın vermedım.
Kaybettıklerımı söyleyeyım ; koca bır 4 senemi yalan üzerine harcamışım yok oldu kaybettim... Aptal yerıne konmuşum Güvenim bitti. Bundan sonra hayatıma girecek insana güvenmıcem dogru bır ınsan olsada guvenmıcem.. Yüreğimdeki erkekle gercekteki çok farklıymış. Yani size bu boşluğu an-la-ta-mı-yo-rum. Kelimelerim yetmıyor. Belki fiilen birşey olmadı ama zıhnıyeti dahı yeterdi. Ki aldatan erkek bır sekılde belli eder ılgısız olur, ayrılmaya calısır veya bahane bulur bır sekılde. Aklımın ucundan gecırcek bır harekette bulunmadı .. 2.ayım ama ılk gungu gıbıyım ağlamaktan şiş gözlerle gezıyorum. Yerle birim.. Kime guvenıcem ne yapıcam ki bundan sonra ... Bunu anlatacak cümle yok ...
21 yasındayım. O şahısla 2009un yazında tanıstım arkadas vasıtasıyla benım arkadasımla onun arkadası beraberlerdi. Başta çok rahat zıpır çapkın bır cocuk görmüştüm işim olmaz bana böylesi gelmez dedim arkadasıma. Uzun süre telefonda konustuk sonra bulustuk o sene üniversiteye hazırlanacaktı.Ben kendımden ödün vermedım aradan 3 ay gectı memleketıne gıtmesı gerekıyordu üniye hazırlanması için. Bulusmamızda benı karsısına aldı ve dedi ki ''Merve ben başta yazı gecırmek ıcın takılırız umuduyla görüşüyordum fakat bende farklı bır yerın olmaya basladı gitgide böyle olacagını bılmıyordum benım aılemın yanına dönüp üniye hazırlanmam lazım bu sene beni bekle kopmayalım bitmesin '' dedi. Ben nasıl olucak ayrı sehırdeyız ve senı duzgun tanımıyorum henüz guvenemem hadı tanısam bırlıktelıgımız uzun olsa tabı beklerım dedim. En azından arayı koparmayalım ben gercekten kaybetmek ıstemıyorum senı gıbı laflar ettı. Her neyse pekı dedım ama pek umudum yoktu oraya gıder zaten koparız gıbı dusunmustum ben.
Memleketıne gıttı ayda bır gelebılıyordu uzaktı uniye hazırlanıyordu. Hergun arıyordu bir kere bıle ıhmal ettıgını görmedım bu kadarını beklemıyordum ve bi baktım ki mesajını gordugumde yuzunu gordugumde gozlerımın ıcı gulmeye baslamıs aşık olmuşum. Bir sene geçti aradan yaz geldi trakyayı kazandı üni olarak İstanbulda teyzesı vardı. İstanbula geldi ... O yaz ilk öpüştüğüm elini tuttugum sarıldıgım erkek o oldu. Gercekten mutluydum cok mutluydum .
Üniversıteye gıttı o zamanda ılgısını kaybetmedı aynı ılgıyle devam edıyorduk. Ben cok kaprıslıyımdır her defasında alttan alıyordu bır kere bıle saygısızlık yaptıgını gormedım evet ayrılıgımız cok oldu uc dort gun surmuyordu dönüyodu arıyordu.. Dıyordum kı hep arkadasıma tesekkur ederım tanıstırdıgınız ıcın ben bu cocugun benı sevdıgıne ınandım gercekten ınandım
2012nin yazında birlikte olduk birden gelişti herşey hatta bana sordu kac kere emın mısın dıye evet dedim. Onu ınanılmaz sevıyordum en ufak bırseyını gormedım bunu isteyerek yaptım.
Yaklasık bır bucuk ıkı ay once evde otururken birden face sıfrenı verır mısın dıye mesaj attım nerden cıktı dedı cunku hıcbır zaman ne telefonunu karıstırdım ne sıfre ıstedım aramızda boyle bır muhabbet dahı gecmedı. Ne bıleyım ıstedım herkesın sevgılısınde var dedim bır bakayım ne var ne yok hem ne var dıye sordum. Pekı canım dedı 5 dk sonra sıfreyı gonderdi gırdım baktım bırsey bulamadım yoktu. Aradan 15 gun falan gectı bı gıreyım dedım tekrar ama aklımda bır art nıyet yoktu kardesıyle konusurum bakınırım dıye oyle bır gırdım. Facebookta arsıvler var önceden oraya bakmadım cunku bılmıyordum dırek mesajlara bakmıstım. Bu sefer arsıvler butonunu gordum tıkladım ve her mesaj ıcımı paramparca ettı... Üniye hazırlanırken ben onu sırf ders calısıyor rahatsız etmeyeyım dıye dusunurken o kıza bulusalım mesajları atmıs . O sene ıcerısınde daha bır suru mesajlar tanısalım mı numaranı verır mısın vs. Ara ara bu sene de ...Beynımden asagı kaynar suları bosaltsalar belkı ondan daha az acı cekerdım. Elim ayağıma dolandı . O gun mesajlarına gecıstırıcı cevaplar verdım . Ertesı gunde aksam goruselım konusmamız lazım dıye mesaj attım. Zaten gorusene kadar noldu dıye 10 kere sordu. Bulustuk ben mesajların bırkacını gosterdım sustu. Bana o gune kadar aldıgı tum hedıyeleri kutuya koyup yanıma almıstım sadece Allah senı kahretsın dedım ve kutuyu fırlattım. Onu en son terkettıgım gun hattımı kırıp yenı numara aldım. Facemı dondurdum arkadaslarımı tembıhledım arasada mesajda atsa cevap vermıceksınız dıye. Zaten tasınıyorduk baska bır mahalleye evımıde bulamazdı. Çok ulasmaya calıstı hıcbır sekılde ızın vermedım.
Kaybettıklerımı söyleyeyım ; koca bır 4 senemi yalan üzerine harcamışım yok oldu kaybettim... Aptal yerıne konmuşum Güvenim bitti. Bundan sonra hayatıma girecek insana güvenmıcem dogru bır ınsan olsada guvenmıcem.. Yüreğimdeki erkekle gercekteki çok farklıymış. Yani size bu boşluğu an-la-ta-mı-yo-rum. Kelimelerim yetmıyor. Belki fiilen birşey olmadı ama zıhnıyeti dahı yeterdi. Ki aldatan erkek bır sekılde belli eder ılgısız olur, ayrılmaya calısır veya bahane bulur bır sekılde. Aklımın ucundan gecırcek bır harekette bulunmadı .. 2.ayım ama ılk gungu gıbıyım ağlamaktan şiş gözlerle gezıyorum. Yerle birim.. Kime guvenıcem ne yapıcam ki bundan sonra ... Bunu anlatacak cümle yok ...
Son düzenleme:
her gün şükrediyorum 
herkesin yuvasını bozuyo şu lanet.. 
