Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Kızım kreşe başladı

Merhaba benim kızımda 37 aylık bu ay anaokuluna başladı çok doğru bir karar verdiğime inanıyorum, arkadaşlarıyla oyuncaklarını paylaşmayı onlarla oyun oynamayı bilmiyor zamanla okulda bunu öğreneceğini ümit ediyorum hayali bir arkadaşımız vardı evde sürekli ondan bahsederdi okula gitmeden önce dün hayali arkadaşını sordum onu sorma annecim okulda neler yaptığımı sor dedi çok mutlu oldum, sözümü dinler oldu, sen öğretmenim ol diyor bu şekilde evcilik oynuyoruz, sözümü dinliyor, yemek yemeyi öğrendi, yemekten sonra yemeğimi bitirdim masadan kalkabilir miyim anneciğim diyor, orda çok düzenli bir hayatı var kahvaltısı, öğle yemeği, uykusu evde bir bakıcyla bu kadar düzenli bir hayatı olmazdı, gününü tv karşısında geçirecekti o konuda vicdanım çok rahat çalışmıyor olsaydım yarım gün verirdim sanırım

benim kizimda 2 bucuk yasinda bu hafta basladi krese,alismasi icin onla gidiyorum...cok zor bir durum icim cok aciyor ama alismasi gerekiyor,yurtdisinda yasiyoruz once ana dilini ogrendigi icin burdaki dili sadece belli kaliplarini biliyor,arkadas uyumu cok iyi,ama benide birakmiyor,arada disari cikiyorum,kontrol amacli once onu tamamen birakmayacagimi bana guvenmesi ayni zamanda kresinde pedagoglarinda tehlikeli insanlar olmadigini bilmesi gerekiyor buda zaman alacak...orda butun gun kalmak istiyor 4 gundur goturuyorum, oyle bir disiplin veriyorlarki gorende asker yetistiriyorlar zannederler...pazartesiden baslayacam bir saat eve gidecem bensiz kalsin arada gelip kontrol edecem...cooook zor Allahtan benim kizim anliyor durumu ordada mutlu ...kolay gelsin ANNELER:)))

Valla kizlar biliyorum yavrularimizdan ayrilmak cok zor ama onlarinda ileriki hayatlarinda sosyal, kendine guvenen insanlar olmasi icin kres veya anaokulu yada o tarzda egitim veren yerlere cocuklarinizi rahatca gonderin bence. Ama tabikide temiz ve guvenilir olmasi cok onemli. Benim bebegime su an esim ve kayinvalidembakiyor ben calisirken ama esimle ben kizimizi seneye haftada bir gun olsun krese vermeyi dusunuyoruz. Seneye 1 yasinda olucak kizim. Benim yasadigim yerde insanlar bebekleri 2.5 aylikken ise dondukleri icin mecburen krese birakiyorlar, bakicisi ve ailesi olmayanlar.
Gercektende tun gu tv yada pc basinda zamanini gecirmesi den daha iyi olur.merak etmeyin alisirlar.

bende iyi olmasını ümit ediyorum ama canım yavrum birkaç gündür ağlayarak gidiyor.annecim sende gel lütfen diye diye biniyor servisine hatta bu sabah uyandığında dün çok ağladığı için gözlerinin şiştiğini farkettim.o gittikten sonra bende ağladım tabi.öğretmenleriyle sürekli görüşüyorum çok memnunlar çok zeki ve istekli çabuk öğreniyor diyorlar.okuldan yana içim çok rahat ama kızımı benden mahrum bıraktığım hissine kapılıyorum çok üzgünüm ama bunu kızıma yansıtmıyorum.aslında çok istekliydi geçen seneden beri okula gitmek için can atıyordu.birde zaten sosyal bir çocuk hiç yabancı bilmez annemlere falan bıraktığımda hiç aramazdı beni.o yüzden hiç böyle endişelerim yoktu hatta okuldan gelmemek için ağlar diye düşünüyorduk.o yüzden çok ta şaşkınım.ayrıca anneanne ve dededi için ölürdü şimdi kimseye kendini sevdirmiyor telefonla konuşmak içinde can atardı ve yine kimseyle konuşmuyor napıcam bilmiyorum kızım için en doğru kararı vermek istiyorum yeterki o mutlu olsun.okuldan alsam bundanda etkilenir biliyorum bu seferde gitmek ister bir süre sonra çok üzgün ve kararsızım (