- 1 Eylül 2017
- 19
- 8
- 32
- Konu Sahibi Carmenella
- #1
Merhaba! Arkadaşlar gerçekten detaylı bir yardım yazdım. Sıkılırsanız çok özür dilerim. Önerilerinizin sağlıklı olması için bunu yapmam gerekiyordu 
Burada önceki ilişkim konusunda bir yardım istemiştim. Eski erkek arkadaşım bana yalan söylediğini itiraf etmişti, sonrasında affetmeye çalıştım ama biraz dikkat ederek başka yalanlarını da yakaladım ve kısa sürede bitirdim. Çok şükür çok kısa sürede atlattım.
Kendi hayatıma devam ederken 3 hafta önce iş yerimin olduğu binada aynı kata biri taşındı. Asansörde karşılaştık, benim yaşlarımda olduğunu anladım ve "Hoşgeldiniz, hayırlı olsun" dedim ve o anda bir muhabbet başladı. "Ofise beklerim" ler havada uçuştu.
-2 gün sonrasında ofisin kapısı çaldı bir baktım o. Müsait olduğunuz zaman gelmek isterim falan dedi. Ben o an gelmek istediğini zannettim misafirlerimin olduğunu söyledim yarın falan bir şeyler geveledim o da gitti. Sonra kendimi kötü hissettim kapıdan kovar gibi o ne öyle dedim, hoş misafirlerim vardı yine de ne bileyim işte. Kapıyı kapattıktan sonra aklıma telefon numarasının bende olmadığı geldi, iki dakika çıktım kapısını çaldım telefon numarasını aldım saati konuşuruz diye.
-Ertesi gün öğlen aradım ve beni kahve içmeye davet etti. Önce bir garipsedim ama kabul ettim. Yarım saat oldu size 1,5 saat, konu konuyu açtı resmen.
-Bunun da 3-4 gün sonrasında beni aradı ve ofise gelmek istediğini söyledi. Ablamla birlikte çalışıyoruz, ablanla da tanışmış olurum dedi. Tamam dedim, elinde baklavayla geldi. Yani aslında bunu benim yapmam gerekiyordu, yeni taşınan o. Her neyse birlikte oturduk ettik çaylar kahveler saat 7 oldu. İkisi de kalktı ama benim işlerim olduğu için biraz kalacağım dedim. Gittikten yaklaşık yarım saat sonra kapı çaldı ve gelen oydu. "Bir evrakımı unutmuş olabilir miyim içeride" dedi. Açıkçası bana bahane gibi geldi çünkü çantasını, ceketini girişte bırakmıştı. Ayak üstü muhabbet ettik, ben "aslında bizim senin ofisine gelmemiz gerekiyordu, kusura bakma" dedim. "Umarım inşallah gelirsin" dedi gülerek ve gitti.
-2 gün sonra gittim ofisine, çay içerken biri onu aradı ve arayan kişi yakınlarda çalışan ortak bir arkadaşımız çıktı. Hep birlikte yemek yedik ettik.
-Cuma günü işten çıkmadan önce aradı kahve içmek için, tamam dedim. Tabii ki ilgimi çekti, çekmeseydi bu kadar görüşmezdim. Neyse, cuma akşamı o "bir kahve" oldu size 3 kahve, 2 çay, 1 tatlı. Zamanın nasıl geçtiğini fark etmedik ve saat 1 de kalktık. Herşeyden konuştuk, çocukluğumuzdan, sevdiğimiz ve sevmediğimiz şeylerden vs. Ama haftasonu ne mesaj ne arama hiçbir şey yok.
-Geçtiğimiz Pazartesi günü kapıyı çaldı ve kurabiye verip gitti. Önce düşündüm neden diye, sonra aklıma geldi cuma günü çayın kahvenin yanında gelen kurabiylerin hepsini ben yemiştim.
-Salı günü aradı kahveye çağırdı, ben onu öğle yemeğine çevirdim. Ortak arkadaşımız da bize katıldı ama çok istemedi gibi geldi bana. Arkadaşımız gittikten sonra ikimiz kahve içtik.
-Çarşamba günü ben arayıp ona kahve içmeye gittim ve yarım saat kadar oturduktan sonra kalktım. Akşamına beni aradı napıyosun falan diye 3 dk kadar da öyle konuştuk.
-Perşembe günü karşılaştık ve bu akşam nereye gidiyoruz dedi? Emri vaki yaptı ama tabii ki hoşuma gitti, kahve içtik 1-2 saat, beni eve bırakırken "çok güzel bir gündü teşekkür ederim, iyi geldi" dedim. O da "Her defasında çok güzel geliyor zaten Carmenella" dedi. Ben unicorn gibi seke seke arabadan indim.
-Cuma günü onu öğle yemeği için aradım ama 15 dakika sonra bir toplantısının olduğunu söyledi, sen napıyosun falan diye konuşurken kapı çaldı açtığımda karşımdaydı! İçeri girdi, oturduk sohbet ettik ve 10 dakika sonra gitti. Yaklaşık 45 dk sonra aradı ve öğle yemeği için birşeyler sipariş vereceğini, aç olup olmadığımı sordu. Ben de benim ofiste yiyebileceğimizi söyledim, siparişler gelince haber verdim, geldi. Uzunca bir süre oturduktan sonra birden kalktı, "ben senin zamanını aldım, çalışmanı böldüm, kusura bakma" dedi, yüzü düştü ve hemen kapıya yöneldi. Ben de kolundan tuttum "Hayır saçmalama, ben çok mutlu oluyorum seninle zaman geçirmekten" dedim. O da iki kolumdan tuttu, o zaman dedi işlerin bittiği zaman haber ver bana kahve yaparsın içeriz olur mu dedi, tek yanağımdan öptü ve gitti. Ben şok! Heralde 2 dakika kadar kapıda öylece kaldım. Neyse işimin bitmesine yakın aradım ve ofiste kahve yerine akşam işin yoksa dışarı çıkalım mı dedim. Kabul etti. Hazır olduğumda aradım ve ufak bir işinin olduğunu söyledi, yardımımı istedi. Aynı işi yaptığımız için kabul ettim. Bilgisayar ekranına bakarken beni izlediğini fark ettim. Sonra komik bir video vardı youtube da, onu izlerken başını omzuma yasladı. Neyse sonra çıktık ve bir mekana gittik, birer bira içelim dedik. Saat 11'e doğru "Kalkar mıyız yoksa başka birşey içer miyiz" diye sordum. O da yok kalkalım ben duş almak istiyorum dedi. Açıkçası bana biraz garip geldi bana bu. Evet, duş almak elzemdir ama ha 1 saat beklemişsin ha beklememişsin. Çocuk 3 saat önce dibimdeydi ter kokmuyordu, saçından da yağ damlamıyordu... Sonra beni eve bıraktı, yoldayken çok konuşmadık, belki ben kasıldım bilmiyorum.
Sonra düşündüm de acaba ben mi kendimi çok geri planda tutuyorum? Bunun üzerine cumartesi günü öğlen aradım, cuma günü bir mantık sorusu sormuştu onun cevabını söylemek için. Açmadı. Yarım saat sonra aradı ve çok yoğun olduğunu falan söyledi, ben de yok sen takıl sonra konuşuruz dedim. Aramadı. Whatsapp ına bakıyorum oldukça çevrimiçi. Bugün de öyleydi...
Benim de içime bir kurt düştü. Bu çocuk neden benimle whatsapp tan konuşmuyor çevrimiçi olmasına rağmen? Sevgilisi veya bana davrandığı gibi başkaları da olabilir mi hayatında? Çünkü gerçekten whatsapp ına çok giriyor özellikle akşam saatlerinde. Bu süre içerisinde yem olsun diye birkaç link göndermiştim ama konuşmalar "hahahahah" "çok komik" "çok ilginç" ten öteye gitmedi. Facebook hesabını 2 sene önce dondurmuş, Instagramda kız arkadaşa dair hiçbir şey yok. Ama whatsapp tan çıkmıyor mübarek. Arkadaş grupları var ama bilmiyorum o kadar sık konuşuyorlar mı?
Bana bir akıl verin. Ben mi çok geri tuttum kendimi acaba? Bana sorsanız dışarıdan soğuk ve naif göründüğümü söylerler ama içimde inanılmaz yaramaz ve şuh bir kadın vardır benim. Açıktan yürüsem çok fena olur, feleği döner. Kaçan kovalanır olayı yaşanıyor da şimdi de o mu kaçmaya karar verdi? Direk "Şimdi biz neyiz" muhabbeti çekmeyip çapkın çapkın laf mı alsam ağzından? Biliyorsunuz erkekler iki işveye gevşerler. Gevşedikten sonra da "hayırdır sen ne ayarsın" desem diyorum açık açık. Çünkü ihtimaller üzerinden gitmek gerçekten çok yorucu. Çok etkilendim, çok hoşlanıyorum ama olmazsa da olmaz ne yapayım, dünyanın sonu değil, hayatıma gireli çok kısa bir zaman oldu neticede. Ne önerirsiniz?
Burada önceki ilişkim konusunda bir yardım istemiştim. Eski erkek arkadaşım bana yalan söylediğini itiraf etmişti, sonrasında affetmeye çalıştım ama biraz dikkat ederek başka yalanlarını da yakaladım ve kısa sürede bitirdim. Çok şükür çok kısa sürede atlattım.
Kendi hayatıma devam ederken 3 hafta önce iş yerimin olduğu binada aynı kata biri taşındı. Asansörde karşılaştık, benim yaşlarımda olduğunu anladım ve "Hoşgeldiniz, hayırlı olsun" dedim ve o anda bir muhabbet başladı. "Ofise beklerim" ler havada uçuştu.
-2 gün sonrasında ofisin kapısı çaldı bir baktım o. Müsait olduğunuz zaman gelmek isterim falan dedi. Ben o an gelmek istediğini zannettim misafirlerimin olduğunu söyledim yarın falan bir şeyler geveledim o da gitti. Sonra kendimi kötü hissettim kapıdan kovar gibi o ne öyle dedim, hoş misafirlerim vardı yine de ne bileyim işte. Kapıyı kapattıktan sonra aklıma telefon numarasının bende olmadığı geldi, iki dakika çıktım kapısını çaldım telefon numarasını aldım saati konuşuruz diye.
-Ertesi gün öğlen aradım ve beni kahve içmeye davet etti. Önce bir garipsedim ama kabul ettim. Yarım saat oldu size 1,5 saat, konu konuyu açtı resmen.
-Bunun da 3-4 gün sonrasında beni aradı ve ofise gelmek istediğini söyledi. Ablamla birlikte çalışıyoruz, ablanla da tanışmış olurum dedi. Tamam dedim, elinde baklavayla geldi. Yani aslında bunu benim yapmam gerekiyordu, yeni taşınan o. Her neyse birlikte oturduk ettik çaylar kahveler saat 7 oldu. İkisi de kalktı ama benim işlerim olduğu için biraz kalacağım dedim. Gittikten yaklaşık yarım saat sonra kapı çaldı ve gelen oydu. "Bir evrakımı unutmuş olabilir miyim içeride" dedi. Açıkçası bana bahane gibi geldi çünkü çantasını, ceketini girişte bırakmıştı. Ayak üstü muhabbet ettik, ben "aslında bizim senin ofisine gelmemiz gerekiyordu, kusura bakma" dedim. "Umarım inşallah gelirsin" dedi gülerek ve gitti.
-2 gün sonra gittim ofisine, çay içerken biri onu aradı ve arayan kişi yakınlarda çalışan ortak bir arkadaşımız çıktı. Hep birlikte yemek yedik ettik.
-Cuma günü işten çıkmadan önce aradı kahve içmek için, tamam dedim. Tabii ki ilgimi çekti, çekmeseydi bu kadar görüşmezdim. Neyse, cuma akşamı o "bir kahve" oldu size 3 kahve, 2 çay, 1 tatlı. Zamanın nasıl geçtiğini fark etmedik ve saat 1 de kalktık. Herşeyden konuştuk, çocukluğumuzdan, sevdiğimiz ve sevmediğimiz şeylerden vs. Ama haftasonu ne mesaj ne arama hiçbir şey yok.
-Geçtiğimiz Pazartesi günü kapıyı çaldı ve kurabiye verip gitti. Önce düşündüm neden diye, sonra aklıma geldi cuma günü çayın kahvenin yanında gelen kurabiylerin hepsini ben yemiştim.
-Salı günü aradı kahveye çağırdı, ben onu öğle yemeğine çevirdim. Ortak arkadaşımız da bize katıldı ama çok istemedi gibi geldi bana. Arkadaşımız gittikten sonra ikimiz kahve içtik.
-Çarşamba günü ben arayıp ona kahve içmeye gittim ve yarım saat kadar oturduktan sonra kalktım. Akşamına beni aradı napıyosun falan diye 3 dk kadar da öyle konuştuk.
-Perşembe günü karşılaştık ve bu akşam nereye gidiyoruz dedi? Emri vaki yaptı ama tabii ki hoşuma gitti, kahve içtik 1-2 saat, beni eve bırakırken "çok güzel bir gündü teşekkür ederim, iyi geldi" dedim. O da "Her defasında çok güzel geliyor zaten Carmenella" dedi. Ben unicorn gibi seke seke arabadan indim.
-Cuma günü onu öğle yemeği için aradım ama 15 dakika sonra bir toplantısının olduğunu söyledi, sen napıyosun falan diye konuşurken kapı çaldı açtığımda karşımdaydı! İçeri girdi, oturduk sohbet ettik ve 10 dakika sonra gitti. Yaklaşık 45 dk sonra aradı ve öğle yemeği için birşeyler sipariş vereceğini, aç olup olmadığımı sordu. Ben de benim ofiste yiyebileceğimizi söyledim, siparişler gelince haber verdim, geldi. Uzunca bir süre oturduktan sonra birden kalktı, "ben senin zamanını aldım, çalışmanı böldüm, kusura bakma" dedi, yüzü düştü ve hemen kapıya yöneldi. Ben de kolundan tuttum "Hayır saçmalama, ben çok mutlu oluyorum seninle zaman geçirmekten" dedim. O da iki kolumdan tuttu, o zaman dedi işlerin bittiği zaman haber ver bana kahve yaparsın içeriz olur mu dedi, tek yanağımdan öptü ve gitti. Ben şok! Heralde 2 dakika kadar kapıda öylece kaldım. Neyse işimin bitmesine yakın aradım ve ofiste kahve yerine akşam işin yoksa dışarı çıkalım mı dedim. Kabul etti. Hazır olduğumda aradım ve ufak bir işinin olduğunu söyledi, yardımımı istedi. Aynı işi yaptığımız için kabul ettim. Bilgisayar ekranına bakarken beni izlediğini fark ettim. Sonra komik bir video vardı youtube da, onu izlerken başını omzuma yasladı. Neyse sonra çıktık ve bir mekana gittik, birer bira içelim dedik. Saat 11'e doğru "Kalkar mıyız yoksa başka birşey içer miyiz" diye sordum. O da yok kalkalım ben duş almak istiyorum dedi. Açıkçası bana biraz garip geldi bana bu. Evet, duş almak elzemdir ama ha 1 saat beklemişsin ha beklememişsin. Çocuk 3 saat önce dibimdeydi ter kokmuyordu, saçından da yağ damlamıyordu... Sonra beni eve bıraktı, yoldayken çok konuşmadık, belki ben kasıldım bilmiyorum.
Sonra düşündüm de acaba ben mi kendimi çok geri planda tutuyorum? Bunun üzerine cumartesi günü öğlen aradım, cuma günü bir mantık sorusu sormuştu onun cevabını söylemek için. Açmadı. Yarım saat sonra aradı ve çok yoğun olduğunu falan söyledi, ben de yok sen takıl sonra konuşuruz dedim. Aramadı. Whatsapp ına bakıyorum oldukça çevrimiçi. Bugün de öyleydi...
Benim de içime bir kurt düştü. Bu çocuk neden benimle whatsapp tan konuşmuyor çevrimiçi olmasına rağmen? Sevgilisi veya bana davrandığı gibi başkaları da olabilir mi hayatında? Çünkü gerçekten whatsapp ına çok giriyor özellikle akşam saatlerinde. Bu süre içerisinde yem olsun diye birkaç link göndermiştim ama konuşmalar "hahahahah" "çok komik" "çok ilginç" ten öteye gitmedi. Facebook hesabını 2 sene önce dondurmuş, Instagramda kız arkadaşa dair hiçbir şey yok. Ama whatsapp tan çıkmıyor mübarek. Arkadaş grupları var ama bilmiyorum o kadar sık konuşuyorlar mı?
Bana bir akıl verin. Ben mi çok geri tuttum kendimi acaba? Bana sorsanız dışarıdan soğuk ve naif göründüğümü söylerler ama içimde inanılmaz yaramaz ve şuh bir kadın vardır benim. Açıktan yürüsem çok fena olur, feleği döner. Kaçan kovalanır olayı yaşanıyor da şimdi de o mu kaçmaya karar verdi? Direk "Şimdi biz neyiz" muhabbeti çekmeyip çapkın çapkın laf mı alsam ağzından? Biliyorsunuz erkekler iki işveye gevşerler. Gevşedikten sonra da "hayırdır sen ne ayarsın" desem diyorum açık açık. Çünkü ihtimaller üzerinden gitmek gerçekten çok yorucu. Çok etkilendim, çok hoşlanıyorum ama olmazsa da olmaz ne yapayım, dünyanın sonu değil, hayatıma gireli çok kısa bir zaman oldu neticede. Ne önerirsiniz?
) o yönde bir davranışını da sezmedim. Ya ağırdan alıp beni tanımaya çalışıyor, eğer ileride olmayacağını anlarsa dönüşü kolay olsun diye (çünkü ben de bazen öyle düşünürüm), ya da mükemmel bir oyuncu. 
