- 20 Ocak 2008
- 15.150
- 31.840
- 1.123
- Konu Sahibi cileklibisey
-
- #141
Canim benim, kendini mahvetme simdi, neticede kardesin ve sen onun iyiligini istiyorsun.
Insan hayatinda zorluklarla bir yere gelince, senin gibi benim gibi, bazen hayata karsida cok kati olabiliyor. Cünkü her gün hayatin samarini yemis insanlariz. Kendinle gurur duyabilirsin hukuk okumus ve tirnaklarinla bir yere gelmis bir insansin.
Hayati cok zor sartlar altinda yenebilmek icin kendimize öyle kötü ve öyle kati davranmisizki, o zorluklardan ve kötülüklerden canimizdan cok sevdigimiz insanlari korumak ic güdüsüyle ayni katiligi gösteriyoruz, oysaki onlar bizlerin cektiklerini ne anlarlar nede anlayabilirler. Isteseler bile anlayamazlar, onu ancak yasayan bilir.
Bazen bende diyorum ben böyle degildim beni hayat böyle yapti diye ama gelde anlat, kimse anlayamaz...
Disiplinli bir seklde yasayip en zor sartlar altinda okumak, parasizlik ve pulsuzluk icinde gencligimizi gelecegimiz icin harap etmis insanlariz, ama yinede sende bende ve bizim gibi olanlarda tekrar o umursamazliklari ve hayati toz pembe gözlüklerle bakmamizi diliyorum.
Ben basardim, sende basaracaksin. Simdi gelecegine odaklan birak annen ve baban kizkardesinin sorumlulugunu alsin. Herseyin sorumlusu biz degiliz bu dünyada.
Bak yakinda evlenecekmissin, güzel günler seni bekliyor, her zaman umutla önüne bak. Seni kocaman öpüyorum...
kızlar kendimden utanıyorum. 16 yaşında bi kız kardeşim var. Genelde gecinemeyiz,ama bazen cok iyi aramız. Fakat 1 saat önce bi tatsızlık yaşadıkKardeşimin odasına girdiğimde masa lambası açıktı,baktım günlük yazıyor. Merak ettim,cunku heyecanlandı ben gördüm diye. zorla cekelestirerek elinden aldım. Tam okurken bana "sen ne hakla gunlugumu okuyabilirsin o benim ozelim senin gunlugunun yerini bildiğim halde sana saygisizlik olmasın diye elimi bile surmedim ben naptigini saniyosun sen ya" dedi. terbiyesizlesme dedim daha çok bağırdım yasin kaç basın kaç benimle nasıl konusman gerektiğini öğren dedim. sende başkalarının ozellerine saygı duymayı öğren dedi. dellendim ben iyice.. tokat attım,kollarına vurdum tirnagim geldi kolunu kanattim hiç tepki vermedi aglamadi bile. direk odasına gidip ışıkları kapattı muhtemelen yatağına yattı agliyor ama bana hiç biseyini anlatmıyor ki sonunda patladim bende , ben onun ablasiyim sonuçta sordugumdada sen bana arkadaş gibi değilsin senden korkuyorum çekiniyorum ben abla olsam kardeşime böyle davranmazdim diyor. cok olgun cok şaşırıyorum. ve kendimi ayipliyorum niye böyle yaptım bilmiyorum. geçen senede facede normal erkek arkadaşıyla muhabbet ediyorlardı derslerden okuldakilerden falan. bende sevgilisi sandım. gittim babamas söyledim. ne akla hizmet soylediysem babamda gitti kardeşimin üstüne yürüdü o anda bende kendimi kaybetmisim ellerini sıkıyorum çocuğun. abla kalbim agriyo yeter benim arkadaşım o sadece sen nasıl bana inanmiyosun yeter kalbime ağrı giriyo diye bağıra bağıra aglamisti babamda küfürler gırla. annem babamla beni tuttu ve diğer benden 2 yaş küçük erkek kardeşim babamla beni tuttu. kız kardeşimi odasına götürdü.. Ne yaptım ben böyle diye vicdan azabı çekiyorum her gün. Ve kız kardeşim kalp hastası ritim bozukluğu var,ama ilaçlarını kullanmıyor!! cokta güzel bi kız insan yüzüne bakmaya kiyamiyor. Ama şuraya bakın ben nasıl bir ablayim!! elimde değil sanki o an başka birisi oluyorum. ne yapmalıyım sizce cok kötüyumm!! sadece onu korumak istiyorum aslında.. ama olmuyor olmuyor!! yardım ediin lütfen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?