Ben daha 8 aylık evliyim. Kayınvalidem ilk kez evime geldi. Kendisini de pek sevmem çünkü biz evlenirken bana bir iğne bile almadı, düğün masrafının hepsini eşimle biz ödüyoruz.Çok cahil, işi saflığa vuran bir kadın. Çocuk gibi hareketleri var, 65 yaşında ama hiç öyle demezsiniz. Hiçbir şey görmemiş, görgü kuralları olmayan bir kadın. Ailem de zaten evlenirken beni uyarmıştı, ama dinlemedim işte
Neyse sürekli kayınvalideni kötülemişsin diyeceksiniz, o yüzden ben konuya gireyim. bize yatıya geldiler, biz başka şehirdeyiz neyse kadın sabahları çok erken kalkıyor biz de haftasonu 10 a kadar uyuyoruz. Bize biraz uzakta bir fırın ve market var.Sabahları oraya ekmek almaya gidiyor, bizden habersiz ve zili çalıyor sabahın köründe, eşim açıyor kapıyı. Dün yine gitmiş markete bir sürü şey almış, bizim dış kapıyı da açık bırakmış, kimseyi rahatsız etmeyeyim diye. Düşünebiliyor musunuz, biz konyada oturuyoruz. Büyükşehirdeyiz, en az yarım saat evin kapısı açık kalmış, biz uyuyoruz evde, bu gelmiş girmiş tekrar.
kahvaltı yaparken konu açıldı, ben de dayanamadım biraz yüksek sesle, dış kapı açık bırakılır mı, burası sizin memleket mi, hırlısı var hırsızı var, büyükşehir burası falan diye bi kaç şey söyledim.Ama inanın bu kadar başka bir şey değil. Bu sabah ben işteyken dönmüşler memleketlerine, benimle vedalaşmadan, eşim de bana karşı çok soğuk, annesine bunları dedim diye. ama kızlar haksız mıyım, bu devirde dış kapı açık bıraklır mı, çocuk mu bu ya hiç mi düşünce yok, ben şimdi ne yapmalıyım , eşimle arayı nasıl düzeltmeliyim. Keşke ben demeseydim de eşim deseydi, onun demesine kırılmazdı, ama tutamadım çenemi işte çok sinir oldum,
hem bizim eve hiç bir katkısız yok, hem de kapıyı açık bırakıp gidiyor, ne olursa olsun der gibi, sanki biz ona markete git bişeyler al diyoruz. Neyse çok uzattım kızlar bana bir akıl verin, haksızmıyım sizce, siz olsanız ne yapardınız?
Neyse sürekli kayınvalideni kötülemişsin diyeceksiniz, o yüzden ben konuya gireyim. bize yatıya geldiler, biz başka şehirdeyiz neyse kadın sabahları çok erken kalkıyor biz de haftasonu 10 a kadar uyuyoruz. Bize biraz uzakta bir fırın ve market var.Sabahları oraya ekmek almaya gidiyor, bizden habersiz ve zili çalıyor sabahın köründe, eşim açıyor kapıyı. Dün yine gitmiş markete bir sürü şey almış, bizim dış kapıyı da açık bırakmış, kimseyi rahatsız etmeyeyim diye. Düşünebiliyor musunuz, biz konyada oturuyoruz. Büyükşehirdeyiz, en az yarım saat evin kapısı açık kalmış, biz uyuyoruz evde, bu gelmiş girmiş tekrar. kahvaltı yaparken konu açıldı, ben de dayanamadım biraz yüksek sesle, dış kapı açık bırakılır mı, burası sizin memleket mi, hırlısı var hırsızı var, büyükşehir burası falan diye bi kaç şey söyledim.Ama inanın bu kadar başka bir şey değil. Bu sabah ben işteyken dönmüşler memleketlerine, benimle vedalaşmadan, eşim de bana karşı çok soğuk, annesine bunları dedim diye. ama kızlar haksız mıyım, bu devirde dış kapı açık bıraklır mı, çocuk mu bu ya hiç mi düşünce yok, ben şimdi ne yapmalıyım , eşimle arayı nasıl düzeltmeliyim. Keşke ben demeseydim de eşim deseydi, onun demesine kırılmazdı, ama tutamadım çenemi işte çok sinir oldum, hem bizim eve hiç bir katkısız yok, hem de kapıyı açık bırakıp gidiyor, ne olursa olsun der gibi, sanki biz ona markete git bişeyler al diyoruz. Neyse çok uzattım kızlar bana bir akıl verin, haksızmıyım sizce, siz olsanız ne yapardınız?
Anne bir dahaki sefere kapıyı açık bırakma burası şehir belli olmaz deseydin ne olurdu?
