Ne ümidim ne de hevesim kaldı.Hiç bir şey yapasım gelmiyor.Küçük şeyler değil ki aramızda olanlar.İşittiklerim yenilir yutulur değil .Olmuyor.Ne zaman sizin gibi düşünsem pişmanlıkla geri dönüyorum.Ben de vardır elbette hatalar ama yakın olmak bize daha çok zarar veriyor.Arkadaşına benden daha çok değer veriyor.Bazen onlarla konuşmasına şahit oluyorum.O kadar naif ki ..Bize gelince başka türlü.Ben bir şey yapmadım.Kardeşime bileeek zarar verecek bir şey yapmadım.Artık kan bağı değil can bağı önemli benim için..Kardeşinizle gidin belki bu birlikte daha güzel paylaşımların bir başlangıcı olur.
Ciddi mesafe koysaniz araya nasıl olurduNe ümidim ne de hevesim kaldı.Hiç bir şey yapasım gelmiyor.Küçük şeyler değil ki aramızda olanlar.İşittiklerim yenilir yutulur değil .Olmuyor.Ne zaman sizin gibi düşünsem pişmanlıkla geri dönüyorum.Ben de vardır elbette hatalar ama yakın olmak bize daha çok zarar veriyor.Arkadaşına benden daha çok değer veriyor.Bazen onlarla konuşmasına şahit oluyorum.O kadar naif ki ..Bize gelince başka türlü.Ben bir şey yapmadım.Kardeşime bileeek zarar verecek bir şey yapmadım.Artık kan bağı değil can bağı önemli benim için..
Deniyorum şu anda.Bakalım..Ciddi mesafe koysaniz araya nasıl olurdu
köken duygu anne ve babanın çocuklarına prenses gibi davlanması ve bu çocukların birbirini kıskanmaktan sevmeye fırsat bulamamaları.
Deniyorum şu anda.BakalımCiddi mesafe koysaniz araya nasıl olurdu
Kilosundan dolayı maruz kaldığı hakaretler prenses gibi hissettirmiştir mi diyorsunuz?
Prenses gibi olduğumuzu düşünmüyorum.Öyle olsaydı kendimi bulmam bu kadar yılımı almazdı.Depresif,mutsuz bir kız çocuğu,ergen ,yetişkin ne kadar prenses olabilir ki?Ailem bizi sevmedi demiyorum.Ama sevgisini gösteremediler.Koruyacağız derken zarar verdiler.köken duygu anne ve babanın çocuklarına prenses gibi davlanması ve bu çocukların birbirini kıskanmaktan sevmeye fırsat bulamamaları.
Kardeşte olsa olmayınca olmuyor bende ablamla görüşmüyoruz anlaşamıyoruz hayat görüşlerimiz farklı aynı anadan doğmayız ama apayrı dünyaların insanlarıyız bizde görüşmeme kararı aldık böyle daha iyi sizde keşke ayırsanız evinizi nesleğinizde varmış gayetde evi geçindirirsiniz minimal bi ev olmazmı hem daha huzurlu olursun en azından bu işin sonunda bi aradayken Allah korusun daha beter şeyler yaşamakda var neler duyuyoruz ben senin yerinde olsam kendine düzen kurardım azıcık aşım ağrımaz başımAllah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
Çok berbat bişey hissettiriyor. Topluluk biyerde hep diken üstü dururum neyden memnun kalmayıp insanlara bişey hisseettirecek diye tetikte beklerdim yani pandemiden dolayı zaten en başından beri hiçbir yere gitmiyoruz. 7 yıllık evliyim kendi akrabalarima toplanildigi zaman eşime genelde beni bırak almaya gelirsin derim çünkü huzursuz olurum rahat hissetmem kendimi evin içinde bana yaparsa da hep bir korku içindeyim huzursuzluk olacak diye yaoacagini yapar 10dk snra hiç bişey olmamış gibi davranır bana sanrm buyuzden katlaniyorum yoksa devam ettirse inanın çekilecek tip değil yaniPeki eşinizin bu durumu size neler hissettiriyor?
Vee bu despot insan eğitimci oyle mi bizim çocuklarımızı eğitecek vay vay vay allahim sen uzak
Evet.Arabamı satmayo düşündüm ama bu devirde almak zor.kendimi toparlayıp öyle çıkayım.Sabredebilirim diye düşündüm.Arabanız varmış sanırım. Bu lukslerden önce kendi evime çıkmak için çabalardim. Bende de var böyle bı kardeş hatta daha beteriydi. Evlendi de kurtuldum. Aileler en sakin durandan sabır gostermesini bekliyor. Bir vakitten sonra ana baba Hatri dinlemedim iletişimimi kestim şimdi belirli seviyede tutuyorum.
İnşallah gider.İkna etmeye çalışacağım.Kız kardeşinin depresyonda muhakka tedavi olması lazım bir şekilde ikna edin zaten hasta olanlar kabul etmez.Benim tek gördüğüm ve yaşadığım şey bire bir geçirdim kardeşinizin bazı size geçiyor.Bir insanın aslında en çok kızdığı kişi en güvendiği kişidir.Diger arkadaşlarını kaybetmekten korktuğu için ılımlı yaklaşıyor.Sizin onu bırakmayacağını biliyor.Online terapi deneyebilirsiniz aklıma bunlar geldi
Minimal bir ev için hazırlık yapıyorum şu anda.Kardeşte olsa olmayınca olmuyor bende ablamla görüşmüyoruz anlaşamıyoruz hayat görüşlerimiz farklı aynı anadan doğmayız ama apayrı dünyaların insanlarıyız bizde görüşmeme kararı aldık böyle daha iyi sizde keşke ayırsanız evinizi nesleğinizde varmış gayetde evi geçindirirsiniz minimal bi ev olmazmı hem daha huzurlu olursun en azından bu işin sonunda bi aradayken Allah korusun daha beter şeyler yaşamakda var neler duyuyoruz ben senin yerinde olsam kendine düzen kurardım azıcık aşım ağrımaz başım
Konu aylar önce açılmış. Okuyunca sinirlendim, bir şeyler yazmak istedim. Umarım durum düzelmiştir.Allah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
Merhabalar.Sizinle bu konuda hemfikirim.Taşınmak o kadar zır bir işmiş ki,iki gün boyunca araştırdım düzgün bir ev bulamadım.Kiralar 2000 den başlıyor.İyi bir ev düşünüyorsanız 3000 i gözden çıkarmalısınız ve benim ekstra borçlarım var.Öğretmenim ama gerçekten istediğim gibi yaşayamıyorum.Evlerin fiyatını geçtim artık.Apartmanlar siteler yabancı dolu.Hatta daha çok yabancı ağırlıklı.Ben bu şehre bile alışamamışken bir de yabancılara alışmak çok zor geliyor.kardesinizin de sizin de kendinizi bulmak icin kendi evinize gecmeniz gerekiyor,
kardesinize elbette isterseniz destek olursunuz, ama onceliginiz kendiniz,
sanmiyorum ki 30 yasinda ailesi ile yasayan kadin/erkek herhangi biri gercekten cok mutlu ve huzurlu olsun,
sartlariniz musaitse ilk is kendinize ait bir yasam alanina gecmek, studyo daire bile olsa bundan iyidir,
sonra da olaylara disaridan bakmak,
belki ozaman haftada bir goreceginiz kardesiniz size farkli gorunecektir,
nasil ki buradaki bazi yorumlar kardesinizin aslinda annesine olan kinini size yansittigini soyluyor, sadece disaridan konunuzu okuyarak, siz de bu sekilde olaylari farkli degerlendireceksiniz.
Iyi veya kotu, ama en azindan evinize gecip kapinizi kapattiginizda en azindan huzuru bulacaksiniz.
Korkmayin ve de ertelemeyin
Merhabalar.Sizinle bu konuda hemfikirim.Taşınmak o kadar zır bir işmiş ki,iki gün boyunca araştırdım düzgün bir ev bulamadım.Kiralar 2000 den başlıyor.İyi bir ev düşünüyorsanız 3000 i gözden çıkarmalısınız ve benim ekstra borçlarım var.Öğretmenim ama gerçekten istediğim gibi yaşayamıyorum.Evlerin fiyatını geçtim artık.Apartmanlar siteler yabancı dolu.Hatta daha çok yabancı ağırlıklı.Ben bu şehre bile alışamamışken bir de yabancılara alışmak çok zor geliyor.
Bu arada babam olaylar üstüne olaylar çıkardı.Evlatlıktan reddedeceğşni söyledi.Üstüne bir de şeker,tansiyon vs yükseldi.Zor durumda kaldım.
Ortalık şuan sakin.İnşallah sorun çıkmaz..
Şimdilik erteledim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?