Herkese merhaba.
Kızım 27 aylık, haziran ayının sonlarına doğru öncelikle 2-3 saat olmak üzere kreşe başladı.
Orada keyfi yerinde olduğu için, uyum sağladığı için ve orada geçirdiği zaman ona yetersiz geldiği için yavaş yavaş 3 haftadır tam güne döndük.
Eşimle ikimizin iş saatlerinden dolayı sabah 8.00 de bırakıyoruz, akşam 17.30 civarı alıyoruz.
Sorunumuz bu noktada başlıyor; kızımı alıp eve geldikten sonra her akşam ağlama krizleri oluyor, eften püften şeylerden kriz çıkarıyor ve o esnada onunla iletişim kurmak tamamen imkansız hale geliyor. hep eve aç geldiği için olduğunu düşündük, çünkü yemeğini yediği zaman hali tavrı büyük oranda düzeliyordu.. fakat bu hafta işler iyice içinden çıkılmaz hale geldi, o sinirli sürekli mızmız sürekli ağlayan hali geçmiyor.. artık dün gece iyice tavan yaptı, 2 saat boyunca uyku halindeyken hem ağladı hem sayıkladı, sabah uyandığında yine aynı durumdaydı.. resmen bal gibi kızım gitti, yerine asla tanıyamadığım bi çocuk geldi. öğretmenlerine soruyorum, okulda uykuda yemede içmede hiç sorun yok, gayette neşeli mutlu bi çocuk diyorlar, zaten sabahları isteyerek gidiyor. kendini de ifade edebilen bi çocuk, ne isteyip ne istemediğini konuşarak cümle kurarak anlatıyor ama okulda neler yaptığını anlatmıyor. öğretmenin attığı fotolarda da gayet mutlu görünüyor.
sizce bu bi geçiş süreci midir, 2 yaş krizleri midir, şımarıklık mıdır? kafam allak bullak, çok üzgünüm. pedagoga göstermeli miyim?
bugünden itibaren 3 hafta tatilde olacağız bu süreçte gitmeyecek okula, tatildeki ve sonrasındaki haline bakıp ona göre mi karar versem pedagog işine, yardım edin lütfen...