Kızıma Nasıl Davranmalıyım Bilemiyorum

En büyük sorunumuz vakit olmaması zaten.Gurbetteyiz sadece eşimle ikimiz varız.Akşamları eşim ilgileniyor oynuyor o arada biraz uzanıp kendimi dinliyorum.Ama bebegimin ne yazık ki uykusu daha düzene oturmadı.Uyumuyor doğru düzgün nasıl dayanıyor bilmiyorum.
Var evet, ne diyim kadina, at kendini camdan mi diyim, uzulmesin diye var iste yapilacak biseyler diyorum
Ben 15 aylıkken küçük kardeşim doğmuş.Annem bizi nasıl büyütmüş vallahi bilemiyorum.
 
Şaka bi yana konu sahibi 2 yas sendromundasiniz, arat nette milyor adet link cikicak, bebegin o yas grubu ne yaparsa onu yapiyo şu an, gecicek bu sürec, biraz yorucu zamanlar ama bitiyo
İnşallah geçer.Ben çok kitap okudum hala da okuyorum.Belki de bu kadar kızmamı kendimle bağdaştırmamın temelinde de bu yatıyor.İnşallah geçer.Canları sağ olsun da sabredeceğiz demek ki
İnanın oklavalı şekilli oyun hamuru aldım ki oyundan kek kurabiye yapalim oyincak fırınında pişirelim.Biraz yapıyoruz oynuyoruz sonrasında oyun hamurları kapıya yapışıyor içmek icin istedigi su bardağında yüzüyor.Artık kitlenip kalıyorum.Çaresiz hissediyorum.
Ben onun küvetini de koyup bebeklerini yıkatıyordum.Ama sonra öyle bi hal aldı ki o küvetin içinde kıyafetleriyle o yüzdü koltuk yastıklarım ayakkabılar yüzdü.Çok kısa bir süre amacına uygun oynuyor sonra her sey alt üst oluyor.
 
Bebeğim emeklemeye başladığında evdeki tüm zararlı şeyleri salona kaldırdım.Evin diğer tüm odaları onun için güvenli.L koltugumun pufunu bile birleştirdim ki aman hoplayıp zıplamasın.Ama artık oyuncak arabalarından paten oyuncak toplama kutusundan merdiveb yapıyor.Dişlerini fırçaladıktan sonra fırçayı vermemek icin çığlık atıp ayaklarını falan fırçalıyor.Bende şaştım kaldım.
Yalnız olmadığımı bilmek rahatlattı beni.Benim bebeğimin saclarımla problemi var.Baska biriyle kavga etsem saclarımı bu kadar yolamazdı.
 

Benzer bir surecten gectim,
yeni tasinmistik, esim iste, ben 2 kucuk cocukla evdeydim,
kucugun oylen uykusunda 10-30 dakika arasi yoga yaptim ve sakince 1 kahve ictim, her gun bu sekilde yaptim ve biraz iyi gelmisti.
genelde insanlar cocuk uyurken temizliktir, yemektir o islere kosarlar, o da belki zaman yonetimi acisindan iyidir bilemiyorum ama benim buna ihtiyacim vardi ve ev tamamen pis olsa bile o yarim saati kendime ayirdim duzenli olarak.


o yuzden size de tavsiye ederim, kendinize bir sekilde zaman yaratin. sonra insana sabir da yukleniyor, huzur da yukleniyor, daha bir sevgi dolu oluyorsunuz.
 

O oyuncaklari kaldiracaksin. Ilk uyaracaksin. Baktin halen devam ediyor, sesini yükselterek o oyuncaklari elinden alacaksin.

O 'zorlu 2 yaş' her istediği yapsin diye değil. Çocuk sınirlari keşf ediyor ve bir ebeveyn olarak o sinirlari göstermen lazim. Anlamaz diye düşünüyorsun ama öyle bir anliyor ki. Sınir sadece söylenerek gösterilmez. Cocukta "amaaan annem 1-2 konuşuyor işte" diye düşünüyor. Buna bağli bir aksiyonda olmali.
 
Hepsi öyle, benim heralde yikanmadik yastigim, yikanmamis oyun hamuru vs hic bisey kalmadi.
Kesfediyor deneme yapiyor deney yapiyor gibi dusunun egitim icin diyin kendinizi teselli edin yoksa gercekten olmuyor.
 
Gercekten bende öyle yapıyorum o uyur uyumaz yemek iş vs.Oysa yorulduğumu anlayan eşim boş ver dağınık dursun yemek yapma yumurta yeriz vs diye destek de oluyor.Yoga hakkında hic bir fikrim yok arastırabilecegim doğrusunu becerebileceğim bir kaynak var mı ? Bugünden itibaren bende kendimi biraz dinlesem daha iyi olacak sanırım.
Bende kendimce bazı yöntemler uyguluyorum ama bazı seyler doğru gitmiyor ki düzelmiyor diyorum.O yüzden konu açtım ki gerekli düzenlemeleri kendimde yapabileyim.Başka önerileriniz varsa severek dinlerim ki uygulamaya gecirebileyim.
 
Tam 26 aylık kızım var. Aynı sizinki gibi aşırı hareketli. Biz bir senedir psikiyatri desteği de alıyoruz. Otizmden şüphe etmiştik ancak dikkat eksikliği tanısı aldık şükür. Biz psikiyatrdan rica ettik bir özel eğitimciden destek almaya başladık. Sadece bize rehberlik yapıyor. Daha ilk gözlemde kadın bize maalesef siz çocuk, kızınız anne olmuş rolleri değiştirmişsiniz dedi

Bir haftadır evde düzeni değiştirdik. Ağlayarak hiçbir şey elde etmesine izin vermiyoruz. İnanmayacaksın ama meğer söylediğim tüm kural, uyarı vs herşeyi anlıyormuş ama ağlayınca dayanamayacağımı bildiği için anlamazdan geliyormuş.

Sakin ve kararlı ses tonu önemli. Oyuncaklar toplanmadan yeni oyuncak yok diyorsan mutlaka toplamasını beklemelisin (yardımla da olsa). Sonra aferin benim kızıma be güzel de topladın deyip öpücükler. 1 hafta inatla ağlıyor, hatta son aşamada ağlamanın volümünü ve süresini de arttırıyor ama sonra vazgeçiyor. Bizim ki vazgeçmedi ama şu an ağlamanın işe yaramadığını anladı son şanslarını kullanıp ağlama süresini uzatmakla meşgul. Ama eminim biz kararlı yaklaştıkça vazgeçecek.
 
Sanırım her anne boyle bı dönemden geçiyor Benim oğlumda aynı sizin kızınız gibi bı ara bende dedigniz gibi çok sert davrandım tabi annelik hemen vicdan yapıyo insan bende farkedince kendimi frenleme isteği duydum. Ama size şöyle soyliyim bazı konularda gerçekten belli ve çiğnenmez kurallar koyun yoksa çocuklar yumuşadiginizi görünce iyice delirebiliyo onun dışında çok kızdığıniz zamanlarda önce durun gözünüzü kapatın derin nefes alın ve kendi kendinize diyinki Geçecekkkk!! Ondan sonra çocuğunuzla konuşmaya çalışın sakin bı şekilde eğer hala bağırıp ağlıyorsa (belki yanlıştır bilemem)ama ben susup biraz sakinlesmesini bekliyorum yada başka odaya geçiyorum hiç olmadı ilgisini başka bişeye çekmeye çalışıyorum aaa burda bu mu varmış gibisinden zaten otomatikman bı duraklama oluyor en azından bizde böyle Kolay gelsin bize
 
Beben var mı ? Varsa yazılan ve yaşanan farkını görmelisin
Birebir aynısı uygulanmıyor elbet ama bir çözüm varlığı en azından yapabildiği kadarıyla yine iyi gelir. Gerçekten bir insan büyütmek çok zor.
 
Ben ağlayınca istediği bir seyi vermemeyi küçükken kesmiştim.Ama mesela oyuncaklarını dağıtıyor toplayalım diyorum toplamayacagım demiyor da anneciğim yoruldum dinlenecegim diyor toplamıyor.Öyle deyince kıyamayıp ben topluyordum ama bunun da yanlış oldugunu bu yazıdan anladım.Biraz da farklı yaklaşayım bakalım durum değişecek mi.
 
Sabir sabir sabir, baska yapacak bir sey yok galiba. Benim de oglum 26 aylik. Beni asiri sinirlendirdigi zamanlar oluyor. Mesela uyuturken, anne ustumu ort. Ortunce, ortme ortme diye aglama, anne fis fis kayikci soyle, soylemeye baalayinca daha fis fis... derken anne fis fis soyleme diye aglama, ardindan su isteyip verince su istemiyorum diye aglama oyuncaklari her yere firlatma, biz dur yapma dedikce kahkaha atarak devam etme, canim bebem, iyiyken cok iyiyiz ama
 
Çikolata ve yoga her derde devacı geldi hanımmmm :))
Bize sadece regl dönemleri %85 bitteri, çıldıran annelere her daim her türlüsü piki canım anladım ben seni.


2. çocuğum inadından mıçmaz derler ya o cinstendi. O yüzden inatlaşma dikkatini dağıt.
Evde sürekli oynak, enerji veren müzikler açık olsun.
Baktın olay kopacak romanlar gibi müzikle oynamaya başlarsın bağırmaktan daha keyifli en azından
Şaka bir yana enerji veren müzik olayı mod yükseltiyor iyi geliyor.
Diğer yandan dağılmış çok takılma, gece herkes yatınca en fazla yarım saatte toplar yatarsın.
Benim çocuklar onca oyuncağa rağmen mutfak dolaplarını boşaltır tencere tavayla oynardı.
Deli gibi peşlerini toplardım şimdi diyorum akşama kadar ortada kalsa ne olacak niye germişim kendimi bu kadar.
 
Var evet, ne diyim kadina, at kendini camdan mi diyim, uzulmesin diye var iste yapilacak biseyler diyorum
Hxnejdjsjsjdj
Çok yardım sever gördüm sisiiii
Şu an bu satırları yazarken 1 saate toz aldım, çamaşır katladım, çekmeceleri düzenledim, bezleri düzenledim. Tam kahve içecekkkeeennn ıngaaaaağ! S*ht
 
Bende kendimden cinnet moduna girmekten korkuyorum.Ama bebeğimde çok sinirli çok.

Bana önceden söylesen delice gelirdi ama artık iyi bir fikir diye düşünmeye basladım.
Doğduk doğalı sürekli ataktayız her atağa inanıyor ve saygı duyuyorum
 
Hasta olduğun için tahammülün daha az bu çok normal, bu süreçte sen dinlen babası ilgilensin çocukla, sen de kendine gelince daha sağlıklı olur sana da yazık, çocuğa da
 
Ehiehie
Zordu, bundan sonrası bana göre daha zor.
2 si var 3 ü var 4 ü var bunun.
İzlemekle yetinin, yapacak bir şey yok.

4 yaş sendromundan bildiriyorum, taş değil kaya olsa çatlar yarabbim Allahım bu nasıl bir inat, çocuğa sormadan kaşığını tabağının yanına koyamıyorum, suluğu onun gösterdiği çizgiye kadar dolduruyorum, yürürken nereden geçmek istediğini soruyorum.
İnadından çoraplarını ters giydiriyorum, iplikler ayağına batıyormuş.
Öyle bir emir komuta zincirindeyim ki robotik yaşamdayım sadece, aklım çıkıyor ha tepindi ha tepinecek diye
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…