Kızım evden ve benden kopar mı?

Sesameh .!.:

Kızım 3 yaşındayken kardeşi doğdu. O zamana kadar sürekli birlikteyiz birlikte bişeyler yaparız oyunlar oynarız parka çıkarız bana çok düşkündür. Kardeşi doğduktan sonra ilk 1 hafta bebeğimin ve kendimin sıkıntılarından dolayı bebekle daha fazla ilgilenmek durumunda kaldım. Çocuk beni ne zaman görse kucağında bi bebek, emzirecem diye uğraşıyo. Cidden çok üzülüyodum kızım benden uzaklaşacak diye ta ki bir sabah anneee annee diye bağırdığını duyana kadar. Yine bebeği emziriyorum, kalkıp bakamadım efendim diye seslendim. SANA DEĞİL BABANEME DİYORUM dedi!!! Babanesine anne diye sesleniyomuş O andan itibaren kızımşa daha çok ilgilenmeye çalıştım, çok başarılı olamadım ama oğlum da büyüyüp emmesi uyuması düzene girince eskisi kadar yakın olduk birbirimize. Şimdi bi süredir oğlum gündüz hiç uyumaz sürekli kucak ister sürekli kucağımdadır sürekli uyutmak için uğraşıyorumdur, kızımla yine uzaklaşmış gibi hissediyorum. Ara ara ananesinde kalmak istiyo ilk zamanlar evde sıkılıyo değişiklik olsun dedim gönderdim ama annemler her bize geldiğinde ağlaya ağlaya peşlerine takılıyo ertesi gün akşama kadar da gelmiyo. Biliyorum orda ilgi sürekli üzerinde dedesi ananesi teyzesi sürekli oyun oynuyolar parka gidiyolar markete gidiyolar. Bi yandan bırak gitsin değişiklik olsun diyorum bi yandn da evden ve benden kopmasından korkuyorum. Ne yapmalıyım deneyimli anneler bi akıl verin nolur

Genişletmek için tıkla...

Tiftik_tiftik .!.:

Konu biraz eski fakat ben yine yorumumu bırakıyorum.Yerinizde olsam yalnız göndermezdim ya beraber gidin ya da evde onunla olabildigince vakit geçirin en azından bebekle onun yanında çok ilgilenmeyin sonuçta o da bir bebek henüz 3 yaşında tepkileri normal bir anda ilginin üzerinden gitmesi onun için şok etkisi gibi birşey olmuştur.Ve nerde ilgi ona sığınan henüz konuşmayı ve kavramayi yeni öğrenmeye çalışan bir birey.Sizinle kalsın herzaman anne ye ihtiyacı var.Bende suan hamileyim bu durumdan bir kaç ay önce kayinvalideyle oğlum çok sıkı fıkı oldu henüz 2 yaş yeni bitti.Ama neyin ne olduğunu anlama zamanları sonuçta evde durmak istemiyordu bize geldikleri zaman onlar giderken kıyamet kopariyordu hala ya anne demeler sürekli babanneye gitme istekleri.Ama birgün içimden bi ses oğluma daha çok vakit ayirmam gerektiğini asıl benim yanımda daha dogru bir çocuk olacağını hissetmemdi ve mesafe koydum artık ben gidersem gidiyor yada bir kaç saatlik takılıp eve iniyoruz.Arada gidicem gidicem desede bir süre sonra sarılıp anneeem diye öpuyor ilgi istiyor ve oyun oynuyoruz.Dogumdan sonra da bu şekilde olmayı düşünüyorum çünkü diğer türlü çok üzülürüm.Kime alisirsa öyle gider.Biraz uzun oldu ama yazmam gerekiyordu hemde birilerine de belki iyiligim dokunur.
Not:kayinvalide sitemi değil sadece ben onun annesiyim bilmesi karşı taraftan ilgi beklememesi gerekiyor tek derdim bu ☺umarım senin de durumun düzene girmiştir

Genişletmek için tıkla...

Sesameh .!.:

Öncelikle çok teşekkür ederim yorumun için. Kızım o süreci çabuk atlattı bi süre gitmek kalmak istemedi ama daha sonra tekrar ananeye de babaneye de gitmek orda kalmak için ağlamalar başladı. Kardeşi büyüdükçe (şu an 8 aylık, emeklemeye sesler çıkarmaya yani ilgiyi fazlaca üzerine çekmeye başladı) daha farklı kıskançlıklar ortaya çıkmaya başladı. Ağlaya ağlaya zorla gitti, gittiği yerden gelmek istemedi, hiç gelmicem ben hep burda kalıcam buranın kızı olucam falan demelere başladı ama sabah olunca yine koşa koşa bana geliyodu. Bu aralar yine gitmek isteme olayı sona erdi gibi bana fazlasıyla düşkün halde. Durum sürekli değişiyo yani, bakalım zaman ne gösterecek..

Genişletmek için tıkla...

Sesameh .!.:

Kızım 3 yaşındayken kardeşi doğdu. O zamana kadar sürekli birlikteyiz birlikte bişeyler yaparız oyunlar oynarız parka çıkarız bana çok düşkündür. Kardeşi doğduktan sonra ilk 1 hafta bebeğimin ve kendimin sıkıntılarından dolayı bebekle daha fazla ilgilenmek durumunda kaldım. Çocuk beni ne zaman görse kucağında bi bebek, emzirecem diye uğraşıyo. Cidden çok üzülüyodum kızım benden uzaklaşacak diye ta ki bir sabah anneee annee diye bağırdığını duyana kadar. Yine bebeği emziriyorum, kalkıp bakamadım efendim diye seslendim. SANA DEĞİL BABANEME DİYORUM dedi!!! Babanesine anne diye sesleniyomuş O andan itibaren kızımşa daha çok ilgilenmeye çalıştım, çok başarılı olamadım ama oğlum da büyüyüp emmesi uyuması düzene girince eskisi kadar yakın olduk birbirimize. Şimdi bi süredir oğlum gündüz hiç uyumaz sürekli kucak ister sürekli kucağımdadır sürekli uyutmak için uğraşıyorumdur, kızımla yine uzaklaşmış gibi hissediyorum. Ara ara ananesinde kalmak istiyo ilk zamanlar evde sıkılıyo değişiklik olsun dedim gönderdim ama annemler her bize geldiğinde ağlaya ağlaya peşlerine takılıyo ertesi gün akşama kadar da gelmiyo. Biliyorum orda ilgi sürekli üzerinde dedesi ananesi teyzesi sürekli oyun oynuyolar parka gidiyolar markete gidiyolar. Bi yandan bırak gitsin değişiklik olsun diyorum bi yandn da evden ve benden kopmasından korkuyorum. Ne yapmalıyım deneyimli anneler bi akıl verin nolur

Genişletmek için tıkla...