Benim kızımda çok hareketli.Yaşıtlarındaki erkek bebeklerden daha hareketli diyebilirim.Kız çocuğu sakin olur derler benim de gözüm korktu şuan
Ben en fazla bir yıla rahatlarım diye düşünürken diğer kademeleri duymam iyi olmadiEhiehie
Zordu, bundan sonrası bana göre daha zor.
2 si var 3 ü var 4 ü var bunun.
İzlemekle yetinin, yapacak bir şey yok.
4 yaş sendromundan bildiriyorum, taş değil kaya olsa çatlar yarabbim Allahım bu nasıl bir inat, çocuğa sormadan kaşığını tabağının yanına koyamıyorum, suluğu onun gösterdiği çizgiye kadar dolduruyorum, yürürken nereden geçmek istediğini soruyorum.
İnadından çoraplarını ters giydiriyorum, iplikler ayağına batıyormuş.
Öyle bir emir komuta zincirindeyim ki robotik yaşamdayım sadece, aklım çıkıyor ha tepindi ha tepinecek diye
Bizim bebeklerimizin doğduğu senede mi bir sorun vardı acabaValla ben de krese baslar düzelir dedim
27 aylık bebe cete olmus kresde millete saldırıyor
Erkek cocugu olsa dicem hadi bi derece
Kız dogurdugma eminim.
Bana anne ben arkadaslarımı sıktım diye geliyor hergün:S
Ögretmen evde esinden cok bizim yüzümüzü görüyrdur,hergür beyin fırtınası yapıyoruz kendisiyyle
İlk cümledeki dikkat cümlesini anlayamadım.Aklı başında bir anneye kim aksi bir cümle kurabilir ya da hangi aklı başında anne o cümleyi diğer şekilde düşünebilir ?Bu arada yastığı kendi yüzünüze bastırıp bağıracaksınız! Bebeğin değil yani..
Ayrıca sizde onunla inatlaşırsanız sorunu çözemezsiniz. O an sinirlenmeden sakin bir şekilde onu izleyin daha sonra sakin, güzel anınızda onu severken güzelce onunla konuşup yapmaması gerekenleri anlatın..
Ne olursa olsun bir şeyi söylerken sürekli " Dur, yapma " demektense neden yapmaması gerektiğini anlatın. Bu yaştaki çocuklar konuşulanları çok iyi anlıyor. Yeter ki sinirlenmeden, sakince konuşun. O sizin evladınız mümkün olduğunca her şeyi sakince konuşun..
Onu eğlendirin , dikkatini başka yöne çekin.. Biraz eğlenceli bir anne olun. Düzeniniz, rutininiz mutlaka olsun.( Bütün çocukların kendilerini güvende hissettikleri durumlardır)
Anne babanın siniri, bağira çağıra konuşmaları, agresif tavırları bebeğe yada çocuğa geçer.. Yoksa çocuk doğar doğmaz sinirli, agresif olmaz.
Konunun başında da dediğim gibi belki de hastalıktan kaynaklı vücudum yorgun olduğu için tahammülüm azaldı yoksa böyle değildim.Yoruluyordum ama sabırlıydım.Anneme 5 saat uzak şehirdeyim.Kayınvalidemler de yok.Bir kaç komşum var.Onlara da ne kadar emanet edilebilir.Bu hafta sonunu eşimle kızım geçirebilirlerse bende dinlenebilirim.Teşekkür ederim.Çözümü yükünüzü birinin paylaşması. Mesela ben çalısmaya başladım bana baya iyi geldi. Tamam çok sevoyoruz ama bir kaç saat baskasının ilgilenmesi iui gelir cidden tahammul seviyeniz artar. Anneniz falan yakımsa bir iki saat ona birakın. Ya da eşinize deyin mesela onun tatil gününde bir kaç saat baba kız parka çiksinlar suz evde yalnız kalın kafa dinleyin. Bir bebekle yedi yirmidört ilgilenmek zor cidden
Zorbalık yaptığımı nereden çıkardınız ?Bağırdığınızda bir işe yarıyor mu? Daha mı az hareket ediyor? Daha mı az inatlaşıyor? Bağırdığınızda daha mı çok anlıyor?
Ne işe yarıyor bu zorbalık?
Kaç yaşındasınız? 26 aylık bebeyle inatlaşmak size yada ona ne kazandırıyor? İnatlaştığı durumlarda dikkatini başka birşeye çekeceksiniz yada inadının olumlu sonucu olmayacak hepsi bu
Çok hareketli olması bir şikayet sebebi mi şükür sebebi mi bir düşünün isterseniz
Amin inşaallah.Annem beni büyütürken hiç anlamadım dedi ama ben kardeşlerimi hatırlıyorum ortanca olan canavar gibiydi
Tabi ki de zorlukları var ama tatlılıkları alıyor işte her şeyi :)
Rabbim herkesin evladını korusun yeter ki onlar yaramaz olsalar da olur
Benim kızım olacak bakalım beni neler bekliyor :))
Benim bebeğim ufakkende çok hareketliydi.Ama yürümeye başladıktan sonra yaramazlıklar farklı boyut kazandı.Sağlıkla büyüsünler.Bebeğim 11 aylık atak dönemleri zorluyor bazen. Çok ısrarcı ya da mızmızlandığında arabasıyla gezdiriyorum. Tabi ben Antalya’da yaşıyorum hala bahar burası. Akşamda baba gelince direk ona bırakıyorum. Sizin ki 2 yaş sendromunu yaşıyor. Biz ne yaşarız bilmiyorum.
Tavsiyeler için teşekkür ederim.Aslında pratikte uyguladığım şeyler ama babanızın yöntemini öğrenmek isterim.Biz çocuk kilidi falan aldık ama çözmesi 1 günü bulmadı o yüzden pek bir anlamı kalmadı.Onu yapma demek yerine gel bunu yap diyerek. Duvari mi boyuyo bak gel bunu boya diye boyanacak uygun bisey vererek. Suyla oynamayi seviosa kuveti doldurup su tabancasi suyla şişen seyler al. Girmesini istemedigin yerleri de kilitle yatak odasini cekmeceleri falan zor acilir hale getir. Babam oyle yapardi iki yasindaki halimi hatirliorum cekmecenin iki yanına ayagimi koyup var gucumle kendimi geriye iterek acmaya calistigimi kafamda iki fıskiye sacimla. Alternatif çözümler sunmalisin kisacasi. Cok abuk bisey yapiosa da eline vuruver bagirip kendini yorana kadar azcik hakimiyetin kimde oldugunu görsün bisey olmaz. Annem bagirinca daha cok korkardim ziplardim korkudan ama elime fln vurdugunda cok koymazdi sadece yapmamam gerektiğini anlayip utanirdim.
Sabır çekiceksiniz :)Çok teşekkür ederim.Aslında günlerin gelmeyeceğinin farkındayım ama nedense bazen mümkün olmuyor.
Bunu bir ara uygulayabiliyordum.Ama artık arkamdan geliyor.Daha çok yanımda durmak istiyor.Ağlayınca bırakamıyorun.
Biz 3 aylık olduk
Çok şükür yorucu ve uykusuz günleri geride bıraktık
Şimdi daha yorucu ve uykusuz günler geliyor
Okuduğum kitapta da aynen bu şekilde yazıyordu.Aslında bunu sakin kafayla düşünebiliyorum.Ama özellikle son bir haftadır uygulayamıyorum.sızı her zorladıgında kendınızı onun yerıne koyun
buyumek daha zor o suan sızden daha cok zorlanıyor herseyı onune koydugunuzu onun ıcın uykusuz kosusturdugunuzu sanıyorsunuz ama kocaman dunyada tek basına kendısınden devasa buyuk canlılar ıcınde buyumeye calısmak ogrenmeye calısmak algılamak daha zor
kızdıgınız an bebek oldugunuzu dusunun sabredın hep boyle kalmayacak elbet buyuyecek bunu dusunun
Çok teşekkür ederim fikirler için özellikle kendime zaman ayırmanın bu kadar önemli olduğunu yorumlardan anladım uygulayacağım.Ben bir şey yetiştirme derdindeysem çok sinirli ve stresli oluyorum. Mesela yemek yapmak, temizlik işte ya da başka bir iş. Bunlar olurken çocuklarımın her şeyi batıyor. Uğraşacak işim yoksa çocuğumun yaramazlıklari şirin geliyor bazen onlara ben de katılıyorum. Bilmem demek istediğimi anlatabildim mi? Önce bizim zihnimizi boşaltmamiz gerekiyor. Kızıp bağırıyoruz bazen ki normal. Gerçek hayatta ekselanslari diye kimse önlerinde eğilmeyecek. Hos benim büyük oğlan çok hassas kırılgan ne yapacağımı bilmiyorum da neysekendisine zarar verecek şeyleri ortadan kaldırın. Eşya kalabalığıni kaldırın. Girmesini istemediğiniz yerleri kilitleyin. Bol bol dışarı çıkın parkta enerjisini atsın. Akşam mutlaka babaya paslayin o ilgilensin. Ev varsin biraz dağınık kalsın. O uyurken mutlaka keyif yapin iş yetiştireyim derdine girmeyin. Ben kahve içip kafa dinlemedigim zaman daha gergin oluyorum mesela.
Aslında sinir yatıştırmak için bir sey bulmak kesinlikle işe yarar ama benim bebeğim o anda peşimi hiç bırakmıyor.Üzerimden inmeyen 3 yas oglum var benimde. Bu aralar sabrim tükendi bence. Sokağa çıkmak bile istemiyor,evde koltuk tepelerinde uzerime atliyor. Ne desem asla olmaz diyor,daha agzımi açıyorum birşey diyeceğim" herşeye olmaz,asla asla olmaz" diyor en başından. Ne söyleyeceğimin önemi yok yani. Markete gidicem geçen gün,ben evde kalıcam sen git diyor bana ki evde ikimiz varız yani kalamaz.
Pandemi çocuğu, alişkın degil diyorum kendimi avutuyorum.
Bağırmak istemiyorum, bağırmıyorumda ama kendimi kapatıp bir yere sakinleşene kadar bekliyorum.
Çok sinirlendiğinizde uzaklaşın.
Ben kendimi mutfağa atıp tencere tava ovuyorum,tezgah siliyorum falan sakinleşiyorum. Aslında evde kızima da (9 yaş)sinirlensem bunu yapıyorum. Işim bitince sakinleşmiş oluyorum.
Sizde sizi sakinleştirecek birşey bulun derim muhakkak vardır.
Bağırmak inanın birşey öğretmez çocuğunuza,çok küçük henüz
25 aylık bir oğlum var sizi çok iyi anlıyorum. Normalde sakin bir çocuktur ama bugun parka gittik bir saat ağladı hiç bir şey söylemedi ağlamaktan konuşamadı. Çabaladım ama susmadı. Zaten belli bir noktadan sonra kendilerini sakinlestiremiyorlar çünkü bilmiyorlar. Ben de çok zor süreçler yaşadım ve artık kendimi tükenmiş hissediyorum, tahammülüm kalmadı ama uyguladığım bazı şeyler varGünaydın hanımlar
Benim derdim kendimle.Özellikle 1 haftadır bebeğime çok kızdığımı bazen sert davrandığımı gözlemliyorum ve bu beni çok rahatsız ediyor.
26 aylık kızım var.Çok hareketli hatta çok demek yetmez çooook çoooook hareketli.Normalde daha sakin kalabiliyordum ama bu aralar griple birlikte halsizlik uykusuzluk bir araya gelince benimde sinirlerim harap oldu.
Sizden bebeğime karşı nasıl sakin kalmalıyım o inatlaşırken onunla inatlaşmamayı nasıl başarmalıyım vb.konular için fikir istiyorum.Onun gözünde korkunç sürekli bağıran bir anne olmak istemiyorum.Bu beni çok üzüyor.
Tecrübeli anneler bana yardımcı olursanız sevinirim.
Doğru söylüyorsunuz.Kuralları uygulamak önemli.Sabır çekiceksiniz :)
Çocukla inatlaşmak gereksiz. Mutlaka uyulması elzem olan bir kural var ise uzun bir cümle bile kurmayın tek kelime söyleyin. Sonra da kuralı esnetmeyin. Ama kendine etrafa zararsız bir şey yapmak istiyorsa bunun için inatlaşmaya gerek yok bırakın yapsın. Ne gibi konularda sıkıntı yaşıyorsunuz
Aslında kreş benimde aklıma geldi ama şu virüs olayı varken kıyamıyorum.Biraz daha büyüse en azından 3 yaşında olsa diyorum.Bu kadar oyundan sonra babasıyla da oynuyor.Her gün muhakkak bahçeye çıkarıyor haftada 2 gün parke götürüyoruz.Son mesajları okudum da onun kreşi gelmiş
Acil kreş atın üstüne yarım gün :)
Böyle her şeyi anneyle oynayıp etkinlik manyağı olmalarına rağmen yine de enerjleri bitip tatmin olmadıklarında anlıyorsunuz ki çanlar kreşe gidecekler için çalıyor :))
Benim kızım erken konuşmaya başladı.Her seyi anlatabiliyor ve aslında söylenilen her seyi de anlıyor.25 aylık bir oğlum var sizi çok iyi anlıyorum. Normalde sakin bir çocuktur ama bugun parka gittik bir saat ağladı hiç bir şey söylemedi ağlamaktan konuşamadı. Çabaladım ama susmadı. Zaten belli bir noktadan sonra kendilerini sakinlestiremiyorlar çünkü bilmiyorlar. Ben de çok zor süreçler yaşadım ve artık kendimi tükenmiş hissediyorum, tahammülüm kalmadı ama uyguladığım bazı şeyler var
Benim oğlum oldukça iyi konuşabiliyor eğer çocuğunuz konusamiyorsa ona duygularını ogretmelisiniz.
1 agladiginda onu anlayamadigimi söylüyorum istersen su iç ve sakinleş diyorum ama çok nadir işe yarıyor. Yine de beyninde bazen bunu düşündüğünü hissediyorum.
2 seçenekler sunuyorum şimdi ne yapmak istersin. Genelde kendisi 3. Bir seçenek üretiyor. Yapılabilir bir seyse yapıyorum yoksa daha şiddetli devam ediyo.
3 onu anladığımı söyleyip hissettiği üzüntünün farkında olduğumu söylüyorum
4 doğduğundan beri sürekli şarkı söylediğim için şarkı söylemem onu rahatlatıyor ( eskiden daha çok işe yarardı)
Bunlar şimdi aklıma gelenler ama ben de çaresiz hissesip ağladığım bazen sesimi yukselttigim oluyo. Direkt ona karşı bir tavrim olmasa da o bunu algilayamayacak kadar küçük. Mükemmel olmaya calismamak gerekiyo sanırım. Bugün sakin kaldım o da ağlamaya devam etti . Ne zaman ki salıncağa binmek istediğini söyledi o zaman gittim bindirdim. Ağlamaya devam etti bir süre sonra sustu. Arkadaşlarımla biraz vakit geçireyim diye çıkmıştım çay vs de almıştım ama maalesef
Ben mutfağı kilitliyorum ve evdeki tüm çekmeceleri boşalttım bir de aman diyeyim camlara ve balkona çok dikkat edin hep kapalı kalsınDoğru söylüyorsunuz.Kuralları uygulamak önemli.
En basitinden bir örneklendirme yapayım.
Bir seylerin üzerine çıkarak her yere uzanmaya çalışıyor.İlk önce kendi masa ve sandalyesini kullaniyordu.Önlem aldık sonra oyuncak atına başladı.Onu da kaldırdım.Sonra bildiğiniz masa sandalyelerini sürükleyerek götürmeye başladı.Konuştum uyardım unutur gibi oldu derken koltuk yastıklarını üst üste koymaya başladı.Bunları musluklara yetişmek kütüphaneye yetişmek mutfak çekmecelerine yetişmek vs. çin kullanıyor.Üzerine çıkacak hiç bir şey bulamasa alt çekmeceleri açıp üzerine çıkarak yukarıya ulaşıyor.Kendine zarar veriyor ona daha çok üzülüyorum.
Biz aslında sorunu yaramazlıklarından çok alternatif üretmesinden yaşıyoruz.
Anlattıklarınızın aynısını yaşıyorum.Ama ben amacını aşsada bırakmak istemiyorum.Alışsın diyorum.Diğer türlü sanki çocuğum ziyan olacakmış gibi geliyor.Belki de benim evhamımdır.Diyorum 3 dk olsa da iyi 5 dk olsada iyi.Bugün mesela oyun hamuru oynuyorduk.Kapı çaldı sadece 3 dk yalnız kalmıştır.Oyun hamurunu suya bulayıp halıyı koltukları duvarı yeşil ve kırmızıya bulamıştı.Ama sabır çekerek sakin kalmayı başardım.2,5 yaşındaki kızımda çok hareketlidir bir sürü etkinlik malzemeleri dolapta duruyor çünkü amacımızı çok aşıyoruzboyama yapıyor 10 dk sonra bakıyorum tüm duvarlar çizilmiş, kinetik kum aldım her şeyi gösterip anlatmama rağmen bez serdiğim halde yine etrafa saçılmış suluğundan su alıp eline tükürüyor sonra da onu 5 parmak şeklinde yatak odamdaki boy aynama ellerinin izini yapıyor ben artık pes ettim evde etkinlik yapmıyorum kızıma en iyi gelen şey sokak park ve gezmek ha bir de zıplamak pandemi falnda dinlemedik her gün parktaydık kar boran olmadığı sürece her gün yürüyüş+park yapıyoruz bana da iyi geliyor ev işlerine yardımcı olmayı seviyor aksiyona bayılır hadi oyuncaklarını topla iyo( robot süpürge kendi koydığu isim) açacağım diyorum topluyo, hadi çamaşırları asalım diyorum beraber çamaşır asıyoruz bulaşık mak boşaltıyoruz, pi pi pi lere bakalım diyor (kediler) günde birkaç kez kedilere bakıyoruz yani onun sevdiği şeylere yöneldim ben mutfak camına ekmekler koyup martıları bekliyoruz evet benimde sakin kalamadığım anlar oluyor ama insanız ve yardım almadan büyütüyorum hiçbir özel anım kalmadı o kadar da olur diyorum, ağlayarak bir şey yapmam bunu bilir ve kullanmaz bana ama babasına yapıyor ben şimdilik karışmıyorum
10.katta oturuyoruz evi aldığımızda ilk işimiz camlara kilit takmak oldu.Çünkü bebeğimiz mama sandalyesinden çıkmaya başladığı andan itibaren tabiri caizse duvarlara tırmanmaya başladı.Ben mutfağı kilitliyorum ve evdeki tüm çekmeceleri boşalttım bir de aman diyeyim camlara ve balkona çok dikkat edin hep kapalı kalsın
bebeyi al bebek arabasiyla sokakta mahallede dolastir. eline de elma falan ver, hem cocuk sakinlesiyor hem de biraz yoruluyor hem de sen daha saglikli oluyorsun. en azindan kafan yerine geliyor. ben bazen kulakligi takip dizi "dinliyordum". yoksa cocuk da sen de evde kafayi yersinGünaydın hanımlar
Benim derdim kendimle.Özellikle 1 haftadır bebeğime çok kızdığımı bazen sert davrandığımı gözlemliyorum ve bu beni çok rahatsız ediyor.
26 aylık kızım var.Çok hareketli hatta çok demek yetmez çooook çoooook hareketli.Normalde daha sakin kalabiliyordum ama bu aralar griple birlikte halsizlik uykusuzluk bir araya gelince benimde sinirlerim harap oldu.
Sizden bebeğime karşı nasıl sakin kalmalıyım o inatlaşırken onunla inatlaşmamayı nasıl başarmalıyım vb.konular için fikir istiyorum.Onun gözünde korkunç sürekli bağıran bir anne olmak istemiyorum.Bu beni çok üzüyor.
Tecrübeli anneler bana yardımcı olursanız sevinirim.
yasamayan bilmez ya. mesela benim cocuk sabah once corap giymeyecegim diye tutturdu (hava cok soguk), sonra yelek giymem dedi (sadece t shirt var ustunde), sonra da paltosunu giymeyecekmis. tuvalete gotururum istemez. sacini toplarim istemeeeem der. gel de kafayi yeme. ama inatlasma disinda sevgi pitircigi.Konunun başında da dediğim gibi belki de hastalıktan kaynaklı vücudum yorgun olduğu için tahammülüm azaldı yoksa böyle değildim.Yoruluyordum ama sabırlıydım.Anneme 5 saat uzak şehirdeyim.Kayınvalidemler de yok.Bir kaç komşum var.Onlara da ne kadar emanet edilebilir.Bu hafta sonunu eşimle kızım geçirebilirlerse bende dinlenebilirim.Teşekkür ederim.
Zorbalık yaptığımı nereden çıkardınız ?
Bağırmanın işe yaradığını düşünsem kendime bu sebeple kızmaz konu açmazdım.Hem sürekli bağırıyormuşum gibi yazmışsınız mesajı tam okumadınız sanırım.
Bebeğimle inatlaştığımı bundan birer kazanım çıkardığımızı nerede okudunuz mesela ?
Çok hareketli olduğundan şikayet mi etmişim yoksa onun bu hareketliliği karşısında bildiklerim yetersiz gelmiş hastalıktan bunalmış yardım mı istemişim ?
29 yaşında formasyonlu bir öğretmenim bu arada.
Ben bunları düşündüm de siz konulara yorum yapmadan önce okuyun anlayın sonra düşünüp yazın isterseniz.
El kadar bebeğe bağırmak zorbalık değil de nedir formasyonlu öğretmen hanım?Konunun başında da dediğim gibi belki de hastalıktan kaynaklı vücudum yorgun olduğu için tahammülüm azaldı yoksa böyle değildim.Yoruluyordum ama sabırlıydım.Anneme 5 saat uzak şehirdeyim.Kayınvalidemler de yok.Bir kaç komşum var.Onlara da ne kadar emanet edilebilir.Bu hafta sonunu eşimle kızım geçirebilirlerse bende dinlenebilirim.Teşekkür ederim.
Zorbalık yaptığımı nereden çıkardınız ?
Bağırmanın işe yaradığını düşünsem kendime bu sebeple kızmaz konu açmazdım.Hem sürekli bağırıyormuşum gibi yazmışsınız mesajı tam okumadınız sanırım.
Bebeğimle inatlaştığımı bundan birer kazanım çıkardığımızı nerede okudunuz mesela ?
Çok hareketli olduğundan şikayet mi etmişim yoksa onun bu hareketliliği karşısında bildiklerim yetersiz gelmiş hastalıktan bunalmış yardım mı istemişim ?
29 yaşında formasyonlu bir öğretmenim bu arada.
Ben bunları düşündüm de siz konulara yorum yapmadan önce okuyun anlayın sonra düşünüp yazın isterseniz.
Sizinki biraz keşifçi sanırım. Beraber boşaltsanıza çekmeceleri. Merakı gider sonra ilgilenmez. Szin gözetiminizde açsın içindekileri çıkarıp tek tek tanıtın eşyaların ne işe yaradığını hakkında konuşun vs.Doğru söylüyorsunuz.Kuralları uygulamak önemli.
En basitinden bir örneklendirme yapayım.
Bir seylerin üzerine çıkarak her yere uzanmaya çalışıyor.İlk önce kendi masa ve sandalyesini kullaniyordu.Önlem aldık sonra oyuncak atına başladı.Onu da kaldırdım.Sonra bildiğiniz masa sandalyelerini sürükleyerek götürmeye başladı.Konuştum uyardım unutur gibi oldu derken koltuk yastıklarını üst üste koymaya başladı.Bunları musluklara yetişmek kütüphaneye yetişmek mutfak çekmecelerine yetişmek vs. çin kullanıyor.Üzerine çıkacak hiç bir şey bulamasa alt çekmeceleri açıp üzerine çıkarak yukarıya ulaşıyor.Kendine zarar veriyor ona daha çok üzülüyorum.
Biz aslında sorunu yaramazlıklarından çok alternatif üretmesinden yaşıyoruz.
Günaydın hanımlar
Benim derdim kendimle.Özellikle 1 haftadır bebeğime çok kızdığımı bazen sert davrandığımı gözlemliyorum ve bu beni çok rahatsız ediyor.
26 aylık kızım var.Çok hareketli hatta çok demek yetmez çooook çoooook hareketli.Normalde daha sakin kalabiliyordum ama bu aralar griple birlikte halsizlik uykusuzluk bir araya gelince benimde sinirlerim harap oldu.
Sizden bebeğime karşı nasıl sakin kalmalıyım o inatlaşırken onunla inatlaşmamayı nasıl başarmalıyım vb.konular için fikir istiyorum.Onun gözünde korkunç sürekli bağıran bir anne olmak istemiyorum.Bu beni çok üzüyor.
Tecrübeli anneler bana yardımcı olursanız sevinirim.
El kadar bebeğe bağırmak zorbalık değil de nedir formasyonlu öğretmen hanım?
Bağırmanın olumlu bir getirisi yoksa neden bağırıyorsunuz? Siz ne dediyseniz ben onu biliyorum ve ona göre cevap veriyorum, bir süredir bağırıp duruyormuşsunuz bebeğe işte sanki iftira atıyorum siz dediniz
Bebekle inatlaştığınızı da siz yazdınız, ben de bundan nasıl bir kazanım çıkarabilirsiniz ki kaç yaşında kadınsınız küçücük bebekle inatlaşıyorsunuz dedim
Çok hareketli yok yok çoooook çooook çooook hareketli değil mi bebeğiniz, ben bunu nereden biliyorum, çünkü siz söylediniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?