Klasik “anne evhamı” mı?

Bu sorgulamalar hiç bitmiyor sebebinin sosyal medya olduğunu düşünüyorum. Yanlış anlaşılmakta istemem ama bazı anneler çocuğunun bilmem kaç milyonuncu videosunu ilk defa yapmış gibi sunabiliyor. Halbuki öyle olmuyor. Çocuğun pahalı oyuncaklardan montessori denilen hergün dayatılan etkinliklerden daha çok anneyle babayla vakit geçirmeye ihtiyacı var. Sarılmaya öpmeye gülüşmeye koşmaya bazen düşmeye ağlamaya. Bende bu tür şeylerden sıyrıldığım zaman daha çok rahatladım. Birlikte mutfakta vakit geçiriyoruz yatıp uzanıp tv de izliyoruz müzikte dinliyoruz hiçbirini kısıtlamıyorum artık. Ve çocuğum daha çok aktif olup konuşmaya başladı. Çocuğun gözüne günde bin kere kart sokup bu ne şu ne demenin bir mantığı yok mesela. Sokakta gördüğü zaman kediyi köpeği kuşu kelebeği çiçeği tanıyor biliyor kitaplardan aslanı kaplanı gergedanı öğrenmesede olur birgün illaki öğrenecek okuyacak o zaman ilgisini çeksin sıkılmış olmasın istiyorum. Herşeyi geç yaptı benim oğlumda geç döndü emeklemedi bile 18. Ayında yürüdü. Şuan 24 aylık masaların dolapların üstüne çıkıyor. Deneyimlerime göre ne kadar özgürse o kadar öğreniyor.
 
O kelimeler bu ay için normal. Hayat benim oğlum 2 yasini geçtiği haliyle 10.kelimeydi. onun için normal dedim. Atak donemi olmadi dedim ve bekledim oğlumun ritmini. 2.5 da bir anda alici dilde öğrendiği tum.kelimeleri kullanmaya başladı. Çocuğunuzun hızını takip edin.. Siz bence fazla mükemmeliyetçi ve evhamlisiniz. Bence diger aşamalarda gec olmadi fakat sizin beklentinize gore gec oldu. Biraz sakinleyin ve çocuğunuzun öğrendiklerinin tadını çıkarın. Ogreneceklerine odaklanmayin. Bunu hem anne hemde cocuk gelisimci olarak yazıyorum..
 
Kesinlikle katiliyorum. Sosyal medya her alanda kiyas yapmaya zemin hazirliyor. Oglum ilk dogdugunda asiri evhamliydim. Negatif dusuncenin etkisi midir nedir ilk aylarda ne hastaliklar pesimizi birakti ne aksilikler...derken sut alerjimiz cikti, alerjik bebek annelerinin oldugu sayfalardaki postlari okur kendime dert ederdim saatlerce. Oglumun her yeni gida tadimi yurek hoplamasiydi benim icin. Bir noktadan sonra baktim sagligim gidiyor. Biraktim akisina. Her sey yoluna girdi sanki 1 yas itibariyle...annenin kafasi ne kdr rahatsa, cocuk ne kdr ozgurse her sey o kdr guzel ilerliyor bizzat yasadim.
 
Test için altı ay daha beklerim diyordum zaten. Biraz daha gözlemlemem lazım. Seslendiğimde bazen bakmıyor, komutları bazen yerine getirmiyor. Dikkati de dağınık gibi. Bunlar da normal herhalde. Ben de erkek çocuk deyip geçiyorum genelde ama çok yakın arkadaşımın oğlu benimkinden 20 gün küçük. Onu ve diğer bebekleri de görünce ister istemez endişeleniyorum.
 
Göz kontağı çok önemli, komut almak için erken zaten daha, telaşlanmayın. Yapma dediğiniz şeyleri bile neden yapmayacağını anlatın, siz konuştukça o da cevap vermeye yönelecektir zamanla.
 
Sosyal medyadaki Instamomlar tamamen göstermelik, onun farkındayım. Bizimkiyle yaşıt yakın çevremde üç dört bebek var, nasıl denk geldiyse. Onlarla arada bir görüşünce kendim bu kanıya varıyorum. Tabii başkalarının yorumları ve okuduklarım da etkili.
 
İşte o fitneyi aşıda bana da verdiler. Ebe bile öyle deyince ne bileyim...
 
İç rahatlaması yükleniyor...%99
 
İyi ki buraya yazmışım, sizlere sormuşum. Böyle örneklere ihtiyacım varmış.
 
Sonuçta kelime çıkarıyormuş. Orda sıkıntı yok. İsmine dönüp bakıyor mu? Sizinle iletişimi nasıl? Oyuncaklariyla amacına uygun oynuyor mu? Göz teması nasıl? Bunlar da sıkıntı yoksa kafanıza takacağınız bir durum yok gibi ama tabi uzman değiliz. Bir pedagogla görüşün isterseniz içiniz rahat etsin..
 
Göbeği 21. gün düştü, desteksiz 8. ayda oturdu, 11. ayda emekledi, 15. ayda yürümeye başladı. Aslında 18. aya kadar yürüyebilirdi ama işte... Aslında aşırı mükemmeliyetçi değilim. Birçok anneye göre rahatım. Çevre olmasa bunlara takılmam bile. İnsanlar sürekli yolunda gitmeyen bir şeyler varmış da ben üzülmeyeyim diye üstü kapalı -bazen de açık- uyarma amaçlı olumsuz yorum yapıyorlar. Bir, iki derken üçüncüde takıyorsun.
 
Oyuncakla asla oynamaz, varsa yoksa elektrikli aletler ve mutfak eşyaları. Tencere ve kepçeyle oyalanır en çok. İsmine bazen bakar, bazen inatla bakmaz. Göz teması iyi. Zaten bunlarda sorun görsem direkt giderdim herhalde.
 
Bizim ilişkimiz de o şekilde. Çocukla keyifli vakit geçirmek daha önemli. Zaten o kartlarda zürafayı göstermem bile ama kedi fotoğrafını görünce de tepki verse keşke diyorum. Çünkü kedileri seviyor. Toprakla oynasın, hayvanları görsün sevsin diye arada bir eşimin görev yaptığı köye gidiyoruz. Orada geçirdiği vakitleri kâr sayıyorum. Umarım geç olur, güç olmaz.
 
Çok normal aynı aşamalardan geçtim çok üzüldüm bu süreçte ben birşeyi olmadığına inandım hep. Etraftaki baskı surekli kafamda acaba kizimda bir sorun mu var dedirtiyordu bana. Ama yoktu anneyim anlarim diye dusundum. Hepsi oldu oldu gitti her cocuk kendine ozeldir. Dil anlaminda 2 yasindan sonra acildi kizim şuan 2.5 yasinda herseyi soyluyor tekrar etmeye calisiyor ikili cumle yakindir diye dusunuyorum. Sizde uzulmeyin bi problem olsa siz anlarsiniz.
 
Bende bi çok anneye göre çok rahattım bunu da dile getirirlerdi hep
kendine ve çevresine zarar vermedikçe göz sınırlarım içerisinde hep özgür bıraktım
Şimdi cok özgüvenli hakkını savunur hemen arkadaşlık kurar herkesle
Bi yorumda da mutfak eşyalarına ilgisinden bahsetmişsiniz bizimde öyleydi oyuncaklar ilgisini çekmez fare gibi mutfak dolablarinda bulurdum onu
 
Bizim de etkinlik saati ayrı, yemek saati ayrı değildir. Canı neyi ne zaman istiyorsa o zaman yaparız. Kartlara kitaplara bakmak istemiyor mu, televizyonu açarım. Eline boş sayfa ve boya veririm, bir şeyler karalar. Hareketli kitapları benim kontrolümde okuruz sadece, çünkü yırtıyor ve onlar biraz pahalı. Çatalla alınabilecek şeyleri kendisi yer. Ortalığı kirletiyor diye dert etmem. Ek gıdaya geçiş sürecinde bir ay kadar haşlanmış sebze, yoğurt vs. verdim. Sonra biz ne yiyorsak ondan yemeye başladı. Şimdi alır kendisi yer lahmacununu ahsjahjsha. Bebek muffini, bebek pankeki falan, o kadar kasmadım hiç. Eski, gözden çıkardığım kıyafetleri giydirip toprağa salarım. Çok sever oynamayı. Ara sıra ses olsun diye açar kitap okurum ona. Fransız mürebbiye edasında büyütmeye hiç hevesim yok zaten. Yalnız böyle şeyler geç olunca insan kıvranıyor acaba bir sıkıntı mı var diye. Bilsem ki bir sorun yok, konuşmasın ne olacak? Ömür boyu konuşacak zaten.
 
Ornekler bu kadar net olursa yorum sansi daha iyi olabilir. Burdan görünen fiziksel gelişimde yasitlarindan farkli ama bir gerilimin göstergesi olmayabilir, sizinde belirttiğiniz ve benimde uzaktan fikir yürüttüğüm bireysel farklılıktan kilodan, tembellik, ailesel kalıtım vb. kaynaklı olabilir. Zihinsel gelisimi ve kulak becerilerini takip edin derim. Emekleme, oturma, yurume benim yeğenimdede ayni zamanlarda olmustu. Hatta o hic emeklemedi 15 aylıkken direk yurudu. Onunki kilo, tembellik ve kalitimdi. Bunu bilince endise etmedik. Bana en komik gelen 8 aylıkken karşısında sarki soyler, komiklik yapardım. Sıfır tepki, gülme yok, mimik yok. Insan kendini garip hissederdi. Simdi bilsem sınavlarını geciyor hic efor sarfetmeden. Ama hala efor sarfedilen herseyde tembeldir. Size tavsiyem sadece fiziksel gelisimi degil diger gelişimlerinide takip edin. suan var olan bir çocuk doktorunuz vardir. Ona genel durumu hakkında sorabilirsiniz. Biz uzaktan genel fikir veririz ama o surekli takip edip gördüğü için daha sağlıklı yorumlar yapar.
 
Oyuncakla asla oynamaz, varsa yoksa elektrikli aletler ve mutfak eşyaları. Tencere ve kepçeyle oyalanır en çok. İsmine bazen bakar, bazen inatla bakmaz. Göz teması iyi. Zaten bunlarda sorun görsem direkt giderdim herhalde.
Mutfak eşyalarıyla oynamayı çocuklar oyuncaklariyla oynamaya tercih ediyor genellikle. Elektrikli aletler de aynı şekilde ilgi çekiyor. Bence sıkıntı yok gibi ama burdan 'uzman misin vs' gibi tepkiler almak ta istemem tabi. Bir pedegog baksın içiniz rahat etsin en azından. Ama bu anlattıklarınız da sorun göremedim ben.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…