- 15 Haziran 2022
- 19
- 23
- 28
-
- Konu Sahibi uysalimmmm
- #21
bakın bugün böyle bir yazı gördüm, o kadar doğru ki tam olarak bu yani…
bakın bugün böyle bir yazı gördüm, o kadar doğru ki tam olarak bu yani…Bu gözler çocuğuyla resim çekip sonra çocuğu itenleri de gördü, sarılıp resim çekilip 10 dakika sonra mahalle kavgası gibi kavga eden çiftlerde gördü.Oraya sakın aldanmayın.Sadece insanlara bir şeyleri kanıtlama , mutsuzluğunu bastırma platformuna dönüştü(çogü).
İşte orada yazılan 1-1,5 yaştaki bebeğin yaptıklarının çoğunu bile yapmayınca insan ondan korkuyo…Zeka geriliği olsa inanın bana anlardınız mutlaka.Hic bir sorun yok.Daha bebek o
İsmiyle seslenince size bakıyor muİşte orada yazılan 1-1,5 yaştaki bebeğin yaptıklarının çoğunu bile yapmayınca insan ondan korkuyo…
Evet, gözlerimin içine bakıyor gülüyor tepki veriyor, ce e oynuyo gülüyo tatlı numaralar yapıyo bu konuda sıkıntı yok şükür.İsmiyle seslenince size bakıyor mu
Hala emziriyorum 2 yaşına kadar devam edeceğimEmzirdiniz mi çocuğunuzu?
Çoğu zaman asla vermiyor, gel hadi gidelim dışında söylediklerimi hemen yaptığı olmuyor. 5-6 kelimesi vardı ama bi süredir her şeyr sadece baba diyor17 aylik bir bebek ver deyince verebilmeli sonra hemen geri alsa bile. Bu aylarda artik komut alirlar ve anlik bile olsa komutlara uymaya calisirlar cunku. Sizi anladigini hissediyor musunuz? Konusma durumu nasil?
Şimdi kimseyi yanlış yönlendirmek istemem ama yazayım size uzunca.Büyük kızım (9) bebekken evden bir Allah ın günü misafir eksik olmazdı,haliyle yemek yap hazırla derken babaannesi,kuzenleri vs.çoğu zaman çizgi film açarlardı.Tek kalayım, çocuğumu en iyi şekilde yönlendireyim gibi bir lüksüm hiç bir zaman olmadı.1.5 yaşına geldiğinde küçük kızım doğdu,ev işi,yemek vs.derken açtığım zamanlarda oldunher gün belirli saatlerde.Büyük kız zehir gibi, küçüğü de çok bilmiş ama ablası kadar değil.Oğlum da izliyor valla yalan yok.Hep çok sağlıklı ve mutlu olsunlarAda kesin geç konuşacak diye kendimi alıştırmaya başladım bile… anneliğin endişesinin bir kapama/açma düşmesi olsa bazen kapasam çok iyi olur gerçekten
Ekrana bakıyor muydu çocuklarınız hiç bu aylarda peki? Konuşmalarında olumlu olumsuz etkisi olmuş mudur sizce
Maşallah onlara:) her çocuk bir değil tabi ki. Yalnızca kendi durumumla kıyaslamak için sordum lütfen yanlış anlamayınŞimdi kimseyi yanlış yönlendirmek istemem ama yazayım size uzunca.Büyük kızım (9) bebekken evden bir Allah ın günü misafir eksik olmazdı,haliyle yemek yap hazırla derken babaannesi,kuzenleri vs.çoğu zaman çizgi film açarlardı.Tek kalayım, çocuğumu en iyi şekilde yönlendireyim gibi bir lüksüm hiç bir zaman olmadı.1.5 yaşına geldiğinde küçük kızım doğdu,ev işi,yemek vs.derken açtığım zamanlarda oldunher gün belirli saatlerde.Büyük kız zehir gibi, küçüğü de çok bilmiş ama ablası kadar değil.Oğlum da izliyor valla yalan yok.
Estağfurullah istediğinizi sorun lütfen.Emzirdiniz mi Ada yı?Maşallah onlara:) her çocuk bir değil tabi ki. Yalnızca kendi durumumla kıyaslamak için sordum lütfen yanlış anlamayın
Bakin bu dedikleriniz onemli. Anneliginizle ilgili supheye dusmeyin lutfen olayin gercekten sizinle ilgisi yok. Bence yakin zamanda gelisimsel pediatriye goturun, belki onlar izlemek isteyecektir. Ekrandan mumkun oldugunca uzak tutmaya calisin ama bahsettiginiz kadar ekran bunlara sebep olmaz zaten.Çoğu zaman asla vermiyor, gel hadi gidelim dışında söylediklerimi hemen yaptığı olmuyor. 5-6 kelimesi vardı ama bi süredir her şeyr sadece baba diyor
Hanfendi, lohusalık döneminde ben bebeğin altını değiştirmeyi bilmiyordum, emzirmeyi beceremedim silikon uç kullandım, banyo yaptıramadın 40 gün kayınvalidem yaptırdı, her şeyi etrafımdaki insanlar yapıyordu ve ben bebeği kucağıma aldığımda bile, aman şöyle tutma, dikkat et, koluna dikkat et bacağına dikkat et, sürekli bir uyarı bir şeyler. Sağlık ocağına gittik kabız oldu, fitil vermemiz gerekti ve bu 3. Ayda falan oluyor, bana bir güven geldi korkmadım ve kendim yapabileceğimi düşünüp kendim yaptım fitili. Sonra kayınvalidem bana demesin mi? Neden beni beklemedin ben yapardım.
Bana bir cinnet geldi :) dedim ki yeter artık. Ben ilk zamanlarda tecrübesizliğimden ötürü kenara çekildim herkes yardım adı altında bir fikir belirtti bana annelik öğretmeye çalıştılar ama sonuçta bu insanlarda anne olarak doğmadı sonradan tecrübe edindiler ve bu benim bebeğim artık benim sözüm geçecek diye düşündüm ve tıpkı sizin gibi kimseye aklından geçeni aman kırılır üzülür bir şey demiyim ağzımızın tadı kaçmasın diye düşünerek kimseye bir şey söylemeyen bir insanken, evladım için pençelerimi çıkardım.
Bakın sizi biraz pasif gördüm. Lütfen bana kırılmayın çünkü ben bunu Başarabildiysem herkes başarabilir diye düşünüyorum.
Aslında sizin çocuğunuzun hiç bir zeka geriliği belirtisi yok, sizi bu kadar düşündürten şey sadece insanların size olan davranışı.
İçiniz içinizi yiyor kafaya çok takıyorsunuz, kendinize olan güveniniz zedeleniyor biliyorum çünkü ben de öyleydim.
Söylemesi kolay diyebilirsiniz ama güvenin bana yapması da kolay. Sizi etkileyen türde insanlara ben enerji vampiri diyorum, bunlar adeta sizdeki özgüvensizliğin kokusunu almış gibi yapışır size, sizi sözleriyle alttan alttan aşağılayarak, sizin kendinizi kötü hissedeceğinizi bilerek kendileri zevk alırlar.
Asla bu insanlara izin vermeyin. Net olun. Sert olun. Gerekirse kalp kırın. Kimse sizin kendi çocuğunuzu nasıl yetiştirdiğinize karışamaz kimsenin haddi değil.
Bize misafir eşimin arkadaşı ve eşi geldiler. 3 yaşında kızları var ve elinden telefon düşmüyor, açıyor çizgi filmi öyle yemek yiyor, açıyor öyle oturuyor. Her ne kadar yanlış bulsam da ağzımı açıp gık demeye hakkım yok. Size konuşanlara daha önce kimse haddini bildirmemiş, kendilerini dünyanın en mükemmel annesi falan sanıyorlar.
Mükemmel anne diye bir şey de yok. Olamaz. Hepimizin doğruları, yöntemleri, karakterleri farklı. Dediğiniz gibi hiç bir bebek fabrikadan seri üretim çıkmıyor. Ve onu en iyi, onu en iyi tanıyan annesi bilir tabii ki de. O yüzden lütfen kendinize güvenin, ve canınızı bir şey sıktıysa lütfen bunu o insana söyleyin.
Size ne? - ben böyle yapıyorum-bu benim düşüncem- fikirlerinizi kendinize saklayabilirsiniz- size fikrinizi sormadım- yoo hayır, yanlış tespit etmişsiniz hiç de öyle değil- vs tarzında cümleler bir daha sınırınızın ihlal olmasını büyük ölçüde önler.
Bir de bu bebekler hep bebek kalmayacak. Sizin ilk okulda, orta okulda, lisede vs yaşayacağı sorunlara karşı güçlü olmanız lazım. Yani ileride öğretmen sizin çocuğunuza biraz gerizekalı galiba sizin çocuğunuz dese, gelip burda konu mu açacaksınız, yoksa o öğretmene, siz bir çocuk hakkında böyle konuştuğunuza göre biraz daha zekanız olsa gerizekalı olacakmışsınız ama onu bile olamamışsınız diye çat diye yapıştıracak mısın? Hadi aslan kaplan anne!! Sana inanıyorum. Yazım tarzın inanılmaz güzel ve kendini çok güzel ifade ediyorsun. Eminim bebeğinin senden öğreneceği çoook şey var. Lütfen kendine güven!
Sakin olun her çocuğun gelişimi farklıdır, sadece doktorunuzla ilerleyin bu süreçte kimseyi duymayın...herkese merhaba, nerden başlasam diye düşünüyorum… 16 aylık bir kızım var, 4 gün sonra 17 aylık olacak, bundan bi 5 günce şükür yürümeye başladı. Biraz geç yürüdü endişelendik, oturması da geç olmuştu belki 8.9. Ayda anca tam desteksiz oturuyordu. Sürünüyordu ama emeklemiyordu, emeklemeden yürüyecek herhalde dedik tam 11.ayda birden emeklemeye başladı. Her şeyi biraz geç geliyor.
İyi özel bir hastanede başarılı bir doktorumuz var o da biraz geriden geliyor dedi ama herhangi bir gelişim geriliği veya endişesinden bahsetmedi.
Yinede anne endişesi işte.
Her bebek her anne farklıdır biliyorsunuz, ada çook daha küçükten beri inanılmaz inatçı bir çocuk ve asla yerinde durmaz. Sürünüyorken bile öyleydi…
Bir şeyi ver dediğimde asla vermiyor, elinden aldığımda kıyametleri koparıyor. Çatalla yemek yiyor ama çatalı henüz batıramıyor, veya kaşığa bir şeyleri denk getirip tam alamıyor.
Ben kızıma tek bakıyorum. Annem hasta, kayınvalidemler yokla bir. 7/24 sadece beni görüyor o yüzden yabancılara çok ağlıyordu, son zamanlarda o azaldı ama yine ben ortamdaysam 1-2 kişi dışında asla başkasına gitmiyor.
Oyun grubuna başladık ordakiler “dikkat süresi çok az” dedi ama sevdiği bir şey olduğunda dakikalarca onunla ilgileniyor. Oyuncak dolu bir odada bir bebeğin ordan oraya gitmesi normal değil mi? Bazı bebekler dakikalarca tek bir şeyle oynuyor ama ada yerinde durmuyor. İnsanlar kendimi çok kötü hissetmeme sebep oluyorlar.
Yapma, ver, hayır, bir sürü şeyi tabi ki söylüyorum ve öğretmeye çalışıyorum ama asla beni dinlemiyor.
hayır onu ağzına sokma dediğimde anladığını biliyorum ama inadına ağzına sokuyor mesela.
Yine oyun grubundakiler “hayırı vs bunları sizin de söylemeniz lazım ki anlasın” dedi mesela. Yani sanki ben söylemiyomuşum, ben eksikmişim gibi. Benim çocuğum dışında her çocuk harikaymış bi onda problem varmış gibi. Veya ben iyi bi anne olamıyomuşum gibi. Herkesin her şey hakkında bir bilgisi var.
Ekran konusuna gelirsek, öncelikle yalvarırım size beni yargılamayın, yargılayacaksanız yorum yapmayın çünkü gerçekten kendimi çok kötü hissettiğim bir noktadayım ve her yorum kendimi daha da kötü hissettirecek. Ekrana hiç bakmıyor diyemiyorum, diyemem, ama asla saatlerce çocuğumu ekran karşısında bırakmıyorum öyle bi anne de değilim. Benim 7/24 tüm hayatım ve sorumluluğum zaten o ve ona canımı veririm. Bazen 7de uyanıp saat 10a kadar tuvaletimi yapamadığım oluyor, öyle açıyorum veya 2-3 gün duşa girememiş oluyorum öyle açıyorum. Veya 7de uyanıp akşam üstü 5e kadar ağzıma lokma koymadığımda… Mama sandalyesinde asla oturmuyor ne yaparsam yapayım, öyle açıyorum. Yani zorunda kalmadıkça vermemeye çalışıyorum ki vicdanım bunda bile rahatlamıyor.
oyun grubundaki kadın bana “ekran açmıyorsunuz herhalde değil mi” dedi yargılayıcı bir ses tonuyla içime iyice kurt düştü, dikkat süresinin kısa olması vs bunun yüzünden mi yani sadece?
Bebek yani bu günün sonunda… anlamıyorum gerçekren kendimi çok kötü hissediyorum.
Kaba motor becerileri geç gelişti (oturmak yürümek vs.) İnce motor becerileri de belki geç gelişecek? Yani bir sıkıntısı olmasın varsın geç gelişsin, sizlerin buna benzer yaşadığı şeyler var mı? Benim çocuğumda o aylarda öyleydi sonra düzeldi dersinizde belki rahatlarım umuduyla yazıyorum…
Lütfen yardım edin.
Bu arada doktoruna da yazdım gelin derse tabi ki hemen götüreceğim ama anne vesvesesi olan her şeyi doktora da mesajla sormak istemedim.
Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim, aklıma gelen başka örnekleri alta eklerim tekrar
Oyun grubu fiyatı nedr gittginiz yerdeBenim bebeğim de 15 aylık , henüz yürümüyor. Aynı sizin anlattığınız gibi davranıyor.
Oyun grubuna haftada bir kere götürüyorum, oradaki oyuncaklar farklı geldiği için kucağımda bile oturtamıyorum. Ama haftada bir kaç gün gidip, uzun süreli gidenler ortama , oyuncaklara aşina oldukları için daha uzun süre odaklanıyorlar.
Ben bebeğim için telaşlanmıyorum , vakti gelince yapacak. Siz de içinizi ferah tutun.
Saati 430 tlOyun grubu fiyatı nedr gittginiz yerde
Dusa girdiginiz de 5 dk ekran acmak, ekran acmak degildir. Butun cocuklar kendi hizinda ilerler arkadan ittirmeyinjz lafi var ya bahar erisin. Bu iste sizin cocugunuz icin edilmis bir laf. Cunku doktor bir gelisim geriligi yok demis. Dmeek ki mizaci böyle. Rahatlayip gunlerin tadini cikarmaya calisin. Emin olun siz de ki kaygi azalip yerini rahatlik aldikca kiziniz da daha sakin olacaktirherkese merhaba, nerden başlasam diye düşünüyorum… 16 aylık bir kızım var, 4 gün sonra 17 aylık olacak, bundan bi 5 günce şükür yürümeye başladı. Biraz geç yürüdü endişelendik, oturması da geç olmuştu belki 8.9. Ayda anca tam desteksiz oturuyordu. Sürünüyordu ama emeklemiyordu, emeklemeden yürüyecek herhalde dedik tam 11.ayda birden emeklemeye başladı. Her şeyi biraz geç geliyor.
İyi özel bir hastanede başarılı bir doktorumuz var o da biraz geriden geliyor dedi ama herhangi bir gelişim geriliği veya endişesinden bahsetmedi.
Yinede anne endişesi işte.
Her bebek her anne farklıdır biliyorsunuz, ada çook daha küçükten beri inanılmaz inatçı bir çocuk ve asla yerinde durmaz. Sürünüyorken bile öyleydi…
Bir şeyi ver dediğimde asla vermiyor, elinden aldığımda kıyametleri koparıyor. Çatalla yemek yiyor ama çatalı henüz batıramıyor, veya kaşığa bir şeyleri denk getirip tam alamıyor.
Ben kızıma tek bakıyorum. Annem hasta, kayınvalidemler yokla bir. 7/24 sadece beni görüyor o yüzden yabancılara çok ağlıyordu, son zamanlarda o azaldı ama yine ben ortamdaysam 1-2 kişi dışında asla başkasına gitmiyor.
Oyun grubuna başladık ordakiler “dikkat süresi çok az” dedi ama sevdiği bir şey olduğunda dakikalarca onunla ilgileniyor. Oyuncak dolu bir odada bir bebeğin ordan oraya gitmesi normal değil mi? Bazı bebekler dakikalarca tek bir şeyle oynuyor ama ada yerinde durmuyor. İnsanlar kendimi çok kötü hissetmeme sebep oluyorlar.
Yapma, ver, hayır, bir sürü şeyi tabi ki söylüyorum ve öğretmeye çalışıyorum ama asla beni dinlemiyor.
hayır onu ağzına sokma dediğimde anladığını biliyorum ama inadına ağzına sokuyor mesela.
Yine oyun grubundakiler “hayırı vs bunları sizin de söylemeniz lazım ki anlasın” dedi mesela. Yani sanki ben söylemiyomuşum, ben eksikmişim gibi. Benim çocuğum dışında her çocuk harikaymış bi onda problem varmış gibi. Veya ben iyi bi anne olamıyomuşum gibi. Herkesin her şey hakkında bir bilgisi var.
Ekran konusuna gelirsek, öncelikle yalvarırım size beni yargılamayın, yargılayacaksanız yorum yapmayın çünkü gerçekten kendimi çok kötü hissettiğim bir noktadayım ve her yorum kendimi daha da kötü hissettirecek. Ekrana hiç bakmıyor diyemiyorum, diyemem, ama asla saatlerce çocuğumu ekran karşısında bırakmıyorum öyle bi anne de değilim. Benim 7/24 tüm hayatım ve sorumluluğum zaten o ve ona canımı veririm. Bazen 7de uyanıp saat 10a kadar tuvaletimi yapamadığım oluyor, öyle açıyorum veya 2-3 gün duşa girememiş oluyorum öyle açıyorum. Veya 7de uyanıp akşam üstü 5e kadar ağzıma lokma koymadığımda… Mama sandalyesinde asla oturmuyor ne yaparsam yapayım, öyle açıyorum. Yani zorunda kalmadıkça vermemeye çalışıyorum ki vicdanım bunda bile rahatlamıyor.
oyun grubundaki kadın bana “ekran açmıyorsunuz herhalde değil mi” dedi yargılayıcı bir ses tonuyla içime iyice kurt düştü, dikkat süresinin kısa olması vs bunun yüzünden mi yani sadece?
Bebek yani bu günün sonunda… anlamıyorum gerçekren kendimi çok kötü hissediyorum.
Kaba motor becerileri geç gelişti (oturmak yürümek vs.) İnce motor becerileri de belki geç gelişecek? Yani bir sıkıntısı olmasın varsın geç gelişsin, sizlerin buna benzer yaşadığı şeyler var mı? Benim çocuğumda o aylarda öyleydi sonra düzeldi dersinizde belki rahatlarım umuduyla yazıyorum…
Lütfen yardım edin.
Bu arada doktoruna da yazdım gelin derse tabi ki hemen götüreceğim ama anne vesvesesi olan her şeyi doktora da mesajla sormak istemedim.
Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim, aklıma gelen başka örnekleri alta eklerim tekrar