9 şubat ta günüm doluyormuş.dr öyle dedi.bir hafta önce kontrole gittigimizde dr o zamana kadar olursada olmassada gel dedi.ama olmadısüprizzzzz pazartesi ne olur ne olmaz çantaları alıp gittik.ama eşim ankaradaydı bende kütahyada memleketimde.muayene olmadan nstye gönderdi dr gittim geldim.dr acılmama baktı ve 1 cm acılmamın oldugunu hastaneye yatırayım dedi:1shok:şaşırdım çünkü bizim kızın gelecegini hala zannetmiyordum.dedim doktora eşim yok yarın yatsak olurmu en azından bu gün gelir dedim.tamam dedi.yarın sabah erkenden gelin dedi.cıkar cıkmaz eşimi aradım.yarın doguruyorum gel dedim.ne diyosun sen dedi:1shok:doguruyormusum yarın dedim.ay nasıl heycanlandı.hemen bu gece orda olurum dedi.ve gece 12 de geldi kocişim. çok özlemişim onu 3 buçuk hafta ayrı kaldık
sonra yatmadan duşumu aldım ve kızımın günlüğüne kocişle son duygularımızı yazdık.uyuduk uyandık.cok heyanlı bi şekilde kaynana eşim le gittik.annecim gelemedi çünkü ananem ameliyat oldu gene onun yanında kalması gerekiyordu.vardık hastaneye yatış işlemleri,lavman falan derken 11 oldu saat.dr beni arıyo bende kocişi bırakıp gidemiyom dogumhaneye.sonra vardım ürke ürke serum taktılar.başladı dogurma çalışmaları.bende suni sancıyı serumla vericekler sanıyorum ama 1 kaç saat sonra ebe geldi acılmaya bakıp ilaç koydu şeyime :1shok: oymuş meger suni sancı.onu taktıktan sonra 3 -3.5 gibi hafif sancılar başladı.bende korkuyordum sancıyı çekip çekip ameliyat olmaktan korkuyordum.agrılar artıyordu.bi yandanda kocişle telefonda konusuyorum.nst ye baglıyım saten.güm güm güm kızın kalbini dinliyorum.wc ye gitmek istedim.maksat dogumhanenin kapısında bekleyen aşkımı görmek.çıktım ve 5-10 dk konustuk.çagırdılar hemen pis karılar :jeyyar:girince de yata yata zaman mı geçiyor sanki.sancı yı çekiyom bi taraftan arayanlarla konusuyom.akşam 7 gibi artmaya basladı ama şiddetli degil..dayanabilicem şekilde.acılmam da artıyor allahtan.anca 2.5 falan ama.saat 9 da açılmam 4 -5 gibi oldu.sancılar da artıyo ama nasıl artıyoo -tatlicadiarzu- 11 de dayanamicamı söyledim.ebe geldi iğne yaptı bacağımdan.açılma artınca suni sancıyı kesti sanırım.ama nasıl rahatladım uyudum 12 e kadar.artık uyanınca deliriverdi agrılar.buçuga kadar kıvrandım.sonra acılmam 8 cm di.az kaldıgını söylerdi ebe.ama dayanamıyordum.15 dk sonra dogumhaneye girdim artık çatala çıktım.kuzenimde girdi doguma.hastanede staj görüyordu onuda girmesini istedim.iyikide gelmiş.ebe gelmiyordu ben bagırıyordum.bakıcı kadın vardı ıkın sürekli ebe gelmeden dedi.daha kolaylaşır dedi.bende ebesiz var gücümle ıkınıyorum hem bagırıyorum.ebe teşrif etti sonunda.baktı başı görünmüyor daha dedi.ıkınıyorum ha bire.sonra bi anda şiddetlendi telaşlanma.ebe hadi başladı dedi aman allahım bitiyor bütün sıkıntı.ıkın ıkın geliyor diyo ha bire.var gücümle bagırıp ıkınıyorum.başı çıkarken iğne yapıp kestiler bakmadım ama biliyorum.iğneyi hissettim kesmeyi hissetmedim.bakıcı kadında nasıl bastırıyor karnımdan anlatamam.ama bastır cabuk cıksın diye bagırıyorum.bebeğinn başı cıkınca dur ıkınma dedi.bebeği az çektikten sonra bidaha ıkındımm veeee ıngaa ıngaaa dedi bi meleksaat tam gece 01.01 de oyyyyyyy kuzum doğduu nasıl bişey o kaygan ıslak tatlı şeker bişey.hemen onun göbegini kesip giydirdiler.kızım aglarken annemi aradım babamı aradım dogumhanenin kapısında bekleyen kocişi aradım sesini dinlettim.hepsi mutluluktan ölcekti nerdeyse.kocişim güldü bişey diyemedi heycanlandı.bi yandanda kuzenimde resmini cekiyor hep.kızımı giydirip kucama verdiler.çataldayım hala ben.ebe de bebeğin eşini cıkarıp dikişlere basladı.işte onları hissettim.ama kızım kucagımdaydı.onu öpüp koklamaktan onlara sıra gelmiyordu.yanagımı yaladı emmek istedi hemen kızım.ayy bu benimmiydi artık.sonra yarım saat dikişler sürdü.beni kaldırıp tekerlekli sandalyeye bindirdiler.kızımda kucagımda bizi bekleyen babamızın yanına cıktık.kaynanada yanında.cıktık heycanla karsıladı bizi babası :asigim: odamıza giderken verdim kızımı kucagına babasının.nasıl güzel bişeydi onları öyle görmek.odamıza vardık ben giyindim.yattım yatagıma kocişte gitti hemen.hastanenin aşa katında orda çalışan arkadasıyla kalmış.emzirdim hemen kaynana beşipğe yatırdı kızımı.uyuyalım diye.yattım bekle bekle uyuyamadım.kaldırdım kaynanayı getir kızımı ben uyuyamıyorum diye.getirdi artık yawrumu o uyuyo mışıl mışıl melekler gibi ben ise onu izliyorum kokluyorum.hiç uyumadım sabaha kadar.hep meleğimi izledim
allahım herkeslere nasip etsin inşallah çok güzel birşeyya.s.
sonra yatmadan duşumu aldım ve kızımın günlüğüne kocişle son duygularımızı yazdık.uyuduk uyandık.cok heyanlı bi şekilde kaynana eşim le gittik.annecim gelemedi çünkü ananem ameliyat oldu gene onun yanında kalması gerekiyordu.vardık hastaneye yatış işlemleri,lavman falan derken 11 oldu saat.dr beni arıyo bende kocişi bırakıp gidemiyom dogumhaneye.sonra vardım ürke ürke serum taktılar.başladı dogurma çalışmaları.bende suni sancıyı serumla vericekler sanıyorum ama 1 kaç saat sonra ebe geldi acılmaya bakıp ilaç koydu şeyime :1shok: oymuş meger suni sancı.onu taktıktan sonra 3 -3.5 gibi hafif sancılar başladı.bende korkuyordum sancıyı çekip çekip ameliyat olmaktan korkuyordum.agrılar artıyordu.bi yandanda kocişle telefonda konusuyorum.nst ye baglıyım saten.güm güm güm kızın kalbini dinliyorum.wc ye gitmek istedim.maksat dogumhanenin kapısında bekleyen aşkımı görmek.çıktım ve 5-10 dk konustuk.çagırdılar hemen pis karılar :jeyyar:girince de yata yata zaman mı geçiyor sanki.sancı yı çekiyom bi taraftan arayanlarla konusuyom.akşam 7 gibi artmaya basladı ama şiddetli degil..dayanabilicem şekilde.acılmam da artıyor allahtan.anca 2.5 falan ama.saat 9 da açılmam 4 -5 gibi oldu.sancılar da artıyo ama nasıl artıyoo -tatlicadiarzu- 11 de dayanamicamı söyledim.ebe geldi iğne yaptı bacağımdan.açılma artınca suni sancıyı kesti sanırım.ama nasıl rahatladım uyudum 12 e kadar.artık uyanınca deliriverdi agrılar.buçuga kadar kıvrandım.sonra acılmam 8 cm di.az kaldıgını söylerdi ebe.ama dayanamıyordum.15 dk sonra dogumhaneye girdim artık çatala çıktım.kuzenimde girdi doguma.hastanede staj görüyordu onuda girmesini istedim.iyikide gelmiş.ebe gelmiyordu ben bagırıyordum.bakıcı kadın vardı ıkın sürekli ebe gelmeden dedi.daha kolaylaşır dedi.bende ebesiz var gücümle ıkınıyorum hem bagırıyorum.ebe teşrif etti sonunda.baktı başı görünmüyor daha dedi.ıkınıyorum ha bire.sonra bi anda şiddetlendi telaşlanma.ebe hadi başladı dedi aman allahım bitiyor bütün sıkıntı.ıkın ıkın geliyor diyo ha bire.var gücümle bagırıp ıkınıyorum.başı çıkarken iğne yapıp kestiler bakmadım ama biliyorum.iğneyi hissettim kesmeyi hissetmedim.bakıcı kadında nasıl bastırıyor karnımdan anlatamam.ama bastır cabuk cıksın diye bagırıyorum.bebeğinn başı cıkınca dur ıkınma dedi.bebeği az çektikten sonra bidaha ıkındımm veeee ıngaa ıngaaa dedi bi meleksaat tam gece 01.01 de oyyyyyyy kuzum doğduu nasıl bişey o kaygan ıslak tatlı şeker bişey.hemen onun göbegini kesip giydirdiler.kızım aglarken annemi aradım babamı aradım dogumhanenin kapısında bekleyen kocişi aradım sesini dinlettim.hepsi mutluluktan ölcekti nerdeyse.kocişim güldü bişey diyemedi heycanlandı.bi yandanda kuzenimde resmini cekiyor hep.kızımı giydirip kucama verdiler.çataldayım hala ben.ebe de bebeğin eşini cıkarıp dikişlere basladı.işte onları hissettim.ama kızım kucagımdaydı.onu öpüp koklamaktan onlara sıra gelmiyordu.yanagımı yaladı emmek istedi hemen kızım.ayy bu benimmiydi artık.sonra yarım saat dikişler sürdü.beni kaldırıp tekerlekli sandalyeye bindirdiler.kızımda kucagımda bizi bekleyen babamızın yanına cıktık.kaynanada yanında.cıktık heycanla karsıladı bizi babası :asigim: odamıza giderken verdim kızımı kucagına babasının.nasıl güzel bişeydi onları öyle görmek.odamıza vardık ben giyindim.yattım yatagıma kocişte gitti hemen.hastanenin aşa katında orda çalışan arkadasıyla kalmış.emzirdim hemen kaynana beşipğe yatırdı kızımı.uyuyalım diye.yattım bekle bekle uyuyamadım.kaldırdım kaynanayı getir kızımı ben uyuyamıyorum diye.getirdi artık yawrumu o uyuyo mışıl mışıl melekler gibi ben ise onu izliyorum kokluyorum.hiç uyumadım sabaha kadar.hep meleğimi izledim
allahım herkeslere nasip etsin inşallah çok güzel birşeyya.s.
Son düzenleme: