Iste Japones'in dogum hikayesi...
Annem yanima geldiginden itibaren onu gezdirme telasina dusmustum.(Cin'de yasiyorum) O zaman 34 haftalik hamileydim sanirim. Olabildigince cok yere goturmek istedim cunku burada tek basina gezmesine ve alisverise imkan yok. Bu biraz beni yordu galiba ama zaten nedense hamileligimin basindan beri hep erken doguracagim korkusu vardi icimde. Aklimda olan her yere gittik beraber, son bir programim daha vardi, o da en yakin arkadasimin dugunune katilmakti. Hatta kiz ikide bir arardi sakin dogurma bekle diye 
O gun yani 4 haziran'da kasilmalarim basladi. Ama iki saatte bir gibiydi. Aksam dugun mekaninda herkesin sakalarina maruz kaldim buradan doguma gideriz herhalde diye. Pazar ve pazartesi oglene kadar hep ayni kasilmalara maruz kaldim. Ogleden sonra dikkatimi cekti kasilmalarim 15 dakikada bir geliyordu. Anneme ve esime soyledigimde once onemsemediler ama ben her 15 dakikada bir onlara yine geldi dedikce annem suphelendi. Gece yattik ama bende bir rahatsizlik vardi. Kendimi dinledim, bel agrisi kasik agrisi vs. yoktu. 7 haziran 2011'de sabaha karsi 3 gibi artik uyuyamaz oldum. Saga sola donemiyordum. Esim uyuyamaz diye kalktim asagi indim. Bir seyler atistirip temmuz annelerine baktim. Sonra kanepede uzandim ve bacaklarimin arasina bir yastik koydum. Tam gozumu kapattim ki bir anda bir kasilmayla beraber bir yirtilma hissi duydum. Birden sicak sular bosaldi bacaklarimin arasindan. Tabii o panikle avaz avaz bagirdim anneme ve esime. O kadar sasirmistim ki ortalikta dondum durdum Tabii her yer su icinde kaldi. Ben o halde donerken annem de arkamdan sulari paspasliyordu kayip dusmeyeyim diye 
Sonra hastaneyi aradim haber verdim. Saat 4:30 falan olmustu sanirim. Cikip ustumu giydim ve altima kalin bir ped koydum. Aklinizda olsun ise yariyor biraz. Bu arada karnim kucucuk kalmisti. Sonra Temmuz annelerine yazdim ama ne ara yazdim hatirlamiyorum 
Taksi cagirdim gelene kadar suyum gelmeye devam etti. Sonra hastaneye geldik. Tabii sularim durmadi habire akip duruyordu.
Hastanede beni dogum odasina aldilar hemen. Normal bir hastane odasi gibiydi, koltuklar dekorasyon falan ama iceride her turlu tibbi cihaz vardi. Ebeler gelip sorular sordular giydirdiler. Bir suru evrak doldurttular. Nasil dogum yapmak istedigimi sordular. Normal denemek istedigimi belirtmistim, hala istiyor muyum diye sordular. Evet dedim ben de. Epidural istiyorum dedim. Bu arada annem de geldi oglumu okula gonderip. Sancilarim da baslamisti ufak ufak. Cihazdan hem kizimin kalp atislarini hem de sancilarimi takip ediyordum. Sancilarim arada 60'lara gelmeye basladi iste o zaman anladim dunya kac bucak Sonra ebe geldi aciklik kontrolu icin. Malesef hos bir deneyim degil, sirayla iki ebe ellerini sokup acilmama baktilar. 0,5 cm dediler. Eyvah dedim 4 cm'e kadar kimbilir kac saat gececek 
Sonra agrilar fenalasinca beni odadaki kuvete aldilar icine sicak su doldurup. Annem bir elimden yardimci ebe bir elimden tuttular, bana sanci geldikce ellerini tum gucumle sIktim ben de. Sonra kuvette de dayanamaz oldum. Adet sancisinin yuksegini dusunun, 20-30sn suruyor sadece ama adamin belini bukuyor. Bu arada korkmayin, herkeste ayni olmuyormus. Bir suru dogum hikayesi okudum cogunda oyle kotu bir agri yasamadan dogurmuslar. Ben aci esigimi yuksek zannederdim ama degilmis galiba Size tavsiye, derin nefes alip kisa kisa vermeye calisin, ise yariyor 
Sonra yataga geri dondum giyinip. Haa bu arada suyum geliyor bir yandan bir yandan da nisan denilen sivi geliyor tuvalete girdikce. Neyse yatakta artik sancilar 120'lerde yeniden acilmama baktilar, 3,5 cm olmus dedi ebe. Saat 11 civari oldu bu arada. Normalde epidural icin 4cm bekleniyor ama ben dedim daha fazla dayanamayacagim takin lutfen. Beni az daha oyalayip anestezistleri cagirdilar. Bir yandan sancilanirken bir yandan sabit durmak gercekten zor oldu. Esim gelip ellerimi bacaklarimi tuttu kipirdamayayim diye. Sonra sirtima uyusturucu igne yaptilar ve citcit gibi bir seyler takildigini hissettim Epiduralde bacaklarinizi hareket ettirebiliyorsunuz, herseyi hissediyor ama aciyi duymuyorsunuz. Ilaci verdiklerinden sonra dunya varmis dedim.Ara ara uyukladim. Bu arada canim ne isterse yedim ictim, sorun olmaz dediler. Lavman da yapilmadi. Zaten heyecandan tuvalete cikmistim sabah. Ara ara da su verdiler. Saat 13:00 gibi sancilarimi tekrar hissetmeye basladim. Kizimin da kalp atislari duzensizlesmeye basladi. Bir 170'e cikiyor bir 70'e dusuyordu. Ebe ve doktor bu sekilde giderse sezaryene alacaklarini soylediler. Annem cok fena oldu, bu kadar cektin nasil olur diye. Sonra ebe bir kez daha cati kontrolu yapti ve telasla "cok fazla kanama var hadi basliyoruz" dedi. Acilman 10 cm olmus dedi. Demek ki son agrilar acti artik. Bir anda ortalik karisti, yakin bir arkadasim vardi annemi aldi disari cikti cunku annem fenalasti korkusundan canim benim. Kandan korkan esim ben kalmak istiyorum deyip beni dumur etti Ebe esime sirtimdan tutup itmesini soyledi o komut verince. Sagimda bas ebe solumda yardimci ebe yatagin kenarina gectiler. Yatakta catal yoktu sadece altima bolca hasta bezi yerlestirdiler. Bebegin temizlenecegi yeri hazirladilar, bebek doktoru ve hemsireleri odanin bir kosesinde yerlerini aldilar. Ebeler ayaklarimi kendi vucutlarina dayadilar, ellerimle da bacaklarimi alttan tutturdular. Monitorden bakip sanci yukselirken hadi dediler ikin. Olanca gucumle ikindim ama dogru yapip yapmadigimdan emin degildim. Ebe yureklendiriyordu hadi az daha az daha diye, bir yandan da karnimi olanca gucuyle itiyordu. Icimden o an o zamana dek catlamadigim ama simdi ebe sayesinde catlayacagim gecti Sonra sanci gecince bacaklarimi yataga geri biraktilar. Ikinci sancida bebegin basi gorundu. Ben inanmiyordum, esime gosterdiler, esim dedi kara bir kafa gorunuyor diye. Sonra ucuncu ve derken dorduncu ikinmayla kizim hoop diye cikiverdi. Hemen gogsume koymaya calistilar ama uzanmadi Bir baktim kordon belinde dugum olmus. Hemen indirip actilar acarken kizim ciyaklamaya basladi. Bir yandan kan revan icinde gogsume koydular bir yandan agzini burnunu aspire ettiler. O aglayan kuzum basi yanagima degince nasil sustu anlatamam. Sesimle sakinlestirdim kizimi 
Yok boyle bir duygu... Sonra esime gobegini kestirdiler. Bebegi alip odanin kosesine goturduler gerekli islemler igne vs. icin. Ebeler beni bir kez daha ikindirdi, bebegin esi cikti. Esini isteyip istemedigimi sordular 
Napicaksam Bu arada kizim 3070gr. 51cm olarak dogdu. Ilk gun 2900, ikinci gun 2790'a dustu. Son gun 2800 oldu ki kilo vermedigini aksine aldigini soylediler, tebrik ettiler 
Sonra esim egilip alnimdan optu, gurur duyuyorum askim seninle, cok tesekkur ederim bu deneyimi bana yasattigin icin dedi 
Sonrasi malum. Bu arada epizyo yapmadilar ama ic tarafim yirtilmis hep. Onlari diktiler bir 15 dakika falan. Tabii uyusukluktan bir sey anlamadim. Hemen arkasindan epidurali cikardilar. Bir daha agri kesici hap haricinde bir sey vermediler. Sonra asil odamiza gectik, bebisimi getirdiler. Emzirme sureci vs. derken alistik bile..
Basta ilk iki tuvalete cikisimda yanma oldu, sonra gecti. Oturup kalkarken hassasiyet yasadim ama sezaryendeki kesi gibi hareketlerimi kisitlamadi. Sunnet cocugu gibi gittim geldim her yere Bugun ise artik rahatca oturup kalkabiliyorum. Istedigim yone donup yatabiliyorum, agir kaldirabiliyorum. (5.gunum) Kanamam ise cok az. 1-2 haftaya biter dediler. Hic dogum yapmis gibi hissetmiyorum, karnim ise bugun 4 aylik hamileymisim kadar kuculdu. 53'le basladigim kilom doguma giderken 67'ydi, dogumdan iki gun sonra 62'yi gordum. Bu sabah 60,5 olmusum. Daha 7,5 kilom var.
Annem yanima geldiginden itibaren onu gezdirme telasina dusmustum.(Cin'de yasiyorum) O zaman 34 haftalik hamileydim sanirim. Olabildigince cok yere goturmek istedim cunku burada tek basina gezmesine ve alisverise imkan yok. Bu biraz beni yordu galiba ama zaten nedense hamileligimin basindan beri hep erken doguracagim korkusu vardi icimde. Aklimda olan her yere gittik beraber, son bir programim daha vardi, o da en yakin arkadasimin dugunune katilmakti. Hatta kiz ikide bir arardi sakin dogurma bekle diye
Sonra hastaneyi aradim haber verdim. Saat 4:30 falan olmustu sanirim. Cikip ustumu giydim ve altima kalin bir ped koydum. Aklinizda olsun ise yariyor biraz. Bu arada karnim kucucuk kalmisti. Sonra Temmuz annelerine yazdim ama ne ara yazdim hatirlamiyorum
Hastanede beni dogum odasina aldilar hemen. Normal bir hastane odasi gibiydi, koltuklar dekorasyon falan ama iceride her turlu tibbi cihaz vardi. Ebeler gelip sorular sordular giydirdiler. Bir suru evrak doldurttular. Nasil dogum yapmak istedigimi sordular. Normal denemek istedigimi belirtmistim, hala istiyor muyum diye sordular. Evet dedim ben de. Epidural istiyorum dedim. Bu arada annem de geldi oglumu okula gonderip. Sancilarim da baslamisti ufak ufak. Cihazdan hem kizimin kalp atislarini hem de sancilarimi takip ediyordum. Sancilarim arada 60'lara gelmeye basladi iste o zaman anladim dunya kac bucak
Sonra yataga geri dondum giyinip. Haa bu arada suyum geliyor bir yandan bir yandan da nisan denilen sivi geliyor tuvalete girdikce. Neyse yatakta artik sancilar 120'lerde yeniden acilmama baktilar, 3,5 cm olmus dedi ebe. Saat 11 civari oldu bu arada. Normalde epidural icin 4cm bekleniyor ama ben dedim daha fazla dayanamayacagim takin lutfen. Beni az daha oyalayip anestezistleri cagirdilar. Bir yandan sancilanirken bir yandan sabit durmak gercekten zor oldu. Esim gelip ellerimi bacaklarimi tuttu kipirdamayayim diye. Sonra sirtima uyusturucu igne yaptilar ve citcit gibi bir seyler takildigini hissettim
Sonra esim egilip alnimdan optu, gurur duyuyorum askim seninle, cok tesekkur ederim bu deneyimi bana yasattigin icin dedi
Sonrasi malum. Bu arada epizyo yapmadilar ama ic tarafim yirtilmis hep. Onlari diktiler bir 15 dakika falan. Tabii uyusukluktan bir sey anlamadim. Hemen arkasindan epidurali cikardilar. Bir daha agri kesici hap haricinde bir sey vermediler. Sonra asil odamiza gectik, bebisimi getirdiler. Emzirme sureci vs. derken alistik bile..
Basta ilk iki tuvalete cikisimda yanma oldu, sonra gecti. Oturup kalkarken hassasiyet yasadim ama sezaryendeki kesi gibi hareketlerimi kisitlamadi. Sunnet cocugu gibi gittim geldim her yere
Son düzenleme:
